εδω δεν τον εχουν κοπανησει ακομα για τα ανεκδοτα της candiru σχολης
για τους smiths θα το κανουν?
Printable View
εδω δεν τον εχουν κοπανησει ακομα για τα ανεκδοτα της candiru σχολης
για τους smiths θα το κανουν?
η μεταλ ΜΑΣΩΝΙΑ οδηγησε την κατασταση εδω περα αλλα μην ανυσηχεις θα σκασουν το 2012 οι διαγαλαξιακοι ΠΑΝΞ απο την πλανητη ΑΝΤΙΜΕΤΑΛ και με πυρινες ποστ πανκ γλωσσες θα ξεσκουριασουν τα μεταλλικα μυαλα που θα δουν ξαστερα οτι τους πλασαραν το μεταλ και το ντουχαστ με ΜΕΤΑΛΛΙΚΑ εμφυτευματα και τους ψεκαζαν τοσο καιρο με μεταλλονια , και τοτε θα φυτρωσουν παντου μοικανες και το ημερολογιο θα δειχνει 1981 , ο Λευκος Πυργος θα γινει εναλλακτικο χαντκορ στεκι που πεφωτισμενοι πρωην μεταλλαδες θα κανουν στειτζνταιβινγκ απο την ταρατσα αλλαλαζωντας φακ δε πολις μαδερφακερζ.
εγω θα γουσταρα!
ωραίο συμπέρασμα φρηκ.
Πες και την άποψη σου σοβαρά όμως.
η αποψη μου ειναι οτι ο καθενας μπορει να ακουει οτι θελει , το οτι καποιοι επιλεγουν αυτον τον τροπο διασκεδασης μπορει να ειναι λογω του οτι επηρεαστηκαν μικροι απο τον ξαδερφο τους και να μαθαν 5 πραγματα απο τα περιοδικα που προφανως θελαν πελατες και προφανως προμοταραν δικα τους πραγματα.. αλλα το οτι ακομα μετα απο 15 χρονια τα μαγαζια παιζουν τα ιδια ειναι γιατι τα θελει αυτος ο κοσμος που πχ μεγαλωσε με αυτα και τα βλεπει με μια ρετρο αισθητικη η ειναι τιγκα κλασσικα , και γω γουσταρω να μην ακουω στο κλαμπ το λαβ γουιλ τερ ας απαρτ και να ακουσω το new dawn fades , δεν θα το παιξει , θα το ακουσω σπιτι και θα γουσταρω , στο κλαμπ θα χορεψω με το λαβ γουιλ τερ ας απαρτ για 1000 φορα μαζι με τα γκομενακια και αυτους που δεν εχουν ακουσει , τι να κανουμε? Στην φυση του ανθρωπου και στην φαση της κοινωνικοποιησης η μαζα και η μαζικη κουλτουρα παιζει τεραστια σημασια παγκοσμιως , το οτι ειναι κολλημενοι μεταλλαδες ορθοδοξοι και κραζουν τα ειδη δεν θα κανει και αλλους πιστους μεταλλαδες το αναποδο οι απο εξω το βλεπουν σαν την υπερτατη γραφικοτητα ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ αστους να περιθωριοποιουνται μονοι τους... Εν κατακλειδι το προβλημα δεν ειναι οι μεταλλαδες και τα μεταλλαδικα και αυτο το ΕΠΙΘΕΤΙΚΟ μαρκετινγκ που αναφερεισ αλλα γενικοτερα τα μυαλα του κοσμου πραγμα που δεν αλλαζει , σουξε θα ακουει η πλειοψηφια ειτε ειναι μεταλ σουξε ειτε Κιαμος . Το ψαγμενο ειναι για το ψαγμενο λαιβ και για το σπιτι μας .
ρε συ φρηκ όμως,
εκεί θέλω να καταλήξω.
Δεν είναι θέμα πανκ vs μεταλ.
Όλη την δεκαετία του 80, του 90, και το 00ς (μέχρι 2001-2002), υπήρχαν μαγαζιά που έπαιζαν και άλλα πραγματα, υπήρχε κόσμος που άκουγε και άλλα πράγματα, υπήρχαν ξέρω γω 3-4 μεταλλάδικα, που πήγαιναν οι μέταλλοι, και ήταν ευχαριστημένοι.
Σε αφιερώματα Doors έβλεπες ξέρω γω 200 άτομα σε ένα μαγαζί, εβλεπες Radio Birdman με άλλα 400 άτομα, γενικά, υπήρχε θέμα.
Ξαφνικά, μία ολόκληρη περιοχή που αποτελούσε στέκι διαφορετικών μουσικών τάσεων (από το 70ς ροκ του Έκκεντρου στο indie rock του Τρυποκάρυδου) τελείωσε, ενώ τα μαγαζιά που υπάρχουν πλέον εκεί (Residents, Lucky) φυτοζωούν. Μέσα σε ένα διάστημα 6 ετών ο κάθε πονεμένος άνοιξε "ροκάδικο", και η μουσική, heavy metal και όλα τα τριγύρω (a.o.r/poser/hard rock/stoner κτλ κτλ).
Όλα αυτά έγιναν πολύ γρήγορα, και με αξιοπρόσεκτο ρυθμό.
Και πως να στο πώ ρε γμτ, δεν γίνεται πριν 15 χρόνια να έβλεπες μαγαζιά να γεμίζουν, και το πρόγραμμα τους να είναι απίστευτα εξειδικευμένο, χωρίς να υπάρχει μάλιστα και η ενημέρωση που υπάρχει σήμερα, και τώρα, σήμερα, να παίζουν ΟΛΟΙ τα ίδια κομμάτια, στο λεγόμενο prime time τους, και μόνο έτσι να είναι γεμάτα.
Δλδ, τι σκατά?
Και ναι, το συμπέρασμα είναι ότι έπεσε απίστευτη πλύση εγκεφάλου εδώ, από ραδιόφωνα/τηλεόραση, που αποθέωναν σκουπίδια ασταμάτητα και μεγάλωσαν μία ολόκληρη γενιά.
Ή ίσως να άλλαξε τόσο πολύ στην Θεσσαλονίκη ο κόσμος. Αλλά τόσο πολύ?
Firewind και 1000 άτομα σε λαιβ, Misfits 180! Και σιγά, το πόσο ψαγμένος πρέπει να είναι κάποιος για να ξέρει τους Misfits. Ή Black Lips, 150 άτομα (ενώ σε όλον τον κόσμο ήταν το πιο hot όνομα εκείνη την περίοδο) και Sad Lovers And Giants 200 άτομα. Δεν μιλάμε δλδ για ψαγμένα πράγματα, οι Misfits με τους Sad lovers and giants είναι κλασσικές μπάντες, ενώ οι Black Lips είχαν τεράστια αποδοχή την περίοδο 2005-2008.
Δε πιστεύω να υπάρχει πάντως κανείς που να τολμάει να ισχυριστεί ότι Αθήνα τα πράγματα είναι καλύτερα.
χμ, στην Αθήνα νομίζω ότι είναι σίγουρα καλύτερα τα πράματα.
Δεν ξέρω, ζώντας στην Αθήνα, η κατάσταση που περιγράφει ο reject είχα την εντύπωση ότι μας τέλειωσε κάπου το 2001-02, θλίβομαι να βλέπω ότι σε άλλα μέρη της ελλάδας υπάρχει ακόμα. Δεν ξέρω αν στην αθήνα το "σύνδρομο revenge of rock" έχει επανακάμψει και έχει πάρει το πάνω χέρι, δεν κυκλοφορώ πολύ στα μπαρς, αλλά πάντοτε πιστεύω στην πρωτεύουσα (θα) υπάρχει ένα Alley cat, ένα Roi Mat, ένα Mo Better όσο πολλά κι αν είναι τα "μεταλλάδικα" στην πόλη.
Συναυλιακά πάντως εδώ δεν υπάρχουν τέτοια, όσο κι αν γεμίζει το φαζ στους WASP και τους Blind Guardian, άλλο τόσο θα υπάρχει κόσμος που θα κάνει σολντάουτ το διήμερο των Neubauten, θα γεμίζει το gagarin στους Electric Wizard, το Jello Biafra, τους Asian Dub Foundation, και τους Clutch για δεύτερη σερί χρονιά, τo φαζ στους Kyuss και τους Isis και πολλές άλλες ανάλογες περιπτώσεις.
Ένα ζήτημα μπορεί να είναι γιατί γίνεται αυτό μόνο σε παλαιές μπάντες ή hyped μπάντες (βλ. Gogol Bordello) και όχι σε κάτι OM ή Kylesa ή άλλες μπάντες που συμβαίνουν τώρα ή συνέβησαν πρόσφατα, αλλά αυτό το θέμα έχει πολλές αλλες παραμέτρους και δεν είναι και τόσο τραγικό στην τελική.
Γενικά η όλη πίκρα του reject μου φαίνεται αρκετά παράξενη όντας στην απέξω, αλλά δεν έχω λόγο να αμφισβητήσω, εσείς που ζειτε επάνω θα τα ξέρετε καλύτερα, πάντως εδώ αθήνα ουδέποτε βρέθηκα στην φάση να θέλω να ακούσω ροκ και να πω "δεν υπάρχει ένα μέρος να πάω και να μην παίζει μέταλ".
εγώ στην τρυφερή ηλικία 14-18, 20 κσερογο στο Περιστέρι που μεγάλωσα θυμάμαι να υπάρχει η PUNK μασονία (εκεί και γω ) που κράζανε/με τους μεταλάδες, και αν δεν έσπαγες τουλάχιστον μια φορά κάτι από το σώμα σου στο Melody δεν ήσουν τρου.
Τους πέρναμε από χεράκι και τους "μαθαίναμε" μπάλα.
Ζούλα σκάγαμε Χωρίς Ανάσα όμως για να "δούμε έναν γνωστό" και τα σπάγαμε με κάτι θρασιές ναούμε και μετά λέγαμε "punk είναι ρε μαλάκες και σας δουλεύουν".
Που θέλω να καταλήξω? ότι στα 80'ς 90'ς έπαιζε οπαδισμός στην μουσική , είχε να κάνει με το ποιος θα έπιανε πρώτος το γωνιακό τραπεζάκι να "μυήσει" τους άλλες και να σιάξει την κλίκα του.
Δεν αναφέρομαι για μετά μιας και δεν έχω ιδέα. Ωστόσο αυτές οι κόντρες / γκρίνιες το μόνο που κάνουν είναι να βουλώνουν αυτιά , αντί να επιφέρουν αυτό που είναι το ζητούμενο για κάθε σοβαρό άνθρωπο, το άνοιγμα.
ρεζιντενς πρόπερσυ είχα τύχει να παίξει κομμάτι Megadeth στο άσχετο ανάμεσα από τα συνηθισμένα που παίζει :!: :!: :!: :!:
εχω την εντυπωση οτι η συγκεκριμενη περιοχη παντως φυτοζωει οχι εξαιτιας των "μεταλλαδικων"αλλα επειδη το μεγαλυτερο μερος του εναλλακτικου(?) κοσμου μεταφερθηκε στην περιοχη της βαλαωριτου.Quote:
Ξαφνικά, μία ολόκληρη περιοχή που αποτελούσε στέκι διαφορετικών μουσικών τάσεων (από το 70ς ροκ του Έκκεντρου στο indie rock του Τρυποκάρυδου) τελείωσε, ενώ τα μαγαζιά που υπάρχουν πλέον εκεί (Residents, Lucky) φυτοζωούν.
Μπα, το έκκεντρον έχει πολλά χρόνια που έχει αλλάξει στυλ μουσικής και από τότε δεν ξαναπάτησα, το ίδιο και το λούκυ λουκ. Νέκρα και ο λωτός, σταθερή αξία μόνο το Αρκ:headbang:
Πάντως το θέμα είναι γενικότερο μη το ψάχνουμε μόνο στο μέταλ. Πέστε μου ένα ρεμπετάδικο στη Θεσσαλονίκη.
Κάποτε η έλλειψη ενημέρωσης ίσως να έκανε τον κόσμο να ψαχτεί περισσότερο στα μπαράκια παρά τώρα που τα έχουμε όλα στο δεξί μας χέρι με ένα κλικ. Πολλά μωρέ παίζουν και ειναι φαύλος κύκλος, δεν έχει μπαράκια με εξειδικευμένη μουσικά άρα που να πάμε, ο άλλος λέει αφου δεν έχει κόσμο που να ανοίγω μαγαζί...
Τα είπα μπερδεμένα αλλά είμαι και στη δουλειά χοχοχο
καλά δεν είπαμε ότι είναι και μαγαζάρες με μουσικάρες, εκτός από συγκεκριμένα ηβέντς κι αυτά στην κουράδα κολουμπάνε όπως όλη η αθηναϊκή ροκ νύχτα, απλά εδώ στην αθήνα υπάρχουν μαγαζιά που δε θα ακούσεις στανταράκι μέηντεν, αυτό λέω.
μου ακουγονται κινεζικα ολα αυτα
εχω κοψει τα "ροκ μπαρ" εδω και χρονια
μονο καλτ κωλομπαρα στηριζουμε
κωλομπαρο FTW.
τι συζηταμε ρε? προς τι το αγχος?
τα ροκομεταλλαδικα, χρονια τωρα ειναι ΓΙΑ ΤΑ ΣΚΑΤΑ.
παιζουμε "εναλλακτικα" και δεν θα χασουμε.
παραπονακια, σπασιματα και λοιπα τετοια γιατι "δεν ακουω την μουσικη που θελω", μου φαινονται καπως απροσαρμοστα.
δηλαδη ολη την ημερα ρε πουστη μου, το ακρον αωτον της ομοιομορφιας.
μεταλ στο σπιτι, μεταλ στο γραφειο, μεταλ στην καφετερια, μεταλ ΚΑΙ στο κλαμπ.
θλιψη.
βαλε χρωμα στην ζωη σου. αλλαξε παραστασεις.