Για πες μας και για BNF, CFG/CSG και κανονικές εκφράσεις ρε Candiru να γελάσουμε.
Printable View
Για πες μας και για BNF, CFG/CSG και κανονικές εκφράσεις ρε Candiru να γελάσουμε.
Faithfails εμενα παντως δε μου χρειαζονται οι τονοι καθολου για να συνεννοηθω και μπορω να διαβασω οποιοδηποτε κειμενο δεν εχει τονους.
Τωρα τι μου λες για νευραλγικες διαδικασιες δεν ξερω. :P
Στο τέλος ο candiru θα μας πει να χέζουμε προς τα μέσα για να πάμε κόντρα στο συντηρητικό κατεστημένο και στα καρτέλ εμπορίας ειδών υγιεινής
Ο ιδιος ειμαι τωρα που με κοιταω στον καθρεφτη και δε νιωθω ουτε εσωτερικα διαφορετικος!
Νομιζω πιο μεγαλο ρολο παιζει η σωστη χρηση της γλωσσας κι οχι οι τονοι, εσυ τι λες?
Εάν η ετυμολογία έχει διάφορες άλλες χρησιμότητες είναι άσχετο με το επιχείρημα ότι η ορθογραφία πρέπει να διατηρηθεί ως έχει για να φαίνεται άμεσα η ετυμολογία της λέξης. Δηλαδή, το ζήτημα είναι αν υπάρχει πρακτικό πλεονέκτημα ως προς την κατανόηση και, αν υπάρχει, πόσο σημαντική είναι προς τον ρόλο αυτό.
Η ετυμολογία δείχνει πως δημιουργήθηκε και πως άλλαξε μία λέξη στην πορεία του χρόνου και μπορεί ίσως να δώσει μια εικόνα για την αρχική ερμηνεία μίας λέξης. Το επιχείρημα μου, πως η ετυμολογία δεν είναι επαρκής λόγος για να μην απλοποιηθεί η ελληνική ορθογραφία, είναι ότι:
α) Δεν μαθαίνουμε εξ' αρχής τις λέξεις με βάση την ετυμολογία τους, αλλά μέσω της χρήσης τους στην επικοινωνία με άλλους. Ούτε χρειάζεται να μου εξηγήσεις την ετυμολογία μίας λέξης για να καταλάβω τι σημαίνει (αντιθέτως, απλώς μου εξηγείς τι σημαίνει).
β) Η ετυμολογία μίας λέξης δεν έχει κατ' ανάγκην σχέση με την σύγχρονη έννοια της. Αν υπουργός σημαίνει ετυμολογικά "υπηρέτης του λαού", αυτό ίσως δείχνει το σκεπτικό πίσω από τα πρώτα βήματα της σύγχρονης δημοκρατίας, αλλά δεν προσθέτει καμία σοβαρή πληροφορία για το τι σημαίνει υπουργός (επικεφαλής ενός τμήματος της κυβέρνησης, υπό την εποπτεία του πρωθυπουργού, κλπ, κλπ). Εκτός αυτού, προκύπτουν και αλλαγές στο νόημα των λέξεων, πολλές φορές με τρόπο που απομακρύνονται σημαντικά από την αρχική τους ερμηνεία. Π.χ. η λέξη ποντίκι χρησιμοποιείται πλέον και να για σημαίνει μία συγκεκριμένη συσκευή κατάδειξης/εισόδου.
Και γιατί να αφαιρέσουμε πληροφορία ακριβώς ρε Ντέγκιαλ από τις λέξεις; Επειδή κάποιοι βαριούνται να μάθουν ορθογραφία ή τους λένε Καντιρού; Η ετυμολογία είναι πληροφορία και πολλές φορές χρήσιμη (π.χ. μπορείς να καταλάβεις μόνος σου μια λέξη τι θα πει χωρίς να στην εξηγήσει κανείς).
εγώ το σκέφτοναι από την εξής άποψη.
Πάρε για παράδειγμα από τη λέξη δύσκολος αυτό το πρόθεμα "δυς". Βλέποντάς το καταλαβαίνεις απ' ευθείας πριν κάνεις process τη λέξη πλήρως ότι "α, θα ψάξω στη βάση μου με τα νοήματα των λέξεων για αυτές με αρνητικό νόημα" Μόνο και μόνο από το οπτικό ερέθισμα. Αν ας πούμε τα κάνουμε όλα τα δυς δις, τότε οπτικά, αυτή η πληροφορία που ξεχωρίζει το αρνητικό δυς από το διπλό δις έχει χαθεί. Και ναι μπορεί πολύ συχνά το νοήμα μιας λέξης να μην έχει πια τόση σχέση με το έτυμό του, αλλά και πάλι ο εγκέφαλος είναι πιο έτοιμος να μαντέψει το νόημα μιας λέξης αν η ορθογραφία της μαρτυρά την προέλευσή της (see what I did there?)
Συμφωνώ αν το μόνο που σε ενδιαφέρει είναι να καλύπτεις βασικές καθημερινές επικοινωνιακές ανάγκες και όχι να αναπτύξεις περισσότερο στον εγκέφαλό σου έννοιες και σημασίες καινούργιες που δεν είναι άμεσα ορατές και χρηστικές κάθε μέρα
Κοινώς, εξαρτάται πόση πληροφορία θες να έχεις διαθέσιμη και αυτοματοποιημένη και για ποιους σκοπούς. Έχεις βιολογικά ένα μηχανισμό με τεράστιο δυναμικό και τον κάνεις ό,τι θες. Πάντως υποτίθεται όση πληροφορία παραπάνω έχεις, τόσο καλύτερα επιβιώνεις ανθρωπολογικά σε μεταβλητά και μη-οικεία περιβάλλοντα.
edit: use it or lose it
έτσι λειτουργεί ο άνθρωπος
Αυτό βασικά. Απλοποίηση της ορθογραφίας σημαίνει απλοποίηση της ίδιας της γλώσσας. Και η ελληνική γλώσσα είναι μια γλώσσα που ακόμη εξελίσσεται, κάτι που βρίσκω εξαιρετικά όμορφο. Εκτός του οτι μαθαίνεις πιο εύκολα τις λέξεις, αναγνωρίζοντας τις ρίζες τους, τις ταξινομείς κατά μία έννοια, τις βάζεις σε κουτάκια. Μου φαίνεται τελείως ξερό κακι ξεκάρφωτο να μάθω λέξεις όπως απλοπίιση, γλόσα, φένετε.
Χάνει όλη τη δυναμική της..
nai o egefalos sysxetizei sullaves, fraseis, tonous pou voitha tin epeksergasia twn leksewn, alla o egefalos
auto pou kanei einai na mathainei, etsi an esy eixes sinithisei na to grafeis 'dis' tha vriske allo tropo na epksergastei grigora tin pliroforia.
min ksexname oti uparxoun kai oi eksaireseis stis lekseis (pou mperdeuoun tin oli fasi)
kai oi lekseis pou exoun poly vathies rizes kai prepei na ksereis latinika (!) as poume gia na vgaleis nohma apo to miden.
δηλαδή υπάρχει περιπτωση να πει κανείς "αυτή είναι δίσ-κολη γκόμενα" και να νομίσει ο άλλος ότι έχει δυο κώλους; Υπαρχει και το κόντεξτ σε μια γλώσσα.
Και όσα λέμε περί νευρολογίας, ισχύουν ΓΙΑ ΤΟ ΤΩΡΑ! Εγώ τυχαίνει να έχω περάσει τη γλωσσική μεταρύθμιση και να τρώω ξύλο γιατί δεν ακολουθούσα ορθογραφικούς κανόνες που έχουν εκλείψει παντελώς τα τελευταία 20 χρόνια και τα έχω ξεχάσει κι εγώ (γράφω πλέον και μονοτονικά με αυθόρμητο τρόπο και δεν μπερδεύω τίποτε), κι εσύ Faith Fails πιστεύεις ότι υπάρχει αυτή η παλιά ορθογραφία που κι εγώ την έχω ξεχάσει κληρονομημένη στα νευρολογικά σου δίκτυα του εγκεφάλου σου! Υπάρχει ΜΟΝΟ ΑΥΤΗ ΠΟΥ ΕΧΕΙΣ ΜΑΘΕΙ!
για εμάς τώρα είναι μεγάλο πρόβλημα,
για 2-3 γεννιές μετά μια χαρά θα διαβάζεται το παραπάνω δικό σου
Καλά. Άσε τη γλώσσα να εξελιχθεί φυσικά λοιπόν ανάλογα με τις ανάγκες και τις απαιτήσεις των χρηστών και παράτα τις σταυροφορίες για απολοποίηση/ορθολογικοποίηση.
Τροφή για σκέψη
Συμφωνω 100% γενικα για τις αποψεις σου και της FaithFails για την ορθογραφια και την ετυμολογια και πως μερικες φορες καταλαβαινεις λεξεις απο ξενες γλωσσες τι σημαινουν λογω της ριζας τους, ειδικα καθως οι περισσοτερες γλωσσες εχουν αρκετα μεγαλη επιρροη απο λατινικα και ελληνικα, αλλα αυτο δεν ειναι καλο παραδειγμα. Αν μας μαθαιναν απο 3 χρονων να γραφουμε ετσι, μια χαρα θα συνεννοουμασταν και θα ξεραμε ακριβως τι σημαινει καθε λεξη με την πρωτη ματια, δεν ειναι θεμα πληροφοριας η κατανοηση ενος κειμενου, αλλα θεμα εκμαθησης και αφομοιωσης. Αν ειχες μαθει να γραφεις οπως εγραψες, τοτε στην αντιθετη περιπτωση (με ολα τα ωμεγα και τα ητα και υψιλον) θα παθαινες πολιτισμικο σοκ
Δε λέει κανείς όχι. Αλλά τι αξία έχει αυτή η υπόθεση πέρα από φιλολογικό ενδιαφέρον; Η γλώσσες εξελίχθηκαν έτσι όπως εξελίχθηκαν γιατί έτσι δουλεύει το ανθρώπινο μυαλό, γιατί να να παρέμβουμε τεχνητά σ' αυτή τη διαδικασία;
Αφού έχουμε το δεδομένο της ετυμολογίας και της επιρροής της στην ορθογραφία και της έξτρα πληροφορίας που αυτά προσφέρουν, γιατί να τα χάσουμε επίτηδες στο βωμό μιας απλοποίησης που, στην τελική, δεν είναι καν απαραίτητη; Δηλαδή αν μας φαίνεται δύσκολη η δική μας ορθογραφία, οι κινέζοι και οι γιαπωνέζοι τι να πουν; Κι όμως κι αυτοί όπως κ μεις, μια χαρά τα καταφέρνουμε!.
Αυτη η λογικη ειναι οπισθοδρομικη, αν δεν γινοταν ποτε αλλαγες στην γλωσσα θα σταματουσε να εξυπηρετει το σκοπο της, που ειναι η ευκολοτερη επικοινωνια μεταξυ ανθρωπων. Αν μπορουσαμε να εχουμε 10 λεξεις για να συνεννοουμαστε τελεια μεταξυ μας, θα ηταν πολυ προτιμοτερο, αλλα δε γινεται. Αν σκεφτομασταν ετσι πριν 100 χρονια, τοτε θα μιλουσαμε και θα γραφαμε ακομα με δασειες και οξειες και περισπωμενες. Αν εισαι απο αυτους, τοτε πεστο να κανω facepalm :P. Δε συμφωνω με το να αλλαξει η ορθογραφια ε, εμενα μια χαρα λειτουργικη μου φαινεται η ελληνικη γλωσσα στο παρον σταδιο, απλα λεω οτι δεν ειναι αυτη η λογικη που θα με πεισει προσωπικα.
Δηλαδη αν η νεα γενια που εχει μαθει να συνεννοειται ετσι με τα κινητα και τα SMS εξελιξει ετσι τη γλωσσα φυσικα δε θα εχεις προβλημα?
Καλα ρε ειστε σοβαροι τωρα να πουμε?
ενα πραγμα μας εχει μεινει,η γλωσσα ξερω γω και θελεις καντιρου να την γαμησεις?
ειμαι φουλ ανορθογραφος,ξερω,αλλα προτιμω να μαθω ορθογραφια απο το να γαμισετε τιν ελινικι!
δηλαδη οι αλλες γλωσσες δεν εχουν ουτε κλισεις,ουτε βαθυτερα νοηματα και σας αρεσει?
μπηκα με απορια να δω τι λετε 7 σελιδες για τα greeklish και εχω παθει την πλακα μου!
δεν θελω να σας γαμησω την ροη σας...οι ετυμολογιες υπαρχουν για καποιο λογο! κανενας δεν ξυπνησε μια μερα και ειπε "ας γαμησω την ψυχολογια των παιδιων που πανε δημοτικο"
ολα βγαζουν νοημα ακριβως οπως τα μαθηματικα! σρυ για το υφος αλλα εξεπλαγην απο την κουβεντα σας! νομιζω μερικα πραγματα ειναι τοσο μα τοσο λογικα και αναξια διαφοροποιησης!
καλημερα! and stop this madness!
Αναφερόμουν περισσότερο στους κινδύνους που ενέχει η έξωθεν παρέμβαση πάνω στον τρόπο που μιλάμε, παρά σ' αυτό που λες εσύ.
το λινκ που δίνεις όμως αναφέρεται στην λεξιπενία και τον περιορισμό της φαντασίας.
Εγώ δεν μιλάω γαι έξωθεν παρέμβαση, αυτή ΠΑΝΤΑ γίνεται με την επιβολή της ορθογραφίας και της διαχείρισης της γλώσσας από μια ελίτ, αντιθέτως, μιλάω για απελευθέρωση της γλώσσας από αυτήν.
Ναι, είναι. Αλλά ταυτόχρονα είναι ένα (φανταστικό) παράδειγμα έξωθεν παρέμβασης. Και ναι, μπορεί υπάρχουν περιπτώσεις όπου συμβαίνει αυτό που λες. Έχουν υπάρξει κιόλας ιστορικά και σχετικά πρόσφατα στην ελληνική. Αλλά δε νομίζω ότι ο τρόπος που γράφουμε είναι προϊόν καταναγκασμού. Επιπρόσθετα, δεν πιστεύω ότι η τυποποίηση μέσα από μία καταγραφή των ορθογραφικών συνηθειών από κάποιους ακαδημαϊκούς είναι κακό πράγμα, αν δεν υπάρχει δόλος.
Φαντάζομαι Candiru να λέει στη δασκάλα του γιόκα που του έβαλε 8 στην ορθογραφία "Αφτη η ελίτ ποσα σας πλιρονει για να κανετε τις βρομοδουλιες τους;;;;".
Ορθογραφία =/= γλώσσα.
Η δυναμική μιας γλώσσς βρίσκεται στον τρόπο σύνταξης, στη γραμματική, στο νόημα των λέξεων, κι όχι στα σύμβολα που επιλέγεις. Αν θες, προσπάθησε να μου δώσεις ένα παράδειγμα πρότασης όπου η απλοποίηση της ορθογραφίας αλλοιώνει είτε τον τρόπο που χρησιμοποιούμε την γλώσσα, είτε κάνει φτχωότερο το περιεχόμενο της πρότασης.
καταναγκασμός ήτανκαι είναι ακόμα, παλιότερα έπιπτε αγία ράβδος, ακόμα και για ορθογραφία πουτ έχει πλέον εξαληφθεί παντελώς. Επίσης αν δεν ήταν καταναγκασμός δεν θα υπήρχε το μάθημα της ορθογραφίας, ή θα υπήρχε απλώς ως μια ενδεικτική πρόταση για γραφή, παρά ως υποχρεωτικό και πρωτεύουσας σημασίας μάθημα
Εάν δεν υπάρχει πλεονέκτημα στην επικοινωνία με την διατήρηση της υπάρχουσας ορθογραφίας, τότε η απλοποίησή της μειώνει το περιττό overhead στην επικοινωνία. Γιατί να χάνω χρόνο από την κύρια εργασία, την απόδοση των σκέψεων μου στο χαρτί, για να σκεφτώ ποιο από όλα τα ομόηχα σύμβολα είναι σωστό για κάθε λέξη;
@Deggial
To post σου είναι λίγο red-herring. Το point (το δικό μου τουλάχιστον) είναι ότι η εξέλιξη της γλώσσας έχει προς το παρόν οδηγήσει την ορθογραφικό σύστημα στην τωρινή του μορφή και κατά την άποψή μου για να εξελιχθεί φυσικά δε χρειάζεται καμία εξωτερική διαταραχή πέρα από την ικανότητα του να αναδιοργανώνεται μόνο του. Αυτό που κατά τη γνώμη μου προσφέρει είναι μια οπτικοποιημένη ιδέα της προέλευσης της λέξης και πιθανώς του νοήματός της. Ειδικά σε προτάσεις με ομόηχες λέξεις, ο εγκέφαλος πρέπει να ξοδέψει λίγο χρόνο να σκεφθεί σε ποια από τις εναλλακτικές αναφέρεται ο γράφων. Και ενώ στην προφορικό λόγο σε περίπτωση ασάφειας μπορείς να ρωτήσεις (το κλασικό το ε με "ε ή με αι" όταν κολλάει και ενεργητική και παθητική φωνή, το ι με "η ή με οι" όταν κολλάει και ενικός και πληθυντικός) στο γραπτό λόγο, λόγω της απουσίας άμεσης ανάδρασης με το γράφοντα, η ορθογραφία (της γραμματικής και των ομόηχων τουλάχιστον) κάνει ένα κείμενο σαφέστερο.
Χάνετε το νόημα. Η γλώσσα είναι ένας οικονομικός νοητικός μηχανισμός. Χρησιμεύει όχι μόνο στην επικοινωνία αλλά και στη νοητική ανάπτυξη. Όσο πιο περιγραφική είναι (όσο περισσότερες πληροφορίες παρέχει και τις αποθηκεύεις) τόσο πιο έτοιμος είσαι νοητικά να αντιμετωπίσεις καινούργιες καταστάσεις πέρα από τις 10 λέξεις που χρειάζεσαι για την άμεση επικοινωνία με το περιβάλλον σου. Σε ετοιμάζει για το διαφορετικό και το απρόβλεπτο, ώστε να είσαι δεκτικός στο καινούργιο, όχι φοβικός, να μην υψώνεις άμυνες και ανασφάλειες κλπ κλπ. Σε κάνει ανοιχτόμυαλο αφού έχεις αποθηκευμένες πληροφορίες και μηχανισμό κατανόησης καινούργιου input ώστε να μπορείς να αντιδράς χωρίς να παθαίνεις γκάφες. Έτσι επιβίωσε ο άνθρωπος εξελικτικά μέσα από αλλαγές περιβαλλοντικές, κλιματικές, κοινωνικές κλπ κλπ και μαζί μ'αυτόν εξελίχθηκε ο εγκέφαλος σε ταχύτητα και αποθηκευτική δυνατότητα.
Κατά τα άλλα, το να έχεις διαθέσιμο τέτοιο μηχανισμό σημαίνει ότι τον χρησιμοποιείς όπως θέλεις. Αν θες 10 λέξεις και επικοινωνία μόνο με οικείους προτιμάς λίγες πληροφορίες. Αν θες να είσαι ανοιχτός σε μελλοντικές πιθανότητες, δυνατότητες, έννοιες, πολιτισμούς, ανακαλύψεις κλπ τότε αποθηκεύεις λίγο παραπάνω και το εξασκείς το άθλημα. Όπως τη βρίσκει ο καθένας. Σα να έχεις φεράρι και να οδηγείς δεξιά λωρίδα ένα πράμα ή να το τελικιάζεις. Επιλογές.
edit: συμφωνώ με τον αποπάνω, με πρόλαβε
<-----
Συμφωνώ με όλα αυτά, μόνο που τα θεωρώ άσχετα με το θέμα της ορθογραφίας. Πώς στο καλό μειώνονται, παραδείγματος χάριν, οι λέξεις που δύναται να χρησιμοποιήσεις, αν έχεις μόνο ένα σύμβολο για τον ήχο [ι] αντί για 5; Θα μπορούσα να καταλάβω το επιχείρημα αν αναφερόμασταν στην σύνταξη, επειδή αυτή έχει άμεση σχέση με τον τρόπο που σχετίζουμε διαφορετικές έννοιες μεταξύ τους...
Η ορθογραφία δεν ταυτίζεται με την γλώσσα, κι αυτή η παρεξηγημένη ταύτιση είναι η πηγή των περισσότερων επιχειρημάτων που ακούω σε αυτές τις συζητήσεις. Η ορθογραφία είναι απλώς οι κανόνες για την γραφική αναπαράσταση της γλώσσας, δεν είναι η γλώσσα καθ' αυτή.
Υπάρχουν δύο βασικά επιχειρήματα ενάντια στην απλοποίηση της ορθογραφίας στα οποία συμφωνώ:
1. Η οπτική της λέξης έχει σημασία στην εύκολη κατανόηση της και μερικά σύμβολα στο ελληνικό αλφάβητο δε θα ήταν εύκολα να ξεχωρίσουν εάν απλοποιηθεί η ορθογραφία. Παραδείγματος χάριν, αν για τον ήχο [ι] μείνει μόνο το ι, τότε η επανάληψη του ήχου αυτού γίνεται στην γραπτή μορφή δυσανάγνωστη (π.χ. η αλλαγή μεταξύ η και οι στην λέξη απλοποίηση την κάνει πιο ευανάγνωστο απ'το απλοπίισι).
2. Η ελληνική γλώσσα έχει πολλές ομόηχες λέξεις με εντελώς διαφορετικό νόημα, η ορθογραφία των οποίων όμως διαφέρει και κάνει ένα κείμενο πιο σαφές.
εξακολουθείς να μπερδεύεις γλώσσα με ορθογραφία! Αν, αναφέροντας ένα ακραίο παράδειγμα, είχαμε μόνο δυο γράμματα, ΠΑΛΙ θα είχαμε εξαιρετικά πλούσια γλώσσα, αρκεί να είχαμε και να μπορούσαμε να εκφράσουμε πλούσιο παραστατικό κόσμο, τον οποίο θα τον βολεύαμε μόνο σε δυο σύμβολα. Και χίλια γράμματα να είχαμε, αν η φαντασία είναι κατεσταλμενη για διάφορους λόγους, τότε η γλώσσα θα ήταν φτωχή.
Κατ' αρχάς στα αρχαία τα ι η υ οι ει υι προφέρονταν διαφορετικά. Γεγονός που δεν είναι τελείως άσχετο με το σήμερα καθώς υπάρχουν διάλεκτοι της νέας ελληνικής όπου έχει διατηρηθεί αυτή η διαφορά στην προφορά. Για παράδειγμα, το υ στα τσακώνικα προφέρεται πιο πολύ σαν [ου] πάρα σαν [ι].