Printable View
ο Khan στη δήλωσή του τέλειωνε λέγοντας ότι το θετικό στην όλη υπόθεση είναι ότι "god was there after all", δεν πάμε καλά, τουλάχιστον ελπίζω να μην ισχύουν κάτι ηλίθιες φήμες που διάβασα για την αρρώστια του.Quote:
Originally Posted by Art In Haste
πάμε ξανά για reunion conception?
Η πρώτη μου σκέψη αυτή ήταν αλλά μετά ήρθαν τα θρησκευτικά και ξενέρωσα.
http://www.youtube.com/watch?v=dAdiD6Db2Ps
ετοιμαζεται αποθεωτικο θρεντ για cunningham
Τα θρησκευτικα ηταν για να θολωσουν τα νερα. Ο Καν εχει προβλημα με τη φωνη του.Quote:
Originally Posted by Art In Haste
Jesu / Ascension [2011] στο νο ντάτα τελεία τιβί
και
AC/DC - Live At River Plate στο ουάν ντι ντι ελ τελεία κομ
Διαβαζα εντωμεταξύ το review του Ascension στο Pitchfork και τις αναφορές στους Napalm Death και είχε πλάκα ομολογουμένως. Θα το ακούσουμε και αυτό, αλλά πραγματικά, η πλειονότητα κυκλοφοριών μετά το Heart Ache και το ομώνυμο είναι βαρετότατες
το θέμα μας είναι αυτό το κομμάτι
http://www.youtube.com/watch?v=dLIPTOUH51I
κανονικά θα έμπαινε στην τελειότητα σε νότες, εικόνες, καλύτερα αλμπουμ για να ξεκινήσετε τη μέρα σας, τραγούδια που έχετε φάει κόλλημα, submit what you drink now!!~1, περί ναρκωτικών και νομοθεσίας, αλλά μπαίνει στο οφφ-τοπικ θρεντ γιατί:
(ξανα-)ακούστε για αρχή τα πρώτα 30 δευτερόλεπτα (κυρίως) οι κουλτουριάρηδες μπλακμεταλλοπερίεργοι. έχω δύο επιχειρήματα για αυτά τα 30 δευτερόλεπτα, ένα invalid και ένα valid.
το invalid είναι ότι η ατμόσφαιρα αυτού του μισού λεπτού που θυμίζει το nattens madrigal των ulver, το οποίο θεωρώ - ως άσχετος - ίσως το καλύτερο μπλακμεταλ αλμπουμ που 'χω ακούσει. κάτι η εισαγωγή στα τύμπανα, κάτι τα φωνητικά, οι κιθάρες, δεν ξέρω.
το valid επιχείρημα είναι ότι μοιάζει να αντανακλά αναδρομικά την shoegaze/indie στροφή του μοντέρνου μπλακμέταλ (δε χρειάζεται να αναφέρω μπάντες), πριν καν στηθεί στα πόδια του το ίδιο το ολντ-σκουλ μπλακμέταλ! δηλαδή, το κομμάτι ηχογραφήθηκε το 1987..
όλα αυτά φυσικά δεν έχουν καμία σημασία.
Ας πούμε κάπου εδώ ότι το "Nattens.." είναι ελαφρώς υπερεκτιμημένο :!:
Shoegaze βλαψκ θυμίζει όντως το κομμάτι που πόσταρες.
υπάρχουν σίγουρα ομοιότητες μεταξύ του indie "μηδενισμού" του παραπάνω κομματιού ή των sonic youth και του μπλακ μέταλ ρομαντισμού της επιστροφής στο shoegaze, ίσως σε αυτή τη κρυμμένη ομορφιά του παραμορφωμένου πριμάτου τρέμολο πίκινγκ. Βγάζει νόημα που είναι ο αγαπημένος σου δίσκος το nattens madrigal υποθέτω, αλλά είναι ένας αρκετά μονοδιάστατος δίσκος για το συναισθηματικό φάσμα του μπλακ μέταλ, δε πιάνει πολλά πράγματα, μόνο το ουρλιάζω και τρέχω στα βουνά σα τρελός, πολύ καλά ριφφ και μουσική και ταιριαστός ήχος αλλά μέχρι εκεί. Υπάρχει και πολύ πιο ενδιαφέρον μπλακ μέταλ αλλά νομίζω πρέπει να βγεις λίγο από το indie safe σου χώρο για να το εκτιμήσεις =P (δε το λέω υποτιμητικά αυτό, όλοι έχουμε κάποια όρια συνήθως σε αυτά που γουστάρουμε)
Στον ταιριαστό ήχο θα συμφωνήσω, αλλά θα προσθέσω κάποια πολύ καλά ριφφ, όχι μόνο πολύ καλά ριφφ. Έχει και σημεία τα οποία αν ήταν στο "Panzerfaust" θα σε έκαναν να χασμουρηθείς.Quote:
Originally Posted by phthoggon
Εσεις οι αποπανω υπερεκτιμημενοι ειστε και φαινεστε :!: Μπορει το Nattens να ειναι ομολογουμενως μονοδιαστατο αλλα αυτο δεν αναιρει το αδιαμφισβητητα ακλονητο γεγονος οτι αποτελει το μεγαλυτερο επος δασικου μπλακ μεταλ που ηχογραφηθηκε ποτε. Τσοπανηδες :!:
Ισχυει ρε γαμωτο. Το μονο που τελικα εμεινε αντι να ξεφουσκωσει ηταν το Silver. Το οποιο οκ, στην αρχη δε μου εκανε εντυπωση επειδη με παραξενεψε η αλλαγη του ηχου (εκλεψε και λιγο τον εαυτο του στο Wolves κι εδεσε το γλυκο) αλλα μετα απο αρκετο καιρο συνειδητοποιησα για τι EPαρα προκειται με το Dead Eyes (και το αναλογο fan vid που κυκλοφορει στο net) να προκαλει απανωτες ανατριχιλες. Οκ, τυπικη περιγραφη, αλλα αυτο προκαλει τι να κανουμε.Quote:
Originally Posted by h2he
Διαφωνώ, το μεγαλείο ενός πράγματος δεν έχει απαραίτητη προϋπόθεση το να πιάνει γύρω γύρω όλα τα σχετικά ερεθίσματα, αρκεί να μεγαλουργεί στα όσα ακουμπάει. Το συναισθηματικό φάσμα του black metal, με τον τρομακτικό αριθμό συγκροτημάτων του, είναι τις περισσότερες φορές ένα ίδιο φάσμα, λίγο από όλα, τίποτα. Το "Nattens Madrigal" είναι μεγάλο album ακριβώς επειδή κάνει (τέλεια για μένα) κάτι εντελώς συγκεκριμένο. Όπως και ο Ildjarn, σε παρόμοιο μοτίβο. (dreamweapon κατέβασε το "Forest Poetry" του Ildjarn). Μουσικολογικά μπορεί να φαίνεται φτωχό, αλλά (και) το (πιο) σημαντικό (.) είναι πως τελικά είναι συναισθηματικά πλουσιότατοQuote:
Originally Posted by phthoggon
Παραφράζω ελαφρώς, αλλά μπράβο για το σχόλιο σου ... πολύ σημαντική παρατήρηση που αγνοούν όσοι συγκρίνουν ντομάτες με πορτοκάλια.Quote:
Originally Posted by carheart
ίσως κάτι πολύ συγκεκριμένο τελεία το κάνεις και σε κάνα-δυο τραγούδια, ένα EP ξέρω 'γω, δεν χρειάζεται 44 λεπτά δίσκος.
:moutza:Quote:
Originally Posted by Taksitzhs
Άρπα την για να μάθεις! Panzerfaust και Centuries of Sorrow ΜΕ ΕΥΚΟΛΙΑ παίζουν μπάλα σε άλλο -ανώτερο- επίπεδο.
