τους τελευταίους μήνες μου παρουσιάστηκε αυτό:
Η ένταση των ηχείων της οθόνης του υπολογιστή πρέπει να ειναι πάντα σε ζυγό αριθμό
Η ένταση της τηλεόραση όμως πρέπει να είναι πάντα σε παράγωγο του 5 (5-10-15-20-25 κοκ)
Printable View
τους τελευταίους μήνες μου παρουσιάστηκε αυτό:
Η ένταση των ηχείων της οθόνης του υπολογιστή πρέπει να ειναι πάντα σε ζυγό αριθμό
Η ένταση της τηλεόραση όμως πρέπει να είναι πάντα σε παράγωγο του 5 (5-10-15-20-25 κοκ)
το περιτυλιγμα της σοκοφρετας κρυβει μικρούς θησαυρούς..προσέχουμε να μην σκιστεί και στο τέλος το ανοίγουμε προσεχτικά καταναλώνοντας τα υπολείμματα στο κάτω μέρος. Διπλώνουμε με επιμέλεια ταιριάζοντας τις εγκοπές ώστε στο τέλος να φαίνεται η εξής εικόναQuote:
Originally Posted by pixies451
http://www.ion.gr/uploaded/newletter...sokofreta2.jpg
Προφανώς όταν πετιέται στα σκουπίδια ξεδιπλώνεται πιάνοντας το μεγαλύτερο δυνατό χώρο..
Οταν ημουνα στο λυκειο,στις ατελειωτες ωρες πληξης ειδικα στα θεωρητικα μαθηματα αναρωτιομουν τι να κανω.Κια ετσι μια μερα αποφασισα απο την αρχη της ωρας να γραφω αριθμους στα τετραδια μου.Ξεκινουσα απο το 1 και εφτανα οπου εφτανα μεχρι το διαλλειμα.Σε μαθημα ειχα φτασει στο 400.Η πλακα ειναι οτι και ο διπλανος ψηθηκε απο καποια στιγμη ε και the fun was double.
Κάθε φορά που οδηγώ κ σταματώ σε φανάρι, είτε με ποδήλατο είτε με Ι.Χ., κοιτάζω στα διπλανά αυτοκίνητα μήπως και υπάρχουν μέσα τίποτα πιτσιρίκια στα πίσω καθίσματα.
Μετά εστιάζω σε αυτά και όταν κοιτάξουν προς τα εμένα κάνω διάφορες καραγκιοζόφατσες και αστείες χειρονομίες, προσέχοντας πάντα μην με πάρουν χαμπάρι οι γονείς τους (μεγάλη ρόμπα...).
Ορισμένα πιτσιρίκια απλά κολλάνε κ κοιτάζουν, άλλα αδιαφορούν, αλλά όταν κάποιο αρχίσει να χαμογελάει παίρνω τεράστια ικανοποίηση (yeah πέτυχα την αποστολή μου...!!!).
ναι ναι ναι κ πάλι ναι. αν οι γονείς σε πάρουν χαμπάρι γιατί ρόμπα? αν είναι είναι ξενέρωτοι τότε θα'ναι ξενέρωτα κ τα παιδιά. συνήθως γελάνε κι αυτοί πάντως
χεχεχε το χω κάνει 10άδες φορές :P γαμάει!
Επίσης αν το επόμενο φανάρι είναι κοντά τότε έχει τύχει τα πιτσιρίκια να συνεχίζουν το "παιχνίδι" :P
dikos mou eisai :PQuote:
Originally Posted by kontan
Quote:
Originally Posted by scarecrow
Όταν έχω ανοιχτά πολλά προγράμματα παρέα με κρωμ, σκάηπ, φακέλους κτλ, και κλικάρω από το ένα στο άλλο, πάντα νιώθω πως τα παράθυρα που εναλλάσσονται, στοιβάζονται το ένα πάνω στο άλλο. Όταν λοιπόν νιώσω πως έχει αποκτήσει υπερβολικά πολλά λέηερς η παραθυρόπιτα, πρέπει να πατήσω να φανεί το ντέσκτοπ, για να ξεκινήσει το στοίβαγμα από την αρχή.
δεν είναι δικιά μου καμενιά, εγώ κάνω μόνο το πρώτο σκέλος.
απλά το πέτυχα στα ίντερνετ και νομίζω ορίζει το τόπικ.
εξ κέι σι ντι λεπόν
http://imgs.xkcd.com/comics/hilighting.png
είχα πολλές καμενιές/ψυχαναγκασμούς για χρόνια αλλά κάποια στιγμή μου πέρασαν.
εκτός από έναν
να μετράω διάφορα μοτίβα στους χώρους, πλακάκια, γρίλιες και δάχτυλα ποδιών (συνέλευση καλοκαίρι με σανδάλια είναι ο θάνατος).
γενικά οτιδήποτε μπορείτε να φανταστείτε.
τα υπόλοιπα όπως είπα τα ξεπέρασα αν και υπάρχει μια πιθανότητα να τα πέρασα στην αδερφή μου.
το καινούριο είναι πως οι κουβέρτες/σεντόνια μπαίνουν με τέτοιο τρόπο ώστε πάντα η πλευρά των ποδιών να είναι στα πόδια και όχι στο κεφάλι.
χρονιο κουσουρι με παραμανες και αλλες σημαδουρες, στις πλευρες των ποδιωνQuote:
Originally Posted by Κυρία Μαριάννα
έχει ένα νόημα αν δεν πλένεσαι ποτέ ή δεν πλένεις τα σεντόνια σου :P
ΝΑΙ.-Quote:
Originally Posted by rat_poison
Ποτε δεν κοβουμε λεξη στη μεση ομως, και μετα με πατημενο κλικ σερνουμε το επιλεγμενο κειμενο που αποκτα γκρι χρωμα πανω σε αλλο κειμενο -μαυρο- για να ταιριαξουν ακριβως οσο περισσοτερα γραμματα γινεται του ενος πανω στο αλλο. Παντα συμβαινει σε γραμμες που διαβαζεις εκεινη τη στιγμη βεβαιως και αντε παλι απο την αρχη.
όταν ήμανε μικρός έψηνα τον πατέρα μου, όταν βλέπει κόκκινο από μακριά, να πηγαίνει αργά ώστε να μη σταματήσει τελείως πριν το πράσινο, για να μη μας "πιάσει" το φανάρι.
Μπορεί να το χω ξαναγράψει αλλά όποτε διαβάζω κάτι (βιβλίο ή άρθρο, όχι ποστ σε φόρουμ ξερωγω) και δω γραμματικά/ορθογραφικά λάθη, πρέπει να αποκρυπτογραφήσω τι θέλει να πει ο ποιητής, και μετά, ακόμη και αν έχω διαβάσει την πρόταση 5-6 φορές ήδη στη διάρκεια της αποκρυπτογράφησης, θα ξαναρχίσω από μόλις πριν την λάθος πρόταση και θα συμπληρώσω τη δική μου, διορθωμένη, πριν προχωρήσω, φυσικά νιώθοντας σούπερ γαμάτος σε σχέση με τον άσχετο συγγραφέα που δεν μπορεί να κάνει τη δουλειά του.
Μπόνους όταν σε κάποιο βιβλίο βρίσκω πρόταση που χρησιμοποιεί λέξη/φράση που έχει χρησιμοποιήσει ήδη πολλές φορές προηγουμένως και αντικαθιστώ με κάτι που βγάζει το ίδιο νόημα, με την ίδια μέθοδο.
