:touched:
ειναι σαν να σας βλεπω.
εγω οταν ειμαι στο ΝΗΣΙ μενω στο ισογειο με την μπαλκονοπορτα (ισογειο και μπαλκονοπορτα = ακυρο. Πως λεγεται τοτε η αντιστοιχη κατασκευη? ε?) στο εναμιση μετρο απ το κρεβατι και κοιμομουν μεσα.
Ηρωας η Καβατζας?
Printable View
Άνθρωπα εσύ παίζει να ξέρεις και τους Hellfire.... (αν είσαι 27+)
Μητίνγκ με μπόμπο και φλαή. !
Οντόπικ, θυμήθηκα ιστορία γνωστού (γκαρσόνι 30αρης μπάκουρος τότε το 99) που είχε φύγει από μπαλκόνι 1ου σε ακάλυπτο για να σώσει την ζωή του.
Spoiler
:touched::touched::touched:
spiti korintho vareto mesimeri koitaza to tavani. Kanei seismo kai vgikame gia bala sto dromo.
Υπάρχει και η ιστορία του τρελού_επιστήμονα_φυσικού που μου έκανε φροντιστήριο ο οποίος οδηγούσε και νόμισε ότι πάτησε πέτρα, σταμάτησε το αμάξι και ήρθε και ένας πάνω σε μηχανάκι από πίσω ζαλισμένος, και ο Φυσικός είπε "Α! Δεν ήταν πέτρα! Κάποιο καλώδιο μέσης τάσης έχει κοπεί και δημιουργεί ισχυρό ηλεκτρομαγνητικό πεδίο και μας έκανε να βγούμε από την πορεία μας!" και έβαλε και τον ανθρωπάκο να ψάχνει τα τριγύρω καλώδια μέχρι που έγινε ο πρώτος μετασεισμός και μάλλον ο Φυσικός ένιωσε λίγο άσχημα και χαζός, παρ'ότι στην πραγματικότητα είναι πολύ πολύ έξυπνος.
και ποτε τον προσελαβε η BLACK MESA?
Baywatch!
Λοιπόν, 3 παραμυθάδες έχουν παρασημοφορηθεί στην οικογένειά μου, για την συνέπεια και τον ζήλο τους:
Επίπεδο Α - ΜΕΤΡΙΟ ΦΙΔΙ: Ξάδερφος Φράγκι
Επίπεδο Β - ΧΟΝΤΡΗ ΜΠΟΥΡΔΑ: Ξάδερφος Δ (*ΚΟΛΛΗΤΟΣ αυτουνού με το αρνί!)
Επίπεδο Γ - ΑΤΛΑΝΤΙΔΑ, ΝΕΦΕΛΙΜ, ΜΟΘΡΑΣ ΚΛΠ: Θείος Στέφος
Με βάση λοιπόν το επίπεδο μπούρδας του κολλητού του και λαμβάνοντας υπόψη την λαϊκή σοφία "δείξε μου τους φίλους σου να σου πω ποιός είσαι", ο Έτσι με το αρνί παίζει σπίτι του απλά να βρήκε κανά μισοτελειωμένο φραπέ στο τραπέζι, αλλά ο Γκόνζος ότι άκουγε έγραψε, ούτε σαμιαμίδι δεν έβαλα!
Μα τον St.Psefti 8)
ετρωγα ενα αχλαδι
το θυμαμαι γιατι σπανια τρωω αχλαδια
εγώ πάλι κλασικα...
Spoiler
και μετα κατεβηκα κατω με τις καλτσες
η αδερφη εβλεπε baywatch, εγω ακουγα το σι ντι των μπλε στο δωματιο και η μανα εβαζε τις κουρτινες..βουιλα ,μετα κλεινουν ολα και εγω να τρεχω σαν την τρελη την ωρα του σεισμου να βρω τις παντοφλες μου
τις βρηκες?
Νομίζω baywatch, μάνα με γειτόνισσα να πίνουν τον καφέ τους δίπλα στην κουζίνα και κουνάει(αρκετά ομολογουμένως παρά τα 300+ χλμ απόσταση). Η γειτόνισσα με ένα μικρό θέμα από το 93 πετάγεται και κατεβαίνει 5 ορόφους σε δευτερόλεπτα για να βγει στο δρόμο, λέμε καμιά Πάτρα θα ήταν, σιγά, και ότι μου λέει η μάνα μου πάμε κι εμείς κάτω βάζει έκτακτο δελτίο τηλεόραση.
Στο επόμενο διάστημα διασκεδάζω με χεσμένους ρεπόρτερ live με μετασεισμούς.
"παρε την ασπασια, εγω θα παρω τις παντοφλες"
Γυρναγα απο "επισκεψη" σε κορασιδα στην Σαντα- δηλαδή από την τότε γκομενά μου- γιατι εχουμε και ηλιθιους εδω μεσα. Οποτε μπαινω στο λεωφορειο το οποιο ηταν απο κεινα τα ψηλα τα παλια και ημουν χαμενος λιγο σε νιρβανα και ορθιος στην γαλαρια. Φτανοντας προς αιγαλεω, σταματαει σε μια σταση και το νιωθω να ψιλοκουνιεται και κατι να φωναζουν δυο γριες στην σταση, αλλα ηταν μακρυα και δεν καταλαβα. Ρωταω 2 παλικαρια που καθονταν διπλα μου, "ρε παιδια εκανε σεισμο;" και απαντανε... "κατι τετοιο ειπανε". ξεκιναει μετα απο 1-2 λεπτα και παρακολουθωντας τα κτηρια στον δρομο, πλησιαζοντας τα αγια χωματα του σιτι, συνειδητοποιω οτι εκανε και μαλιστα γιναν και ψιλοζημιες. λουκια φυγαν, σοβαδες, ραγισματα... Ω ρε μαλακα δεν καταλαβα τιποτα! Φτανω στην γειτονια και μα τη παναγια την ελεουσα δεν εχω ξαναδει τοσο πολυ κοσμο στην γειτονια ταυτοχρονα εξω! Εχουμε και το αλσος εκει διπλα και μιλαμε ειχαν μαζευτει ολοι οι γειτονοι! Το βραδυ βολτα με το τζιπακι σαραβαλο του κολλητου απο το κεντρο της Αθηνας για να δουμε τι εγινε και κει..σοφοκλεους αθηνας κλπ μπας και πεσει κανα ντουβαρι στο κεφαλι μας και καταληξη στα νοτια προαστεια. Κοιμηθηκαμε στο ισογειο 2 βραδυα...για να προλαβουμε να βγουμε γρηγορα αμα γινει τιποτα...πχ να μας πλακωσουν οι απο πανω 2 οροφοι.
Αυτο μην το ξαναδω γραμμενο, θα σε βαρεσω.
στο χωριό, λίγο έξω απ' τ'ανάπλι. συνέχισα να τρώω απτόητος
Λοιπόν έχουμε γεμίσει πολλούς κουλ τύπους που γράψαν το σεισμό στις αρχιδάρες τους και δε βγήκαν αμέσως γιατί στρίβαν τσιγάρο κλπ. Εγώ δε μπορούσα να κοιμηθώ για 2-3 μήνες, λίγος σεβασμός τελοσπάντων.
και γω , και ακομα αμα νοιωθω κανα τρανταγμα ψιλοχεζομαι.
ίσως επειδή έχουμε λογική σκέψη
ναι κι αυτό αλλά φαντάζομαι λογικό κάποιος σε μικρότερη ηλικία να επηρεαστεί περισσότερο.
κοίτα, και στα 50 άμα βλέπεις βάζα στον άερα και σοβάδες να φεύγουν, μάλλον δε βοηθάει να ξέρεις ότι απλά γλιστράει η ευρασιατική πλάκα.
Ημασταν στην κουζινα ολοι μαζι κ τρωγαμε, και ξαφνικα βλεπω τη λαμπα να παει περα δωθε με ακτινα 1 - 1,5 μετρο ξερω γω
Την πρωτη μερα την βγαλαμε εξω, τις επομενες σπιτι, παντως ναι γενικα κουλ ημουν, οχι να μην μπορεις να κοιμηθεις για 2-3 μηνες ελεος =P
Εδω ρε παιδια εκανε προσφατα καλοκαιρι σεισμο που τον νιωσανε στο αντιρριο, και οι κατοικοι φευγανε απο την παραλια γιατι φοβοντουσαν μηπως σηκωσει τσουναμι.... !!!! Looool
Την λάμπα βγάλατε έξω;
Να ξέρετε ότι σας χώνω με τον μεγάλο σεισμό της Πάτρας του '93, που έβλεπα τότε Μικρό Σπίτι στο Λειβάδι. Εννοείται σηκώθηκα σαν κύριος έκλεισα πρώτα το έπιπλο όπου μέσα βρίσκεται η τηλεόραση (κάτι σαν σύνθετο φανταστείτε) και κατόπιν μπήκα κάτω από κάσωμα. Πάντα τα προτιμούσα από τη μέθοδο του τραπεζιού.
Μόνος στο υπόγειο, έβλεπα μπέιγουοτς και κάτι ζωγράφιζα αν θυμάμαι σωστά.
Το υπόγειο είναι από την μια μεριά μέσα στο έδαφος, οπότε και τον *ακουσα* ακόμα περισσότερο(συν ότι υπήρχε και μια σιδερένια πόρτα, οπότε περισσότερος θορυβος). Σε λιγότερο από δευτερόλεπτο είχα ανέβει την σκάλα (σοφός :oops:), βγήκα έξω και τράβηξα τον σκύλο πιο έξω από το όριο του σπιτιού, γιατί ο σοβατζής μας είχε κάνει καταπληκτική δουλειά. Το ακόμα καλύτερο ήταν το να βλέπω απέναντι κάτι νταμάρια και να πέφτουν βράχοι από το βουνό :fear:.
Δεν έχω ιδέα. :maikl:
Ε λογικά θα έβλεπα baywatch, τουλάχιστον εγώ δεν έχασα τα βυζια των επόμενων 30 λεπτών :!:
άκουγα Θόδωρο Παρασίδη
να αγχωθείς την ώρα που γίνεται είναι απολύτως φυσιολογικό.
να έχεις κάποιους παράλογους φόβους επίσης λογικό.
το να ζητάς από τους άλλους να έχουν τους ίδιους παράλογους φόβους για να νιώσεις καλύτερα δεν το καταλαβαίνω.
στο θέμα των σεισμών, τώρα. αν δε μένετε κέντρο Θεσσαλονίκης ή Ηράκλειο δεν υπάρχει ιδιαίτερος λόγος να αγχώνεστε. αυτές οι δύο πόλεις θα έχουν σοβαρό πρόβλημα στον επόμενο μέτριο σεισμό που θα γίνει. στις υπόλοιπες πρέπει να γίνει κάτι τραβηγμένο από τα μαλλιά για να καταρρεύσει οικοδομή σε χρόνο που δεν προλαβαίνουν οι ένοικοι να βγουν - τραβηγμένο εννοώ είτε απίστευτα μεγάλος σεισμός, που είναι το ίδιο πιθανο με το να χτυπήσει την πολυκατοικία σας μετεωρίτης, είτε απίστευτα λάθη στην κατασκευή (πιο πιθανό σενάριο, που όμως το καταλαβαίνει εύκολα κάποιος έπμπειρος).
Το '93 σας έκλανε μια μάντρα από το δικό μας '93.
Το '95 από την άλλη ήταν ζόρικος ο δικός σας, θυμάμαι είχε ακουστεί πολύ έντονα και σε μας και γενικά είχε ξυπνήσει μνήμες.
Τελευταίος σοβαρός σεισμός που έζησα πρέπει να ήταν της Ανδραβίδας πριν καμιά τριετία, κυρίως λόγο διάρκειας.
Για όσους τους φοβούνται τόσο πολύ και τους φαίνεται περίεργο που άλλοι είναι στα @@ τους, απλά κάποιοι έχουν μάθει να ζουν με αυτούς. Σα να λέτε στον Ιάπωνα κάνει σεισμό 5 ρίχτερ, κραυγές πανικού κλπ, θα σας δείχνει, θα γελάει και θα έχει και δίκιο.
Η τυρουπολις δονειται συχνα πυκνα, δεν θυμαμαι να εχω φοβηθει ιδιαιτερα σε ενηλικη φαση, ισως ειναι θεμα συνηθειας σε σεισμογενη περιοχη.
Η μονη φορα που κοιμηθηκαμε εκτος σπιτιου ηταν στην παιδικη μου ηλικια, ο νταντ μου ροχαλιζει αισχρα και τον μπινελικωνε μια ολοκληρη πλατεια, οποτε αυτο ηταν χειροτερος μετασεισμος.
Θυμαμαι εντονα δυο φασεις, μια που τα μακαρονια που τρωγαμε εφυγαν σαν τρελα απο το τραπεζι και με τον μπρο γελουσαμε σαν χαζα και μια που σηκωθηκα για κατουρημα ξημερωματα πιστευοντας οτι ζαλιζομαι (υποταση) μεχρι να καταλαβω οτι κουνιομαστε, βγηκα μετα εξω, καπνιζα με τους υπολοιπους σεισμοπληκτους και σκεφτομουν (ηταν σε φοιτητικη φαση) ποσο ψευτικες ειναι οι οικοδομες στο Νησι που δεν εχουν σεισμους και ποσο θα ειχα χεστει με κατι αναλογο εκει.
Μεγαλο φοβο παντως εχω δει σε κοσμο Καλαματα (δεν κατηγορω) και Γρεβενα (παιδικη αναμνηση οι σκηνες εξω απο την πολη)
Το θρεντ ειναι μια ανασα μακρια απο το "ο σεισμος μου εχει μεγαλυτερο πουλι απο τον δικο σου"
ΚΑΛΑ ΣΑΣ ΓΑΜΑΕΙ Ο ΣΕΙΣΜΟΣ ΤΟΥ '95 ΣΤΗ ΚΟΖΑΝΗ.
ημουν γερμανια και επαιζα σουπερ μαριο.
3ος οροφος στην πετρουπολη(ακα 3 χλμ. απο το επικεντρο)
2 μηνες σε σκηνη που μοιρασε ο στρατος μου φτανουν για να θυμαμαι το σεισμο του 99.
εκτοτε το μονο πραγμα που φοβαμαι σε οσους σεισμους εχω νιωσει ειναι μηπως φτασει το επιπεδο εντασης και τρανταγματος εκεινου.