εξαιρετικό fail ε.
αλφαβητικά οι Municipal Waste μετά τους Obituary.
Printable View
εξαιρετικό fail ε.
αλφαβητικά οι Municipal Waste μετά τους Obituary.
νταξει μπερδευτηκαμε στην φαση
χμ, παρ' ότι γενικά δεν μου αρέσουν οι λίστες έκανα μια προσπάθεια, περισσότερο για να δω και ο ίδιος που θα καταλήξω. Δω είναι οι δίσκοι που μ' αρέσουν πιο πολύ από τα '00, όχι όσοι θεωρώ σημαντικούς και επιδραστικούς και φλωριές, σημαντικοί είναι μόνο για μένα. (Δεν είναι δέκα, επέλεξα τους δίσκους που είναι τελειότητα και μεγάλη εμπειρία από το πρώτο ως το τελευταίο δευτερολεπτο ε και βγήκαν λίγο παραπάνω, σιγά μη κάτσω να κόψω κάποιον. Βασικά δεκαπέντε ακόμα και θα έκλεινα με αυτή τη κατηγορία, γενικώς)
Negura Bunget - Om
Nucleus Torn - Knell
Wolves in the Throne Room - Two Hunters
Moonsorrow - Hattlevity
Primordial - Spirit the Earth Aflame
Deathspell Omega - Kenose
Drudkh - Autumn Aurora
Paysage D' Hiver - Paysage D' Hiver
Moving Mountains - Pneuma
Sufjan Stevens - Illinois
Regina Spektor - Songs
Natural Snow Buildings - The Dance of the Moon and the Sun
Efterklang - Parades
Helios - Eingya
Kammarheit - The Starwheel
γι'αυτό σ'αγαπάω :pink:
ρεηζορ ωραια λιστα ρε,γεμισε χρωμα το e.r.
ας ανοιξει καποιος και ενα τοπικ για τα 10 καλυτερα λαιβ που ειδαμε αυτην την δεκαετια.
εγω στο νο1 εννοειτε πως εχω τους εσκα-πε,μου δημιουργουν ομορφους συνειρμους....
ΧΑΧΑΧΑΧΑ!Quote:
Originally Posted by Reject
Πάντα ποιοτικός ο πάνκης η λατρεία!
μια χαρα γαμανε παντως
ουαχ ουαχ.Quote:
Originally Posted by Razor
http://www.cbarks.dk/Billede/fil1941timber.jpg
- Tool - Lateralus [2001]
http://data.pogrohm.org/up/lateralus.png
Όποιος δεν έχει αυτό το δίσκο πρώτο, απλά έχει λάθος λίστα. Ακόμα χειρότερα όποιος έχει πράγματα όπως soad/korn/deftones/λοιπές σαβούρες και δεν έχει αυτό το δίσκο απλά δεν έπρεπε να ποστάρει. Να αναλάβουν οι moderators.
- Venetian Snares - Rossz csillag alatt született [2005]
http://data.pogrohm.org/up/rossz.png
Πως ακούγεται.
Αν συνέβη κάτι που χαρακτήρισε για μένα το τι συνέβη στα 00s μουσικά ήταν το εξής: ενώθηκε η μουσική όπως την γνωρίσαμε σε ένα ενιαίο πράγμα. Όχι πάντα με καλό τρόπο, συνήθως με μια μεταμοντέρνα retro αναμάσηση του τι συνέβη στις προηγούμενες δεκαετίες. Είδαμε το neo-garage, το neo-heavymetal, τη neo-disco, το neo-neo. Tο brutal να παντρεύεται με το postrock, το hiphop να παντρεύεται με την rnb και με τα σκυλάδικα, τα μπλιμπλίκια με το rock, την pop να γίνεται ψευτοpunk, τον timberlake με μπλούζα motorhead και τον ρέμο με manson, την μαιρηλίντα σε gaylectronica. Τα πάντα όλα "παντρεύτηκαν", ρεμιξαρίστηκαν, αναπροσαρμόστηκαν, ξεθάφτηκαν για να πουληθούν ή απλά σαν πείραμα.
Πολλοί οι κλητοί και εντελώς λίγοι οι εκλεκτοί σε αυτό το σπορ. Εδώ όμως έχουμε να κάνουμε με το μεγαλείο ενός ιδιοφυούς μουσικού που στήνει ένα ιδιοφυές αραβούργημα. Το Rossz csillag alatt született είναι για μένα ο αδιαμφισβήτητα σημαντικότερος σταθμός στην ηλεκτρονική μουσική που ακούσαμε και ως αριστούργημα συνθετικά και ηχητικά, δίσκος/σύμβολο για όσα περιέγραψα παραπάνω. Ο Aaron Funk είναι μια λινάτσα: σχιζοφρενής σα μετα-ζαππα, θρασύτατος μπάσταρδος σαν μετα-κατσαπάνκης, κύριος σα μεγάλος συνθέτης, σκληρότερος απο τους σκληρούς και μοχθηρότερος απο τους μοχθηρούς. Σε αυτό το έργο αρπάζει με θράσος Bartok, Elgar, Stravinsky και αυτήν την Billie Holiday ακόμα, τους πετάει σαν πρώτες ύλες στον τράκτορα του για να κεντήσει πάνω ένα κάρο από αλλυσοπρίονη γιγαντιαία κτηνώδη και πανέμορφη breakcore. Στο πλαίσιο ενός προσωπικού του concept, στα βιώματα του απο την πατρίδα του ουγγαρία, στο σκοτάδι και τα σκατά που έχει στο μυαλό του. Τέτοιο μουνάκι! Σαφώς σα σύλληψη δεν είναι κάτι απίθανο, σε ολόκληρη την ηλεκτρονική το mashup είναι ψωμί κι αλάτι. Ήδη ένα κάρο μέτριοι τύπου saltillo κάναν παραπλήσια πράγματα στην εύκολη εκδοχή τους. Όταν όμως γίνεται με τόση μαεστρία δεν καταλήγει απλώς στο να πούμε για τα "breaks στα avant-garde σαλόνια", ούτε απλώς για άλλο ένα ακόμη album στην ψόφια "πειραματική ηλεκτρονική". Εδώ έχουμε γνήσια πρωτοπορία, γνήσια μπροστάρικη, αβαντοδόρικη πούτσα.
- Godspeed You! Black Emperor - Yanqui U.X.O. [2002]
http://data.pogrohm.org/up/yanqui.jpg
Αν γράφαμε τοπ10 των 90s δεν θα ήταν πολύ δύσκολο, θα κότσαρα το Slow Riot For a New Zero Kanada στη δεύτερη θέση, θα έλεγα κάποια σάχλα (βλ. παραπάνω) για το Moya και θα ήμουν κύριoς. Στα 00s οι G!SYBE! όμως έβγαλαν δύο ισότιμα αριστουργήματα. Γι' αυτό θα μπει εδώ όμορφα η προσωπική μου εμπειρία και το ότι αυτός ο δίσκος είναι η πρώτη αγάπη και παντοτινή, στους gsybe και στο poustrock γενικά νομίζω. To σοκ μου στην αξεπέραστη ομορφιά του πως χτίζεται και κορυφώνει το Motherfucker = Redeemer Part 1 είναι αρκετό. Είναι λίγοι -φαντάζομαι- αυτοί που μπορούν να αμφισβητήσουν την σημασία αυτού του δίσκου ανεξάρτητα απο το αν μπήκε στις λίστες σας. Είναι δε τόσο συνεκτικό και τόσο καλοστημένο που δεν χρειάζεται να δυσκολέψω να βάλω κάτι άλλο postrock σε αυτή τη δεκάδα, είναι μουσικοί ηγέτες σχεδόν σε οτιδήποτε υπάρχει στον ήχο, μπροστά, πίσω, πάνω, κάτω, πέρα και περεταίρω. Φάτε μάτια ψάρια.
- Aphex Twin - DRUKQS [2001]
http://data.pogrohm.org/up/drukqs.jpg
Μέχρι εδώ παίζουμε default και ορθολογικά. Το DRUKQS είναι ένας απο τους σημαντικότερους δίσκους στην ηλεκτρονική μουσική γενικά, ο Richard James χωρίς αμφιβολία ο σκληρότερος, καλύτερος, ταχύτερος, δυνατότερος απο τότε που πρωτοέπιασε το ΤR-707 του μέχρι και σήμερα. Ό,τι πιο ολοκληρωμένο κατασκεύασε ποτέ αυτός ο κύριος (αν και όσο βαραίνουν τα χρόνια στις έμπειρες πλάτες μου παίζω στο i care because you do σαν μια όμορφη εποχή με πράγματα δέκα χρόνια μπροστά απο τότε που έγιναν). Σ' αυτό βέβαια γίνονται αυτά που δεν είναι απλώς μπροστά, δεν θα ξαναγίνουν. Ένα προετοιμασμένο πιάνο, δέκα χιλιάδες ώρες για ήχους που δεν υπήρξαν, μερικά σεμινάρια κβαντομηχανικής σαν έμπνευση για ρυθμούς που μόνο έτσι προκύπτουν, μερικές παλιές εικόνες απο την κορνουάλη. Αααχ, τι σου' ναι ο χρόνος!
Πώς ακούγεται.
- Isis - Panopticon [2004]
http://mindinversion.files.wordpress...08/10/isis.jpg
Θα μπορούσε να είναι το oceanic, λοιπόν όχι. Γιατί αν το oceanic είναι μουσική για βαπόρια που σε πηγαίνουν στον άλλο κόσμο αυτός ο δίσκος είναι μουσική για αεροπλάνα! Fuck your boats! Μεγαλύτερη κορύφωση στην ιστορία της rock στο 4:50 και μετά! Μεγαλύτερο κλείσιμο στην ιστορία της rock γενικά!
- Helios - Eingya [2006]
http://www.twistedsun.net/files/page...entry573_1.jpg
Πώς ακούγεται.
Kάτι τελείως αδερφίστικα είχα γράψει πιωμένος εδώ.
- Burial - Untrue [2007]
http://steinskog.files.wordpress.com...ial-untrue.jpg
Πώς ακούγεται.
Τελικά ο nothingman χάνει, δεν μπήκε πεντάδα, χοχο.
- Radiohead - Kid A [2000]
http://www.motherjones.com/files/leg...ioheadkida.JPG
Γι' αυτό το albums ζορίστηκα λίγο αν θα 'πρεπε να είναι εδώ με έναν τρόπο. Πισογυρνώντας σε μερικές πρόχειρες ακροάσεις τώρα δα σιγουρεύτηκα για τη θέση του. Έχουμε νομίζω πει όσα χρειάζονται για το τι συμβαίνει.
- Ulver - Shadows of the Sun [2007]
http://2.bp.blogspot.com/_BJs8mlnXmK...Bthe%2BSun.jpg
Οι ulver παίζουν μπάλα με Perdition, Blood Inside και αυτό. Το Perdition City είναι ένα αριστούργημα, το Blood Inside ένα αρκετά καλό albumps. To Shadows of the sun είναι εκείνος ο δίσκος των ulver που θα μπεί στη λίστα με τα αλβουμ της δεκαετίας γιατί εκφράζει, όσο πιο ξεκάθαρα γίνεται, τι ήταν οι ulver για την μουσική συνολικά. Στο Shadows είναι εντελώς απαλλαγμένοι -στα αυτιά μου- απο κάθε ελαφρώς ασουλούπωτη επιρροή των μουσικών πατεράδων τους coil, fsol, bach και ενός κάρου άλλων καλών ανθρώπων και παίζουν μόνοι τους, σε ένα δωμάτιο με το κεράκι τους και λοιπά γραφικά. Είναι επίσης ερωτιάρηδες και σαχλούτσικοι πράγμα που για όλους εμάς που είμαστε μικρά κοριτσάκια είναι ακαταμάχητο. Για πρώτη φορά δεν έχουν κανένα απολύτως άγχος να δείξουν ποιοί είναι και να κλείσουν τα φώτα με ένα ακόμη αριστούργημα. Έτσι κάνουν αυτό ακριβώς, αβίαστα, πονάει καθόλου; Εκεί βαθιά, σαν την μουσικούλα μας. Και μετά εδώ.
- Kangding Ray - Automne Fold [2008]
http://img81.imageshack.us/img81/6356/folderuu8nj5.jpg
Πώς ακούγεται.
Εδώ κανονικά έσκαγε κάποιος αλβανότος ή σακαμότος ή fennesz, whitman, γενικά πολύς κόσμος παρουσιάσε σπουδαία πράγματα στην πειραματική ηλεκτρονική. Ένας για μένα έκανε την πιο συνεκτική και ολοκληρωμένη δουλειά. Μάζεψε την εμπειρία των φρικωδών αντι-ανθρώπινων πειραματισμών της raster-noton και την συμπύκνωσε σε ένα εξαίρετο album που νικάει όσους αναφέρθηκαν και κατ'εμέ και τους διάφορους autechre και λοιπούς κυρίους. Το Automne Fold είναι ο δίσκος ορόσημο για το που βρισκόμαστε σε αυτόν τον ήχο. Νομίζω τελείως οφτόπικ για το φόρουμ και να γράψω μερικά πράματα για το τι συμβαίνει εδώ κλαιν. Απλά έπρεπε να μπεί εκεί στην δέκατη θέση αυτής της λίστας γιατί ο last.fm είναι αμείλικτος, ακούστηκε πάνω απο πολλά πράγματα. Δικαίως.
Disregard this, η πραγματική μου λίστα έχει αρτέμη/ευθύμη και nelly furtado μέσα.
απ' ότι κατάλαβα το τόπικ ζητάει τους "αντικειμενικά" πιο επιδραστικούς δίσκους όμως εμένα δε μαρέσουν αυτά και στη μπούτσα μου, θα ποστάρω τους αγαπημένους μου ακα αυτους που δεν έχω βαρεθεί απο τότε που τους πρωτοάκουσα. η πλειοψηφία από το πρώτο μισό της δεκαετίας (που γαμάει το δεύτερο με περισσή άνεση).
χωρίς ιδιαίτερη σειρά
Mastodon - Remission [2002]
είχα ακούσει 2-3 κομμάτια (κατεβασμένα απτο ναπστερ!) και είχα πάρει μια ιδέα περι τίνος πρόκειται, παρόλα αυτά η πρώτη ακρόαση του δίσκου ήταν σοκαριστική. ένας ντράμμερ από άλλο πλανήτη και μερικά απο τα καλύτερα ριφφς που έχουν γραφτεί στην ιστορία της μουσικής. ο τέλειος συνδυασμός της απλότητας με την τεχνική οδηγούν σε ένα μουσικό σύνολο που κανένας μέχρι τότε δεν είχε φανταστεί και ούτε πρόκειται κανείς να επαναλάβει (ούτε οι ίδιοι). Οι πιο αντικειμενικοί μπορούν να βάλουν το leviathan, εγω όχι.
Arcturus - The Sham Mirrors [2002]
το αιώνιο δίλημμα la masquerade ή sham mirror ευτυχώς εδώ δεν υπάρχει και η ζωή μας γίνεται ευκολότερη. ο ορισμός του άλμπουμ-αριστούργημα, όλες τις νότες θαρρείς πως τις έβαλε εκεί το σύμπαν για κάποιο λόγο (!!). νταξει τώρα τι να κάθομαι να λέω για σαμιρρορς αφού όλοι λίγο πολύ το έχουμε ακούσει! νεξτ
Electric wizard - Dopethrone [2000]
τούτος ο δίσκος τους καταξίωσε στις μεγαλύτερες μπάντες του doom ήχου πηγαίνοντας το Doom Metal ένα βήμα παραπέρα και ταυτόχρονα κάνοντας γνωστότερο το ιδίωμα. Μπορεί να είχαν ήδη δυο τέλειους δίσκους στα μπαγκάζια τους αλλά εδώ ο ήχος και μόνο τους ξετίναξε. Ανίερες συνθέσεις, υπερκαλτ αισθητική, ένα μεγάλο τζαμάρισμα που θα ευχόσουν να μην τελείωνε ποτέ. Βέβαια εκεί που λέγαμε δε θα φτάσουν ποτέ το dopethrone οι ew, έβγαλαν το witchcult today που το πλησίασε αρκετά και ίσως για τους λάτρεις του παραδοσιακού doom metal να το ξεπέρασε.
Isis - Oceanic [2002]
Χωρίς να είναι κάτι το εξαιρετικά πρωτότυπο, μπόλιασαν τον ήχο των neurosis με το ποστροκ παραμένοντας όμως σε αντρικά επίπεδα. δίσκος που επηρέασε μια ολόκληρη σκηνή (λέγε με νψχ) κι ας μην το παραδέχονται μερικοί από τους ίδιους, ξέρουμε ότι έτσι έγινε. κρίμα που μετά το panopticon έγιναν άλλη μια ποστροκ μπάντα αναλώνοντας στα ίδια και τα ίδια.
Cathedral - Endtyme [2001]
Αγαπημένο μου συγκρότημα και η πρώτη μου επαφή μαζί τους. Σίγουρα υπάρχει ένας συναισθηματικός δεσμός, αλλά απ' την άλλη είναι όντως εξαιρετικός δίσκος πιστεύω. αν σου αρέσει το doom metal και ειδικά οι cathedral είναι ένας δίσκος που πρέπει να έχεις ακούσει. άνετα στην πεντάδα τους!
Deadbird - The Head and The Heart [2005]
ναι σας έχω πρήξει τα αρχίδια το ξέρω. αλλά πραγματικά το αξίζει. δεν είναι άλλος ένας sludge δίσκος, είναι κάτι πολύ παραπάνω. ακόμα και όσοι γουστάρουν crust πρέπει να τσεκάρουν. σκατόψυχες μελωδίες, τεράστια ριφφς, υπερθεικά φωνητικά και η πιο τέλεια παραγωγή που έχει υπάρξει έβερ.
Spiritual Beggars - Ad Astra [2000]
Αν και το αγαπημένο μου είναι το mantra III, και το ad astra είναι ύψιστος, τουλάχιστον ισάξιος δίσκοντας. Εξυμνούμε Spice, την αλκοολική φωνή του και τους μπουκοφσκικούς του στίχους(α?!), τα μεγάλα ριφφς (βλ escape the fools κ mantra) και σόλα του μιχαλάκη και φυσικά το μέγιστο ludde που δίνει άλλο ένα ρεσιτάλ στα τύμπανα. άντε γεια στόνερ!
Virus - The Black Flux [2008]
Αν και δεν έχει χωνευτεί ακόμη, προσωπικά τον θεωρώ τουλάχιστον ισάξιο του καρχαρτ, ελπίζοντας πως ο χρόνος θα το αποδείξει. Απλά υπέροχες συνθέσεις που αποπνέουν σκότος (αέναον) θυμίζοντας μας το λόγο που αγαπήσαμε τον επτάψυχο καρλμικάζι (λέγε με ved buens ende). ε και ρυθμικό δίδυμο που σκοτώνει. αυτά.
Lamb of God - As The Palaces Burn [2003]
Οι LoG είτε το θέλετε είτε όχι έχουν επηρεάσει κόσμο και κόσμακι και συνεχίζουν να το κάνουν. βέβαια απ' όλους αυτούς ζήτημα να αξίζει το 1%, oh well. έχουν κυκλοφορήσει μόνο δισκάρες αλλά αυτός είναι ο αγαπημένος μου. αρρωστημένα ριφφς και μελωδίες, φωνητικά που τα λατρεύω (κι ας λένε οι ηαργιούζερς), ντραμς απλά ασχολίαστα. ξέρουν απο πολλή μπάλα και δικαιωματικά γεύονται τη δόξα και το χρήμα!...
Tragedy - Tragedy/Vengeance [2000/2002]
...ενώ ετούτοι αρχίδια. είναι επιλογή τους βέβαια και καλά κάνουν σαφώς. συγχωρήστε με αλλα δυσκολεύομαι να διαλέξω κάποιο εκ των δύο, εδώ με δυσκολία τα ξεχώρισα απο το Nerve Damage. Συνδυασμός μαύρων μελωδιών και ατελείωτου μίσους/ξύλου με α-π-ί-σ-τ-ε-υ-τ-α φωνητικα κι απτους δυο. οι μπακμεταλάδες [χωρίς ροζ γραμματοσειρά!!] φίλοι μας θα γουστάρουν εννοείται. η μεγαλύτερη κραστ μπάντα κατ' εμέ (άντε γεια from ashes rise!)
Είπα να βάλω και το Lamented Souls - The Origins of Misery [2004] αλλά το θεώρησα cheatάκι αφού τα κομμάτια έχουν γραφτεί έως και 11 χρόνια πριν οπότε το άφησα στην απέξω.
επίσης στην απέξω abdullah, hsb, at the drive in, songs ohia, witchcraft, the haunted, soad, tool, thorns (απορώ που δεν το ανέφερε κανείς ακόμη) και χάσμα αφιερωμένο στον πάνκη.
είναι μόδα να μη γουστάρουμε λίστες τελευταία? άντε γράφτε όλοι.
βασικά γαμάει το τόπικ επειδή τσεκάρεις άλμπουμς που είχες ξεχάσει ή για κάποιο λόγο σου είχαν ξεφύγει.
now ξεθάβιν DoomSword - Onward Into Battle. τι κομματάρα. ο ρούθλεςς σε δυο χρόνια θα το έχει γυρίσει στο doom. εγκρίνω :thumbsup:
το αστειο με τους System Of A Clown πρεπει καποια στιγμη να σταματισει ε?
δεν ειχε ποτε πλακα και ουτε προκειτε να εχει...σοβαρευτειτε...ενηλικα παιδια ειστε
απλα παραθετω χωρις καμμια αξιολογικη σειρα
Fantomas - Suspended Animation (2005)
Με μεγαλη διαφορα η καλυτερη κυκλοφορια τους χωρις να εχει την "ευκολια" του Director's Cut και την "απλοτητα" του ομωνυμου.Και ισως η πρωτη φορα που το μυαλο του Patton καταφερε να χωρεσει σε ενα και μονο αλμπουμ.
Halo - Body Of Light (2003)
Εχοντας ηδη φτασει σε πολυ ακραια επιπεδα απο τις πρωτες κυκλοφοριες,καταφεραν με αυτον τον δισκο να κανουν ενα βημα παραπερα.Δημιουργωντας ενα εκτρωμα απο noise-sludge-drone και industrial εκαναν τους οπαδους των Godflesh να στεκονται τρομαγμενoι και ολους τους υπολοιπους να απορουν πως 2 ατομα μπορουν να δημιουργησουν κατι τετοιο,το οποιο εχει ηχογραφηθει live.
Primus - Animals Should Not Try To Act Like People (2003)
Μετα απο απουσια χρονων,και δυο μεγαλες μετριοτητες,επετρεψαν με αρχικο line up και περιεργες διαθεσεις.4 κομματια,γραμμενα σε ελαχιστο χρονο,ολα με την μορφη jam και γελωντας με οσους παιζουν prog.Και ολα αυτα απο τυπους που εχουν ως προτυπα τους Residents.
James Plotkin & Tim Wyskida - 8 Improvisations (2006)
Γνωριμοι απο παλια,2 βλαμμενοι εγκεφαλοι τζαμαρουν σε drone μονοπατια με τις απαραιτητες free jazz προσθηκες.Απο τις καλυτερες(αν οχι η καλυτερη) κυκλοφοριες του πολυ συμπαθητικου πολυτεχνιτη Plotkin.
Iron Monkey - Ruined By Idiots (2002)
Do you fancy another fat lip motherfuckers?Αυτα τα λογια που ξεστομιζει ο Jhonny αποτελουν ολο το νοημα του δισκου.Αν και περισσοτερο ειναι μορφη συλλογης-φορος τιμης,αποτελει τον απολυτο sludge δισκο.Μπορει να ακουγονται οι χορδες του snare να τριζουν,μπορει ο ιδιος ο Jhonny να κανει λαθη οπως και οι υπολοιποι,αλλα ο δισκος ειναι γεματος σκατοψυχια και οργη,σε τετοιο βαθμο που δυσκολα συναντιουνται αλλου.
Geisha - Hymns Of The Living Dead (2004)
Ισως το πιο κρυμμενο μυστικο της noise rock κοινοτητας.Τα παιδια απο το Bristol καταφεραν και ξεφυγαν απο τις διαφορες post punk καταβολες των προγενεστερων τους και επικεντρωθηκαν στο noise στοιχειο.
Bastard Noise - Throne Is Melting (2002)
Απο τα καλυτερα που εχει να επιδειξει η noise σκηνη.Συνδυασμος power electronics με απαγγελιες και γυναικεια φωνητικα.Μοναδικο αρνητικο η περιορισμενη διαρκεια.Καταρθωμα ομως απο τους τυπους που ουσιαστικα ορισαν το power violence.Συγκινησις...
Teeth Of Lions Rule The Divine - Rampton (2002)
Το πρωτοακουσα καθαρα απο περιεργεια,λογω του line up.Οταν ομως συνειδητοποιησα πως το 8λεπτο ritual drumming αποτελει μονο την εισαγωγη,κολλησα ασχημα.Ισως η μοναδικη drone(σε πολυ γενικα πλαισια) μπαντα που εχει τετοια δομη κομματιων και τετοιους στιχους.Ξεχωριστη μνεια αξιζει στην παραγωγη οπως ειχε αναφερει καπου και ο λοκι,που σιγουρα αποτελει την πιο λασπωμενη και τρυπια που μπορει να γινει.Μην ακουσω για Electric Wizard και Eyehategod,θα με πιασει νευρικο γελιο
Υoungblood Brass Band - Is That A Riot? (2006)
Με πολυ χαμηλο μεσο ορο ηλικιας αλλα και τεχνικη δεινοτητα,καταφεραν να φερουν ενα απο τα πιο underground και street ειδη jazz πιο κοντα στο ευρυ κοινο.Αστειρευτη ενεργεια και ποικιλοι τροποι παιξιματος.Ευτυχως σταθηκαμε τυχεροι και απολαυσαμε τους κολλητους τους,Soul Rebels Brass Band πριν 2 η 3 χρονια,σε ενα αντιρατσιστικο(νομιζω).
Clouddead - Clouddead (2001)
Αποκοσμοι.Αλλοκοτοι.Και αυτα παιζοντας hip hop σε πολυ γενικες γραμμες.Απιστευτη ποικιλια σε μια κυκλοφορια που ουτε οι ιδιοι καταφεραν να ξεπερασουν και μαλλον ουτε καποια αλλη μπαντα που παιζει κατι που τελειωνει σε -hop.
Bonus: Dystopia - Dystopia ( 2008 )
To κυκνειο ασμα της πιο σκεπτομενης χυμα μπαντας που εχει υπαρξει.
τι καλο πιδι ισι συQuote:
Halo - Body Of Light (2003)
Εχοντας ηδη φτασει σε πολυ ακραια επιπεδα απο τις πρωτες κυκλοφοριες,καταφεραν με αυτον τον δισκο να κανουν ενα βημα παραπερα.Δημιουργωντας ενα εκτρωμα απο noise-sludge-drone και industrial εκαναν τους οπαδους των Godflesh να στεκονται τρομαγμενoι και ολους τους υπολοιπους να απορουν πως 2 ατομα μπορουν να δημιουργησουν κατι τετοιο,το οποιο εχει ηχογραφηθει live.
