Originally Posted by
my_troubled_Mind
@μινμιν- Δεν έχει σημασία, δεν θα καταλάβεις άλλωστε. Επειδή όμως σε πιάνω ότι καίγεσαι να την πεις στο γαύρο της υπόθεσης και για να είμαι και σωστός απέναντι σου, να σου πω ότι την έμαθα και την έζησα με ένα-κάποιο ρομαντισμό την ομάδα. Είτε αυτό λέγεται να σε αμφισβητούν οι πάντες και να σε προκαλούν τα πρωτοσέλιδα και οι αλλόθρησκοι(γκρεμίστε το κόκκινο παραμύθι το πιο συνηθισμένο), και εσύ να απαντάς αρχιδάτα μέσα στο γήπεδο με 3άρες. Είτε να είσαι με την πλάτη στον τοίχο και η ομάδα σου παρέα με κερκίδα να κάνουν ψυχωμένη αντεπίθεση και να τα γαμάει τη μάνα όλα, είτε ακόμα και να κάθεσαι να διαβάζεις ιστορίες για τον Νίκο Γόδα και να αισθάνεσαι περήφανος σαν Ολυμπιακός.
Το δεύτερο που σου γράφω έχει να κάνει περισσότερο με τη σπυρίαρα βέβαια, αλλά τι να κάνουμε, στην ευαίσθητη ηλικία των 7(?) που θυμάμαι να διάλεξα ομάδα το μπασκετ μεσουρανούσε. Τελ αβιβ-σαραγόσα-τελικοί με βάζελο κλπ. φτιάχναν εικόνες σχεδόν ηρωϊκές στα μάτια σου. Άσε που τον πίναμε και στη μπάλα και έπρεπε κάπου να αισθανόμαστε γαμέοι. Για να επανέλθω όμως στην αρχή των σκέψεων μου, δεν γίνεται να καταλάβεις εσύ πράγματα για τον Ολυμπιακό όπως και εγώ για τον παοκ. Αλλιώς έμαθες, αλλιώς έμαθα. ''Θρύλος παντού, θάνατος και ντου'' θα είναι μια ζωή η φάση κ ας μην παρακολουθώ τόσο πολύ πλέον.