Έγκλημα και τιμωρία
inb4 crime_and_funishment puns.
Printable View
Έγκλημα και τιμωρία
inb4 crime_and_funishment puns.
η τριλογία "Ακατονόμαστος - Ο Μαλόν πεθαίνει - Μολλόυ" απο Σάμιουελ Μπέκεττ
+
"Το Βιβλίο του Μανουέλ" απο julio Cortazar
καλά ναι, τα έγραψα σε τυχαία σειρά
στηρίζουμε μπεκεττ - αν και από μια συλλογή ποιημάτων του που διάβασα δεν κατάλαβα τπτ...
πάντως και ο Κορτάσαρ τα σπάει - και μου φέρνει πολύ σε μπέκεττ, αν και δε φαίνεται από το στυλ γραψίματος
EDIT: Όχι ρε μαλάκα, τι λέω, λάθος τόπικ.
επίσης γράφεις σε λάθος τόπικ, εδώ λέμε για ΑΡΙΣΤΟΥΡΓΗΜΑΤΑ.
δύο τέτοια είναι Το Μεγάλο Πουθενά και η Λευκή Τζαζ του James Ellroy, 2ο και 4ο μέρος του L.A. Quartet αντίστοιχα. άγχος, πανικός, φρίκη, φρίκη, φρίκη, μαυρίλα, διαστροφή, και ναι, είναι αστυνομικά! το παιδί των τσάντλερ και χάμμετ χωρίς καμιά επίφαση, κανέναν συντηρητισμό και με μπόλικη πρέζα.
(πω άνετα έμπαινε σε διαφημιστικό αυτή η τελευταία φράση, μπράβο μου.)
διαβάστε τα όμως. ο χρήστης γκρίφιθ εξαιρείται γιατί είναι κακόγουστος.
σε λατρευω ρε γαμιόλη και μόνο που τα ανάφερες αλλά γιατί οχι το μπλάκ ντάλια και το κονφιντέντιαλ;
επειδή γίναν μια αποτυχημένη και μια ωραία ταινια; μη γίνεσαι χαζός. και η ντάλια στο βιβλίο είναι η σκέτη καταστροφή τριών ατόμων, δίνουμε ρισπέκς.
ε και το πουθενά είναι άνισο ε, καλό το κυνήγι μαγισσών με τα κουμούνια αλλα το γκέη φάγκοτ σκηνικό ήταν λίγο ξεκάρφωτο.
επίσης το στυλ της άσπρης τζαζ πρεπει να το μελετήσεις σε βάθος.
καταπληκτικά είναι και τα άλλα δύο, αλλά ούτε ταυτίστηκα ιδιαίτερα με χαρακτήρες, ούτε με άγγιξαν σε τέτοιο σημείο, γιαυτό δεν τα λέω αριστουργήματα. το γκέι σκηνικό είναι απ'τα πιο ντιστέρμπινγκ που χω διαβάσει ποτέ (και ναι, εκεί σχεδόν την ένιωσα την αγωνια του upshaw). και νομίζω αυτός ο χαρακτήρας έκανε το βιβλίο αυτό που είναι, το κομμουνιστοκυνήγι ήταν απλά μπάκγκραουντ.
το στύλ της λευκής τζαζ είναι bebop σε λέξεις - και κατάφεραν να το μεταφράσουν σχεδόν ολόσωστα στις εκδόσεις άγρα, μπράβο τους.
πω ρε φίλος μόνο εσύ θα ζήταγες τέτοια διευκρίνηση, σπαστικό. ναι. λείπει ένα "αντίστοιχα". εννοείται.
που λες λόκι δεν είναι οτι με χάλασε το σκηνικό με το γκαιηλικι, ίσα ίσα που από μόνο του είναι άψογα γραμμένο. αλλά όπως και το δεύτερο σκηνικό με τον σίριαλ κιλλερ (pulp απομεινάρι από τα προηγούμενα βιβλία του;) και σε συνδυασμό με την περίεργη δομή του βιβλίου γίνονται τελικά λίγο ξεκάρφωτα, μου φάινεται πως θα μπορούσε να τα έχει δέσει κάπως καλύτερα (όπως αργότερα φάνηκε οτι μπορεί.).
Έχω πετύχει επαγγελματία κακόγουστο που υποστήριζε το αντίθετο, να με συμπαθάς.
"επαγγελματία, κακόγουστο" ή "επαγγελματία κακόγουστο";
2
ο μαριος ειπε ''ντοστογιευση''... .....