Teaser απο πολυαναμενόμενο Mortuus.
Printable View
Teaser απο πολυαναμενόμενο Mortuus.
H Ισλανδία έχει περάσει απέναντι...
Οι Thantifaxath είναι μάλλον ότι καλύτερο έχει βγει από μοντέρνο black metal τελευταία. Πολύ καλές ιδέες σε κιθάρες, ανάμεσα στην τεχνοντεθ (όχι τσούγκα τσούγκα, μη τρομάζετε) άποψη και το bm, κάτι σαν πιο σκοτεινοί Krallice ας πούμε. Προφανώς χάνει σε ΜΕΤΑΛ φήλινγκ και κάπως δεν ταιριάζει με την παρουσίαση (ρόμπες, ομπσκιουρίλα κλπ) αλλά θα μάθουνε σιγά σιγά.
Στο μεταλ λοιπόν, τo Zemial (ξανά ναι, να ακούσει και κάνας άλλος πέρα από τους γνωστούς 2-3) είναι μάλλον τελικώς ο επόμενος μεγάλος ελληνικός bm δίσκος μετά το Onyx των Nocternity. Δίσκος που κάνει μεταπτυχιακό στο πως το κάνεις γαμηστερά κομμάτια με ολική, ουσιαστικώς προοδευτική αντίληψη, χωρίς να είσαι ο κιθαρισταράς που θα εντυπωσιάσει (αν και τρομάζω τι μπορεί να γίνει στο επόμενο με έναν guest στις lead, να θυμίσω ότι μιλάμε για one man band). Μιλάμε για R-E-P-L-A-Y value. Και μερικοί λένε στο οφφτόπικ ότι το μέταλ είναι τελειωμένο, χοχο [ραπαράια κλπ].
Bonus και ένα γαλλικό, μισό για το όνομα που θα σπάσει αρχίδια σε τυπικούς μπλακάδες (Plebeian Grandstand) και άλλο μισό για τον αποπνικτικό συνδυασμό μουσικής-βιντεοκλίπ.
Καλά όλα αυτά, βιντεοκλιπ για επιληψία κανονικά. αλλά πες τί γίνεται με Spectral Lore.
Σε κάνα δεκαήμερο περίπου σε bandcamp/cd.
Άκου και το Thantifaxath, δίσκαρος μεγάλος τελικώς, ειδικότερα και στο τέλος που αρχίζουνε κάτι περίεργα με βιολιά και άμπιεντς.
συμφωνω απεριοριστα σε οτι λες και μεγαλη σου τιμη που εκθειαζεις τον αλλον ουανμανμπαντ και το ημισυ νοκτερνιτυ οταν εχεις φτιαξει ηδη ενα ΙΙ κι ενα Sentinel, τα οποια τα βαζω το ιδιο ψηλα μαζι με ονυξ, δευτερο end και με τεραστια συμπαθεια στο Ancient Returns για τη "δεκαπεντια" που διανυουμε. ομως τα τελευταια 3-4 χρονια προβληματιζομαι πολυ με το ειδος γενικοτερα.
Και θα παραμιλήσουμε και με έναν άλλον δίσκο σύντομα, θέλω να πιστεύω.
Θενκς ρε Shora! :oops: (που χάθηκες εσύ τελευταία). Συμφωνώ για το black metal ότι έχει χάσει το ξεχωριστό του χαρακτήρα, λες το Nocternity "ήμισυ" πουχου (και έχεις δίκιο επειδή ουσιαστικά είναι σφηνάκι αν βγάλεις τα ατμοσφαιρικά) αλλά κάτι τέτοιοι δίσκοι βγάζουν κάτι που το θυμάσαι μετά από χρόνια, έστω κι αν μην έχει συνεχώς-γαμηστερά-ριφφ, όπως και το Zemial ένα δικό τους κόσμο ας πούμε. Συμφωνώ και για το End βέβαια, το Ancient Returns δε ίσως και λόγω θεματολογίας δε με είχε ψήσει ποτέ να το ακούσω. Έρχεται και νέο Varathron σύντομα ε.
Μμμ, ωραίο ακούγεται το Varathron.
Μιας και πιάσαμε τα ελληνικά, ένα που βγήκε πρόσφατα και φαίνεται ενδιαφέρον και κινείται σε σωστά μονοπάτια είναι τούτο δω:
Ο Albert Witchfinder σε νεκρομαυρομεταλλικές αλητείες. Όπως πρέπει. Τσεκάρετε, επίσης, τους Αμερικανούς Funereal Presence.
Καλά τα λέει ο Shora. Ο κανόνας λέει ότι μια καινούργια black metal δουλειά θα είναι μάπα. Σαφώς λιγότερες είναι μέτριες προς καλές, κι ελάχιστες (κυριολεκτικά ελάχιστες) είναι πολύ καλές/άριστες.