Close, but no cigar. Λέει για διασκευές που είναι καλύτερες από το πρωτότυπο.
Printable View
Close, but no cigar. Λέει για διασκευές που είναι καλύτερες από το πρωτότυπο.
ΑΖΡ-ΑΕΛ φίλος, έγινε παρεξήγηση. Καλωσήρθες και καλά ποστ!
Ον τόπικ:
Επίσης:
Spoiler
Αν και προτιμάω το πρωτότυπο. Γούστα.
μια διασκευή που άκουσα πρόσφατα (και το πρωτότυπο το άκουσα πρόσφατα, δηλ. συγχρόνως σχεδόν) είναι το Sick of goodbyes απο τους (τον.. RIP) Sparklehorse, που το πρωτότυπο είναι των Cracker.. η διασκευή είναι πιο περίεργη και γενικά πειραγμένη κλασσικά, ενώ το πρωτότυπο είναι ενα κάπως straightforward πράγμα.. πάντως το κομμάτι έχει και γαμώτα ρεφρέν... γενικά και γαμώτα κομμάτια...
cancer> καλά τέλειο είναι... ας πούμε εμένα μου φέρνει λίγο και κάτι σε καλιφόρνια ντρίμιν - για κάποια λόγο βγάζει μια παρόμοια μελαγχολία - και βασικά είναι μελαγχολικό κομμάτι όπως και να έχει - απλώς ξερωγώ το νόημα κάπου χάνεται όταν το ακούς σε αυθεντική εκτέλεση, και ας πούμε αντί για μελαγχολία σου βγάζει κάτι τουλάχιστον επικό - σε καμία περίπτωση χαρούμενο - αλλά η βαθιά μελαγχολία του φαίνεται (και λάμπει) σε αυτή την διασκευή που ποστάρεις..
Όχι καλύτερη αλλά τίμια προσπάθεια.
http://www.youtube.com/watch?v=EI06Sc9paF0
Δεν μπορώ να αποφασίσω ανάμεσά τους!
http://www.youtube.com/watch?v=Vbg7YoXiKn0
http://www.youtube.com/watch?v=aeWIMYVKbLE
ποτέ δε μου άρεσε η συγκεκριμένη διασκευή του λέννον (ούτε πολλές από τις άλλες, εδώ που τα λέμε), αλλά πινκ, επειδή.