double post γιατί μπορώ, καινούριο:
https://www.youtube.com/watch?v=57PKEK6tjSU
Printable View
double post γιατί μπορώ, καινούριο:
https://www.youtube.com/watch?v=57PKEK6tjSU
Πω ρε μαλάκα, τι κλιπάρα είναι αυτή... Έχω βουρκώσει μέσα στο περίπτερο, πάλι καλά που είμαι ακόμα άρρωστος και μπορώ να το καμουφλάρω κάπως. Μας γάμησες... Κι αυτό το αγοράκι, τι άγγελος ρε πούστη, κάνει όλους τους συνειρμούς ακόμα πιο σκληρούς.
Χρώματα κι αρώματα
https://www.youtube.com/watch?v=XZke08knkSE
Μαζί με τον καινούριο δίσκο που γαμάει
https://www.youtube.com/watch?v=8FRHn5tRzl8
https://www.youtube.com/watch?v=QOcnKnNKv-A
:maikl::maikl::maikl::maikl:
Πολυ ωραιο, του εχω κανει γαματη φωνητικη διασκευη
Αυτό εδώ το είχε ποστάρει πριν χρόνια ο KoiliaSamprela και από τότε ήταν στάνταρ βασικό point guard στην 5άδα "κομμάτια για να ξεκινήσετε τη μέρα σας" αλλά για κάποιο λόγο τώρα που δεν προβλέπεται ύπνος σύντομα έχει μπει στο ρηπήτ. Ξέρω, /care
https://www.youtube.com/watch?v=qfR-iuqIZFI
Aγαπημένη κομματάρα. Προσωπικά, νύχτα λιωμένη σε καμιά αιώρα σε κάποιο δάσος μ'αρέσει να το ακούω, μαζί με αυτό
https://www.youtube.com/watch?v=AJ3PcmcLUiw
Πόσο γαμάει τέλος πάντων?
https://www.youtube.com/watch?v=OUJQ5Kngw8g&feature=share
Φέρτε κι άλλα Fates Warning σε παρόμοιο ύφος αν υπάρχουν, γιατί σε γενικές γραμμές δε μ'αρέσουν.
πόσο αψυχολόγητη μπορεί να είσαι πια :touched:
Η πιο γαμάτη όλων είμαι, fyi.
Αχά!
Βασικά υποθέτω ότι έχεις ακούσει όλο το συγκεκριμένο άλμπουμ, κάπως έτσι πάει. Αυτό που με γοήτευε (=το οποίο δεν είναι απαραίτητα καλό) πάντα σε αυτό είναι ότι η μουσική είναι απλοϊκή αλλά οι μελωδίες της φωνής είναι πολύπλοκες και ιδιαίτερες. Και το προηγούμενο άλμπουμ από αυτό είναι περίπου στο ίδιο ύφος αν και λιγότερο λυρικό και με πιο σάπια παραγωγή. Ας πει κάποιος σχετικός, εγώ είμαι της δεύτερης περιόδου.
Στα δικά μου αυτιά δεν πάει έτσι όλο το άλμπουμ. 2-3 φορές το έχω ακούσει, χωρίς πολλή προσοχή ομολογουμένως, αλλά δεν μου έκανε κλικ να κάτσω να μελετήσω κανένα κομμάτι, πέρα από αυτό. Κι επειδή προφανώς απλά δεν είναι my cup of tea η μπάντα συνολικά, και δεν πρόκειται να ψάξω τη δισκογραφία τους, αν παίζει τίποτα άλλο έτσι πιο αργό και λυρικό, ρίχτε το.
Η μουσική των Fates δεν είναι απλοϊκή (ούτε καν στο Night on Bröcken).
Το λοιπόν, Drumsick, φτιάξε μια λίστα με τα παρακάτω άσματα:
Damnation
The Apparition
Epitaph
Daylight Dreamers + Quietus
Nothing Left to Say
The Eleventh Hour
APSoG Part VI
And Yet It Moves
The Light and Shade of Things
Και αναθεώρησε τη γνώμη σου για το μεγαλύτερο συγκρότημα, now we're speakin'.
ΥΓ.: Το Guardian χαρακτηρίζεται από μια σπάνια συγκινησιακή φόρτιση -επειδή, συν τοις άλλοις, οι στίχοι του κομματιού μιλάνε για τον πάσχοντα αδελφό του τραγουδιστή- ώστε είναι δύσκολο να το συγκρινείς με ο,τιδήποτε άλλο. Παρ' όλα αυτά πες μου από περιέργεια εάν «την βρίσκεις» με κομμάτια όπως: Barnabas - Breathless Wonderment και Bastille - Victory.
Δε νομίζω ότι υπάρχει άλλο σ'αυτό το ύφος, τα υπόλοιπα των πρώιμων Φέητς είναι κυρίως καυτά ατσάλια. Αυτό είναι και το παράπονό μου από τα 15 μου που πρωτοάκουσα το awaken, πώς και δεν υπάρχει άλλο τόσο επικολυρικό άσμα. Και ναι, το έβαλα πριν λίγο, πάλι ανατριχίλες, άφταστα πράματα, τελειότητα σε νότες, το μέταλ που θέλουμε, να μην τα συζητάμε τα αυτονόητα.
Έχω πάρα-πάρα πολλά χρόνια να ακούσω σοβαρά Φέητς, αλλά αν θυμάμαι καλά, το κοντινότερο στο γκάρντιαν είναι αυτό εδώ. Δε νομίζω να το παλέψεις, αλλά κάνε μια προσπάθεια:
https://www.youtube.com/watch?v=wgQL4qdN19k
Α οκ, με πρόλαβε ο ειδικός :pink:
ο,τι είπαν οι αποπάνοι και φυσικά και αυτό
https://www.youtube.com/watch?v=Wskf8mehprE
Fates Warning λατρεια στο μεγιστο <3 <3
Ο Ra Pariah με καλυψε απολυτα. Το Ivory Gate of Dreams που εβαλε ο Krux ειναι απο τα αγαπημενα μου κομματια ιδιως το τελειωμα του.
Επισης υπαρχει side project του κιθαριστα των Fates με τον παλιο τραγουδιστη (αυτον στο ΕΠΟΣ Guardian που εβαλες) που μπορεις να τσεκαρεις αλλα ειναι πιο "φρεσκο" μεταλ.
Σε χαλαρο:
https://www.youtube.com/watch?v=Stiy9DewFGc
Σε πιο μεταλ:
https://www.youtube.com/watch?v=cRZ-uAXHsuo
Λοιπόν, σας ευχαριστώ όλους για τις προτάσεις. Δεν τα άκουσα ακόμα όλα προσεκτικά, αλλά μάλλον κανένα δε θα μ'αρέσει όσο το guardian. Το apparition που έχω ξανακούσει μ'αρέσει αρκετά, αλλά ταυτόχρονα μου προκαλεί κι ένα cringing αυτή η ελαρφριά φαλτσιά στο τέλος της τσιρίδας. Το damnation ωραίο, το epitaph συμπαθητικό. Αυτά του τζακ δε μ'αρεσαν.
Φοβάμαι πως ο μεγαλός νικητής, χωρίς φυσικά να απαντάει σε αυτό που ζήτησα αλλά ποστάροντας το μακρύ και το κοντό του όπως πάντα, είναι ο φιξερ, που έδωσε ουσιαστικά μια εντελώς άλλη μπάντα, την οποία δε γνώριζα, και μάλλον θα με πορώσει στο σύνολό της. Είναι πολύ πιο κοντά στα συνήθη ακούσματα μου, και η φωνή πλέον απόλυτα της αρεσκείας μου, σε αντίθεση με τον πρώτο τραγουδιστή, και τα πρώτα με τον δεύτερο. Και εντάξει, δε γίνεται να μην σου καθηλώσει την προσοχή αυτή η ΜΠΑΣΑΡΑ.
Γενικότερα πάντως καταλήγω πως μάλλον πρέπει να τους μελετήσω από την αρχή μέχρι το τέλος.
Εννοειται οτι αυτα που ειπε ο φιξερ ειναι επη. Απλα μιλαμε για 2 διαφορετικες περιοδους. Στην πρωτη ειχαν τραγουδιστη τον Arch που εχει αυτη την "ιδιαιτερη" φωνη και στη δευτερη και μεγαλυτερη περιοδο τον Alder.
Τελευταια προταση να μη σε ζαλιζουμε με 500 λινκς. Εφοσον σου αρεσαν αυτα του φιξ ακους ολο το Pleasant Shade of Gray. Απο τον αλλο δισκο σαφως καλυτερο (για εμενα, νομιζα και για τον φιξ απο κουβεντες που καναμε παλιοτερα) ειναι αυτο το κομματι
https://www.youtube.com/watch?v=r7qbBtXULOQ
Γιε, έχω κατεβάσει ήδη Pleasant shades και Disconnected και τα λιώνω.
ο καλυτερος δισκος της δευτερης εποχης των φεητς ειναι το inside out
Καλό το Inside Out αλλά δεν αγγίζει καν το APSOG, το οποίο είναι το καλύτερο (prog) metal album ever από θέμα ήχου, σύνθεσης, απόδοσης και κυρίως αισθητικής. Το φοβερό είναι ότι η Drumsick χωρίς να ξέρει την ιστορία της μπάντας έκανε την εξής παρατήρηση:
που συνέπεσε με τη στρατολόγηση του καταπληκτικού και σταθερά υποτιμημένου Joey Vera.
Ολα τα fates warning μου αρέσουν.
Α , και στο θρεντ :
https://www.youtube.com/watch?v=14urPoUt0aE
https://www.youtube.com/watch?v=eeF3IWLEeHE
combo breaker, βγάζουν ακόμα κομματάρες.
Αυτά τα δυο λεπτά από 12:00 ως 14:00 να μην είχε μόνο. Κατα τ'αλλα από τα ομορφότερα prog/space κομμάτια εκεί έξω.
https://www.youtube.com/watch?v=SMdc74Txk3A
Θέλει τις ακροάσεις του, δεν είναι εύκολο. Η γλώσσα το καθιστά αρκετά "απωθητικό" σε πρώτη φάση, αλλά συνηθίζεται γρήγορα. Ακόμα κι αυτή η αρχικά εκνευριστική κολλημένη βελόνα, μεταμορφώνεται σε γλυκό, meditative build up με τον καιρό.
https://www.youtube.com/watch?v=h33h90xbFeM
Half a mile from the county fair
And the rain came pourin' down
Me and Billy standin' there
With a silver half a crown
Hands are full of a fishin' rod
And the tackle on our backs
We just stood there gettin' wet
With our backs against the fence
Oh, the water
Oh, the water
Oh, the water
Hope it don't rain all day
:thumbsup: :pink:
Πρώτη φορά τον ακούω τον κύριο, αλλά αυτό είναι ίδιο με το "Let it be".
https://www.youtube.com/watch?v=-NHmwmqB_H0
Κόλλησα με το κομμάτι της χρονιάς, λοιπόν.
αγνοήστε γιαπωνέζικη τυρίλα και απωθητικό ρεφρέν και απολάυστε το metalcore breakdown της χρονιάς στο 0:38
https://www.youtube.com/watch?v=OOG_qW7XNB4
Μια και λέμε για ΓΙΑΠΩΝΙΑ, έχω φάει τρελό σκάλωμα. Πχιο 80ties πεθαίνεις.
https://youtu.be/y48ZwmVF-2M
Εργκχχχ, μεγειά το καινούριο σκάλωμα. Απο την γιαπωνία των 80τιζ στην ουγκαρία των 60τιζ (τέλη)
https://youtu.be/SNLsmh_otYs
Και ποιο καλό παιδί θα μας πει ποιοι το έχουν διασκευάσει αυτό;
Scorpions, white dove.