Printable View
μπράβο φιλος ιδιοφυιές πήρες κάτι που έγραψα για να μην σας τρολλάρουν μεταξύ άλλων (το σβησες αυτο μάλλον) στα ρηβιούς και το έδεσες με ζητήματα που αφορούν γενικότερα την αντίληψη σου για τη μουσική.
αλλα όπως και να χει ούτε τωρα σου ζήτησα να μου περιγράψεις τα συναισθήματα σου σε 2 σελιδες. σου βγήκε το defensive και πανω από πέντε γραμμές δεν άντεξες έπρεπε να αρχίζεις να βρίζεις και λιγάκι χυδαία. και να σε πινκάρουνε κιόλας για το γενναίο ροκενρολλ ποστινγκ.
Amnesiac, δεν έχω κανένα πρόβλημα με καμία μουσική, κάποια πράγματα τα θεωρώ εξαιρετικά ανώριμα αλλά αυτό είναι προσωπική άποψη. Δε με αφορά τι ακούει ο οποιοσδήποτε, όλα γούστα είναι, παγκόσμια ειρήνη κλπ. Οι αντιφάσεις είναι που με κάνουν και απορώ, απλά.
Κατά ένα κοινό κώδικα, μία καθολική αλήθεια του ER, ένα ενδοφορουμικό αξίωμα, ένα διπλωματικό τετελεσμένο, για χάριν συνεννόησης τελοσπάντων, το metalcore είναι σκατά. Μπορεί για κάποιον έξω να μην είναι, οπότε σε αυτόν ίσως σεβαστώ το γούστο του και δεν ανοίξω καν αυτή τη συζήτηση. Εδώ όμως, που είναι σκατά και δε ντρέπομαι να το πω γιατί είναι μία σχετική αλήθεια που όμως μοιραζόμαστε όλοι, όταν βλέπω κλιπ τέτοιας μουσικής από άτομο το οποίο στατιστικά έχω προβλέψει ότι ΔΕ θα του άρεσε κανονικά, το τονίζω. Αυτά.
http://t0.gstatic.com/images?q=tbn:A...s4AmZPtlSw&t=1Quote:
Originally Posted by Marillion
metalcore οι Άμον Άμαρθ λοιπόν :thumbsup:
άντε και μόλις βαρεθείτε με αυτούς σας έχω άλλο
Spoiler
Κορπι...τι;
Αυτή η νοοτροπία υπάρχει σε πολλούς και χωρίς να έχουν πλαστικές παραγωγές. Στα μέσα των 90ς έβγαιναν 20 μπλακμέταλ δίσκοι το μήνα με σκατά-τρου παραγωγή. ΔΙΑΟΛΕ, όποιος έχει ασχοληθεί έστω και λίγο με τοπικά συγκροτήματα ξέρει ότι αυτή η λογική υπάρχει και σε μέλη των μισών γκρουπακίων της γειτονιάς. Απλά κάποιοι το καταφέρνουν (και κάποιοι το καταφέρνουν πουλώντας αναλογικές παραγωγές και τρου φίλινγκ). Δεν έχω αμφιβολίες ότι μπόλικοι αληθινοί Καλλιτέχνες έχουν πιο σιχαμένη νοοτροπία από κάποιους που μπορεί όντως να πιστεύουν ότι αυτές είναι οι καλές παραγωγές (δεν είναι και δύσκολο να το πιστέψεις άλλωστε). Αυτό με τις πλαστικές παραγωγές παρεμπιπτόντως δεν έχει "παραγίνει" τώρα, και πριν δέκα χρόνια λέγαμε ότι έχει παραγίνει. Επίσης μη λησμονάτε ότι, όπως μπορεί σε ένα βαθμό μια τέτοια παραγωγή να χαλάσει τη γνώμη μας για έναν κατά τα άλλα συμπαθητικό δίσκο, μπορεί και έναν κατά τα άλλα αδιάφορο δίσκο να τον κάνει ευχάριστο άκουσμα. Πάντως αν κάποιος δεν τρώει ΣΚΑΛΩΜΑ με το θέμα, δε νομίζω ότι μπορεί να κάνει ένα γαμάτο δίσκο να μην ακούγεται (ή φυσικά το αντίστροφο).Quote:
Originally Posted by ikonoklast
Αυτό είναι ένα από τα πιο αν όχι σωστά, ας πούμε ρεαλιστικά κόμμενς στο θρεντ. Υπάρχει ένα κομμάτι των Amon Amarth που μου αρέσει, αυτόQuote:
Originally Posted by wom
το οποίο όταν το άκουσα κατέβασα δισκογραφία με την ελπίδα να βρω δυο τρία ακόμα κομμάτια σε τέτοιο στυλάκι. Μέσα σε ένα σαραντάλεπτο την είχα διαγράψει όλη από τα νεύρα μου :-P αλλά τέλος πάντων, νομίζω ότι ο ήχος αυτός Μαρίλλιον δεν είναι καθόλου κακός, το αντίθετο. Όλα ακούγονται δυνατά, οι κιθάρες από παντού, μπάσα να τρίζουν οι τοίχοι, φωνητικά γαμάνε και δέρνουνε. Αλλά φυσικά, πρώτον μου αρέσει και το κομμάτι, είναι καλύτερο από τη χαζομαρίτσα που πόσταρε κάποιος και ξεκίνησε η συζήτηση, δεύτερον ταιριάζει πάρα πολύ με την απλή μουσική που παίζουν οι άμον άμαρθ. Chances are πως εάν του έκανες μία indie ή χύμα άντεργκραουντ μέταλ παραγωγή θα έχανε κατά πολύ. Το θέμα με αυτόν τον ήχο δεν είναι ότι είναι ΚΑΚΟΣ, είναι απλά κορεσμένος. Εντυπωσιάζει για λίγο, αλλά με όλα κομπρεσαρισμένα ΟΛΑ ΔΥΝΑΤΑ το αυτί τείνει να χάνει το ενδιαφέρον του λόγω της ανυπαρξίας αλλαγών, για αυτό και μία τέτοια παραγωγή (και εδώ επαφίεται το ποπ/εμπορικό του πράγματος) απευθύνεται κυρίως σε δεκαοχτάχρονους που βάζουν το σιντι χτυπιούνται κάνα εικοσάλεπτο και αυτό είναι (και οι Άμον δεν είναι και για πολλά περισσότερα έτσι κι αλλιώς). Για τον ίδιο ακριβώς λόγο απαιτητικοί ακροατές τύπου ER που δε θέλουν να ακούσουν μία από τα ίδια διαμαρτύρονται. Αλλά όχι τώρα ότι θα ήταν και καλύτερο εάν είχε τον ήχο από κανένα από αυτά που ποστάρει ο Ρα παρίαχ. Μαρίλλιον δώσε κανένα παράδειγμα από κομμάτι που θεωρείς ότι θα ταίριαζε πιο πολύ ο ήχος του τέλος πάντων εάν δε βαριέσαι. (μη μου βάλεις κάνα Autopsy όμως, προφανώς δε μιλάμε για DEATH METAL με κεφαλαία και bold εδώ)
2ον. Σταμ άσε επιτέλους τις χαζομάρες για ανώριμες και αντικειμενικές μουσικές και τέχνες, τόσα χρόνια πάλι τις ίδιες βλακείες θα διαβάζουμε. Η τέχνη είναι ότι γουστάρεις και ότι σου λείπει, εγώ μπορεί να ακούω blind guardian επειδή μου θυμίζει την αγνότητα της παιδικής ηλικίας, ο Τάιλερ Άμον Άμαρθ επειδή η εικόνα μιας απλουστευμένης πραγματικότητας που έχει διπλάσια μπράτσα και μούσια και προσγειώνει ένα μπάτλ αξ στο λαιμό όλων των κακών τον κάνει να νιώθει δυνατός, ο δείνα ψάχνει την πιο αβαντγκάρντ τέχνη για να πείσει τον εαυτό του και τους άλλους ότι είναι έξυπνος και έχει καλό γούστο. Καμία επιθυμία δεν είναι ανώριμη εφόσον είναι ειλικρινής, και κανένας ώριμος άνθρωπος δεν ασχολείται μόνο με ΩΡΙΜΑ πράγματα στο κάτω κάτω σύμφωνα με την εμπειρία μου (εκτός βέβαια και εάν μιλάμε για το παράδειγμα του δείνα πιο πάνω!)
με τον κίνδυνο να γίνω σπαστικός γιατί μου πες να μην παω να βάλω autopsy και γω σου ρχομαι με death breath αλλά ορίστε ενα υπόδειγμα death metal παραγωγής που σου βγάζει και την θανατίλα & την grandila και κάθε ειδούς -ιλα με αποκορύφωμα την σκατίλα. τώρα θα μου πεις μα καλά φαντάζεσαι τους amon με τέτοιο ήχο; δεν τους φαντάζομαι, δε θέλω καν, θέλω απλώς να καταλάβω αν ενας οπαδος αμαν τους ακουγε έτσι θα είχαν το ιδιο ιμπακτ πάνω του και προσπαθώ να κατανοήσω το ποσο αγνά είναι τα μουσικά μας αισθητήρια. αν μου πεις καθόλου αγνά δεν θα διαφωνήσω, μια αποψη ειναι και αυτή, πεστην όμως ντε. ο άλλος κάνει λες και του βρίσαμε τους εισιντισι που τους θέλαμε πιο προγκ.
γενικά το θέμα παραγωγής είναι μεγάλο και διαφωνώ πως ακούγεται ωραία κάτι επειδή ακούγεται δυνατά. ναι όντως στο κομπρεσσιον είναι ολα τσίτα και το συζήταγα και χθες που με παρέπεμψαν στον μπαμπούλα της θεωρητικής ανάλυσης για μερικούς, πράγμα που χαρίζει αυτην την στιγμιαία απόλαυση την οποία και εσύ δέχεσαι. αλλά αμα δεν έχει ψωμί γιατί μια πονηρή και ύπουλη παραγωγή να μας στερήσει αυτή μας την διορατικότητα; γιατί είναι και πονηρές και ύπουλες και μαστίζουν το μέταλ χρόνια τώρα.
γενικά τα ερωτήματα που προκύπτουν είναι αρκετά. χθες μάλιστα απάντησα μόνος μου στο ερώτημα της τσιτάτης παραγωγής όταν μπήκα στο τριπάκι να την συνδέσω με ένα βιντεογκεημ. ειδικά στη σημερινή εποχή τα βιντεογκεημς παραείναι φλασυ λουκινγκ αλλά το substance αμελητέο. εχει ρε παιδί μου ενα entertainment value όταν το παίζεις αλλά στον πυρήνα τπτ ιδιαίτερο που σε κάνει να το θυμάσαι καιρό. έτσι και αυτού του είδους οι παραγωγές. είναι γκαζάτες, δυνατές και ακούγοντε σε εναν αμυητο ως εντυπωσιακές, αλλά μετά από λίγο καιρό οταν ξεθωριάσει αυτή η πρώτη εικόνα μένεις με ένα κουραδάκι. μπορεί και να μην ειναι κουραδάκι βέβαια και να το κουραδιάζει η παραγωγή in the long run γεγονός που αποτελεί ακόμα ένα αξιοπερίεργο φαινόμενο. απλά ας το πούμε σαν άνθρωποι. θελετε βιντεογκεημ μεταλ ή σκατένιο που το παίρνετε χαμπάρι με τη μια; θέλετε καλές, οργανικές παραγωγές που ακούγοντε φυσικές; εγώ αρνούμαι να πιστέψω πως υπαρχει υποιδίωμα που σηκώνει αυτό το fully compressed αισχος των αμόνι. δλδ το κανει για να κρύψει τις αδυναμίες του πιθανότατα ή τέσπα γιατί αυτου του είδους η φόρμουλα είναι ελκυστική στους καταναλωτές. όπως και να χει θάνατος ή ζωή; συνειδητοποίηση ή άγνοια; αμόνι ή ντεθμπρεθ; χεντμπανκγιν ή δάκρυα ή μήπως δάκρυα χεντμπανγκινγ;
έχεις δίκιο, δεν είναι και το καλύτερο παράδειγμα οι Death Breath, πρώτον από όλα γιατί δε μου αρέσει ιδιαίτερα (όπως και γενικά το σάπιο mid tempo death metal) και γιατί τα δύο συγκροτήματα είναι τόσο διαφορετικά από αυτή την άποψη δεν ανήκουν στο ίδιο genre. Θα την μισούσαν αυτή την παραγωγή οι οπαδοί αμόν γιατί γουστάρουν πιο γλυκούλικα χέβι πράγματα, πολύ απλά, ναι δεν είναι απλά το "δυνατά, πάντα". Είναι μία άποψη περί ακραίου ήχου λιγότερο ακραίου, και σε περισσότερο κόσμο αυτό αρέσει όσο κι εάν σου φαίνεται παράξενο (και σε μένα πχ σαν ηχοχρωματικός χαρακτήρας, άσχετα εάν στις περισσότερες παραγωγές τέτοιου τύπου υπάρχει μια στασιμότητα που το καθιστά βαρετό). Εγώ νομίζω ότι είναι μια πολύ ειλικρινής άποψη από την πλευρά του ακροατή, όλες οι gut αντιδράσεις τύπου μου αρέσει δε μου αρέσει είναι ειλικρινής. Η πολιτική των εταιριών και των ηχοληπτών να τα κάνουν όλα έτσι δεν είναι, πράγμα που είναι και μουσικά καταστεπτικό για τον λόγο που έγραψε ο hehe πως τον λένε κάπου. Το θέμα βέβαια από ένα σημείο και πέρα εντάσσεται στο φιλοσοφικό επίπεδο του αυγού και της κότας, οι εταιρείες ακολουθούν το γούστο του ακροατή ή το διαμορφώνουν? Δε με απασχολεί και πολύ, και τα δύο συμβαίνουν σίγουρα. Δε θέλω πάντως ένα από όλα αυτά τα πράγματα που λες, μου αρέσουν και οργανικές και ΠΛΑΣΤΙΚΕΣ παραγωγές. Μακάρι να μην έλεγε στους μουσικούς κατά τα άλλα κανένας μαλάκας το πώς πρέπει να φτιάξουν το σιντι τους, αλλά για αυτό χρειάζεται να πέσει και ο καπιταλισμός. Btw, μιας και πολύ για παραγωγές λέμε, δε πιστεύω να είσαι ο Marillion και στο noiz.gr?
ωραια, μια χαρά ήτανε και σεβαστά όλα, τόσο δύσκολο είναι ρε χιουμανοιντς να μιλήσετε όπως ο σφινοτουβλακις1,5;
παντως το ζήτημα περιπλέκεται όταν θέλουμε να καταλάβουμε αν σε μεγάλο μέρος της μάζας του καταναλωτικού μέταλικού ακροατηρίου υπάρχει η λογική μ'αρεσουν αυτές και αυτές οι μπάντες και η προτιμήση γίνεται υποσυνείδητα λόγω παραγωγών. νομίζω πως πολύς λαός δεν μπαίνει στον κόπο να το πολυσκεφτεί καν, θεωρεί αυτόν τον ήχο δεδομένο, μοντέρνο και επαγγελματικό όταν είναι απλά η εύκολη λύση και σε κάνει να ακούγεσαι και ιδιος με αλλους πεντακοσιους. θα μπορούσαμε να το κάνουμε και σπλιτ με το θρεντ επαγγελματισμός, δλδ στο μυαλό μου μια χαρά παράγωγο του είναι και αυτό εδώ. βέβαια θέλω απάντηση από έναν που αγαπά κυρίως τέτοιους ήχους, εσένα τι να σε κάνω που πας να γράψεις για ηχοχρωματικό χαρακτήρα (χουμορ χουμορ παλι).
περί Noiz απλή συνωνυμία με τον άλλον μαριλλιον
ωωω σουηδικο ντεθ μεταλ...η ηδη νεκρη σκηνη..οι αμον παιζουν ακομα ντεθ μεταλ σουηδικο? γιατι μετα το avenger μου σκασε παιδικη χαρα...επισης θυμαμαι μια εποχη που ανοιγοντας το myspace το μπανερακι σου ζαλιζε τα παπαρια αναβοσβηνοντας αμον αμαρθ...αν πας για την κορυφη ετσι τη γαμησαμε...
οι αμον ειναι νεκροι καιρο...
...και λέγονται πλέον Deicide.
Για την παραγωγή θα πω μόνο ότι συμφωνώ με φθόγγο, το πρόβλημά μου είναι αυτό το ανελέητο κομπρεσάρισμα σε συνδυασμό με το εκνευριστικό ριβερμπάτο φάζινες και white noise που αυξάνεται εκθετικά με την ένταση του ήχου. Ε, και τα τύμπανα "τουπατου" ήχου επίσης. Ειδικά η αντίθεση των φωνητικών τέρμα white noise και των τυμπάνων ταπα ταπα μου χτυπάει πολύ άσχημα. Οι κιθάρες έχουν μια χαρά ήχο btw. Μπάσο ανύπαρκτο, δεν πειράζει.
Για την μουσική, σε καθαρά υποκειμενικό πλαίσιο, δεν παλεύω αυτή την μίξη χέβι μέταλ με μπλακ και ντεθ και πάουερ με την εσάνς χαρούμενης σουηδίλας μάρκας Γκέτεμποργκ. Που όλο το γκέτεμποργκ μου κάθεται στο λαιμό πλην At the Gates (και Αντι Λα Ροκ αλλά αυτό είναι άλλο ανέκδοτο). Χαρακτηριστικά αυτά τα γουάααργκ κάφρικα φωνητικά (δόκιμος όρος της στιγμής, έμφαση στη "γουά" μπλακ μέταλ καταβολής κραυγή) που έχουν γενικά εκεί πάνω, και οι πρώιμοι ιν φλέημς και οι Τσίλντρεν οβ Μπόντομ και όλα αυτά. Δεν τα αντέχω καθόλου. Τύμπανα βαρετά αλλά περί ορέξεως... η δική μου κόβεται κυρίως γιατί το ντεθ μου το θέλω κάφρικο χωρίς χαρούμενες σουηδιές, σαν να μου βάζεις ζάχαρη στην μπριζόλα.
Έχουν κάποιες συμπαθητικές συνθέσεις αλλά πραγματικά είμαι μόνο για ένα-δυο κομμάτια (κατά προτιμήση αυτά με τα λιγότερα "μπασταρδέματα"), μιας και γενικά συνθετικά κυμαίνονται στο ίδιο μοτίβο με Bolt Thrower και Tanκard (ακα παίζουμε αυτό και σε όποιον αρέσει).
Συμπαθείς όμως, και επιφυλάσσομαι για το λάιβ που πάντα ευνοεί τις κακές παραγωγές να ρεφάρουν αν είναι η μπάντα καλή και πιθανώς τα κομμάτια να είναι και πιο ορμητικά. Θυμάμαι την σφαλιάρα που έφαγα από In Flames εποχής Clayman που μου ήταν απάλευτοι του κερατά και λάιβ γάμησαν και σκότωσαν (δις).
ωραια μουσια εχουν.αχ ποτε θα βγαλω κ γω?
