Μαζί με το video το δεύτερο.
Printable View
Μαζί με το video το δεύτερο.
χωρίς καμία απολύτως σειρά, χωρίς καμία αντικειμενικότητα και με μεγάλο πόνο στην καρδιά:
The Beatles – Julia (John Lennon, 1968)
Half of what I say is meaningless, but I say it just to reach you. Η αλήθεια είναι ότι σε οποιοδήποτε τοπ-χ θα έβαζα κι ένα ράντομ μπητλς. Διάλεξα αυτό γιατί δεν το έχω δει ποτέ σε λίστα. Απίστευτα ήρεμο και γλυκό, σχεδόν άτονο, αλλά ταυτόχρονα γεμάτο εικόνες και συναισθήματα, κι επίσης απόδειξη ότι κάτι δύσκολο δε χρειάζεται και να ακούγεται δύσκολο έχοντας τριάντα σόλο και πενήντα έξι προγκ σημεία. Είναι από τα πρώτα τραγούδια που θυμάμαι γενικά. Ήταν το τελευταίο της πρώτης πλευράς σε μια κασέτα με καψουροτράγουδα που είχε φτιάξει ο πατέρας μου για τη μάνα μου, καιρό πριν εμφανιστώ εγώ προφανώς. Επάνω έγραφε το όνομά της με ρώσικους χαρακτήρες, αλλά από τότε που ανεπίσημα πέρασε στην κατοχή μου δεν την αναζήτησε ποτέ, οπότε μάλλον δεν την εκτιμούσε όσο εγώ.
Queen – Bohemian Rhapsody (Freddie Mercury, 1975)
Το αρτιότερο κομμάτι που γράφτηκε ποτέ. Εύκολα.
Brian Hyland – Sealed with a kiss (Gary Geld/ Peter Udell, 1960)
Αυτό το τραγούδι ήταν αποκάλυψη. Όταν το άκουσα συνειδητοποίησα ότι αυτή είναι η μουσική που θέλω ν’ακούω. Δεν ξέρω αν μπορώ να πω ότι μου άλλαξε τη ζωή, αλλά σίγουρα διαμόρφωσε τη μισή μου δισκοθήκη. Το αγαπώ.
Don McLean – Vincent (Don McLean, 1971)
Όταν λέει “but I could have told you, Vincent, this world was never meant for one as beautiful as you” κλαίω. Κάθε φορά. Ακόμα κι όταν το τραγουδάω εγώ στο μπάνιο. Αυτό.
* – Stormy Weather (Harold Arlen/ Ted Koehler, 1933)
Αυτό θεωρώ ότι είναι μια σπάνια περίπτωση κομματιού, γιατί ακούγεται το ίδιο όμορφο όποιος κι αν το παίξει/ τραγουδήσει. Έχω περίπου 40 εκτελέσεις, από Duke Ellington και Glen Miller μέχρι Ντέμη Ρούσσο και Martha Wainwright, και αδυνατώ να διαλέξω μία. Το απόλυτο φθινοπωρινό άκουσμα.
Love – Alone Again Or (Bryan MacLean, 1967)
I won’t forget all the times I’ve waited patiently for you, and you do just what you choose to do, and I will be alone again tonight my dear. E.
Μάνος Χατζιδάκις – Η παρθένα της γειτονιάς μου (Μάνος Χατζιδάκις, 1964)
Το Χαμόγελο της Τζοκόντας είναι από τα ομορφότερα άλμπουμ που έχουν βγει και δύσκολα διαλέγω κάποιο κομμάτι. Καταλήγω σε αυτό λόγω του γεγονότος ότι το «μες σ’αυτή τη βάρκα» με είχε συγκλονίσει στα τρυφερά μου χρόνια και δεν το ξεπέρασα ποτέ. Η ενορχήστρωση του Χατζιδάκι, δε, στο Χαμόγελο είναι υπέροχη.
Iron Maiden – Infinite Dreams (Steve Harris, 1988)
Άκουσα πρώτη φορά maiden στο σχολείο στα 14, το aces high από κάποιου το ουόκμαν στο διάλειμμα. Εκείνη τη στιγμή τους θεώρησα το νέο αγαπημένο μου συγκρότημα, και όταν άκουσα το 7th son ήρθε η επιβεβαίωση. Δέκα χρόνια τώρα, όποτε και να ακούσω το infinite dreams είναι για μένα εμπειρία, πάντα το ίδιο έντονη. Ό,τι κι αν κάνω, δεν μπορώ να μην το σταματήσω τη στιγμή που μπαίνει το “there’s got to be just more to it than this…”
Genesis - Dancing With The Moonlight Knight (Tony Banks/ Phil Collins/ Peter Gabriel/ Steve Hackett/ Mike Rutherford, 1974)
Δε θα ξεχάσω ποτέ το σοκ που έπαθα όταν το άκουσα πρώτη φορά. “Can you tell me where my country lies?”… Κάθε αλλαγή και κάθε λεπτομέρεια με έκανε να λέω «ουάου», και όταν τελείωσε είχα αυτή την αίσθηση της πληρότητας που μόνο ένα τέτοιο κομμάτι μπορεί να σου προκαλέσει. Επίσης δε θα ξεχάσω ποτέ τη γαλήνη που ένιωθα ακούγοντάς το ένα απόγευμα που ταξίδευα με λεωφορείο στη βόρεια αγγλία και χάζευα τα λιβάδια και τον ήλιο να πέφτει. Τίγκα γκέη.
Marillion – Script for a jester’s tear (Derek Dick/Steve Rothery/ Pete Trewavas/ Micheal Pointer/Mark Kelly, 1983)
Ηχητικά όχι πολύ μακριά από το πάνω. Αλλά. Οι στίχοι του Fish. Ο πόνος και η απόγνωση στη φωνή του όταν φωνάζει too late to say I love you, too late to restage the play, the game is over. Ο πόνος!
άφησα απ' έξω τους savatage, το vienna του billy joel, το mother του lennon που είναι συγκλονιστικό, το nature boy από nat king cole, τη μισή δισκογραφία beatles... σύμπο σε μισώ
μην τον βλέπεις έτσι καλό.
καμία έκπληξη από μένα, τίποτα για το οποίο δεν σας έχω πρήξει άπειρες φορές ήδη
είναι 13 όμως και δεν αποχωρίζονται με τίποτα το ένα το άλλο
the last drive - misirlou [ένα από τα 2 πιο αγαπημενα κομματια ολων των εποχων διασκευασμένο απο την πιο αγαπημενη μπαντα ολων των εποχων]
dead moon - poor born [I got a woman that still makes me crazy with a shake of her nightgown, δεν εχει υπαρξει αλλη μπαντα με τοσο προσωπικη σχεση με τους οπαδους της, μονος τροπος για να σου αρεσουν ειναι να τους λατρευεις]
wipers - over the edge [τοτε, τωρα και για παντα]
make believe - leave me alone [the year we made contact]
sonic youth & lydia lunch - death valley '69 [ο αγαπημενος μου θορυβος, εδω στην κορυφαια συμβατική (?) του στιγμη]
nick cave & the bad seeds - from her to eternity [νικολάκης στα καλύτερά του]
joy division - atmosphere [με αυτούς μεγαλώσαμε, τι να κάνουμε]
spacemen3 - revolution [μονο 5'']
monster magnet - nod scene [έπρεπε από όλο το heavy rock ήχο των τελευταίων 40 χρόνων να διαλέξω ένα που να τα έχει όλα και μάλιστα στην πιο ψυχεδελική μορφή, νάτο!]
los natas - meteoro 2028 [το κομμάτι που με έμπασε στο στόνερ και στον σκληρό ήχο εν γένει]
godspeed you black emperor - moya [νωπότατο ακόμα το σοκ της ανακάλυψής τους]
songs ohia - the black crow [το βαλε κι ο jack the ripper, ποτέ άλλοτε τόσες συνεχόμενες ακροάσεις ενός κομματιού/δίσκου]
bruce springsteen - thunder road [...και αυτό είναι το άλλο]
στο τσακ απεξω smiths-last night.../waterboys-red army blues/mudhoney-if i think/dinosaur jr-not the same/soundtrack of our lives-permament vacation/social distortion-untitled/afghan whigs-miles iz dead
Code:http://rapidshare.com/files/142104221/top13.zip
Quote:
Originally Posted by morphine
:pink: :pink: :pink:
Epeidhs to riparisma se pc pou kanei kai alles doulitses einai sernomeno, epistrefw kai egw me link entos misawrou elpizw.. :P
1.black sabbath-under the sun
η πρωτη σας αγαπη και παντοτινη
2.iron monkey-bad year
ισοπεδωση
3.revenge-blood division
ντοπαρισμα πριν το γηπεδο vol.1
4.mayhem-deathcrush
γηπεδικη ντοπα vol.2
5.crowbar-Embracing Emptiness
γιατι??
6.refused-summerholidays vs punkroutine
rather be forgotten than remembered for giving in
7.electric wizard-return trip
:lsd: :lsd: :lsd:
8.misfits-london dungeon
γιατι ειναι κομματαρα(ετσι κι αλλιως ο danzig ακομα και καρβελα να τραγουδησει θα το απογειωσει :mrgreen: )
9.madball-lesson of life
εφηβεια :(
10.saint vitus-thirsty and miserable
γραφτηκε για μενα :P
1.Army Of The Pharaohs-Lost Battles -- http://uk.youtube.com/watch?v=roGRmLaP5K8
2 αγαπημένες φωνές-τόσες συνδέσεις με γεγονότα-τόσος λίγος χρόνος
2.Psycho Choke-Get Myself Alone -- http://uk.youtube.com/watch?v=8I--iK5bUhg
get yourself alone. νομίζω τα λέει όλα.
3.Danzig-Mother -- http://uk.youtube.com/watch?v=vgSn0SbQJQI
μπύρα και βασικά αυτό : Tell your children not to walk my way. :?
4.3-Serpents In Disguise -- http://uk.youtube.com/watch?v=3nGPpv6RpUE
αυτή η φωνή. θυμός,λύπη,πάθος. νομίζω δηλαδή.
5.All Shall Perish-Eradication -- http://uk.youtube.com/watch?v=TFx85CfMvWI
new age of hate .
6.Fugazi & Nas-Combination Look -- http://uk.youtube.com/watch?v=zi1sV6JzXaU
gimme the fuckin red medicine sir Ian
7.Howling Wolf-Sittin' On Top Of The World -- -
πάρτα στην μάπα
8.Judas Priest-Beyond The Reals Of Death -- http://uk.youtube.com/watch?v=mSkVff-IG48
:oops: :oops:
9.Kyuss-Supa Scoopa And Mighty Scoop -- http://uk.youtube.com/watch?v=t2RODXCvLWM
νταξ λόγια περιττά, kyuss up your ass .
10.Soilwork-Martyr -- http://uk.youtube.com/watch?v=6Jg7b3SFEuk
είναι και bonus track παναθεμά τους. τέσπα σας γαμάει όμορφα ο πληκτράς και ο στιχουργός
So many come so many seem to go that way
καλά είσαι πολύ αλήτης που μου πήρες το τραγούδι αλλα και το δίλημμα.αντε δε θα το ξαναβάλω.Quote:
Originally Posted by irreligious
tha me trelanete re malaka
να κεράσω ποτό δηλαδή?
Quote:
Originally Posted by distortionofperception
έλα ρε, σας πειράζω. ο φίξξξερ το'πιασε αμέσως :wink:
Top 10 animae
http://www.megaupload.com/?d=HF4MGSW8
Τυχαία κι εγώ
Beatles-Strawberry Fields Forever
Γιατι ήταν η μουσική του σήμερα 40 χρόνια πριν.Γιατι θα ήθελα να το είχα γράψει.
Tom Waits-Muriel / Ruby's Arms
Βάζω δύο κομμάτια εδώ γιατι και τα δυο ανήκουν στην κατηγορία "Τραγούδια που άκουγα σε ταξίδια". Το πρώτο το άκουγα στο Άμστερνταμ κι απο τότε μου θυμίζει τις βραδυνές βόλτες μου σε άδειους κρύους δρόμους με το ποδήλατο και τα νέον φώτα απο τα διάφορα μπουρδέλα και γενικά με ταξιδεύει σε noir καταστάσεις, και το δεύτερο στο Liverpool , το πράσινο και τα σπίτια που ήταν σαν απο χωριό του Τόλκιν. Κανένα απο τα δύο πάντως δεν είναι αυτό που αναδείκνυει την στιχουργική και μουσική διάνοια του Waits αλλά έχουν σημασία για μένα γιατι κάθε ταξίδι που έχω κάνει λειτουργεί συμβολικά για μένα μετά το πέρας του.
Pink Floyd - Wish you were here
Blue skies from pain?
Μητσιάς - Ερωτικό
Ε θέλει ερώτημα;
Μono-Life in mono
Γιατί είναι συντριβή. Ειναι το κομμάτι που έρχεται σαν δυνατός αέρας, σε παίρνει και σε χτυπάει στις πολυκατοικίες που ορίζουν το δρόμο που περπατάς, σε χτυπάει σε άγνωστους περαστικούς, σου ρουφάει όλα τα συναισθήματα και όταν τελειώσει βγάζεις τα ακουστικά και τίποτα απο αυτά δεν έχει γίνει αλλα εσύ έχεις μείνει κενός.
Simon & Garfunkel - The boxer
Γιατι είναι απαραίτητο άκουσμα οι S&G και γιατι αυτό είναι ένα τραγούδι που με κάνει να θέλω να κάνω ακόμα ένα ταξίδι παραπάνω.
Xατζιδάκις -Έρχονται τα σύνvεφα
Γιατι εξήγησε ο irreligious παραπάνω και μου πήρε το βαλς.
Νevermore - Dreaming Neon Black
Παρόλο που δεν το ακούω πια, είναι κομμάτι σταθμός.
Stevie Wonder - Another Star
To ιδανικό uplifting κομμάτι.
Lizst - Liebestraum no3
Επειδή γιαυτή τη θέση πρέπει να καταπιεστώ πολύ για να αφήσω έξω διάφορα, θα βάλω αυτό για να ηρεμήσω.
anevasa kai egw ti dikia mou...ekana edit to post mou stin prwti selida
