Ο γιος μου είναι 3,5 και ήδη από τώρα στα πεζοδρόμια προσέχει να πατάει μόνο πάνω στα πλακάκια και να αποφεύγει τις γραμμές ανάμεσα. Έχει να φάει ψυχαναγκασμούς στη ζωή του ο καημένος!
Printable View
Ο γιος μου είναι 3,5 και ήδη από τώρα στα πεζοδρόμια προσέχει να πατάει μόνο πάνω στα πλακάκια και να αποφεύγει τις γραμμές ανάμεσα. Έχει να φάει ψυχαναγκασμούς στη ζωή του ο καημένος!
Κάτι μου έτυχε απόψε και με έκανε να σκεφτώ, οπότε είπα να κάνω λίγο soul searching:
* Καμια φορά όταν επιστρέφω αργά σπίτι και οι δρόμοι είναι άδειοι, προσπαθώ να αφήσω το γκάζι νωρίς σε σημείο που το αμάξι θα σταματήσει μόνο του εκεί που παρκάρω χωρίς να πρέπει να πατήσω φρένο.
* Πάντα πριν σβήσω τη μηχανή, πρέπει να βάλω το 1 στα presets των ραδιοσταθμών. Δεν ξέρω αν ο λόγος είναι ο αριθμός 1 ή ο συγκεκριμένος σταθμός.
* Όταν μπω στο αμάξι, θα βάλω πρώτη, θα γυρίσω το κλειδί, θα προχωρίσω 2-3 μέτρα, μετά ζώνη, και μετά θα ανάψω τσιγάρο.
* Αυτό με το φαΐ...πάντα ίσες αναλογίες η κάθε μπουκιά, και πάντα θα τελειώσουν όλα μαζί (giggity)
* Soundcheck θα παίξω το ριφ του supernaut από sabbath πριν ο,τιδήποτε άλλο όταν είμαι με dropped tuning, ή το interlude του trapped under ice των metallica όταν είμαι με κανονικό.
* Όταν παίζω solitaire στο τηλέφωνο πρέπει να βγει η τελευταία παρτίδα πριν το κλείσω, αλλιώς δεν τα παρατάω, δεν πα να γαμιέται το σύμπαν.
* Όταν περιμένω κάποια νέα ή κάτι να γίνει, καθαρίσω το ram του τηλεφώνου και αν μείνουν κάτω απο 200 mb σημαίνει θα γίνει.
* Όταν είμαι σε αεροπλάνο, την ώρα της απογείωσης θυμάμαι το στοίχημα του Πασκαλ και βάζω το σταυρό μου.
* Αν θέλω να μπώ facebook ή στα emails μου, ή γενικά σε ευαίσθητες σελίδες με κωδικούς, θα κλείσω το tab που διαβάζω και θα ανοίξω νέο, για να μην μου κλέψει η προηγούμενη σελίδα τους κωδικούς μου.
σταματώ εδώ επειδή άρχισα να με εκνευρίζω
Γενικά γουστάρω καμμενιές αλλά όσοι στο ταμείο του Μασούτη έχουν αποστηθίσει και λένε απ'έξω τον 10-11ψήφιο αριθμό της κάρτας του σουπερμάρκετ πρέπει να είναι είτε ιδιοφυίες είτε τεράστιοι no-lifers, δε μπορώ να σκεφτώ κάτι άλλο.
ΠΕΣΤΑ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΕ!!!
Όταν περπατάω στο δρόμο κ καποιος αγνωστος που ερχεται προς το μερος μου φταρνιστεί ή βηξει αλλάζω δρόμο για να μην περάσω από την «νοητή περιοχή που ηταν αυτος και αρα είναι γεματη μικροβια» και αν δε γίνεται να αλλάξω δρόμο κρατάω την αναπνοή μου (μερικές φορές κλεινω και τα ματια μου, ορίστε το παραδεχτηκα!)
Όταν καθαριζω μηλο, αχλαδι κλπ με μαχαιρι προσπαθω να το κανω ολο με τη μια και η φλουδα να είναι μονοκομματη. Αν τα καταφερω είναι win ισαξιο με το να τερματιζεις φιδακι στο κινητο.
Στο αμαξι όταν πετυχαινω αυτά τα σιδερακια_στο_δρομο_που_τρανταζουν_το_αυτοκινητο_και_το_βραδυ_γυαλιζουν προσπαθω να βρω το σημειο που δε θα τα ακουμπήσω καθολου (μαλλον τελικα δεν υπαρχει αλλα μη μου πειτε) ή εστω θα τα ακουμπήσω με 2 ροδες μονο.
Αυτή η μαλακία που πιάνει ειδικά κυριακή απόγευμα, οπου έχεις 4-5 διαφορετικά πράγματα που σκεφτόσουν να κάνεις όλη τη βδομάδα (πχ κιθάρα/pc/επιτραπέζιο) και επειδή δεν μπορείς να διαλέξεις καταλήγεις να μην κάνεις τίποτα από όλα αυτά, πώς ξεπερνιέται;
PC. ξεπερνιεται.
Τελευταίως έχω αυτό:
κάθε φορά που πάω τουαλέτα και κάθομαι, παρατηρώ τα πλακάκια που είναι τριγύρω και σκέφτομαι ποιο από αυτά θα μπορούσε να λειτουργήσει ως κρύπτη για φύλαξη πραγμάτων. Προσπαθώ να διαλέγω ένα το οποίο δε θα είναι πολύ απομακρυσμένο, ώστε να μην πάει το μυαλό του επίδοξου κλέφτη απευθείας εκεί, αλλά να μην είναι και μπαμ στη μούρη του, με αποτέλεσμα να το καταλάβει αμέσως.
Συνήθως διαλέγω διαφορετικό από την προηγούμενη.
είναι οι κλασσικοί καβατζόδρομοι με στενάκια παρά στενάκια που φαινομενικά μοιάζει να κάνεις κύκλους αλλά σε βγάζουν καρφί εκεί που θες στον μισό χρόνο χωρίς φανάρια και κίνηση.
αν τύχει να είναι κάποιος πίσω μου που κάνει ακριβώς την ίδια διαδρομή αρχίζω και φαντάζομαι διάφορες ιστορίες παρακολούθησης και προσπαθώ να δω από τον καθρέφτη τα χαρακτηριστικά του ώστε να τον θυμάμαι για επόμενη φορά που μπορεί να τον πετύχω.
κάποιες φορές έιναι το fbi που με κυνηγάει, άλλες η αντιτρομοκρατική αλλά τις περισσότερες είναι UFO.
οτιδηποτε λαμπακι υπαρχει στο δωματιο πριν κοιμηθω, επιβαλλεται να σβησει.
οθονη πισι σε σταντμπαϊ- πολυμπριζο
επισης ρολογια με δεικτες μακρια γτ κανουν το τικ-τακ-τικ-τακ....
το τελευταιο ειναι βασανο οταν κοιμασαι σε ξενο σπιτι και τυχαινει τα υπαρχει τετοιο ρολοι...
βεβαια νταξ τα ξεπερνω σιγα σιγα πλεον...
Λάθος μου η μουτζα ε (κινητό και φατ φινγκερς). Και γω το χω κάνει.