του αναψαν τα λαμπακια.
δε μ'αρεσε, μονο το δευτερο θεματακι κατι ελεγε.
Printable View
του αναψαν τα λαμπακια.
δε μ'αρεσε, μονο το δευτερο θεματακι κατι ελεγε.
η δεύτερη μέρα reworks απλά γάμησε τα πάντα
http://www.youtube.com/watch?v=3zx0_...eature=related
http://www.youtube.com/watch?v=5w0JSVGh3E0&feature=related
http://www.audiomaniacs.de/wp-conten...9heidi.jpg.jpg
http://www.youtube.com/watch?v=UYJchBF9c40
Πρέπει να έχει αναφερθεί. Αποδείχθηκε μεγάλος έρωτας.
To τελευταίο εγώ γιατί το βαρέθηκα και όλοι έχουν μείνει έκθαμβοι, μου λες όμως;
O Mick Harris των Napalm Death είναι ο Scorn ναούμε. Κόβει σύμπαντα αργά σαν το θάνατο, είναι ΤΟ heavy. Τισπαναγιάς, άκου τίποτα από τα πιο καινούργια του, διαλάνε:
και για το απόλυτο σκότος, ο Ekaros :
ξεκίνησα να το διαβάζω και νόμισα οτι έλεγε για τον Steve Harris και γέλασα λίγο
ε τι θες ρε παιδί μου, 3000 πίπιζες, 802 τσαμπούνες και χιλια διακό 8bitα να βαράνε για να μη βαριέσαι? Βάθος και καυλωμένο-χέβινεσς έχουν ΟΛΕΣ οι παραγωγές του Scorn από 2007 και μετά, ειδικά άμα τις ακούσεις κι από κάνα soundsystem, θα χέσεις πάνω σου, νιώσε. Το Out Of The Picture δεν είναι κάτι το ιδιαίτερο, αλλά βάκιλλος οκ, στην τύχη το 'δωσε. Και όσο για το trivia για τον Mick Harris ε είναι ωραίο να βλέπεις πως μέλη υπερ-γκράιντκορ μπάντας πάνε και φτιάχνουν Godflesh και Scorn και το γυρνάνε εντελώς και επηρρεάζουν και κιέρατα. edit: Και το Aπόγειο προτείνει από Italo Disco και Walkabouts έως Autechre και Aphex και LTJ Bukem, Muslimgauze, it's so fouckin' diverse :)
χαχαχαχαχαχ η αλήθεια είναι πως δε το έδωσα στη τύχη απλά μου έχει κολλήσει
και το τελευταίο είναι αλμπουμάρα.
τώρα ρε ικονκλαστ αν δε γουστάρεις οκ, αλλά τα τελευταία 2 που ποστάρεις σε σχέση με οτιδήποτε άλλο που έχεις ανεβάσει είναι απόδειξη πως απλά μιλάς για κάτι διαφορετικό. δεκτό να σου φαίνεται βαρετό αλλά είναι κιεγαμώ, σόρρυ.
Kι εγώ πολύ φλατ και βαρετό τον βρίσκω παιδιά.
Μέχρι και το "Zander" στηρίζουμε χωρίς δεύτερη σκέψη. Δυσκολεύομαι να κατανοήσω πως ορίζετε το φλατ, ειδικά στο κομμάτι της παραγωγής του. Τα τελευταίας κοπής δεν με ενθουσιάζουν αλλά οκ! γούστα!. Μειδιώ ακόμα με το γεγονός ότι τα 3 πρώτα βγήκαν από την Earache πάντως.
Τα οποία είναι και τα καλύτερα, και τα remix-άρανε κοτζάν Autechre και Coil, και αφήστε τον ικόνοκλαστ να ποστάρει δεκαεφτάχρονα γαλλάκια που παίζουν reggae dub χέρι χέρι με τους φίλους τους, στα electro_ghetto των παρισίων. Τα τελευταία Scorn όντως δεν είναι αποθεωτικά (αν και υπάρχουν άνθρωποι που έχουν κολλήσει άσχημα και με προτρέπουν να ξανακούσω και να νιώσω), αλλά μιλάμε για τους Scorn, μια μεγάλη μπάντα.