[οφτοπικ]Ρωχάμης πρότεινε κάνα καλό ξυλίκι btw σε πμ [/οφτοπικ]
Printable View
[οφτοπικ]Ρωχάμης πρότεινε κάνα καλό ξυλίκι btw σε πμ [/οφτοπικ]
Οχι
αλλη νοοτροπια ο βαζελος το κεφαλαιο, αλλο ο γαυρος, το παιδι της εργατιας
Έτσι. Ο βάζελος είναι το Κολωνάκι, η σνομπ πλουτοκρατία, ο Ολυμπιακός είναι το ιδεώδες, η ομάδα του λαού, του λιμανιού, με σήμα τον δαφνοσταφανωμένο έφηβο που την στιγμή του θριάμβου του ΚΟΙΤΑΕΙ ΚΑΤΩ διδάσκοντας ταπείνωση, ειδικά όταν τριπλάρει η παιχτούρα ο Μιραλλάς και μοιράζει εμετοσακούλες στα κριάρια της ζέλας και τους ΚΑΡΦΩΝΕΙ ΣΤΟΝ ΚΩΛΟ ΤΗΝ ΓΚΟΛΑΡΑ.
Επισης, οι οπαδοι του Ολυμπιακου ηταν αντιστασιακου και πεθαναν φορωντας τη φανελα, ενω οι Βαζελοι επαιζαν με τα Ες-Ες φιλικο το 1943
"Η φυλακή μπορεί ν’ αντηχούσε απ’ τις φωνές, οι φωνές μπορεί να ακούγονταν μέχρι τα σπίτια απέναντι, αλλά σε λίγη ώρα ο Μικρασιάτης Νίκος Γόδας, τριάντα χρονών, βασικός ποδοσφαιριστής του Ολυμπιακού στα χρόνια της Κατοχής, στεκόταν μπροστά στο απόσπασμα φορώντας την ερυθρόλευκη φανέλα."
https://pontosandaristera.wordpress....31/31-10-2008/
Υπάρχει λόγος; Δηλαδή αν πάρει το πρωτάθλημα ο ΠΑΟΚ (ξεκινώντας από το ματσάκι με το γαύρο τη Κυριακή) να ετοιμαστούμε για ανατρεπτικό πολιτιστικό και πολιτειακό ΤΣΟΥΝΑΜΙ;
Παραβλέψτε το ότι συνδυάζω αυτή την αίσθηση ελπίδας με κάτι που μπορεί να σκοτώσει χιλιάδες κόσμο.
Aldrahn: Αν έχεις τόσο κόλλημα με τις μουσικές αναλογίες τουλάχιστον ας τις κάνεις σωστά. 2 ομάδες στο ίδιο πρωτάθλημα (είδος), ας πούμε ΠΑΟ και ΟΣΦΠ με διαφορετικούς παίχτες (μέλη) και στυλ παιχνιδιου (παιξίματος/ήχο). Ωραία πρακτικά αυτό που θέτεις είναι το Iron Maiden vs Metallica λες και είμαστε πάλι 12 χρονών. Γαμάτο :!: . Ο καθένας γουστάρει κάποιο από τα 2 για προσωπικούς του λόγους που, κοίτα να δεις, είναι αυτό που έχει ήδη χιλιοειπωθεί.
Πάμε τώρα σε κάτι-πιο-σοβαρό.
Επειδή οι μισοί νομίζω πως μπερδεύεστε ας κάνουμε έναν σαφή διαχωρισμό
Φιλαθλος είναι ο φίλος του αθλήματος, ο τυπάς που του αρέσει το ποδόσφαιρο γενικά σαν άθλημα, πέρα από την ομάδα του. Δεν πλακώνεται ποτέ με κανέναν και το κοντινότερο που έχει φτάσει σε ανταγωνισμό με άλλους είναι κάποιο πείραγμα κατα την ώρα κάποιας εξόδου με φίλους. Διαβάζει και κανένα εξώφυλλο εφημερίδας, και γενικά ασχολείται με το άθλημα πρωτίστως γιατί του αρέσει.
Οπαδός είναι ο οπαδός μιας ομάδας, σαν ιδέας ή σαν ότι θες, θα ξελαρυγγιαστεί κάθε Κυριακή στο γήπεδο, θα μπει στο σύνδεσμο, και θα κάνει ούγκ και ουκ νουκ σε οπαδούς (ακόμα και φίλαθλους) αντίπαλων ομάδων όπως ο γκιόζης στο ποστ του Shadowking. Επίσης είναι συχνό φαινόμενο όταν χάνει η ομάδα να χάνει και τη διάθεση του και ως αποτέλεσμα να πίνει ή να μην γαμάει την γυναίκα του. Γνωστοί και σαν φυτά.
Νομίζω πως ο ubu ασχολείται μόνο με "οπαδούς". Η απάντηση στο θέμα του είναι πως, ναι, είναι φυτά και καθυστερημένοι. Πιστεύουν πως είναι κομμάτι της ομάδας και ως αποτέλεσμα είναι άμεσα συνδεδεμένοι με τις επιτυχίες και τις αποτυχίες της*. Το δε κονσεπτ πως οι παίχτες δεν παίζουν για τη φανέλα αλλά για ένα γαμημένο συμβόλαιο 300.000 ευρω (τυχαίο), τους είναι ασύλληπτο. Σιγά, καθυστερημένοι υπάρχουν παντού, υπάρχουν και εδώ.
Για το ότι στην ομάδα αλλάζουν όλοι που είπε κάποιος, ε ναι. Είναι κομμάτι του παιχνιδιού και ένας από τους λόγους που αρέσει το ποδόσφαιρο (<--insert random team sport here). 70% των συζητήσεων είτε στα διάφορα αθλετιξ φόρουμς είτε σε κάποιες παρέες είναι η απόδοση του τάδε παίχτη ή τι χρειάζεται μια ομάδα στη κάθε θέση. Η δε περίοδος μεταγραφών είναι από τα πιο ενδιαφέροντα κομμάτια στο όλο παιχνίδι.
*: Και οι φίλαθλοι είναι σε αυτό, ναι, με τη λογική πως στηρίζοντας με κάποιο εισητήριο την ομάδα, βοηθούν να φτάσει το στόχο της. Ο οπαδός το παίρνει τελείως προσωπικά λες και βγήκε να παίξει.
για να επαναλάβω όσα είπα στο chatbox και για να συνοψίσω την άποψή μου.
κατανοώ ότι η ταύτιση με μια ομάδα προσφέρει συγκινήσεις, ότι η κερκίδα είναι ωραία εμπειρία, ότι είναι ευχάριστο να στηρίζεις την ομάδα σου σε κουβέντες κλπ κλπ. παρολαυτά, στην ρίζα του είναι παράλογο για λόγους που ήδη έχουν αναφερθεί. δηλαδή, είναι παράλογο γιατί πρόκειται για μια επιχείρηση με μοναδικό σκοπό τη μεγιστοποίηση του κέρδους (όπως όλες άλλωστε), γιατί εκεί μέσα δεν υπάρχει καμία διαχρονική σταθερά πέραν του ονόματος, του χρώματος και του συμβόλου, γιατί το πόσο καλά θα τα πάει η ομάδα είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με το πόσα φράγκα έχει και, σε τελική ανάλυση, γιατί σε κάποια φάση της ζωής σας επιλέξατε ότι θα είστε με αυτήν και όχι με την αντίπαλη ομάδα, ενώ θα μπορούσε κάλλιστα να συμβεί και το αντίστροφο.
τεσπά, το μετάνιωσα το θρεντ, όχι για το κράξιμο (αυτό ήταν αναμενόμενο) αλλά γιατί όντως αυτά τα έχουν σκεφτεί όλοι και δε λέμε και τίποτα καινούριο.
αυτά.
chillin villain, ναι σε όλα.
ελα μωρε ουμπου. Τι ψαχνεις; καταναλωτισμος στο υψιστο βαθμο.
κ εδώ κάνεις λάθος. η πλειοψηφία των ΠΑΕ είναι ζημιογόνες. θα ρωτήσεις εύλογα, για ποιο λόγο τότε να ασχοληθεί κάποιος επιχειρηματίας? τεράστια συζήτηση, αλλά οι λόγοι είναι από πολιτικούς μέχρι ξέπλυμα χρήματος. αυτό που πρέπει να κατανοήσεις όταν κάνεις την αρχική ερώτησή σου είναι ότι η συντριπτική μερίδα των οπαδών τα ξέρει όλα αυτά και ανήκει σε μια μέση κατάσταση "φιλάθλου"/"οπαδού". εννοείται ότι πρωτίστως μας αρέσει το άθλημα και και κατά δεύτερο υποστηρίζουμε μια (2,3 όσες θέλει ο καθένας) ομάδα. τώρα για αυτούς που λες ότι "πλακώνονται" κτλ, αυτοί θα υπάρχουν είτε υπάρχει επαγγελματικό ποδόσφαιρό είτε όχι. απλά θα βρουν κάποιο άλλο μέσο να εκφράσουν τη βλακεία τους.
τον αλντιτοπ τον βαρέθηκα και δεν απαντάω
και εγω μπορω απλα να πω οτι επειδη επαιζα μπαλα και αλλα ομαδικα αθληματα απο μικρος (κατι το οποιο με εκανε να παρακολουθω ποδοσφαιρο και τα αλλα αθληματα.ο λογος επιλογης της ομαδας μπορει να ειναι το οτιδηποτε) με εκανε να νιωθω πιο αντρας απο μικρος.. και νομιζω αυτο μπορει να δικαιολογηθει αρκετα ευκολα..
τεσπα και εγω βαρεθηκα συνεχιστε
Bill Shankly:
Some people think football is a matter of life and death. I assure you, it's much more serious than that
Αυτή η σκηνή στο Football Factory είναι γυρισμένη σχεδόν δίπλα από το γήπεδο της Millwall
Αντεξα μεχρι τη σελιδα 6. Πολυ το κουραζετε, δεν ειναι τοσο σημαντικο θεμα δα, η αληθεια ειναι πως παρολο που εχω συμπαθειες για συγκεκριμενες ομαδες και μαρεσει να περναω το χρονο μου συζητωντας για μπαλα και για ομαδες, μερικες φορες γουσταρω και να διαφωνω με αλλους για σχετικα θεματα, ποτε ομως δεν το θεωρουσα σημαντικο κομματι της ζωης μου και μια ηττα σε ντερμπυ δεν ηταν ποτε ικανη να μου χαλασει οχι τη μερα, ουτε καν την ωρα. Οποτε συμφωνω μερικως με τον ubu, κυριως στο οτι δεν καταλαβαινω την πωρωση που μερικες φορες συνοδευει την παρακολουθηση ενος αθληματος, σταρχιδια μας κιολας γενικα, οσο γινεται ενας μικρος σχετικος χαβαλες ολα καλα, απο κει και περα δε με ενδιαφερει το ζητημα. Οσον αφορα τους λογους για τους οποιους μπορει να διαλεγει κανεις μια ομαδα και να δενεται με αυτην, ε δε νομιζω πως χρειαζεται να στο εξηγησω ubu, you either get it or you don't μαλλον, αλλωστε εσυ δεν εισαι που κανεις θεμα μια ζωη το γιατι να γουσταραμε οταν πηρε η Εθνικη Ελλαδος το Euro2004? Αν δεν καταλαβαινεις ουτε εκεινο, πως θα καταλαβεις για ομαδες?
Την Κυριακή τελικά δεν παίζει ο Contreras?
Αν κάποιος λέει ότι αυτό που *κυρίως* τον εξιτάρει στο να βλέπει ποδόσφαιρο είναι η καλή μπάλα τότε ναι, είναι παράδοξο το πως γίνεται να γουστάρει την κατάκτηση ενός τροπαίου απο μια προηγουμένως και νυν ανύπαρκτη ομάδα αποτελούμενη από προηγουμένως και νυν ανύπαρκτους παίχτες και προπονητή που έπαιξε ΑΝΥΠΑΡΚΤΗ μπάλα για να το κατακτήσει. Και -εντάξει- ΟΛΟΙ είναι λίγο-πολύ με τον μικρό και το αουτσάιντερ σε όλα τα αθλήματα και χαίρονται όταν φτάνει ψηλά αλλά στο συγκεκριμένο πρέπει να αισθάνεσαι και λίγο μικρομαλάκας σκατοέλληνας για να χαίρεσαι πραγματικά με το πειρατικό και τα άλλα γραφικά. Εκτός αν χάνω κι εγώ κάτι, εσύ/εις δηλαδή με τι ακριβώς χαρήκατε σε αυτό το ευρωπαϊκό;
Καταρχας εισαι ασχετος με μπαλα προφανως, γιατι μπροστα στο "υπερθεαμα" που εχουν παρουσιασει αλλες εθνικες ομαδες που τυγχανουν λατρειας απο εκατομμυρια φιλους ανα τον κοσμο σε πολλες διοργανωσεις κατα τα τελευταια χρονια, μια χαρα επαιξε η ομαδουλα μας το 2004. Κανεις δεν ειπε οτι παρουσιασε ενα φοβερο συνολο με φαντεζι ενεργειες και απαραμιλλη τεχνικη, αλλα απο αυτο μεχρι την πληρη ισοπεδωση υπαρχει μια αλφα αποσταση. Τωρα το τι χαρηκαμε σε εκεινο το ευρωπαικο, ε οκ τι να σου εξηγησω, ειμαστε Ελληνες και μας διακρινει ενας μικρος εως μεγαλος για μερικους συναισθηματικος δεσμος με αλλους Ελληνες γιατι εχουμε καποια κοινα που μας ενωνουν, και πολλα αλλα διαφορετικα φυσικα που μας χωριζουν αλλα εκεινη τη στιγμη προτιμησαμε να τα ξεχασουμε. Αν δε μπορεις να το καταλαβεις ετσι οπως το εκφραζω, απλα σκεψου ρε παιδι μου να κερδισει τις εκλογες το κομμα που γουσταρεις, μπορει να ειναι τριμαλακες ολοι οι συντροφοι σου αλλα και παλι θα τους αγκαλιασεις και θα χαρεις χωρις λογο μαζι τους.
Πες ότι είμαι άσχετος από μπάλα αν αυτό σε κάνει να νιώσεις καλύτερα. Στα τελευταία άλλωστε που θυμάμαι να παρακολουθώ στα *πολύ* σοβαρά τα αθλητικά δρώμενα (και να επηρεάζουν την ψυχολογία μου) έπαιζε ακόμα μπάλα ο ΤΣΙΑΝΤΑΚΗΣ και υπήρχε ακόα ο ΠΡΕΛΕΒΙΤΣ κι ο ΠΑΣΠΑΛΙΕ. Ψέμματα, γούσταρα και τις προάλλες που σας πέταξε δύο ο σισέ. Παρ' όλα αυτά όλοι έχουμε τα κριτήρια μας για την μπάλα που απολαμβάνουμε και μπορεί να είναι θέμα γούστου αλλά εγώ τα κουρασμένα 1-0 με στημένες κεφαλιές χαριστέα δεν τα απολαμβάνω ιδιαίτερα, εσύ φαντάζομαι ναι, καλό για σένα. 'Ελληνας με έψιλον κεφαλαίο προσωπικά δε νιώθω επίσης, δεν έχω τίποτα κοινό με το χελάκη και όσους καραγκιόζηδες την έβρισκαν τότε, αυτό δεν είναι θέμα γούστου, σκατά στον τάφο σας. Το "κόμμα που γουστάρω" όχι, δεν θα ήθελα να αποτελείται απο τριμαλάκες και ας κερδίσει και όσες εκλογές μπορεί.
εδιτ: για τον κρουξ, τον ταιλερ και άλλους βλάκες στο θρεντ που μπερδεύονται να πω ξανά ότι θεωρώ ότι ο ούμπου ρωτάει μαλακίες, το θρεντ είναι κλασικό flamethread και ότι προσωπικά καταλαβαίνω το οπαδιλίκι, τις ομάδες και το πως ακριβώς κάποιος βρίσκει χαρά σε όλα αυτά.
και μόνο γι'αυτό με το σισέ πήρες :pink:
Θα αναφερθώ μόνο για το 2004. Δώδεκα λεπτά μετά την κατάκτηση του euro πάντως, είχα ήδη εκνευριστεί που αρκετές χιλιάδες καθυστερημένοι ένιωθαν απόγονοι του Σωκράτη και πανηγύριζαν τον Δέλλα και τον Χαριστέα. Ουρλιάζοντας "δεν θα γίνεις έλληνας ποτέ..". Σε ένα μεγάλο ποσοστό ήταν οι ίδιοι που πανηγύρισαν την πρωτιά στην Eurovision, καθώς και οι ίδιοι που ψήφισαν τον χοντρό τώρα κοντά, είναι οι μαλάκες οι έλληνες με έψιλον μεγάλο. Σε αυτό έχει δίκιο ο ικόνοκλαστ, αν επιλέξει να πανηγυρίσει/χαρεί στα αλήθεια με κάτι τέτοιο, υπάρχει πρόβλημα. Αλλά αυτό δεν έχει μόνο ποδοσφαιρικές παραμέτρους ούτως ή άλλως, ήταν μια έκρηξη ελληνισμού με αφορμή ένα ποδόσφαιρο ενόψει Ολυμπιακών. Μακριά από μας
Παιδιά υπάρχουν στην Ελλάδα αλλά και στον κόσμο γενικότερα και άνθρωποι που αγαπούν στα αλήθεια τη χώρα τους, χωρίς να ψηφίζουν Χρυσή Αυγή απαραίτητα, τουλάχιστον έτσι έχω ακούσει. Αν τυχαίνει να αγαπούν και τη μπάλα, υπάρχει μια μικρή πιθανότητα να χαρούν στα αλήθεια επειδή η ομάδα που εκπροσωπεί τη χώρα τους, την οποία αγαπούν στα αλήθεια όπως ξαναείπαμε, κατάφερε ένα ποδοσφαιρικό θαύμα και μπορεί να εκφράζουν τη χαρά τους χωρίς να βρίζουν τους Αλβανούς και να καίνε ζωντανά παιδιά μεταναστών. Και μπορεί τα ίδια άτομα (απίστευτο!) να έχουν και κανονικές ζωές και προβλήματα τα οποία τους απασχολούν (όπως ακριβώς και εμάς!) και να μη βάλουν πάνω από τα προβλήματα τους το γκολ του Χαριστέα, ειλικρινά πέρα από το θεωρητικό της υπόθεσης, πόσους ανθρώπους έχετε γνωρίσει οι ίδιοι προσωπικά που να βάζουν τη μπάλα πάνω απόλα;
Γιατί πρέπει τα πάντα να οδηγούνται σε ακραία συμπεράσματα; Τι στο καλό, δεν έχετε συγγενείς και φίλους και γνωστούς που να συμπεριφέρονται όπως η τεράστια πλειοψηφία των ανθρώπων γύρω σας; Όλοι οι γνωστοί σας Συνειδητοποιημένοι είναι; Τι ακριβώς δε μπορείτε να καταλάβετε;
Αν αγαπάς στα αλήθεια την χώρα σου, καλό θα είναι παλέψεις και για δέκα πράγματα για αυτήν, παρά η μόνη φορά που θα βγεις στον δρόμο να είναι μια ποδοσφαιρική νίκη. Εκεί είναι το κομβικό σημείο που παίρνεις μια ποδοσφαιρική επιτυχία στα πιο σοβαρά από όσο πρέπει. Δηλαδή εσύ νιώθεις πως αυτοί εκείνο το βράδυ αγαπούσαν στα αλήθεια την πατρίδα τους, ενώ έχεις εκφράσει παλιότερα αμφιβολίες για τη χρησιμότητα του συνδικαλισμού στην εργασία. Ελπίζω να καταλαβαίνεις τι θέλω να πω, και μη με αρχίσεις με τα διάφορα "δηλαδή πιστεύεις πως ΟΛΟΙ κάνουν τα ένα ή ΚΑΝΕΙΣ δεν κάνει τα δύο".
Amnesiac δηλαδή τώρα ας πούμε επιχειρηματολογείς υπέρ του πατριωτισμού; Το να αγαπάς στα αλήθεια τη χώρα σου δεν είναι λιγότερο παράλογο από το να αγαπάς στα αλήθεια μια ποδοσφαιρική ομάδα (οπαδιλίκι), να μισείς στα αλήθεια τους ξένους (εθνικισμός) και να πιστεύεις στα αλήθεια στα θαύματα (θρησκευόμενος).
Κάθε πατριώτης, εθνικιστής, οπαδός και θρησκευόμενος μπορεί να ζει μια "κανονική ζωή" φυσικά...
Εκτός φυσικά και αν θεωρείς απολύτως λογικό να αγαπάς μία χώρα στην οποία το επίπεδο ζωής είναι τραγικά χαμηλό, οι ανισότητες είναι τεράστιες, που ο κόσμος ζει μες το άγχος και την ανασφάλεια και δε βλέπει διέξοδο. Λέμε τώρα...
E καλά, αυτονόητο είναι τούτο, δεν χρειάζεται μου φαίνεται να τα λέμε.
Επίσης δεν χρειάζεται να κάνουμε και ανάλυση για το τι φταίει και ο Ελληνας θα κατέβει στο δρόμο επειδή πήρε το γιούρο και όχι γιατί του γαμάνε τα πρέκια σε όλα τα υπόλοιπα. Αν δεν ήταν αυτονόητο το παραπάνω, πιθανότατα δεν θα ήμασταν και σαν χώρα σε αυτή την κατάσταση που είμαστε τώρα.
Όπως επίσης ας σκεφτούμε γιατί σε ένα ντέρμπυ στο ΟΑΚΑ θα πάει 60 χιλιάδες κόσμος, ενώ σε πορεία για το ασφαλιστικό, θα κατέβει ο μισός(και ούτε).
Παροαλαυτά, δεν δέχεται ανάλυση το αν είναι ηλίθιος που πάει στο γήπεδο με τόσο πάθος, ενώ για τα υπόλοιπα που του γαμάνε την ζωή δεν κατεβαίνει.
Φαντάζομαι ανεφέρεσαι στην Αθήνα και απλά γενικεύεις?
Καταρχάς δεν έχω εκφράσει καμία αμφιβολία για τη χρησιμότητα του συνδικαλισμού στην εργασία, κάθε άλλο, για το συνδικαλισμό στην πράξη είχα εκφράσει, απαυτά που έχω δει εγώ.
Επίσης δε νιώθω απολύτως τίποτα για τους πανηγυρτζήδες του Γιούρο, αυτό είναι που δεν καταλαβαίνω, ποιοι είναι αυτοί μωρέ; Γιατί πρέπει να τους χώσουμε σε ένα τσουβάλι όλους; Μέσα σε τόσο κόσμο θα είχες από φασίστες δολοφόνους Βελζεβούλ έως τους κλασικούς τύπους (παλιότερων γενιών συνήθως) οι οποίοι αγαπάνε την Ελλάδα με την αφηρημένη έννοια που την αγαπά η ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑ των ανθρώπων και εκδηλώνεται μόνο σε περιπτώσεις Γιούρο ή Γιουροβύζιον ή "ήμουν στο Λονδίνο και πετύχαμε κάτι πατριωτάκια" , από άσχετους που πήγαν για το χαβαλέ μέχρι τύπους που περνούσαν από εκεί (όπως εγώ με τον Κβελντ π.χ.) και έκατσαν να δουν τι παίζει.
Δεν προσπαθώ να υπερασπιστώ κανέναν ούτε να εξηγήσω τι και πώς, λέει απλά ότι αυτό συμβαίνει. Και ότι συμβαίνει στους περισσότερους ανθρώπους της κοινωνίας που ζούμε και το προηγούμενο ποστ μου ήταν για να εκφράσω την απορία μου για το σοκ και δέος που αισθάνονται κάποιοι, λες και ζουν αλλού.
Τώρα τα "καλό θα ήταν να", χαίρω πολύ, καλό θα ήταν να πολλά πράγματα, αλλά το "καλό θα ήταν να" δεν έχει καμία σχέση με το "όμως είναι να"
Σόρρυ για τη γλώσσα, αλλά δε γαμιέστε κιόλας;
Ποιον πατριωτισμό μωρέ, πού είδες να υπερασπίζομαι κάτι.
Το πρόβλημα με το ηαρ είναι πως όταν κάποιος γράφει κάτι οι άλλοι συμπεραίνουν άλλα 70 πράγματα που δεν ισχύουν, οπότε ας καταλάβατε ό,τι θέλετε, δεν έχω το κουράγιο να απαντήσω.
ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ.
Amnesiac συγχωρεμένος, αλλά καταλαβαίνεις πως έγραψα κάτι και εσύ και διάφοροι άλλοι συμπέραναν άλλα 70 πράγματα για μένα που δεν ισχύουν, έτσι; Κάνω και γω το ίδιο!
Τέσπα, το ηαρ έχει πολλά προβλήματα αλλά δε συζητάμε αυτό. Διαφωνείς πως δεν υπάρχει ίχνος ορθολογισμού στο φαινόμενο να αγαπάει κάποιος την ομάδα/τη πατρίδα/τον Τζίζας Κράιστ;
ΠΑΣΟΚΑΡΑ!
Φοιβε, ανεφερε 2-3 πραγματα που αγαπας και εξηγησε τον ορθολογισμο
πισω απο αυτη την αγαπη
Αναφέρομαι σε όλη την Ελλάδα. Άλλο η Αθήνα, άλλο η Θεσσαλονίκη, άλλο η Καβάλα, άλλο το κωλοχώρι του καθενός. Λίγο αν γυρίσει κάποιος την Ελλάδα θα δει πόσο μεγάλες αντιθέσεις υπάρχουν σε θέματα ανάπτυξης, ευκαιριών κτλ. Και φυσικά σε μικρότερη κλίμακα τα ίδια φαινόμενα εμφανίζονται και στο λεκανοπέδιο. Άλλο το κέντρο, άλλο το Μαρούσι, άλλο η Γλυφάδα, άλλο τα Εξάρχεια, άλλο το Καματερό κτλ.
Δε νομίζω ότι έχει σχέση. Η αγάπη μου για το χ ή το ψ δεν είναι παράγοντας για τις δήθεν ορθολογικές αποφάσεις που παίρνει κυβέρνηση της χώρας. Αν σου πω ότι αγαπάω κάτι, και με κάποιο μάταιο τρόπο προσπαθήσω να το θεωρήσω ορθολογικό (πχ αγαπάω το φαγητό), θα αποδείξεις κάτι αντίθετο για όσα έχω πει;
κατι εχασα στο συλλογισμο σου, πού κολλαει το τι αγαπας με τις αποφασεις μιας κυβερνησης?
τελος παντων, η ερωτηση μου εγινε ωστε να υπαρξει μια κοινη βαση συζητησης
καθως λες οτι δεν ειναι ορθολογικο το φαινομενο να αγαπα καποιος μια ομαδα/χωρα/τζιζους κραϊστ
και σε ρωταω τι ειναι ορθολογικο να αγαπα κανεις?
τι ειναι αγαπη?[/λευκωμα]
Ναι, αποφεύγω την ερώτηση καθώς μου ζητάς να κάνω το αδύνατο, να βρω λογική σε όλα τα παράλογα πράγματα που κάνει κάθε άνθρωπος :P Δεν αρνούμαι ότι δεν είμαι άνθρωπος, λέω/έχω πει/κάνω/έχω κάνει αρκετές μαλακίες στη ζωή μου και σίγουρα πολλές φορές στη ζωή μου ήμουν παράλογος. Τι πάει να πει αυτό όμως; Ότι επειδή παρομοίως ο μεν ή ο δε αγαπάει την ομαδάρα ή το κόμμα ή τη πόλη του, πρέπει να το δεκτώ ως λογικό;
Ο πατριωτισμός (δες το ως παράλογη αγάπη προς τη πατρίδα) είναι κακός σύμβουλος καθώς λόγω αυτού, το σύνολο του ελληνικού λαού σηκώνει τα βάρη που επιφέρει αυτός ο παραλογισμός. Πέραν των πολιτιστικών στοιχείων (τη ξενοφοβία, το ρατσισμό κτλ) αναφέρομαι κυρίως στα λεφτά που πληρώνουμε ώστε να κρατάμε με όπλα τη πατρίδα ασφαλή ώστε να διατηρήσουμε τη δήθεν εθνική μας ταυτότητα.
Στο πούτσο μου ψηλέ, πάω Ολλανδία.
wraia twra pou oloi thamaste edw na kanoume kai meetings
συνέστησα το ποστ Phoebus
στη 2η παράγραφο που μουτζώνει ο Ρωχάμης, βρίσκεται για μένα η απάντηση για όλο το θρεντ
πιο συγκεκριμένα στη διευκρίνιση που αναφέρει τον πατριωτισμό ως παράλογη αγάπη προς την πατρίδα
η επιλογή και η υποστήριξη μιας ομάδας είναι κάτι το υγιές, είναι μια επιλογή που γίνεται σε παιδική ηλικία καθώς ο αθλητισμός είναι έννοια άρρηκτα συνδεδεμένη με το παιχνίδι, και που ακριβώς επειδή δεν αφορά κάποιο βασικό τομέα της καθημερινότητάς μας, δεν υπάρχει λόγος και να αλλάξει (εννοώ ότι επάγγελμα, περιβάλλον, απόψεις κλπ αλλάζει κανείς, ομάδα γιατί να αλλάξει, δεν επηρεάζεται η ζωή του από αυτό)
όταν όλο αυτό το πράγμα μένει σε αυτό το πλαίσιο (με διακυμάνσεις), παραμένει υγιές
όταν ξεφεύγει προς φαινόμενα φανατισμού, βίας, έντονης συναισθηματικής επίδρασης κλπ
τότε είναι που γίνεται προβληματικό
Άσχετο, αλλά δε θα ήταν τέλεια μια αφίσα του ΚΚΕ που θα είχε την Εθνική Ελλάδος και θα έγραφε κάτι του στυλ "Στις εκλογές...ΚΑΡΦΩΣΕ ΤΟΥΣ ΤΟ όπως ο Χαριστέας"; Αυτό είναι πραγματικά φιλολαϊκή πολιτική, ο κομμουνισμός είναι μπανάλ.
Αυτο δεν ειναι πατριωτισμος, αυτο ειναι εθνικισμος. Σημαντικη διαφορα
βαλε εθνικισμος εκει αν ειναι η σωστη λεξη ρε αποχωρησαντα
η ''παραλογη αγαπη'' με ενδιεφερε για να κανω το σημειο μου