Δεν ξέρω που πρέπει να το γράψω αυτό, αλλά σήμερα στο περίπτερο μου έδωσαν χαρτονόμισμα που έγραφε επάνω
"Καλές δουλειές, καλή τύχη" και μια υπογραφή...
Γαμώ την πέτσα μου, με πληγώνουν αυτά τα πράγματα
Printable View
Δεν ξέρω που πρέπει να το γράψω αυτό, αλλά σήμερα στο περίπτερο μου έδωσαν χαρτονόμισμα που έγραφε επάνω
"Καλές δουλειές, καλή τύχη" και μια υπογραφή...
Γαμώ την πέτσα μου, με πληγώνουν αυτά τα πράγματα
κέρασες τίποτα;
ΧαμόγελαQuote:
Originally Posted by antimusic
http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_a...11/2013_530116
Η απεργία παρατείνεται μέχρι 9 Δεκέμβρη, η Αυγή μιλάει για σταθερά ποσοστά συμμετοχής 90%.
Η εκάλη στενάζει http://tvxs.gr/news/ellada/%C2%ABi-e...toyrnara%C2%BB
Την εκλογική συντριβή που την πας; Θα βραχυκυκλώσουν τα παιδιά δε θα ξέρουν που να το ρίξουν.Quote:
»Το μεγάλο δυστύχημα όμως κ. Υπουργέ είναι ότι ενώ εσείς μεθαύριο θα παρέχετει τις υπηρεσίες σας ως freelancer στην City Group στην Morgan Stanley ή σε κάποιο άλλον αξιοσέβαστο οργανισμό, η ιστορία θα σας χρεώσει την τελική υπογραφή για την εσκεμμένη φτωχοποίηση της μεσαίας τάξης στην χώρα μας και ίσως και την εκλογική συντριβή της Νέας Δημοκρατίας».
Στον πρόεδρο θα πάνε τα ψηφαλάκια.Quote:
Originally Posted by tsimpouklano
33 χρονών, πρωταθλητής μπιλιάρδου, γιος πρώην υπουργού και από σήμερα βουλευτής
http://www.iefimerida.gr/sites/defau...ulos118091.gif
σκατά και γω στα 33 μου δεν έχω καταφέρει τίποτα...
Ασχολίαστο το πρεζόγυαλο, αλλά ο αριστεράς τραγόπαπας χωρίς γένια; wtf?Quote:
Originally Posted by cromags
Να αφήσω εδώ την ακόλουθη ιδιαίτερη πληροφορία:
Το χριστουγεννιάτικο και πρωτοχρονιάτικο συσσίτιο του δήμου αθηναίων έχει δοθεί σε catering telitses telitses telitses
:roll:
So.... ? Από μόνο του αυτό δε λέει και πολλά, θεωρητικά είναι πολύ φθηνότερο να προμηθεύεσαι τέτοιες υπηρεσίες (ό,τι δεν αφορά το core business σου) από τρίτους παρά να τις διατηρείς ο ίδιος.
Έχοντας δει από κοντά πώς λειτουργούν οι προμήθειες του Δημοσίου, καταλαβαίνω πολύ καλά τα θέματα κακοδιαχείρισης / μιζών. Από εκεί και πέρα, όμως, με τίποτα δε μπορώ να δικαιολογήσω την μανία να συντηρεί το ίδιο το Δημόσιο υπηρεσίες που του κοστίζουν τρομερά παραπάνω και, αν μη τι άλλο, έχουν παρόμοια θέματα κακοδιαχείρισης.
Καμάρι, δε διαφωνώ με τον πυρήνα της σκέψης σου άλλα νιώσε λίγο: μιλάμε για συσσίτια αυτές τις "άγιες μέρες" :P δλδ εθελοντισμός.
Επίσης, μου άρεσε η λεξούλα "θεωρητικά" και μου έρχονται στο μυαλό κάτι ιστορίες με εργαζόμενους σε εταιρείες με συμβάσεις με το δημόσιο που υπογράφουν για χ και παίρνουν κάτι κλάσματα του χ. Μια ακόμα πιο εξαιρετική εποχή...
αν και δεν είμαι και πολύ σίγουρος για ποια είδη επιχειρήσεων μιλάει ο Deggial, να πούμε εδώ ότι με τις ιδιωτικοποιήσεις δημοσίων υπηρεσιών η πραγματικότητα (σε αντίθεση με τη ρητορική) έχει δείξει ότι με τον ιδιώτη τα πράγματα και ακριβαίνουν και χάνουν σε ποιότητα.
και βεβαίως αν βάλουμε μέσα και τον παράγοντα της διαφθοράς, η ίδια η διαδικασία της ανάθεσης προσθέτει ακόμα μία ευκαιρία για διαφθορά και μαύρο χρήμα. και μάλιστα με ΠΟΛΛΛΛΛΑΠΛΑΣΙΑ περισσότερο κίνητρο και για τους δύο εμπλεκόμενους, γιατί άλλο είναι να κάνεις μια προμήθεια υλικών μια φορά στο δημόσιο κι άλλο είναι να αναλάβεις ένα ολόκληρο έργο ή να αγοράσεις έναν ολόκληρο οργανισμό.
κι επειδή η ελλάδα είναι φορτωμένο παράδειγμα για πολλούς, ας ξεκινήσουμε με τα τρένα της αγγλίας και τα νερά του παρισιού (και γενιικά τα νερά όλου το κόσμου εδώ που τα λέμε).
κι είναι και λογικό αν σκεφτείς ότι με 1.000 ευρώ εσύ τι θα διάλεγες, να δώσεις και τα 1.000 για να κάνεις αυτό που θέλεις απευθείας, ή να δώσεις 1.000 σε έναν εργολάβο που θα κρατήσει τα 400 για το κέρδος του και θα σου κάνει τη δουλειά σου με 600.
τώρα για το τυχαίο χριστουγεννιάτικο συσσίτιο που θα κάνεις μια φορά για να το παίξεις αγιοβασίλης εντάξει παίζει να συμφέρει περισσότερο ο ιδιώτης.
για να κάνετε μια μόνιμη υποστηρικτική δομή σε ανθρώπους που δεν έχουν να φάνε, πείτε μου εσείς τι θα διαλέγατε: να πληρώνετε τους εργαζόμενους και τα υλικά, ή τους εργαζόμενους, τα υλικά, και το κέρδος του επιχειρηματία;
http://medium.gr/b/4711-125.htmlQuote:
Ο Δρόμος προς τη δουλεία, το εμβληματικό έργο του Φρήντριχ φον Χάγιεκ, ήταν ένα από εκείνα τα βιβλία που έλειψαν από τον ελληνικό δημόσιο διάλογο. Όχι μόνο επειδή είναι από τα σημαντικότερα έργα του 20ού αιώνα, με τεράστια επιρροή μέχρι σήμερα. Ούτε επειδή έπρεπε να ξέρουμε τι έγραψαν αυτοί που επί χρόνια βρίζαμε ως «ανάλγητους» ή –χειρότερα– ως «νεοφιλελεύθερους». Ούτε καν επειδή θα γονιμοποιούσαν παραγωγικά ή έστω θα εκλογίκευαν την κυρίαρχη ψευδομαρξιστική ιδεολογία στην χώρα.
Πάσχος εκτός πραγματικότητας.
