Printable View
yeap, έτσι είναι.Quote:
Originally Posted by KoiliaSamprela
κ εγώ δεν μπορώ πολύ μακρυά από τη φύση. θέλω και τα κατοικίδια και το σπιτικό κοτόπουλο και την ντοματούλα από τον κήπο.
μια πόλη σαν τα 3καλα στα 10 λεπτά καλύπτει μια χαρά τις ανάγκες. και η δυνατότητα να κατεβαίνω πρωτεύουσα 1 φορά το μήνα.
Δεν μου αρέσει καθόλου η επαρχία.
Είμαι κλασσικό παιδί της πόλης, δεν την παλεύω καθόλου με τα μικρά μέρη. Με πιάνει κατάθλιψη. Μου αρέσει η αίσθηση "άγνωστος μεταξύ αγνώστων" της πόλης.
Παρόλα αυτά, θα πήγαινα επαρχία αν τα χρήματα ήταν καλύτερα. Απλά θα με έριχνε πολύ ψυχολογικά.
Επίσης
:moutza:Quote:
Originally Posted by Γκουλαγκ
Αυτοί μπορεί να είναι βλάχοι με μύτες μελιτζάνες, αλλά εσύ είσαι μεγάλη τιτίκα....
Σημαντικότατος παράγοντας, στη μεγαλούπολη χάνουμε χρόνια από τη ζωή μας, αντικειμενικά. Βάλε και έξοδα μετακίνησης και γενικά διαβίωσης και η επαρχία είναι μονόδρομος. Ναι, ωραία τα ΛΑΪΒΣ και ο τζέρτζελος, αλλά όταν δεν είσαι πια 25 και έχεις και μια οικογένεια για να νοιαστείς, όλα αυτά αρχίζουν και γίνονται ανούσια.Quote:
Originally Posted by KoiliaSamprela
Επίσης, η αποξένωση στην Αθήνα, λόγω των μεγάλων αποστάσεων σε συνδυασμό με την υποδούλωση στη ρουτίνα, είναι ένα πράγμα που δεν το φανταζόμουν πριν. Δηλαδή την περίοδο που έμενα σε νησί έβλεπα τους φίλους μου εδώ πολύ πιο συχνά από όσο τώρα. Στην επαρχία έχεις ξέρω γω μισή ώρα λάσκα από τη δουλειά και σε 5 λεπτά έχεις ήδη βρεθεί με τον κολλητό και πίνετε καφεδάκι. Εδώ πρέπει να κλείσεις ραντεβού για τον επόμενο μήνα.
Όλα αυτά που περιγράφω ορίζουν για μένα, όσο είναι δυνατό, τον όρο "ποιότητα ζωής" και την έλλειψή της στην Αθήνα. Από την άλλη όμως, δε θα'λεγα ότι είμαι φαν της απομόνωσης σε φάση "πιάνω καλύβα στο βουνό και τρώω καρότα". Χρειάζονται και οι αποδράσεις και μπορείς να εκμεταλλευτείς τη μεγαλούπολη χωρίς να την τρως στη μάπα κάθε μέρα. Να, από Σέρρες η Θεσσαλονίκη είναι 40 λεπτά. Ενώ τώρα στην Αθήνα κάνω κάθε μέρα μια ώρα για να πάω στη δουλειά. Αχανείς οι συγκρίσεις.
Κοίτα, δεν ξέρω πότε ακριβώς την ξεκίνησε την φάση ο τύπος και πως εξελίχθηκε, ξέρω πάνω κάτω πως είναι τώρα και πως έχει φτιάξει μια καλύβα, μπορεί και 2, σε φάση ξενώνας - μη φανταστείς τίποτα ακραίο - και την νοικιάζει σε όποιον θέλει να πάει να την πέσει εκεί. Κάτι φίλοι κάναν πρωτοχρονιά εκεί πριν 2 χρόνια.Quote:
Originally Posted by 00i00
Κατά τα άλλα, τι ακριβώς εννοούμε αποκέντρωσις για το θρεντ; Να φύγω από μητροπολιτικό κέντρο για μικρότερη πόλη, χωριό, ή χύμα σε κάποιο οικόπεδο που ίσως έχει κάποιος κάπου. Μέχρι τώρα έχουν αναφερθεί όλες αυτές οι επιλογές.
Έχεις δοκιμάσει να τα βουτήξεις σε μαγιονέζα;;;Quote:
Originally Posted by Parasight
Άλλος απο κει, ΤΙ ΚΑΛΥΒΑ ΡΕ ΜΑΝΤΡΑΧΑΛΟΙ, ΤΟ ΝΑ ΖΕΙΣ ΣΤΟ ΒΟΥΝΟ ΔΕΝ ΣΕ ΚΑΝΕΙ ΣΠΗΛΑΙΑΝΘΡΩΠΟ.
Πρώτα απ' όλα, κανείς δεν θ'άφηνε την πόλη για να πάει να ζήσει στο πρώτο. Έπειτα, στο δεύτερο παράδειγμα, δεν μιλάμε για αποκέντρωση αλλά για απομόνωση (επιπλέον, τα μισά στις εικόνες είναι καταφύγια κι όχι οικήματα που μένει κάποιος μόνιμα, wtf μέχρι και container για ξύλα για το τζάκι μας δείχνουν).
Καλά τώρα είσαι σοβαρός; Δε μπορείς να καταλάβεις το σχήμα λόγου και συνδέεις το "βουνό" με το κυριολεκτικό υψόμετρο; Μιλούσα για απομόνωση, είτε στη Μπισιρτσιά, είτε στη Λέρο.Quote:
Originally Posted by 12 stars circle your brow
Αγνοησε τον ειναι ο βικοτνικ. Σοφα τα λες στο ποστ σου, αλλα διαφωνω λιγακι με αυτο το ποσο συχνα βρισκεσαι με τους φιλους σου λογω "συνθηκων". Κι εγω μενω μιαμιση ωρα μακρια απο καποιους με συγκοινωνιες εδω περα, αλλα οταν θελω να παω να τους δω, απλα ΠΑΩ. Ή ερχονται αυτοι. Δε χρειαζεται να το κανονισω ενα μηνα πριν. Και οκ, καταλαβαινω οτι παιζουν και οικογενειες και παιδια κτλ, αλλα αν θελεις να κανεις κατι που εξαρταται μονο απο εσενα και τους φιλους σου, το κανεις απλα. Κατα τα αλλα συμφωνω με τα παντα.
Parasight, η λέξη που εστίασα είναι η καλύβα βέβαια, αλλά δεν γαμιέται!
Fixxxer πέσε για ύπνο ρε ψηλέ, μετά την αποκάλυψη της αλήθειας από τον adam (πρώτο μου πινκ στον τύπο, φαντάσου) θα 'πρεπε να ποστάρεις όταν λείπουμε για διακοπές
ΑΝΕΤΟΤΑΤΑΤΑΤΑ.
Αρκεί βέβαια να έχω μια δουλειά εγώ και η σύζυγος. Ένα μικρό νησάκι είναι ό,τι πρέπει. Δε θα προτιμούσα κάποιο κορφοβούνι, θέλω θάλασσα.
Έχω γίνει λίγο παράξενος τελευταία και με ενοχλούν πολλά στην πόλη. Ο παπάρας που μου κλείνει την πυλωτή για να μπει δίπλα στα φρουτάκια να παίξει, ο γελοίος που περνάει με κόκκινο, η πολυκοσμία το στριμωξίδι, οι αποστάσεις, ο θόρυβος. Θέλω άπλα.... την ησυχία μου από τον γείτονα, να παρκάρω εξω ακριβώς από την πόρτα μου να έχω κηπάκο, να βγαίνει το παιδί μου και να γίνεται μέσα στις λάσπες, να παίζει και να μην έχω την έννοια που θα πάει και ποιος θα του κολλήσει. Να παίρνω το βαρκάκι μου καινα πηγαίνω όποτε μου καπνίσει για ψαροντούφεκο και ψάρεμα.
Καταλάβατε μέσες άκρες ε;
Γάμησε τα, και δεν θα σκέφτεσαι και τις βενζίνες.
Το πράμα προχωράει με αργούς ρυθμούς (γαμώ το πασόκ πελοποννήσου) αλλά σύμφωνα με τους υπολογισμούς μου, σε δύο χρόνια από τώρα το Λητς θα έχει γίνει υβριδικό μοντέλο αθηναιομανιάτη.
Δεν ξέρω αν θα την παλέψω, τριάντα χρόνια ΠΡΩΤΕΥΟΥΣΙΑΝΟΣ δε σβήνουν έτσι απλά, αλλά τι να κάνεις.
Εντάξει,για εμένα η Αθήνα θα είναι πάντα το καλύτερο μέρος για να ζήσω στην Ελλάδα.Και όταν λέω Αθήνα μην φανταστεί κανείς την Ομόνοια ξέρω γω γιατί υπάρχουν και περιοχές που είναι χωριά τόσο από θέμα κόσμου όσο και από άποψη κίνησης.Βασικά εγώ ζω στην Αθήνα αλλά έξω από το κέντρο και μπορώ να συνδυάσω π.χ βουνό,θάλλασσα,πόλη σε λιγότερο από μία ώρα.Επίσης ένα + στην Αθήνα το αίθριο κλίμα που ευνοεί κατά την δική μου γνώμη.Τώρα όποιος πιστεύει ότι μπορεί να πάει στο χωριό για να κάνει καλύτερη ζωή then go for it.Επίσης κακό μεγάλο που έχει η Αθήνα (το κέντρο εννοώ) είναι ότι σε αποξενώνει από αυτό που πραγματικά ήταν η ζωή,δηλαδή το να είσαι κοντά στη φύση.
