Κιεγαμώ τους Stixoi.

Αυτές οι μέρες οι παράξενες είναι, σου λέω, οι πιο θαυμάσιες μέρες
Δεν παίζει ρόλο αν το διάλεξες, είναι του χρόνου και της ζωής μας οι βέρες.
Αυτές οι μέρες οι παράξενες που τρομάζουν και σατανάδες και αγγέλους
γι' αυτό σου λέω είναι θαυμάσιες, είναι μια ωραία ψευδαίσθηση του τέλους.
Είναι το άγχος μας και τ' όνειρο μας, είναι κι η ανάγκη μας για σωτηρία.
είναι γιορτή, είναι εξουσία κι η προσδοκία για μεγάλη τιμωρία
είναι το μάταιο και η ευκαιρία, ένα κεράκι της μετάνοιας ακόμα
είναι χαρά και φασαρία, είναι το πιο όμορφο στα μάτια μας χρώμα
είναι το χρήμα , το τσάμπα κρίμα, είν' το ρουσφέτι στους θεούς γι' αθανασία
είναι μαγκιά, είναι κλανιά, είναι τέχνη, είναι και ευαισθησία
είναι ηδονή, είναι παγίδα σε μιας πουτάνας απάνω το στρώμα
είναι ένας έρωτας χιλιετηρίδα που μιλάει μονάχα με το σώμα
είναι και φόβος, είναι και αίμα, είναι μια σφαίρα που στο σύμπαν γυρνάει
είναι αλήθεια, είναι και ψέμα, είν' το μηδέν που ποτέ δε γερνάει.
Αυτές οι μέρες οι παράξενες, είναι θαυμάσιες μέρες.
Αυτές οι μέρες οι παράξενες, ρε, σου λεω, είναι θαυμάσιες μέρες.

Δεν το πιστεύει καν, κλείνει το μάτι και βήχει
λες να ναι τύχη ή να είναι απλά να μη σου τύχει..
ο παλιάτσος αυτός, με τόσα χρόνια στις πλάτες
με ταλέντο κυριως στις οφθαλμαπάτες
από τους εργάτες της φωτιάς και της εικόνας
της θολερής παραίσθησης μόνιμος θαμώνας
μα τώρα ο χειμώνας έφτυσε το ψέμα του
και ένιωσε μια γλύκα στο στόμα απτο αίμα του.
Και να που πάλι χώρεσα στη φορεσιά την πρέπουσα
και πάλι ήρθε μέσα η οργή μου έρπουσα
και είχε το μαχαίρι στα δόντια περασμένο
και κάτι στη ματιά το φλογισμένο.
Δεν επιμένω, αφού, το χάος χαμογέλαγε
και το ξερα πως τις φωτιές που μου ταζε θα κέρναγε
Και βγήκα στο δρόμο, γεύση από δακρυγόνο
ένα στόμα να φωνάζω κι ένα χέρι να χρεώνω
για να σπάσω αφού δε θέλω απλά να ξεσπάσω
έχω τόσες αλυσίδες και δε θέλω να σκουριάσω
εκεί μέσα, κι ούτε τρόπος να ξεχάσω
ποτέ μου δεν ήθελα πριν ζήσω να γεράσω.
Μα να φτάσω ένα βήμα παραπέρα
και το ταξικό μου μίσος έγινε παντιέρα
επάνω σ οδοφράγματα κι απέναντί μας τάγματα
να πετάμε πέτρες και να μετράν κατάγματα..
Κι ο ίδιος ο παλιάτσος να τα έχει χάσει
Να βλέπει οι συνθήκες πως τον έχουν ξεπεράσει
αφού η δράση μας ήταν από κοινού και μία,
και μόνο εκεί υπάρχει επικοινωνία.
Κι εκεί να δεις στο δρόμο φλυαρία οι προλετάριοι
η κριτική μας έμπρακτη και τρέχουν σαν αρχάριοι
κι η νύχτα δεν τελειώνει, κι αυτό που τους αγχώνει,
είναι και που τρέχουν να κρυφτούν
απ' τη σκόνη και τις πέτρες στη φλεγόμενη βενζίνη
σα ρυάκι είν η ιστορία που φουσκώνει και φτύνει..

http://i45.tinypic.com/w6s6py.jpg

απο το καλυτερο progressive album που βγηκε απο ελλαδα

Μπορούμε κάπως να το ακούσουμε αυτό το κομμάτι, γιατί τα τιουμπς δε βοηθάνε;
Ή έστω το δίσκο.

παει κομπλε με dvd...θελει?

Αν δεν είναι κόπος :)

I wonder if I'm done with thinking
this prison room will be my grave
now I'm all alone and drinking
although I lost the taste

sorry, ma mporeis na mou peis pws mporw na akousw ayto to kommati?
giati den to vriskw pouthena ..

With a solar knife I split the sky and
walk right in between to search the
answers to every "Why?", where I
have seen the unseen. I stole the
colour of night to get out of your
sight. I am the visionaire, follow me
if you dare... I count the stars in my
hands and dream myself strong to
watch them twinkle on my command
as once a year in midwinter songs. I
stole the colour of night to get out
of your sight. I am the visionaire,
follow me if you dare...

πήγε ο πατερας μου στο τμημα
αλαμπαλιμπαλο
και του ειπε ο διοικητης
αλαμπαλιμπαλο
ο γιος σου ειναι ενας αλήτης
αλαμπαλιμπαλο
ειναι και τοξικόμανης
αλαμπαλιμπαλο

μπηκαν οι μπατσοι μες το σπίτι
αλαμπαλιμπαλο
και κατασχέσαν τα εξής
αλαμπαλιμπαλο
10 γραμμαρια ηρωινη
αλαμπαλιμπαλο
και εναμιση κιλό χασις
αλαμπαλιμπαλο

τη μεγαλύτερη μαστούρα
αλαμπαλιμπαλο
δε μου τη πήραν ευτυχώς
αλαμπαλιμπαλο
ηταν ενα κασκόλ στο τοίχο
αλαμπαλιμπαλο
που' γραφε ΠΑΝΙΩΝΙΟΣ.- μπιτσιζ.

Στίχοι: Οδυσσέας Ιωάννου
Μουσική: Μιλτιάδης Πασχαλίδης

Τα όνειρά μου σαν παιχνίδια κουρδισμένα.
Και το μυαλό μου μια παράξενη πατέντα.
Οι αναμνήσεις μου, μου πιάνουνε κουβέντα.
Απόψε λέω να παίξω απ' τα κερδισμένα.

Κι έτσι τον δρόμο μου ανάποδα μαζεύω.
θυμάμαι όλα της ζωής μου τα λημέρια.
Τάιζα λύκους και μου τρώγανε τα χέρια,
Κι έτσι παιδεύτηκα να μάθω να χαϊδεύω.

Μόνος μου έφυγα και φτάνω μόνος.
Κι όλους τους δρόμους που με 'βγάλαν εδώ πέρα,
τους έχω πάλι περπατήσει σε μια μέρα.
Μόνη μου πατρίδα είναι ο χρόνος.
Μόνη μου πατρίδα είναι ο χρόνος.

Ύστερα ήρθαν οι χαρούμενες παρέες...
Όλο μου 'λέγαν, σε κανέναν δε χρωστάω.
Με πότιζαν οινόπνευμα να μάθω να γελάω,
κι εγώ τις άφησα κι έψαξα για νέες.

Η θάλασσα με μάζεψε απ' το δρόμο.
Μου χάρισε αλάτι να ξεχνάω,
μου έμαθε το κύμα να αγαπάω,
κι ένα κατάρτι έβγαλα στον ώμο.

Μόνος μου έφυγα και φτάνω μόνος.
Κι όλους τους δρόμους που με 'βγάλαν εδώ πέρα,
τους έχω πάλι περπατήσει σε μια μέρα.
Μόνη μου πατρίδα είναι ο χρόνος.
Μόνη μου πατρίδα είναι ο χρόνος.

ναι, αλλά οι καλύτεροι στίχοι του Ιωάννου είναι στο "θαλασσα στη σκάλα" .-

On the forecourts of French libraries from Reignac to Marseilles
the rain rattles small cars, clouds drape over backseats
I am a photograph in your satchel, between a paperback and cigarettes
I am the dead bird on the gravel, neck snapped from last night's Northwesterly
But no peace, no closure
But no peace, no closure
Beside these roads that halt like jetties, beneath circling murders are leafless trees
Drowning at the knees; some burnt to the fingertips, bookmarking rain
And here my tracks sink, end, return as I walked in and out of you
And here my tracks sink, end, return as I walked in and out of you
But no peace, no closure
But no peace, no closure
Driving back through the town
The road map-pinned by Pharmacie signs winking up-road
The cars slice the afternoon with a guillotine slush
As it bleeds into a night peppered by stars and planes to Japan
And the changing of gears jilts the cats from the walls
The truth lives with you
The truth lives with you
But no peace, no closure.

:pink:

Dear Chasey Lain
I wrote to explain
I'm your biggest fan
I just wanted to ask
Could I eat your ass?
Write back as soon as you can

You've had a lotta dick
Had a lotta dick
I've had a lotta time
Had a lotta time
You've had a lotta dick Chasey
But you ain't had mine

Dear Chasey Lain
I wrote to complain
Ya never wrote me back
How could I ever eat
Your ass when ya treat
Your biggest fan like that?

You've had a lotta dick
Had a lotta dick
I've had a lotta time
Had a lotta time
You've had a lotta dick Chasey
But you ain't had mine

Dear Chasey Lain
I wrote to constrain
This letter is my last
As your biggest fan
I must demand
You let me eat your ass

You've had a lotta dick
Had a lotta dick
I've had a lotta time
Had a lotta time
You've had a lotta dick Chasey
But you ain't had mine

P.S.
Mom and Dad this is Chasey
Chasey this is my mom and dad
Now show 'em them titties
Now show 'em them titties
P.S.
Mom and Dad this is Chasey
Chasey this is my mom and dad
Now show 'em them titties
Now show 'em them titties

Would ya fuck me for blow?