Printable View
xairomai pou me tosous pollous anagnwstes psagmenous klp kaneis den apanthse ousiastika sthn ang...
Ps. Mporei kaneis na:
1. sygkrinei metafrasi rwssika ->agglika VS rwssika->ellhnika?
2. Mou proteinei kapoia kalh metafrash agglikh tou "egklhma&timwria"
1. κομματακι δυσκολο να κανεις συγκριση μεταφρασης
2. κομματακι δυσκολο να βρεις μια classic αγγλικη εκδοση [εννοω απο εκδοτικο οικο που εχει παραδοση στην μεταφραση κλασσικων εργων βλ. Penguin] που δεν θα ειναι καλη, γιατι αν δεν ηταν, θα τους γιουχαραν. προσωπικα, δεν θα προτεινα εκδοση πολυ προσφατη [πχ. 2006 και μετα] γιατι συνηθως δεν εχουν να προσφερουν τπτ παραπανω στο κειμενο, απο ο,τιδηποτε εχει "γινει" ηδη μεταφραστικα. μονο να του γαμησουν τη μανα βσκ.
με καταλαβαινεις;; πες μου με καταλαβαινεις;;;
Υπαρχουν 3-4 μεταφρασεις στα αγγλικα οντως καμια δεν ειναι ασχημη, προτιμω αυτη της Garnett
hai hai :)
polla euxaristw paides. 8a dokimasw me penguin pro 2006 pou proteine k o Mr.katalabeskatalabes?
:oops:
bump!
ήθελα να δείξω αυτό στο βικ, αλλά τελικά είπα να το βάλω εδώ:
http://d0cent.livejournal.com/126838.html
(καινούριος σταθμός στο ρώσικο μετρό, αφιερωμένος στον ντοστογιέφσκι.)
πού είναι τα πινκ όταν τα χρειάζεσαι, αναγκάζομαι να το κάνω χειροκίνητα:
:pink:
Χειροκίνητο πινκ και από μένα! :pink:
είναι ο βασιλιάς των συγγραφέων.ο καλύτερος με μεγάλη διαφορά απ' τον δεύτερο.οι ιστορίες του δεν έχουν σημασία.η ψυχολογία των ηρώων του και ο τρόπος που την περιγράφει είναι το σημαντικό στα κείμενα του.η μεγαλοφυΐα του φαίνεται στο πως περιγράφει τις αντιδράσεις και τις σκέψεις των ηρώων του στα απλά πράγματα.σ αυτα δλδ που μπορεί να ζήσει και ζει ο κάθε ένας.κάπου διάβασα στα προηγούμενα ποστ ότι κάποιος τον βάζει αμέσως μετά τον καζαντζάκη.θεωρεί δηλαδή τον καζαντζάκη ως τον καλύτερο συγγραφέα.μάλιστα...είναι σα να λες ότι σου αρέσει ο σοστακόβιτς..είναι ο κορυφαίος όλων..λίγο πιο κάτω απ' τον χρήστο νικολόπουλο που επειδή παίζει μπουζούκι με συγκινεί πολύ.τέλος πάντων.εκτός από κάτι μικρά του διηγήματα που δεν είναι και ότι καλύτερο έχει γράψει (λευκές νύχτες, το όνειρο ενός γελοίου ανθρώπου κλπ) όλα όσα έχω διαβάσει προτείνονται.με καλύτερα τα:αιώνιος σύζυγος, δαιμονισμένοι, έγκλημα και τιμωρία, ηλίθιος, παίχτης. μεγάλος κουμαρτζής, αλκοολικός και πουτανάκιας ο φιοντόρ...
Γελάω με τον ουρακοταγκισμό της προηγούμενης σελίδας.
Κατά τα άλλα τα έργα του επανεκδίδονται σε καινούριες μεταφράσεις από τις εκδόσεις Ίνδικτος εδώ και κάποια χρόνια. Προ ημερών κυκλοφόρησαν οι Αδερφοί Καραμαζώφ, έχουν επίσης ήδη κυκλοφορήσει οι Δαιμονισμένοι, το Υπόγειο και ο Ηλίθιος. Απ' ότι έχω ακούσει πρόκειται για καλύτερες μεταφράσεις από αυτές του Αλεξάνδρου. Ελπίζω κάποια στιγμή σύντομα να πάρω την μεγάλη απόφαση και να ξεκινήσω κάποιο από τα παραπάνω.
:moutza:Quote:
Originally Posted by landy
πες μου οτι δεν εχεις διαβασει Υπογειο και Αδερφους Καραμαζωφ γι'αυτο δεν τα 'βαλες μεσα στα καλυτεραQuote:
Originally Posted by landy
το υπόγειο το διάβασα.πολύ καλό.απλά δεν είναι το έργο που δείχνει το ποιος ήταν και πως έγραφε ο ντοστογιέφσκι.είναι εξομολογητικού χαρακτήρα, ιδιαίτερα το π΄ρωτο μέρος. τους καραμαζώφ δεν τους έχω διαβάσει ακόμα, ούτε και τις αναμνήσεις απ΄το σπίτι των πεθαμένων
ο καζαντζάκης αναμασούσε θεωρίες και φιλοσοφίες ήδη γνωστές.δεν έγραψε τίποτα από μόνος του.από νίτσε μέχρι αραβικές προσευχές ξεσήκωσε για να μας κάνει τον φιλόσοφο.Quote:
Originally Posted by pol_pot
δεν ξέρω ποιος έπρεπε να μου πει για την αλήθεια.η αλήθεια είναι πάντα μία, οι πραγματικότητες είναι πολλές.δεν έχω καμιά κάψα να παραδεχτεί κάποιος αυτό που λέω.ας μου βρει όμως με επιχειρήματα καλύτερο συγγραφέα απ΄τον ντοστογιέφσκι.
πάντως, καταλαβαίνω ότι ο καζαντζάκης αποτελεί σημαντική επιρροή για πολύ κόσμο.και δέχομαι και τους λόγους.το ίδιο συμβαίνει και με τον coelho αλλά και με πολλούς συγγραφείς που φτηνοφιλοσόφησαν στα κείμενα τους.
τέλος πάντων.συζήτηση μπορεί να γίνει ή με τις μούτζες κλείνουν τα θέματα;
να πιανεις τον ντοστογιεφσκι και να τον παρουσιαζεις σαν φαβορι του ιπποδρομου: αυτη ειναι η κενη αναγνωση.
"It was my regeneration into a new life. I vowed to change, to
begin a new life, to be worthy of myself and of her and--this is
how it has ended! It has ended in my going with you to roulette,
in my playing faro; I could not resist the fortune, I was delighted
at being in the swim, delighted with all these people, with
racehorses. . . . I tortured Liza, to my shame!"
