... κ τι κατάλαβα; γκαστρώθηκε.
Printable View
... κ τι κατάλαβα; γκαστρώθηκε.
νιωθεις προδομενη?
ήταν το καμάρι μου. αυτά τα περίμενα από την αδερφή της.
αυτό ήταν, θα αλλάξω επάγγελμα.
αυτή τη φορά είδα πως είχε μείνει από κάτω ο Butch Cassidy με το αμάξι του και μας χτύπησε το κουδούνι να του δώσουμε ρεύμα από το αμάξι της αδερφής μου, το οποίο για άγνωστο λόγο μεταφέραμε από τον δρόμο στο σαλόνι κ τα καλώδια τα πετάξαμε από το μπαλκόνι.
μία-δύο τίποτα.
μας λέει πως δε γίνεται γιατί ειναι μεγάλη η απόσταση ανάμεσα στα δυο αμάξια κ χάνεται κάπου το ρεύμα στον δρόμο, οπότε μας ζήτησε να βρούμε έναν άλλο τρόπο κ η αδερφή μου του πέταξε ένα πολύπριζο.
μετά ξύπνησα.
πιο μετά πήγαμε σούπερ μάρκετ κ όταν τελειώσαμε τα ψώνια πάνω που φεύγαμε μας ρώτησε ένας αν είχα καλώδια να τον βοηθήσουμε με το αμάξι.
οπότε κάντε μια σειρά κ ελάτε σιγά σιγά να σας πω τα μελλούμενα.
πσ. όπου βρισκόταν ο Cassidy κ το αυτοκίνητό του ήταν ασπρόμαυρα και λίγο άγρια δύση ενώ όλα τα υπόλοιπα όπως πάντα.
Είχα ξεκολλήσει μια αφίσα από συναυλία χωρίς να την σκίσω στο ελάχιστο και καθώς τσαλάκωνα για να την πετάξω, ήρθε ο κασερινος με παρέα -εκ των οποίων ήξερα μόνο κοιλιά- και μου είπε με κλαμμένο ύφος "ρε μαλάκα την ήθελα". Αλλά εγώ αδιαφόρησα. Μετά χώθηκα και γω στο μπουλούκι μαζί τους και πήγαμε σε ένα παράξενο μαγαζί που είχε κάτι το εξωτικό, οι περισσότεροι φορούσαν πουκάμισα με λουλούδια και από το ταβάνι κρέμονταν διάφορα περίεργα φυτά. Πίναμε χυμούς και όλοι ήταν σκαλωμένοι "ρε μαλάκες γιατί δεν έχει ούτε δείγμα γυναίκας εδώ?".
Πέρασε ρόζγουελ με νταλίκα -την οποία όπως μου είπε την δανείστηκε από ένα θείο του για το σκ- και χαιρέτησα τα παιδιά για να φύγω μαζί του. Για κάποιο λόγο, ένας περίεργος άγνωστος ρωσοκαγκουρέξ από το μαγαζί με ακολούθησε και μπήκε και αυτός στη νταλίκα. Θυμάμαι έντονα το μαύρο τριχωτό στήθος του, που το τόνιζε έχοντας ανοιχτό το πουκάμισο, και την αντίθεση από την χρυσή αλυσίδα που 'χε κρεμασμένη στο λαιμό.
Δεν έχω ιδέα που πηγαίναμε, αλλά ο δρόμος ήταν απλός μικρός επαρχιακός, γεμάτος αυτοκίνητα και δεξιά είχε άπειρο κόσμο. Μάλλον συναυλία φάση. Κάποια στιγμή άρχισε να τρέχει ο ροζγουελ και να προσπερνά αβέρτα αυτοκίνητα, μέχρι που κάποια στιγμή όταν μπήκε στο αντίθετο ρεύμα συγκρουστήκαμε μετωπικά με ένα διερχόμενο αυτοκίνητο. Είχα φρικάρει, ήμουν στη θέση του συνοδηγού. Και μετά από φόβο πήγα πίσω -αλλάζοντας θέση με γκουντσαν, ναι για κάποιο περίεργο λόγο χώθηκε από το πουθενά και όλο χαρά κάθισε στη θέση του συνοδηγού φορώντας μια παράξενη ζώνη ασφαλείας-. Μάλιστα, ο ρόζγουελ συνέχισε να παίρνει παραμάζωμα οτιδήποτε βρισκόταν μπροστά μας, λες και μας καταδίωκε κάποιος. Αφού μου έφυγε το άγχος από τις συγκρούσεις, μετά τα όσα είχε γαμήσει ένιωθα τουλάχιστον ότι δε θα πεθάνουμε, ξαφνικά ο δρόμος έγινε τεράστιος -3 λωρίδες κάθε ρεύμα- και ήταν τελείως άδειος. Τότε ήταν που άρχισαν να μας κυνηγάνε καμιά δεκαριά ασθενοφόρα αλλά δεν ανησύχησα ιδιαίτερα.
Κατεβήκαμε, αφού είχε γαμηθεί η μηχανή, και βρέθηκα κοντά σε ένα παράξενο λόφο από την κορυφή του οποίου μια καθηγήτρια μου φώναζε πως πάλι άργησα και έφερα και μαζί μου το σκυλί ενώ μου έχει πει χίλιες φορές πως απαγορεύεται. Στη προσπάθεια μου να ανέβω στο λόφο, μπήκα σε ένα πλήθος από τυπάδες που δούλευαν σε τσίρκο με φρικιά στην αμερική δεκαετία '10-'20 φάση. Ο ένας μάλιστα, είχε ένα χέρι, ένα πόδι και μια τεράστια πούτσα που την έπαιζε συνεχώς καθώς περπατούσε.
Τελικά δε πήγα στο μάθημα, αλλά σπίτι μου, το οποίο κάποια ανώτερη δύναμη είχε μεταφέρει αυτούσιο σε μια αγαπημένη γειτονιά άνω πόλη.
Απο τη στιγμη που βγηκαν οι βασεις βλεπω σχεδον ΚΑΘΕ μερα το ιδιο γαμημενο ονειρο με ελαχιστες παραλλαγες. Τα θεματα των μαθηματικων που απο μαλακιες δεν ελυσα, τη θεωρια που ειχα ολοσωστη και τελευταια στιγμη την αλλαξα, χαρτια, αριθμοι, αγχος κλπ.
Σημερα σηκωθηκα, πηγα στη τουαλετα, και τη στιγμη που κατουρουσα συνηλθα απο το ονειρο...ακομα το βλεπα. ΦΜΛ
γελαω γιατι, οντως ρε μαλακα θα την ηθελα την αφισα...
GTA φάση ο tispanagias tamatia
Η τελευταία εικόνα που είδα πριν ανοίξω τα μάτια μου, ήταν ο εαυτός μου (αυτο)κρεμασμένος σε ένα δέντρο.
Καλημέρα =|
καλη επιτυχια
οτι δούλευα ντελιβεράς με τη μηχανάρα μου λέει. και στα χέρια μου κρατούσα και 2 πέτρες και δεν οδηγούσα άνετα.
η υπόθεση διαδραματιζόταν στην ένδοξη αιγαλεάρα.
λοιπόν, αυτή τη φορά είδα πως ο dragon είχε πάρει 2 από τα 7 κουτάβια που γέννησε η Dyke.
Spoiler
ειχαμε παει λεει διακοπες εγω, ο commisar, o Krux και ο Ra Pariah.
:fear:
το ξενοδοχειο ητανε μεσα στην πολη και βλεπε σε μια οδο που εμοιαζε εκπληκτικα με την Τσιμισκη.
αραζαμε γενικα και ησυχα παιδια ειμασταν αλλα ο Ra μας ειχε σπασει τον πουτσο να παμε για αναρριχηση.
Ο Krux φοβοτανε και ελεγε "εχω γυναικα και παιδι", o commisar ψιλοαφαντος και γω απλα ελιωνα στην TV.
Το βουνο που γινοτανε η αναρριχηση ηταν μολις εξω απο το ξενοδοχειο, κανα 10αρι μετρα απο το μπαλκονι μας ναουμε.
Αρχισε να σκαρφαλωνει εντελως μονος και στα αρχιδια του ολα...Ανεβαινε , ανεβαινε...εμεις κοιταζαμε με απορια.
Σε μια φαση φτανει στο υψος του μπαλκονιου μας και αρχισε να κανει σβουρες ωσπου σε μια φαση μπλεκεται με τα σχοινια
και μενει κρεμασμενος αναποδα σαν νυχτεγιδα να φωναζει "Βοηθεια, βοηθεια!!!!".
Τον αφηνουμε κρεμασμενο να κλαιγεται και μπαινουμε μεσα..
Αποφασιζουμε πως σαν πολυ μουχλιασαμε και πρεπει να βγουμε για καμια μπυρα. Και αρχιζουμε να ετοιμαζομαστε.
Μπαινω σε μια φαση στο μπανιο και βλεπω τον commisar ετοιμο να ριξει ενα κοντρα ξυρισμα και να εχει διπλα του καμια δεκαρια σακουλακια πλαστικα που το καθενα μεσα ειχε: μια συριγγα με ενα γυαλινο μπουκαλακι, betadin και γαζα.
"Κοβομαι τρελα με τα γαμημενα τα καινουργια τα ξυραφια" μου λεει.
Τον αφηνω και καθως εχουμε ετοιμαστει και εχει επιστρεψει (!) και ο Ra απο την αναρριχηση, ακουμε μπουμπουνητα και τρελο χαμο.
Βγαινουμε εξω μπαλκονι, να ριχνει καρεκλες και εν το μεταξυ να εχουν πλημμυρισει ολοι οι δρομοι.
Και καταληγουμε στο μπαρ του ξενοδοχειου, να ακουμε ενα τυπα σαν τον Good Son με σαξοφωνο να παιζει στο repeat το "Careless Whisper".
http://socialtimes.com/files/2011/03/Sexy-Sax-Man.jpg
Ξαφνικα εμφανιζεται μια φανταστικη πανυψηλη μαυρη γκομεναρα με στενο φορεμα, με παιρνει απο το χερι και φευγουμε για το δωματιο της.
Και καπου εκει ξυπνησα και δεν εμαθα ποτε αν γαμηθηκαμε.
inb4 ξυπνησες απο ονειρωξη
ειδα απιστευτο ονειρο με τρελο παιχνιδι πειντμπολ με φιλους τυπου community σε τεραστιο κτιριο με πολλα υπογεια (επειδη επαιζα ολο το βραδυ φαρ κραι) μια μου κοψε το χερι αρκετα με κατανα... στο τελος... βγηκα 2ος αλλα κανεις δεν κερδισε τον τελευταιο κακο.. που επρεπε να βουτηξεις σε κατι νερα να βγεις γιατι γινοταν της πουτανας. γαμω τα ονειρα.
ps- οχι δεν ειδα κανεναν ε.ρ γιουζερ στον υπνο μου.
έπαιζα μπάλα με Νίκη Κάρτσωνα και κάτι άλλους, η Νίκη έκανε περίεργα τζαρτζαρίσματα
Kάποια απ'τις προηγούμενες μέρες ρωτούσα στο τσατ τι ειναι αυτή η μαλακία με τον τσακ τεστα, οπότε μου δείξανε και έμαθα.
Το ίδιο βράδυ είδα στον ύπνο μου τον (νεκρό) πατέρα μου, σε φάση "you probably thought he was alive.. NOPE, just chuck testa!"
:-|
Είμαι πέντε χρονών, καλοκαίρι και πρήζω συκώτια των πάντων επειδή θέλω να πάω θάλασσα και όχι να λιώνω Θεσσαλονίκη. Η μάνα μου με μια φίλη της αράζουν στο μπαλκόνι και πίνουν καφέ και εγώ απλά διαταράσσω το όλο σκηνικό. Γεμίζω το νεροπίστολο μου από τη βρύση της μπανιέρας -είμαι μικρούλης και δε φτάνω στης κουζίνας- και βγαίνω στο μπαλκόνι και "πυροβολώ" ακριβώς πάνω από το τραπέζι. Κατ'επανάληψη. Κάποια στιγμή, έχω πάει και έχω έρθει τόσες φορές μέσα στο σπίτι για να γεμίσω το νεροπίστολο, που έχω γεμίσει νερά στο πάτωμα. Στο κατάλληλο σημείο, γλιστράω και ανοίγω το κεφάλι μου. Φωνές. Κλάματα. Μανάδες. 11 ράμματα. Τρου στόρι.
Το έχω δει αρκετές φορές έκτοτε και πάντα θυμάμαι πως ξυπνούσα απίστευτα ταραγμένος. Στο δημοτικό μάλιστα ξυπνούσα με κλάματα. Πιθανότατα παίζει τεράστιο ρόλο ότι έχω πολλές εικόνες από εκείνη τη μέρα ταυτισμένες μόνο με φόβο, αγωνία και κλάμα.
Χθες λοιπόν, είδα πως είμαι σε σπίτι φίλου με παρέα και γλιστράω σε κάτι νερά και σκοτώνομαι. Ανοίγει κεφάλι και φωνές α ου. Πηγαίνω ατάραχος στο μπάνιο, κρατώντας το κεφάλι μου, για να προσπαθήσω να σταματήσω την αιμορραγία και για να αποφύγω το χάος με τις φωνές. Με το που βγαίνω από το μπάνιο, δεν επιστρέφω στο δωμάτιο που άραζα με τους άλλους αλλά για να τους αποφύγω, πηγαίνω σε ένα άλλο όπου βρίσκεται ο συγκάτοικος φίλου και λιώνει στο πισί.
Η όλη ένταση από πριν έχει μηδενιστεί, ωστόσο εγώ νιώθω πως αιμορραγώ και καθώς κάθομαι δίπλα του, αρχίζει να με απορροφά το παιχνίδι. Κάποια στιγμή, μπαίνει φίλος από το άλλο δωμάτιο και φουλ σοκαρισμένος αρχίζει να λέει πως πρέπει να πάω νοσοκομείο και κάνω μαλακίες που δε πάμε και που κάθομαι στο πισί. Αρχίζει να ετοιμάζεται γεμάτος άγχος, μου πετάει το μπουφάν κτλ και ΄γω ατάραχος και με μια δόση ανακούφισης του λέω πως δεν ισχύει όλο αυτό το σκηνικό και νιώθω καλά.
Ο άλλος μπροστά από το πισί κοπανάει το πληκτρολόγιο και ρίχνει χριστοπαναγιες. Γυρνάω να του πω πως δε χρειάζεται να αντιδρά έτσι για ένα παιχνίδι -νιώθοντας όμως πως έχω τον έλεγχο των πάντων- και γυρνάει με κατακόκκινα σάπια μάτια και μου λέει "το ξέρω, θα με πάρεις μια αγκαλιά?"
__
Το πρωί που ξύπνησα ήμουν λίγο τισκατά? αλλά καθώς γυρνούσα από τη σχολή το σκεφτόμουν και γελούσα μόνος.
Ήταν λέει ο Πρετεντέρης με την κόκκινη BMW του παρκαρισμένος μπροστά στο σπίτι του γείτονα, του Βαγγέλη του Καρλή, κι εγώ τον βοηθούσα να φτιάξει το τηλέφωνο του αυτοκινήτου που με κάποιο ηλίθιο τρόπο το είχε συνδέσει με την vivodi, την tellas κι άλλη μία εταιρεία ταυτόχρονα.
Vivodi :touched:
ειδα οτι ηταν καλοκαιρι και ημουν σε ενα πουλ παρτυ σε ταρατσα που ειχε και θερινο σινεμα με διαφορους φιλες και φιλους και δεν ηξερα ποιος το εκανε και εγινα λιωμα , και ξυπνησα το πρωι και ολοι μου λεγαν οτι επεσα στην πισινα και τα κανα πουτανα ολα. :dfinger:
Πρόσφατα είδα δύο πολύ καμμένα
Το πρώτο από τα 2 ήταν οτι ήμουν λέει σπίτι μου και μια μέρα πρόσεξα οτι υπήρχε μια πόρτα που δεν έχω ανοίξει ποτέ. Όταν την άνοιξα είδα οτι είχε άλλο ένα δωμάτιο σχεδόν ίδιο με το δικό μου (επιπλωμένο αλλά χωρίς πράγματα μέσα) και στην αρχή χάρηκα φάση γουάου χώρος, αλλά μετά είδα οτι ήταν όχι ακριβώς δωμάτιο αλλά σαν μπαλκόνι, και αν κατέβαινες σαν σκαλιά έμπαινες μέσα σε ένα εμπορικό (που δεν έχει καμία σχέση με το σπίτι μου αλλά τεσπα). Μετά λέω οκ, κάτι θα βρω να το κάνω και γύρισα να πάω πίσω στο δικό μου δωμάτιο, και είδα οτι όλος ο τοίχος της πόρτας που μπήκα μέσα ήταν σκεπασμένος αράχνες σκορπιούς και άλλα τέτοια (φάση Indiana Jones στην ινδία ξερωγω). Το τελευταίο πράγμα που θυμάμαι πριν ξυπνήσω ήταν να τρέχω μέσα στο σπίτι μου, να κλείνω την πόρτα και να ψάχνω για μονωτική ωστε να μην μπει τίποτα μέσα στο σπίτι μέχρι να φέρω εξολοθρευτή...
το δεύτερο ήταν πιο νορμάλ(not), είδα οτι είχα αργήσει να πάω στη δουλειά για ενα meeting και έτρεχα στο δρόμο να βρω λεωφορείο (δεν λειτουργούσε το μετρό για κάποιο λόγο). Μαζί ήταν και κάποιοι άλλοι από τη δουλειά οπότε αποφασίζουμε να πάρουμε ταξί. Επειδή δεν είχε περάσει κανένα για κάμποση ώρα, λέω στους άλλους καλά εγώ δεν μπορώ να περιμένω άλλο, θα τρέξω (!). Ξεκινάω λοιπόν να τρέχω και λέω α οκ θα κόψω δρόμο από το χωράφι (ξαφνικά ο δρόμος ήταν ψιλοεπαρχιακός). Αρχίζω λοιπόν να τρέχω στο χωράφι, βρίσκω ένα δρομάκι και το ακολουθώ, Σιγά σιγά το χωράφι έγινε ψιλο σαν δάσος (βασικά σαν αυτούς τους δρόμους που έχουν 2 σειρές δέντρα και από πίσω είναι σπαρμένα) και σκέφτομαι οκ θα προλάβω, καλά πάμε, όταν βλέπω μπροστά μου μια αρκούδα. Ευτυχώς λέω δεν με έχει προσέξει, θα αρχίσω να τρέχω και γάμα το meeting, ας πάω αργοπορημένος από το να με φάει η αρκούδα. Επειδή όμως ήθελα να βγάλω μια φωτό την αρκούδα να τη δείξω στην έτσι, βγάζω το κινητό και πάω λίγο πιο κοντά. Σε εκείνη τη φάση η αρκούδα γυρίζει το κεφάλι και με κοιτάει, και προσέχω οτι δεν είναι μια αρκούδα αλλά δύο που το κάνουνε. Οπότε γυρίζω από την άλλη (χωρίς να βγάλω φωτο) και αρχίζω να τρέχω ενώ σκέφτομαι οτι μόλις τελειώσουν θα αρχίσουν να με κυνηγάνε οπότε πρέπει να βρω κάποιο δέντρο ή κάτι. Εκεί ξύπνησα.... και είχα αργήσει να πάω σε ένα meeting.
Ξυπναω αρκετα νωρις και βγαινω εξω για καποια δουλεια πριν παω στο γραφειο. Με παιρνει τηλ στο κινητο μια σημαντικη πελατισσα, με ρωταει μια μαλακια κ μ λεει ότι δεν βρισκει το διευθυντη μ στο τηλ. Της λεω ότι ακομα δεν εχουμε πιασει δουλεια κ αν είναι επειγον να της δωσω το κιν του το οποιο θυμομουν σωστα μες στον υπνο μ. Την κλεινω και βλεπω ότι η ωρα εχει παει 11 παρα 20 και εχω αργησει τραγικα στη δουλεια, στελνω σμς στο διευθυντη ότι εχω μπλεξει και θα αργησω, μαπανταει οκ παω να σε δικαιολογησω.
Κανω να γυρισω σπιτι αλλα ειμαι στη Θεσ/νικη καπου πισω απτη Ροτοντα. Περπαταω περπαταω και φτανω σε μια παραθαλασσια περιοχη με μπουζουκτζιδικα που εκεινη την ωρα αδειαζουν και φευγει ο κοσμος και συνειδητοποιω ότι δε φοραω τιποτα απτη μεση και πανω + ότι εχω πανω μου μονο 4-5 ευρω. Βρισκω αναμεσα στα μπουζουκτζιδικα ένα μαγαζι με σημαιες και ζηταω μια ελληνικη για να τη φορεσω σα στραπλες, μου λενε κανει 2 ευρω ή μπορεις να παρεις αυτην που εχει 2 παπαριες παραπανω και κανει 15 ευρω. Τη διευρη θελω του λεω, ψαχνει λιγο και μου δινει μια σημαια της Ισπανιας. Του λεω αυτή δεν είναι ελληνικη κ μ λεει δεν πειραζει είναι καλυτερη αυτη αλλα δε φερνω αντιρρηση γιατι καταλαβαινω οτι δεν εχει φτηνη ελληνικη.
Βρισκω ένα δρομο που μου μοιαζει ότι θα με βγαλει σπιτι μ κ ρωταω μια παρεα αν από δω παει για καμαρα και αρχιζουν να με κοροιδευουν ότι ναι, καλα πας, τοχεις και τετοια. Μετα συνανταω ένα φιλο μ που μου λεει ότι αγορασε τα εισητηρια για καποιο εβεντ που λεγαμε μονο που δεν εκαναν 15 ευρω τελικα αλλα 20 γιατι σου δινουν και 5 κουπονια μαζι που το ένα ήταν εκπτωτικό 5 ευρω για Fridays και χαιρομασταν με την γαματη προσφορα.
νομιζω πως εχω αγχος...
ειμαι στη Βουλή και ειναι σαν φαση φοιτητικη συνελευση, και μιλαει Παπαδημος και τον διακοπτω και τον αρχιζω εαακιτικο χωσιμο, απο κατω γιουχες για τον επιθετικο τονο μου αλλα και χειροκροτηματα, οπου καταληγω σηκω και φυγε τωρα αλλα ετσι κι αλλιως ειναι θεμα ημερων να σε διωξει ο λαος.
χανεται απο το πλανο μου ο Παπαδημος.
και σκαει με κλασικη κιθαρα κι αρχιζει να τραγουδαει, απο κατω τρελη φασαρια δεν ακουω, ωσπου ακουω το εξης : "παιρνω την κιθαρα μου και τραγουδαω, σας αγαπαω, αλλα αποσυρομαι.." και φευγει. επομενο καρε στο ονειρο ειδησεις πλανα απο αεροδρομιο "Ο Παπαδημος φευγει απο τη χωρα"
http://2.bp.blogspot.com/_ALiPFHNwte...0/pill-man.jpg
εγώ είδα οτί είμασταν θησείο και είχε καταιγίδα και μας σήκωσε ένας ανεμοστρόβιλος και γύριζε πολύ ώρα και μετά είμασταν σε μία εντελώς άλλη πόλη που δεν ξέραμε που είναι κσι προσπαθούσαμε να γυρίσουμε πίσω, αλλα δεν ξέραμε πως. Κάποια στιγμή συνειδητοποίησα πως η πόλη μοιάζει με το μάτσου πίτσου!!!
:!:
ειδα χθες τον ικονοκλαστ στον υπνο μου και δηλωνω σοκαρισμενος.
ειδα οτι πηγαινα σε μια λεωφορο με εναν φιλο μου να οδηγει... και στην αρχη ειχε κατι τυπους με κιθαρες που ζητιανευαν και μας κυνηγουσαν απο πισω... μετα απο λιγο παιδακια που ουρλιαζαν κυνηγατε τους , ηταν ψιλοσκοτεινα και μετα απο λιγο εβλεπες παντου νεκρα παιδακια πατημενα η ημιθανη (τυπου καρμαγεδον) και ενα τσουρμο παιδακια-ζητιανακια να ουρλιαζουν , σταματηστε τους ... φρικη . Εννοειται οτι ξυπνησα και ειχα κλασει μπαμιες.
εμεις παντως δεν πατησαμε κανενα ουφφ
ημασταν εγω, ο Βλασσης Μπονατσος και κανα 2 ακομα κ καναμε ποδηλατο στο κεντρο.
καπου αποφασιζουμε να αλλαξουμε μεταφορικο μεσο και εγω με τον Μπονατσο κλεβουμε ενα καμπριο που το λεμε χαιδευτικά "το λαπτοπ".
οι αλλοι δε θυμαμαι τι κλέψαν, παντως σιγουρα κατι οχι τοσο γαματο γτ ζηλευαν κ ο Βλασσης τους ειπε οτι θα τους το δινει καμια φορα οταν δε θα εχει να βγει με τη Ρενια.
Προσπαθωντας να βγουμε απτο κωλοστενο παμε αναποδα σε 2 μονοδρομους και στον 2ο παταμε σχεδον 3 δημοτομπατσους οι οποιοι μας γραφουν κληση για κρανος και στο υπολοιπο ονειρο προσπαθω να εξηγησω στο μπατσο οτι ημασταν σε αμαξι οποτετικρανοςλεςρεβλακα, μαζι με 3 πιτσιρικια που τα ειχαν πιασει με μικροποσοτητα χασιsch.
Eida oti hmoun sto banio m koitazomoun sto kathrefti kai maxaironomoun , meta ekova voltes mesa sto spiti kai zalizomoun/parapataga !.
!.
Είδα το καλύτερο όνειρο εδώ και πολύ καιρό. Ήμασταν λέει στην Χαλκίδα και οι Routes έκαναν ένα χύμα live κάπου σ'έναν ΔΡΟΜΟ. Κι εκεί που ήμασταν καμιά πενηντάρα γνωστοί, αρχίζουν να παίζουν μια διασκευή Sleep (Dragonaut νομίζω, κλασικά, δεν μπορώ να θυμηθώ όμως ακριβώς, ίσως ήταν και κάποια άλλη εισαγωγή). Αλλά τέλος πάντων, όταν ΕΧΩΣΕ το κομμάτι, άρχισα να ουρλιάζω και τα έβλεπα γύρω όλα WARPED και με πήραν τα ζουμιά και φώναζε ο μπασίστας ΓΙΑ ΣΕΝΑ ΤΟ ΠΑΙΖΟΥΜΕ ΜΑΛΑΚΑ.
(μετά έλεγα οτι είναι ότι καλύτερο μου έχει συμβεί με συναυλία μετά το κανονικό λαιβ sleep)
:pink: :pink: :pink: :pink:
ΚΑΛΗΜΕΡΑ!
αραζα με τον παμπλο (πικασσο ρε) στο ατελιε του , μιλαγαμε για την γκουερνικα και τον εψηνα να μου χαρισει κανα σχεδιακι να κανω την τυχη μου , και τωρα διαβαζω στο ιντερνετ...
Πικάσο το ένα από τα τρία έργα τέχνης που εκλάπησαν από την Εθνική Πινακοθήκη
http://news.in.gr/culture/article/?aid=1231144972
(αμα δω σεισμο θα σας ενημερωσω)
Ημουν λεει σε πρωιναδικο στο Αμστερνταμ και η σερβιτορα, η Ανιτα Βαν Δη, μολις με σερβιρε στο φρεσκοπλυμενο πεζουλι του δρομου, τα περιστερια την πεφτουν στις αθωες περιστερές με σκοπο την υλιστικη σχεση και το ποταμι κυλαει βαριεστημενα κι ολα εδειχναν ηρεμα. Ολα εκτος απ τον χρυσοπρασινο δρακο που φοραει ρουχα μπαλετου και παιζει ταβλι με τον Προφητη Ηλια, ο οποιος φερνει συνεχεια εξαρες. Λιγο πριν το τελευταιο φευγα, ξαφνικα, αρχιζει να βρεχει ροδακινα και ανοιγουμε τις ομπρελες μας που ειναι καμωμενες απο 100ευρα ραμμενα μεταξυ τους. η Σερβιτορα που τωρα λεγεται Αρλετα Βαν Μπαστεν, και παιζει στην Ρομα, μου φερνει πατατακια Τοτι ποιοτη, να συνοδεψω μαζι με το σαμπανιζε καφεδακι μου ενω οι ποδηλατισες της Παρασκευης ντυμενες με στολες αστροναυτη εκτοξευονται προς το χιουστον....
...ότι έγινε σεισμός. Έγινε στην πραγματικότητα.
Είδα πολλές καμμενιές χτες.
Σε μία από αυτές σχολίαζε λέει ο Ντράγκονλορντ ένα σταντ απ κόμεντυ σόου που είχε κάνει ο ικόνοκλαστ σε κάποιο κρητικό κανάλι όταν ήταν πρωτοετής, λέγοντας πως κοίτα να δεις το μαλακισμένο που από τότε το είχε το λέγειν, ακόμα και στο άτσαλο σόου του. Βάζω λοιπόν κι εγώ όλο περιέργεια να δω τι μαλακίες έλεγε ο 18χρονος ικόνοκλαστ και έρχομαι αντιμέτωπη με το πιο κακό και ντροπιαστικό σταντ απ κόμεντυ που έχω δει. Μέχρι κι ο παρουσιαστής τον προέτρεπε να τελειώνει και να μπει σε τίποτα "καλό", χαμογελώντας αμήχανα προς το κοινό. Σ'εκείνη τη φάση ο ικόνο ξεκίνησε ένα απίστευτα γελοίο σκετσάκι στο οποίο χόρευε παίζοντας ένα μικρό αρμόνιο και ψυθιρίζοντας κάτι για μουνιά. Ήταν τόσο ντροπιαστική και άβολη και cannot unsee η φάση που ξύπνησα πριν μπει το.. "καλό".
Μετά είδα πως ήμουν κάπου 16 χρονών και με είχαν πάρει υπό την προστασία τους κάτι τσιγκάνοι. Πηγαίναμε λοιπόν με έναν από αυτούς, που ήταν κάτι σαν πατέρας μου πια, στον οδοντίατρο. Στη διαδρομή μου αποκάλυψε πως φοράμε όλοι μασέλες πάνω από τα κανονικά μας δόντια, οπότε βγάζοντας και ξαναβάζοντας τη δική μου, διαπίστωσα πως τα κανονικά μου δόντια πονάνε και πιέζονται και πως κάτι δεν πάει καλά γενικά, και μου εξήγησε πως κανονικά παίρνονταν μέτρα για τις μασέλες, με καλούπια των δοντιών μας ασούμε, αλλά έχοντας προκύψει έκτακτα εγώ, μου δώσανε τη μασέλα μιας πεθαμένης. Μετά προβληματιζόμουν για το πόσο κακό φαίνεται όλο το σκηνικό για τα κανονικά μας δόντια, αφού τις μασέλες δεν τις βγάζαμε γενικά, αυτές πλέναμε σαν κανονικά δόντια μας και τα από μέσα αργά η γρήγορα θα σάπιζαν. Με αυτό το άγχος ξύπνησα νιώθωντας τα δόντια μου να πονάνε γάμα τα κι όταν τα πέρασα με τη γλώσσα μου διαπίστωσα πως κουνιέται ο αριστερός κυνόδοντας και είναι έτοιμος να φύγει και κωλοαγχώθηκα γιατί ξημέρωνε κυριακή και που σκατά θα βρώ οδοντίατρο κυριακάτικα και πως θα καταφέρω να φάω χωρίς να μου φύγει και τι θα κάνω με τον πόνο κτλ. Και εκεί ξαναξύπνησα και πέρασα δειλά δειλά τη γλώσσα μου πάνω από τον κυνόδοντα και μου φάνηκε οκ αλλά τον έπιασα και με τα δάχτυλά μου για να σιγουρευτώ και ήταν όντως καλά και ανακουφίστηκα φοβερά. ΙΝΣΕΠΣΙΟΝ.
Στο τέλος είδα μια απόλυτη καμμενιά με δαίμονες και καταδιώξεις σε τρομαχτικά κάστρα και δάση και τύπους με όπλα και άγχος και πανικό, αλλά δε θυμάμαι λεπτομέρειες.
είδα οτι ήμασταν στο γήπεδο της Τούμπας και ο Μάρκος Σεφερλής έβαλε κάτι γυμνούς(?) φασίστες να μας κυνηγήσουνε και στο τέλος όταν κάπως ξεμπερδέψαμε τον κοίταγα και του έλεγα ΚΟΝΣΕΡΒΟΚΟΥΤΙ ΡΕ ΜΑΛΑΚΑ ΚΟΝΣΕΡΒΟΚΟΥΤΙ
και γω ειδα οτι πηγαινα ντουμπαι αλλα κατεβηκα αντιπαρο και ειχα να παω δουλεια πειραια... και κατι παπαριες.
μετα απο 3 συνεχόμενα επεισοδια american horror story ειδα εφιαλτη οτι εβλεπα εφιαλτη... ε ντρημ γουιθιν α ντρημ , ινσεψιον φαση.