Νέος δίσκος από το πουθενά...
https://scontent.fath3-3.fna.fbcdn.n...TQ&oe=62B4D7D0
Επίσης παίζει αυτό
https://scontent.fath3-3.fna.fbcdn.n...XQ&oe=62B52DDD
Printable View
Νέος δίσκος από το πουθενά...
https://scontent.fath3-3.fna.fbcdn.n...TQ&oe=62B4D7D0
Επίσης παίζει αυτό
https://scontent.fath3-3.fna.fbcdn.n...XQ&oe=62B52DDD
Και ολόκληρος ο δίσκος
https://www.youtube.com/watch?v=b1-nwO5uFTo
Το λάιβ είναι να ξεκινήσει νωρίς...
Υποθέτω τελευταίοι θα βγουν ε;
Λογικά ναι. Η αφίσα λέει μέχρι 1 είναι το λάιβ. Και necropolis θα παίξουν κανονικα.
Έντιτ για τελική αφίσα
https://scontent.fskg1-2.fna.fbcdn.n...ZA&oe=62B8086F
καλές 3:00 δηλαδή
Αυτή τη φορά είναι πολύ πιθανό να μην τηρηθούν οι γνωστές καθυστερήσεις, καθώς ήδη αυτόν τον μήνα έχουν πάει 3 φορές οι μπάτσοι στην ΒΙΟΜΕ λόγω θορύβου και παραπόνων και το live ήταν στο όριο να γίνει ή όχι.
(Ίσως το τελευταίο λάιβ, με αυτή την μορφή δηλαδή Suburbia, στον χώρο.)
Πρώτη ακρόαση δίσκου υπό δύσκολες συνθήκες. Το όνομα μου είναι άνθρωπος και το νεκρό νερό πόσο γαμανε....
Δεν φαίνεται να στέριωσαν για πολύ οι Sonderkommando και στην θέση τους μπήκαν οι Αποτέφρωση.
Τόσο πολύ σας άρεσε το καινούριο; Προσωπικά ήταν η πρώτη μου μεγάλη απογοήτευση από τους Καταχνιά. Βρήκα τον ήχο τους υπερβολικά πολύ μεταλλικό, με την κακή έννοια όμως (γιατί π.χ. αργά, "επικά" mid-tempo σημεία κλπ. πάντα είχανε και προσωπικά τα θεωρούσα το δυνατότερο σημείο τους). Για παράδειγμα δεν αντέχω με τίποτα κάτι "εμβατηριακές" εισαγωγές (δεν ξέρω πώς ακριβώς αλλιώς να το περιγράψω, δηλαδή πριν σκάσει το "κανονικό" riff) που μου θυμίζουν πραγματικά τυρένιο metal. Τέτοια σημεία υπάρχουν και διάσπαρτα μέσα σε κομμάτια, σε εναλλαγές riffs κλπ.
Επίσης βρήκα ότι οι Καταχνιά εδώ "επιχειρούν" σε πεδία που τελικά δεν κάνουν και τόση εντύπωση. Π.χ. το πιάνο, οι απαγγελίες, οι ακουστικές κιθάρες κλπ. του "Ετών δεκαέξι" φυσικά κι εντυπωσιάζουν γιατί punk μπάντα αφού, αλλά δε μιλάμε για τίποτα φοβερό από άποψη ουσίας τελικά. Για να θέσω ένα παράδειγμα, δεν είναι "Dark song", ρε παιδάκι μου, που μέσα στο "A journey's end" λειτουργεί με τον ίδιο τρόπο, αλλά μιλάμε για μία ανατριχιαστική σύνθεση. Παρομοίως, το "Νεκρό νερό" το θεωρώ εντελώς αποτυχημένη απόπειρα "συναισθηματικής, heavy μπαλάντας", με τις κλίμακες που χρησιμοποιεί να είναι τίγκα απλοϊκές και χωρίς κανένα ιδιαίτερα καλό σημείο. Το "Το όνομα μου είναι άνθρωπος", επίσης, για 'μένα είναι ένα "Εζμαχάλ" νούμερο 2, μόνο που αυτό χάνει από τα αποδυτήρια. Και το "Εζμαχάλ" μουσικά δεν έλεγε τίποτα φοβερό (μάλλον βαρετό θα το χαρακτήριζε κανείς), αλλά το απογείωναν οι στίχοι και η ερμηνεία. Κι εδώ το ίδιο πάει να γίνει (τίγκα βαρετή σύνθεση/φοβερό ποίημα), μόνο που προσωπικά δε με αγγίζει τόσο αυτή η απόπειρα -βασικά το skip-άρω κάθε φορά. Ε και υπάρχουν και σημεία που με cringe-άρουν εντελώς, π.χ. το σχεδόν rap-άρισμα στην αρχή του ομώνυμου, όλη η βασική μελωδία που αναπτύσσεται στο "Η μούχλα των καιρών" κ.ά., που όταν τ' άκουγα ήμουν σε φάση "τι 'ναι αυτό, ρε" κλπ.
Διάσπαρτα καλά σημεία, βρίσκω (στα κομμάτια που δε σχολίασα προφανώς). Κάποια αργά riff που λένε, σχεδόν όλα τα γρήγορα που βασίζονται σε αξιόλογες μελωδίες (αλλά δεν τις αναπτύσσουν και ιδιαίτερα μετά) κλπ. Από άποψη ερμηνειών νομίζω ότι το τράβηξαν απ' τα μαλλιά λίγο το στυλ του "Χθόνιος τρόμος" κλπ.
Πρώτη φορά που δε μ' άρεσε δίσκος τους, εμφατικά κιόλας.
Σε άλλο φόρουμ πήγαινε η απάντηση; Δε γράφει κανείς πως του άρεσε. Ο ατομ έγραψε για ιδανικό για σκατένια μέρα και γω για 2 τραγούδια....Από κει και πέρα με αυτά που γράφεις καταλαβαίνω πως ούτε το προηγούμενο σου άρεσε. Και αν σκεφτούμε πως ο δεύτερος δίσκος είναι σκατά τότε σου άρεσε μόνο το πρώτο. Γενικά εγώ δεν τρελάθηκα, μόνο άνθρωπο/νερό/16 ξεχώρισα και κατά τα άλλα τρίτο και καταιδρωμένο στην δισκογραφία τους αλλά φυσικά με μεγάλη διαφορά από το 4ο που προσπαθούμε να ξεχάσουμε.
Τα θεώρησα θετικά τα σχόλια και των δυο σας -κυρίως γιατί δεν είδα γραμμένη κάποια αρνητική άποψη.
Το προηγούμενο μού άρεσε αρκετά -περισσότερο απ' το 2ο μάλιστα (θα τα έβαζα 1-3-2 στη σειρά). Μου άρεσε γιατί το βρήκα σχετικά πιο πειραματικό, με τα πιο αργά κομμάτια και τις "περίεργες" ερμηνείες να δίνουν ένα πολύ ιδιαίτερο, μοχθηρό χρώμα στα τραγούδια τους. Είχε και μπόλικες επαναλήψεις και βαρετά σημεία, βέβαια, αλλά τα δυνατά κομμάτια ξεχώριζαν και "σήκωναν" όλο τον δίσκο, κατά τη γνώμη μου, από άποψη στυλ και χαρακτήρα.
Να με συγχωρέσεις αν έδωσα την εσφαλεμενη εικόνα πως κατέχω τους καταχνιά. Δεν έχω ξανακούσει. Ετυχε να το ακούσω, γιατί δεν είμαστε κολλημένοι μανογουωραδες πλέον μιας και ώριμοι 42 μαίων οπότε έδωσα μια ευκαιρία. Ταίριαζε με το κλίμα της Παρασκευής μου. δουλειά σκατά και καπάκια δουλειά. Δεν μου φάνηκε κακό αλλά εντάξει δεν ξέρω αν θα το ξανακούσω. Αφου λέτε τα προηγούμενα καλύτερα να δώσω μια αυτιά και σε κείνα και μετά τα ξαναλέμε.
Βρε, δερβέναγας στο γούστο κανενός δεν είμαι, δεν είσαι ο μοναδικός που εκφράστηκε θετικά, αν πας μια βόλτα στο Youtube μόνο διθυράμβους θα βρεις. Κουβέντα είπα ν' ανοίξω μπας και χάνω κάτι τόσες μέρες που τ' ακούω! :( Το περίμενα κι εγώ (όπως κι άλλοι φαντάζομαι) με ανυπομονησία το album, γι' αυτό.
Καλό είναι ρε, μάλλον κατώτερο των προσδοκιών που δημιούργησαν όμως. Πραγματι έχει μια πιο μέταλ αισθητική. Ο ήχος μου αρεσε πολυ. Απλά δεν έχει τοσο αξιομνημόνευτες μελωδίες. Αγαπημένο το Έρεβος, Μούχλα και το Νιαούρισμα νομίζω. Το ετών 16 μ αρεσε πιο πολύ στην όταν το βγαλανε μονο του χωρίς τα πιάνα. Το άνθρωπος ειναι πραγματι το εζμαχαλ. Το ντεμπούτο και το Κρεσέντο είναι ισάξια και τοπ για μένα. Μετά αυτό, το πόσο κοντά ή μακριά θα φανεί.
Το Σάββατο ρε γαμώτο τα μισά τραγούδια δεν ακούγονταν. Ακατάλληλος ο χώρος για τέτοιου είδους λαιβ δυστυχώς. Στους Μορμω ήταν ακόμα χειρότερα βέβαια που κιθάρα δεν ακουστηκέ ποτέ. Μόνο βομβος μπάσου και πιατίνια
Δεν ήμουνα, κρίμα για τους Μορμώ. Βρίσκω τις κιθάρες τους απ' τα πιο ενδιαφέροντα πράγματα που έχουν υπάρξει στο εγχώριο crust τα τελευταία χρόνια.
Δε θυμόμουνα καν ότι το "Ετών δεκαέξι" ήταν αλλιώς στην πρώτη εκτέλεση. Νόμιζα κι αυτό και τον "Άνθρωπο" τα βάλανε όπως ήτανε.
Είμαστε όλοι ίσως μεταλάδες στην ψυχή, γιατί κι εμένα μου άρεσαν τα κιθαριστικά τους, και δεν έχω καμία σχέση με το χώρο. :(
Εγώ που κι αν το αγόρασα ακόμα δεν το έχω βάλει να το ακούσω γιατί κριντζάρω τη ζωή μου με τον τίτλο και το εξώφυλλο, πώς να νιώσω;
σόρρυ δεν κρατήθηκα.
ΚΑΤΑΧΝΙΑΟΥ
Αγόρασα κι εγώ.
Δεν μπαίνω στον κόπο να το συγκρίνω με τα προηγούμενα.
Μου άρεσε όπως είναι κι όπως στέκεται.
Κιθαράρες και κοπανημα.
Αξιοπρεπέστατη κυκλοφορία, στο αμάξι τσίτα κι ανοιχτά παράθυρα.
Σπλιναντερε λολ, στο μέλλον Σπλιτ Καταχνια/Σκαρίμπας με τίτλο
Καταχνιάου/Κουκουβάου