Εντάξει, τα διάβασα. Αιτιολογεί πλήρως της υπερηφάνειά της, δεν υπάρχει λόγος να εξελίσσεται μια τέτοια συζήτηση (μόνο το dna του Πλάτωνα). Θλιβερό και μόνο το γεγονός πως πρέπει να καταφεύγει κάποιος σε έρευνες για πράγματα αυτονόητα· αυτονόητα θα τα τα έκανε μια επιδερμική έστω σχέση με την ιστορία ή μια καθαρή ματιά στον περιβάλλοντα κόσμο, ίσως ζητά κανείς πολλά. Η θεωρία πως μοιράστηκε κάποιος το ίδιο περιβάλλον με αυτούς του ανθρώπους και πως πράγματα επέδρασαν επάνω του με τον ίδιο τρόπο έχει ξανακουστεί και είναι τραβηγμένη. Από τα μαλλιά. Πιθανότατα παράγωγο σύγχρονης πόλης η Ηλέκτρα, εάν πάλι όχι, οι πολιτικές και κοινωνικές συνθήκες οι τότε με τις τώρα απέχουν έτη φωτός (σαν τον Σείριο ένα πράμα) και η γεωγραφική τοποθεσία δεν έχει να πει κάτι σήμερα για τον τρόπο με τον οποίο θα διαμορφωθεί η ιδιοσυγκρασία ενός ανθρώπου. Και πάνω από όλα: η σημερινή κολούμπρα της χώρας δεν συνηγορεί υπέρ των όσων υποστηρίζει.
Με κάτι τέτοια όμως φτάνει κανείς με φόρα στο άλλο άκρο (αυτός είναι ο λόγος που γράφω). «Σκορποχώρι από εθνότητες που δεν μιλούσαν καν την ίδια γλώσσα». Έχει βάση, δεν υπήρξε ποτέ προβληματισμός όμως για το ποια από αυτές τις γλώσσες θα επικρατούσε· δεν αναφέρομαι στη γραφειοκρατική που διδάχθηκε αλλά στην μητρική της πλειοψηφίας και την κοινή καταγωγή των εκφάνσεών της (την επίσημη αρχαιόκαβλη δυστυχώς συνόδευαν και πολλά άλλα, επιζήμια όσο τίποτε για την πολυπολιτισμικότητα της χώρας). Με φόρα έρχεται και το «έθνος μας είναι βυζαντινό», που αυτό και αν κρύβει αλήθεια μέσα του, αλλά δεν παύει να βάζει διαχωριστικές γραμμές, ίδιες με αυτές του χάρτη. Αν ίσχυε κάτι τέτοιο δεν πιστεύω πως παλληκάρια σαν τον Πλήθωνα θα οδηγούνταν στα γνωστά συμπεράσματα τους έπειτα από χίλια χρόνια χριστιανισμού και ρωμαιοπληξίας τούμπανο. Το κόλλημα της κάθε Αρβελέρ δεν είναι η όποια σύνδεση με τον Περικλή, είναι με τα όσα παραχαράχτηκαν για να ενισχυθεί x1000 αυτή η σύνδεση (π.χ. μαζική αλλαγή ονομάτων χωριών). Αν κάνω λάθος διορθώστε με.
Απόγονος του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού είναι όλος ο Δυτικός Κόσμος. Το ό,τι η Ηλέκτρα μεγάλωσε λίγα τετράγωνα παραπέρα από το σπίτι του Θουκυδίδη και κάθισε στα ελληνικά θρανία δεν την κάνει a priori μεγαλύτερο κοινωνό του από έναν σύγχρονο Αμερικανό. Όσο για τα βιολογικά, οι τότε Έλληνες δεν έπαψαν να αυγατίζουν, τόσο μεταξύ τους όσο και με άλλους, παρά τα όσα μεσολάβησαν (δεν χτύπησε την περιοχή κανάς μετεωρίτης ξέρω γω). Το πως ακριβώς έγινε αυτό ίσως βοηθήσει κάποια ανθρωπιστική, ιατρική ή άλλη επιστήμη στο έργο της, δεν θα κάνει το σύγχρονο ελληνόπουλο και το εγγόνι των SS να νιώσουν καλύτερα ή χειρότερα. Ποιά είναι τα στοιχεία δηλαδή τα οποία αλλοιώνονται λόγω γενετικών επιμίξεων και σε τι ακριβώς βάζουν φρένο; Δεν μπορούν, δεν έχουν τη δύναμη. Ό,τι μπορούν να πουν δεν θα έπρεπε να αφορούν περισσότερο την Ηλέκτρα από κάποιον κάτοικο της νοτίου Ιταλίας, της Ανατολικής Τουρκίας ή από γνωστό μου Πακιστανό που παρουσιάζει μεσογειακή αναιμία, μια κατεξοχήν ελληνική ασθένεια (μεγάλη η συγκίνηση για το μακρινό ξαδερφάκι:)). Επ' ευκαιρία, δείτε και αυτά εδώ τα φασιστάκια με τις σημαίες, τα άκουγα τις προάλλες. Για κάθε χρήση και για όλα τα μεγέθη. Το θέμα είναι αν ενδιαφέρεται κάνεις να την ξανακάνει δική του όπως ανέφερε ο Χελμ νωρίτερα, να την κάνει να τον εκπροσωπεί όπως αυτός θέλει.
