Πριν δυο χρόνια είχα γράψει
αυτό εδώ το κείμενο, το οποίο σήμερα γνώρισε μια ανέλπιστη νέα ζωή, καθώς το
αντέγραψαν σχεδόν κατά λέξη εδώ (είναι ολόιδιο, με την εξαίρεση της αρχής των δύο κειμένων και μιας - δυο ακόμη λέξεων στη συνέχεια), με τη μόνη διαφορά πως τώρα είναι γραμμένο στο εντελώς αντίθετο κόντεξτ: τα εννοεί δηλαδή μέχρι κεραίας αυτά που λέει.
Σκέφτομαι πως η αντιγραφέας πέτυχε με ένα σμπάρο τρία τρυγόνια αποδεικνύοντας πως είναι ταυτόχρονα και ρατσίστρια και λογοκλόπος και ηλίθια.
Αλλά μετά δεν μπορώ να αναρωτηθώ μήπως ο Μεγάλος Ηλίθιος της υπόθεσης είμαι εγώ και η μεγάλη ηλιθιότητα η εκτεταμένη χρήση της ειρωνείας που έκανα τα προηγούμενα χρόνια, αδυνατώντας να καταλάβω ότι το ίντερνετ είναι πολύ περίεργο πράγμα, είναι μια τεράστια χοάνη που μέσα της το κόντεξτ εξαφανίζεται πανεύκολα, με ένα απλό copy paste ή share.