Originally Posted by
Ruthless
1000 φορές συνεχές αέναο revival παρά να ψοφήσει και να μη βγει τίποτα νέο και να ακούς τα ίδια για 50 χρόνια. Μου θυμίζει τύπους κολλημένους που δεν ακούν τίποτα που βγήκε μετά το 89, γιατί πολύ απλά τότε γι'αυτούς βγήκαν οι τελευταίες αξιόλογες κυκλοφορίες. Εγώ γουστάρω και την κυκλοφορία του 2010(που θα ακούγεται σαν μια κυκλοφορία του 84 βέβαια).
Περί στεγανοποίησης που λες δε με χαλάει εμένα(μουσικής, το στιχουργικής δεν το πιάνω - διαφώτισέ με σε παρακαλώ σε αυτό). Αυτό γουστάρουμε, αυτό παίζουν, αυτό ακούμε. Πρέπει ντε και καλά να υπάρχει συνέχεια πειραματισμός στη μουσική και να μας αρέσει κάθε νέο πράγμα; Δηλαδή εσείς το θεωρείτε απίθανο κάποιοι να έχουν βρει ακριβώς αυτό που τους αρέσει, να το στηρίζουν, να βγαίνουν νέες κυκλοφορίες στηριγμένες στα στοιχεία αυτά που αρέσουν χωρίς περιττούς πειραματισμούς και νέα στοιχεία και να είναι χαρούμενοι με αυτό το αέναο revival; Kι ο μπαρμπα-Κόναν που λες ένα πράγμα έψαχνε. Και για κάποιους το heavy metal είναι το μυστικό του ατσαλιού(τυχαίο? δε νομίζω).
Στο άλλο σου είπε ο guardian. Δηλαδή θεωρείς πως οι Zeppelin πχ ή οι Camel έχουν ακριβώς τον ίδιο ήχο με μια heavy metal μπάντα που τους έχει ως επιρροές; Ή πως έχουν τα ίδια στοιχεία που βρίσκει ο οπαδός της heavy metal μπάντας ώστε να πρέπει να του αρέσουν για να μην πέφτει σε αντιφάσεις; Στα αυτιά μου είναι 2 τελείως διαφορετικά πράγματα. Τα μεν είναι ατσάλια, τα δε είναι ροκάκια. Τώρα αν εσύ ακούς το Piece of Mind και ένα album Camel και βρίσκεις τα ίδια στοιχεία; Αν ναι, πες μου κανά κομμάτι Camel τότε που να ακούγεται σαν το Flight of Icarus ή το Quest for Fire. Έτσι να μορφωθώ κι εγώ.
PS: μινιμίνι, εσύ όταν βλέπεις τα βυζιά μιας γκόμενας το μυαλό σου πάει (και) στον Κόναν;