Printable View
Χαχα. και εγώ και ήμουν σε φάση να πάρω ένα time relic και ξενέρωσα (ότι είχα τσιπάρει το PS1). Οπότε το μαζεύω το ασφαλίζω και κατεβαίνω ατάραχος στη γειτονιά όπου και κατάλαβα ότι μάλλον ήταν πολύ δυνατός ο σεισμός γιατί επικρατούσε ο Πανικός.Quote:
Originally Posted by Kaserinos
σπιτι χαζευα βυζακια στο baywatch λιγο πριν φυγω για ιδιαιτερο
για να χαζεψω τα βυζακια της φιλολογου
με κατεστρεψαν τα γαμημενα τα βυζια!
BLOODY ROAR με ξάδελφο.
ΠΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩ
http://www.fond-ecran.com/ORIGINAUX/...y_roar_004.jpg
Είχα ραντεβού με μια φίλη μου στο μετρόπολις για να πάρουμε σιντί, και ήμουν στην αφετηρία των τρόλλευ, μέσα στο τρόλλευ. Όταν άρχισε να κουνάει θεώρησα ότι έβαλε μπρος ο οδηγός και φεύγουμε, μέχρι που συνειδητοποίησα ότι κουνιόμαστε αριστερά-δεξιά και όχι προς τα εμπρός. Εν τέλει γύρισα σπίτι, μόνο για να βρω τα συλλεκτικά κουτάκια Sprite που είχα μαζέψει και στήσει επιμελώς στη βιβλιοθήκη μου σκορπισμένα στο πάτωμα, κάτι που πολύ με τσάντισε
Spoiler
αργότερα έμαθα πως όσοι ήταν στο μετρόπολις την ώρα του σεισμού έφυγαν με περίπου τριάντα καινούρια σιντί ο καθένας και εντάξει ένιωσα κάπως ας το πούμε μειονεκτικά
Λοιπον εγώ ήμανε φανταράκι στο 311 εργοστάσιο βασης στα Λιόσια
(πολύ κοντά στο επίκεντρο δηλαδή. κ στην περιοχή που σημιώθηκαν οι περισσοτερες ζημιες κτηρίων)
Είχε αρχισει ενας τσαμπουκας στο εστιατόριο κ εκείνη την στιγμη ενα μηλο μολις ειχε πετυχει τον εστιάτορα στην μουρη!
Ξαφνικα καμιά 20ριά άτομα κοκαλωσαμε απο το πολυ παραξενο ΒΟΥΜ που νιωσαμε να ερχεται προς το μερος μας, όλοι χεστηκαμε, η σκοπια απ εξω γκρεμίστηκε, ο τσαμπουκας κοπηκε στα καπακια, κ φαγαμε 2 μήνες εμπλοκή ωστε να βοηθησουμε τους πληγέντες .fml
ΜΟΛΙΣ ΕΓΙΝΕ ΣΕΙΣΜΟΣ 4 ΡΙΧΤΕΡ :touched:
http://www.emsc-csem.org/Earthquake/...cs5nk.facebook
χαχαχ , το πρωτο πραμα που θυμούνται σχεδον ολοι αποσους συζηταω για αυτον τον σεισμο ειναι πως βλεπαν Baywatch .Quote:
Originally Posted by FIXXXER
Hmane ston papaswthriou stournarh k pathsiwn me ena filo kai ekana pws koitaga kati biblia gia html gia na to paizw mourh alla kata ba8os koitaga kati paixnidia paradipla :P
δεν τον θυμάμαι , ήμουν μικρός !
epaiza CARMAGEDDON kai panw pou to teleiwna ksekinise to arxidi ,epese ena vazo sto pc kai gamithikan ola...
skata
akolouthisan skhnes apeirou kallous me gries stous dromous na fwnazoun pws einai toulaxiston 9 rixter gt kounithikan poly ksenihti stis plateis me makria gaidoura k alla tetoia...to carmageddon omws den to teleiwsa pote.. :(
ασχετο αλλα στο καρμαγεδον επαιζα την τελευταια πιστα και για να την βγαλω αποφασισα οτι το πιο ευκολο ηταν να φαω ολο τον κοσμο... και εκει που ηθελα δυο τρεις να το τερματισω κολλησε το σιντι και απο τοτε δεν το ξαναπαιξα ...
υγ- επαιρνα το λεωφορειο και παρακαλαγα ενδομυxα να φαει τις γιαγιουλες που περναγανε για να παρουμε χρημα...
15km βόρεια των Τρικάλων. ένα κουνηματάκι της πλάκας ήταν. 3.7R τελικά.Quote:
Originally Posted by Firestorm3
το '99 ήμουν σπίτι Ζωγράφου και μαγείρευα. μόλις τελείωσε ο σεισμός, έκανα μια γύρα στην πολυκατοικία, έριξα μια ματιά στα δοκάρια και τα υποστυλώματα, είδα ότι δεν είχαν ζημιά ούτε στους σοβάδες και συνέχισα το μαγείρεμα. έφαγα χαζεύοντας τις ειδήσεις και μετά από το μπαλκόνι μου τον κόσμο που είχε μαζευτεί κάτω. όταν ξεμπλόκαραν τα τηλέφωνα κανόνισα για καφέ.
Με ξάδερφο Φράγκι, μεσημεριανο λιωσιμο, τιβι αναμενη αλλα ουτε καν να κοιταμε.
Ξαφνικα ο ξαδερφος ερχεται σε επαφη με το λαγωνικο που εκρυβε μεσα του και μουρμουριζοντας "ω γαμωτο σεισμος..." πεταγεται απο το κρεβατι του και αρχιζει να τρεχει μες το σπιτι. Για ενα με δυο δευτερολεπτα σκεφτομουν παει, η μαλακινση του ξαδερφουλη μου εσπασε τα κοντερ, ωσπου αρχιζει να μας περικυκλωνει αυτο το εκκωφαντικο "βββουμμ" και απο τους σοβαδες που τριβονταν με χτυπουσαν μικρα θρυμματα στο προσωπο καθως εβγαινα απ'το σπιτι.
Αυτα στο ισογειο. Στον 2ο κοιμοταν ο πατερας μου. Το ατομο περιμενε να τελειωσει η κυρια δονηση, καταφερε να βγει απο την κρεβατοκαμαρα η οποια εν τω μεταξυ ειχε χωρις πλακα ...αλλαξει διαρρυθμιση, μπηκε στον κοπο να ακουμπησει την εσωτερικη κεραια παλι πανω στην τηλεοραση απο την οποια ειχε πεσει (...) και στην συνεχεια πηγε στο μπανιο να πλυνει το προσωπο του αφου πρωτα αδειασε τον νιπτηρα απο ολα τα καλλυντικα κλπ με τα οποια ειχε γεμισει.
Ολα αυτα φυσικα του πηραν καποια ωρα και ετσι κι εγω, με την προοπτικη να εχω μεινει ορφανο, γκαριζα στο κλιμακοστασιο οσο πιο δυνατα μπορουσα το ιστορικο πλεον "ΠΑΤΕΡΑΑΑ, ΚΑΤΕΒΑ ΚΑΤΩ ΓΑΜΩ ΤΗΝ ΠΑΝΑΓΙΑ ΜΟΥ"
Αναδρομικα πιστευω πως το ειχα παρει ψυχραιμα, αν ληφθει υποψη πως ολα αυτα συνεβησαν στα μαγευτικα Νεα Λιοσσια, τρια τσιγαρα δρομος απο το επικεντρο του καλου σεισμουλη.
Περασα ολοκληρη την εβδομαδα μετα τον σεισμο αποκλειστικα κανοντας βολτες στις γειτονιες με κλιμακιο φιλων, οπου καναμε εκτιμηση των ζημιων, βλεπαμε αλλους φιλους/γνωστους αφου ηταν ουτως ή αλλως ολοι εξω, και κοζαροντας γκομενακια που δεν ξεραμε οτι μενανε στην γειτονια μας.
Τα βραδια επαιζε φραπε μεχρι αργα σε τοπικη καφετερια που λειτουργουσε (Τρεζόλα) σε παρεα των 30 ατομων χαρην συμπαραστασης, λες και ειχαμε επιζησει απο τον ΄ΒΠΠ.
Για να με παρει ο υπνος ακουγα τερμα στο diskman το "King For A Day..." για να μην "ακουω" τους μετασεισμους, μεχρι που δεν μπορουσα αλλο ξυπνιος και το εκλεινα.
Δωδεκα χρονια μετα πιστευω πως το εχω ξεπερασει αφου τελευταια φορα που ενιωσα σεισμο η καρδια μου εξακολουθησε να παιζει ρελαντι και δεν βαρεσε κοφτη στους 250 παλμους οπως συνηθιζε...
Κι αυτο χωρις ουτε ενα χαπακι... :)
στο έπικ λεωφορείο 224 γυρνώντας από φροντιστήριο, σταματημένοι στο φανάρι μπουμπουλίνας και αλεξάνδρας. αρχίζει και κουνάει και ο οδηγός τράβηξε χειρόφρενο και κατέβηκε έτοιμος να δείρει τον μαλάκα που τον τράκαρε. μπόνους η στιγμή που συνειδητοποιεί ότι δεν υπάχει κανείς πίσω του στο δρόμο.
