και θα ξαναρωτήσω, πόσοι ξέρουν το όνομα γουόρχολ πίσω από αυτά τα μαζικά προϊόντα κουλτούρας;
Printable View
και θα ξαναρωτήσω, πόσοι ξέρουν το όνομα γουόρχολ πίσω από αυτά τα μαζικά προϊόντα κουλτούρας;
Αυτή είναι μια πολύ χαζή ερώτηση σε μια πολύ χαζή κουβέντα, όταν α) μπορώ να σε ρωτήσω το ίδιο ακριβώς για τον Dylan και το Like a Rolling Stone β) δεν έχει καμία σημασία για το πόσο σημαντικός είναι ο καλλιτέχνης απο πίσω και ΕΙΔΙΚΑ στην περίπτωση του warhol αυτό ακριβώς ήταν το όλο ζητούμενο γ) δεν υπάρχει κανένα σοβαρό πλαίσιο σύγκρισης μεταξύ dylan και γαμημένου warhol, pollock κλπ, ευθύς εξαρχής.
Γιατί δε λες απλά «ω πόσο μαρέσει ο dylan, είναι ο αγαπημένος μου αμερικανός, είμαι ένα χαρούμενο ξανθό μικρό κοριτσάκι όταν τον ακούω!», να επιστρέψει και το thread στον πάνκη του.
ο Ντυλαν ειναι μεγαλος γιατι ενηλικιωσε το ροκεντρολ, του φυτρωσε τριχιες σταρχιδια του και του ταισε μυαλο...απλα πραματα
επισης ο Warhol ηταν ΠΑΟΚτσης
Για τον Elvis θα σχολιασει κανεις?
Δεν γνωριζω καθολου γι'αυτο ρωταω, αναφερομαι σε αυτου του ειδους τις συζητησεις
Quote:
Elvis racism — it’s a concept based on the belief by some that Presley somehow “stole” a genre of black music in the 1950s and unfairly profited from it. That belief still rankles some critics fifty years later.
Of course, Presley supporters contend that his genius came in fusing a combination of many musical forms, of which rhythm and blues was just one, to help popularize rock ’n’ roll in the 1950s. Also included were gospel, country, and pop sounds.
Some black artists in the R&B field, though, thought Presley had taken too much from their acts. Little Richard, for instance, was once quoted as saying, “Elvis was paid $25,000 for doing three songs in a movie and I only got $5,000, and if it wasn’t for me, Elvis would starve.” And, after hearing Presley’s version of the song “Trouble,” blues legend Muddy Waters thought it sounded an awful lot like his recording of “Hootchie Coochie Man.” “I better watch out,” he concluded. “I believe whitey’s pickin’ up on things that I’m doin’.”
In her 2002 article in The Guardian, Helen Kolawole claimed, “Black music never stays underground. White people always seek it out, dilute it and eventually claim it as their own … This is fine, but be honest about it.” But Elvis Presley, in his public statements at least, consistently was “honest” about the debt his style of singing owed to black rhythm and blues.
κοιτα...οι μαυροι εχουν καθε δικιο να αισθανοταν τοτε αδικημενοι
δεν ειναι και λιγο πραμα να βλεπεις τους λευκους καραβλαχους να γνωριζουν την δοξα παιζοντας την μουσικη τους
παρολαυτα το παραπονο του Muddy Waters το βρισκω λιγο ακυρο γιατι πιστευω οτι δεν μπορεις να κλεψεις απο blues ασμα
η πκρια τους βεβαια εχει και μια βαση στο οτι ολοι αυτοι ηταν αυτο που λεμε ''λευκα σκουπιδια'' (ειρωνια...ο Ελβις εχει γυφτικο αιμα)
ο ρατσισμος του Ελβις υπηρχε αλλα υπηρχε και σεβασμος, ενα παραξενο πραμα
εχει ενδιαφερων παντως να δουμε και πως οι μαυροι γκουρουδες αντιμετωπισαν τους αγγλους οι οποιοι τους ειχαν θεους
βλεπε την πρωτη επισκεψις των Stones στην αμερικη για να ηχογραφησουν
Πώς τους αντιμετωπισαν? Με προχειρο google δεν βρηκα κατι ...
Παρεπιπτοντως πρωτη φορα που ακουσα για αυτο το θεμα ηταν απο αυτο το ασμα
Spoiler
υπαρχει παλαιο δημοσιευμα-αφιερωμα στο ποπ+ροκ
δε θυμαμαι αν ηταν ο Muddy Waters η ο Dixon o Willy που τους κουβαλουσε τα μπαγκαζια
φαντασου το σοκ τους ε?
edit...οριστε
http://img518.imageshack.us/img518/7...chessserg1.jpg
Spoiler
o γουορχολ ενας μαλακας και μισος ηταν.καμια επαφη με τεχνη.σιγα την τεχνη.πολυ σημαντικοτερος του ο ντυλαν.αλλά εχει κάτι πόλλοκ και ροθκο κάτι τζον κειτζ και γκερσουιν και μαιλς ντειβις και κολτρειν, κάτι ελλιοτ, παουντ, εμιλυ ντικινσον,χεμινγουει και ουιτμαν, μπουκοφσκι,σταινμπεκ και μαρκ τουειν, φωκνερ και χενρι μιλλερ και σαλιντζερ, γκινσμπερκ και κορσο και κερουακ και μπαροουζ και χιρσμαν τους οποιους ευτυχως η δυστυχως ο ντυλαν δεν τους φτανει.δεν φτανει καν τα ποιηματα του μορισον...ο οποιος ηταν ποιητης σε αντιθεση με τον ντυλαν που δεν ηταν...
ο ντυλαν ηταν καιροσκοπος(το ανεφερε καποιος γιαυτο το λεω).το καταλαβαινει κανεις βλεποντας το no direction home, αλλα την ευκολια να κανει τραγουδια κειμενα οπως το Like a rolling stone, visions o johanna, desolation row κλπ δεν την ειχε κανενας...
μιλάω για τα ποιήματα του μορισον ρε μαλακα...οχι για τους στιχους των ντορς(οι οποιοι περιειχαν και ψηγματα ποιησης.το δι εντ ας πουμε είναι ολόκληρη επιστροφη στις ρίζες..μεγαλη κουβεντα).και πιστεψε με...ειχε γραψει ποιηματα ο μορισον.
δε τα εχω διαβασει...
ενταξει ολιγον τι προκατιλλημενος (πως γραφεται...) με τον καταγαμημενο μυθο γυρω του
τεσπα το θεμα μας ειναι οτι ο Ντυλαν ενηλικιωσε το ροκεντρολ που μεχρι τοτες ελεγε πιπιτσα=μουνι με ποδια, και γενικα ξεκινισε το ολο τριπ
ο Τζιμ ο Μορρισον τι ηταν...ενας φαντασμενος proto-Ρουβας...το Δι Εντ εχει απομυθοποιηθει απο τον ιδιο τον Μαντζαρεκ...αυτα ειναι γνωστα
απατεωνισκςος ηταν ο Μορρισονς αυτα ειναι γνωστα