Έχει διπλή προφορά.
Printable View
Έχει διπλή προφορά.
:oops:
Λοιπόν.
Ήταν μια φορά και ένα καιρο ένας κάγκουρας με την μηχανάρα του. Όλα καλά και όλα ωραία, είχε την πιο γαμάτη γκόμενα και η ζωή κυλάει μια χαρά.
Μια μέρα, τον παρατάει η γκόμενα για κάποιον άλλο ο οποίος είχε καλύτερη μηχανή απαφτόν.
Κλάμα και μιζέρια ο ήρωάς μας, πάει στο μπαμπά και του λέει, το και το φάδερ πάει η γκόμενα γιατί ο άλλος είχε καλύτερη μηχανη.
-Τί; Είναι δυνατόν να μας φάει το γκομενάκι ο αλήτης; Αποκρίνεται οργισμένος ο πατέρας. Τώρα θα πάμε γιέ μου να πάρουμε καινούρια.
Πάνε λοιπόν στο μαγαζί και ζήτάνε το πιο σούπερ ντούπερ ουάου δίκυκλο. Ο πωλητής τους απαντάει.
-Κοιτάξτε να δείτε, έχουμε αφτήν εδώ την μηχανάρα, που είναι ότι καλύτερο κυκλοφορεί, έχει αφτό, έχει εκείνο, έχει το άλλο, αλλά να.. έχει ένα μικρό προβληματάκι...
-Δηλαδή;
-Ε να, όταν βρέχει, ξεβάφει. Όμως μην ανησυχείτε.. θα σας δώσω μια βαζελίνη, και πρίν βρέξει θα την πασαλείβετε πάνω απτην μπογιά και ούτε γάτα ούτε ζημιά.
-Ε σιγά το πράμα μωρέ. Εδώ θα κολλήσουμέ; Την αγοράζω.
Σκάει λοιπόν μύτη ο κάγκουρας με το καινούριο άλογο το επόμενο πρωί στις καφετέριες και μόλις τον βλέπει το γκομενάκι τρέχει σαφτόν.
-Να μωρέ, για να ζηλέψεις... και άλλα τέτοια γκομενίστικα του λέει.
Κανονίζουν ραντεβού, λοιπόν στις 8.
Το απόγεμα λοιπόν, στο σπίτι της γκόμενας, μετα το οικογενειακό γεύμα λέει ο πατέρας.
-Άντε γυναίκα πλύν τα πιάτα τώρα.
-Τί λες μωρέ; πάλι εγώ; να τα πλύνεις εσυ.
-Ρε κατερίνα, λέει στην μικρή κόρη, πλύνε τα πιάτα.
-Δεν μπορώ ρε μπαμπά, έχω διάβασμα.
-Μαίρη, λέει στην μεγάλη κόρη, πλύνε ρε κορίτσι μου τα πιάτα..
-Ε ρε ντάντυ, έχω ραντεβού στις 8 και ετοιμάζομαι..
Νεβριασμένος ο πατέρας προτείνει το εξής. Όποιος από τους 4 τους μιλήσει στη συνέχεια πρώτος θα πλύνει τα πιάτα. Και οι υπόλοιποι συμφωνούν.
Πάει λοιπόν 8 η ώρα και να σου ο γκόμενος. Ανοίγει η μητέρα την πόρτα.
-Γεια σας.
Τίποτα. Ούτε κουβέντα.
-Γειά σου μωρό.
Ούτε κουβέντα.
Κάθονται όλοι στο σαλόνι..
-Τί άλλα νέα;
Κανεις δεν απαντάει.
Ε τα παίρνει ο τύπος. "Έτσι είστε;" σκέφτεται και πίανει λίγο το μπουτάκι της γκόμενάς του, λίγο κωλαράκι... και μαφτά και μαφτά την γαμάει μπροστά τους.
Αλλά τίποτα. Κανείς δεν μιλάει.
Κατόπιν μπανίζει την μικρή αδερφή. Πάει και κει και πσιλοχουφτώνει και κουτσα κουτσα τηστονεχώνει κι αφτηνής.
"Α ωραία είναι δω ρε συ" αναρωτιέται".
Στη συνέχεια γλυκοκοιτάζει τη μάνα και την πλησιάζει. Μπαλαμούτι στο μπαλαμούτι, την πατάει και αφτην ένα πούτσο.
Κανείς δεν μιλάει πάραφτα.
Εκεί λοιπόν που ρίχνει μια κλεφτή ματιά στον πατέρα, βλέπει οτι έξω βρέχει.
-Αμάν την βαζελίνη! φωνάζει και τρέχει έξω.
Και μονομιάς πετάγεται ο πατέρας και λέει
-ΟΧΙ! ΘΑ ΤΑ ΠΛΥΝΩ ΕΓΩ ΤΑ ΠΙΑΤΑ!
:rofl:
:rofl: :rofl: :rofl:
:rofl: :rofl: :rofl: :rofl: :rofl:
Τραβηγμενο απ τα μαλλια για να βγει ειναι. :P
nai alla sto telos einai epos........ :shock:
Παλιό.
Καλό.
Φαντασίωση....
Ανέκδοτο απο Μικυ Μαους:
Ο Μπόμπος είναι με την μητέρα του στον ζωολογικό κήπο:
-Μαμά, θα μου αγοράσεις ένα ζωάκι?
-Όχι.Δεν θα ξέραμε τι να το ταίσουμε.
-Ε,τότε πάρε ένα απο εκείνο το κλουβί που γράφει<<Μην ταίζετε τα ζώα>>.
:shock:
Υπήρχε λόγος που ήταν στο Μίκυ Μάους κι όχι στο "Γαμάτα Ανέκδοτα Για Σας Και Τη Παρέα Σας" mag.
:)Quote:
Originally Posted by Phantom Duck
Πάει ένα ζητιανάκι σε ένα τύπο και του λέει: "κύριε, πεινάω"
και ο τύπος του απαντάει: "να τρώς παιδί μου, να τρώς"
paw stoixhma oti de to hksere kaneis auto to anekdoto agorare
πές μας και κανένα με τον ΤοτόQuote:
Originally Posted by verdictdenied
Quote:
Originally Posted by Bullet
με δουλεύεις χέλι?
Μια φορά και έναν καιρό ένας μπασίστας περπατούσε στο δρόμο και βρίσκει ένα λυχνάρι. Το πιάνει και το τρίβει και εμφανίζεται ένα τζίνι. Το τζίνι του λέει ότι θα του ικανοποιήσει μια επιθυμία. Ο μπασίστας το σκέφτεται και απαντάει: Θα ήθελα να μου φτιάξεις ένα δρόμο ο οποίος να βγάζει από το σπίτι μου σε μια τεράστια παραλία με άμμο, beach Voley, μουνιά ηλιοκαμμένα κτλ. και να είναι μόνο 1 λεπτό με τα πόδια. Το τζίνι του απαντάει αυτομάτως ότι είναι πέρα από τις δυνατότητες του και ότι δεν είναι και τόσο γαμάτο τζίν τελικά.
Ο μπασίστας τότε του λέει: Έχουμε μια γαμάτη μπάντα όπου όλοι παίζουμε πολύ καλά και γράφουμε και ωραίο υλικό αλλά ο drummer μας είναι λίγο μπίτωνας/βλάκας.
Πριν οολκληρώσει το τζίνι λέει: "Πόσες λωρίδες θές?"
