μην εισαι τοσο σκληρος με τον εαυτο σου!
Printable View
μην εισαι τοσο σκληρος με τον εαυτο σου!
εγω δεν εχω καταλαβει ποτε οι ρεντιοχεντ περασαν τη νοητη γραμμη που διαχωριζει τις μπαντες απο τις υπερ-μπαντες.
εχουν γραψει κομματαρες, συμφωνοι, αλλα κ οι bush ξερω γω εχουν 5 κομματαρες, δεν με κανει να θελω να ακουσω ena δισκο τους
ξανα κ ξανα μεχρι αποφασισω αν μου αρεσει, αν τον βαρεθηκα, αν μου κανει..
Ποσα χρονια περιμενα για το 10000 φαρτς (που λεει ο μαλλιας), τ ακουσα 10 φορες, πλεον καταλαβαινω τι αξιζει σ αυτον τον δισκο, τελος ιστοριας.
Δεν θα to βαλω (παααρα πολυ σπανια) να παιξει ολοκληρο. Ο μονος αντιστοιχος δισκος των radiohead ειναι το οκ computer.
αυτα τα ολιγα. το καινουριο δεν το χω ακουσει ακομα.
το βιντεο μου φανηκε γελοιο.
ωραιο βιντεο (κ τραγουδαρα) ήταν αυτο
http://www.youtube.com/watch?v=cud_k9f6tqk
Χοντρικα πριν απο 10 χρονια περιπου, ισως και λιγο νωριτεραQuote:
Originally Posted by cybernaut
επιτελους οι radiohead εκαναν και κατι αξιομνημονευτο για εμας τους αμουσους που δεν μας αρεσουν
ΤΕΡΑΣΤΙΟ ΒΙΝΤΕΟ ΚΛΙΠ,θα παρει θεση στην ταινιοθηκη μου διπλα απο αυτο
Επιτέλους νιώστε ότι μετά το OK Computer οι radiohead συνεχίζουν να θεωρούνται η υπερμπαντάρα γιατί έτσι το θέλει μία μερίδα πόστερς αυτού εδώ του φόρουμ (αμνίζιακς, τιποτάνθρωποι και ρέστα).
(Δεν άκουσα το καινούργιο, σίγουρα θα το κάνω, δεν περιμένω τίποτα παραπάνω ωστόσο από ένα kidamnesiacinrainbows αχταρμά που θα θεωρηθεί καλτ και γουάου μάγκα μου από τα πεταμένα alt τυπάκια, μακάρι να διαψευστώ όμως).
Αυτή την άποψη την ασπαζομουν μέχρι πριν ~2 χρόνια.Quote:
Originally Posted by H.
To start with,το In rainbows δεν ειναι στην ίδια κατηγοριά με τα Amnesiac,Hail to the thief και Kid A.Εχει συνοχή,είναι πολύ πιο straightforward δίσκος.Εξακολουθώ να το θεωρώ μια από τις καλυτερες κυκλοφοριές της προηγούμενης δεκαετίας.
Τα άλλα τρια,ναι τα έβρισκα κουραστικά,τα έβρισκα υπερπλουραλιστικά και πομπώδη ακόμα,αλλά με μια πιο προσεκτική ακρόαση αναθεώρησα:National Anthem,Pyramid Song,2+2=5 είναι μόνο μερικοί από τους λόγους που δεν με αφήνουν ως ακροατή να καταδικάσω ως μονότονα και δήθεν τα εν λόγω δισκάκια.Σύμφωνοι,δεν ξυπνάω και το πρώτο πραγμα που θελω να ακούσω είναι το Hail to the Thief,αλλά για εμένα η καλλιτεχνική του(τουλάχιστον) αξία θεωρείται πλέον αυταπόδεικτη.
Οσον αφορά το καινούργιο,δεν έχω διαμορφώσει ακόμα άποψη,αν και οι αντιδράσεις μου είναι ένα κλικ πιο ήπιες απότι στις πρώτες ακροάσεις του In Rainbows.Θα δούμε.
σαν μη ειδικος της μπαντας δεν μαρεσε . Υπαρχουν ομως και καποιοι ειδικοι που και την κλανια του να ηχογραφησει ο Γορκ θα γουσταρουν . Που ειναι οι κιθαρες οεο?
Επίτηδες δεν έχωσα μαζί με τα υπόλοιπα ηλεκτρονικοαχταρμάδικα το hail to the thief το οποίο προσωπικά μ' άρεσε. Δε μ' άρεσε δηλαδή όπως πχ με αρέσουν τα πρώτα τρία, στα οποία έχουμε εντυπωσιακές συνθέσεις, αλλά είναι ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ανεκτό.
Από εκεί και πέρα δεν καταλαβαίνω την ουσιώδη διαφορά του In Rainbows από τα KidAs και Amnesiacs. Το βρίσκω εξ ίσου ενοχλητικό με αυτά. Όπως και το προσωπικό του Yorke. Το strightforwardιλίκι δε, ειλικρινά παλεύω να δω που το διέκρινες.
Anyway, μεγάλη μπάντα, αλλά παλιά, όχι τώρα. Μόνο hype.
Quote:
Originally Posted by H.
ΚΑΤΩ Η ΧΟΥΝΤΑ
Αγόρι μου, μόνο με εμένα ασχολείσαι πλέον σε όλο το γαμημένο φόρουμ. Κάνε κάτι, είναι κρίμα, είσαι νέο παιδί ακόμα, έχεις όλη τη ζωή μπροστά σου κτλ.
Αν δεν σαρεσουν οι Radiohead και δεν ασχολειστε εδω και 8 χρονια ξερω γω γιατι μπαινετε να γραψετε τη μαλακια σας?
Γιατί κάποτε μας άρεσαν και στεναχωριόμαστε με την κατάντια τους.
Εντωμεταξύ, το αστείο είναι ότι η Αλήθεια υπάρχει ακριβώς ανάποδα: Οι Radiohead έγιναν μπάντα όταν παράτησαν το παιγμένο βρετανικό ποπάκι των τριών πρώτων για να βγάλουν ένα αριστούργημα και έγιναν υπερμπάντα όταν τους έγλυφαν όλοι τα αρχίδια, και πέταξαν στα δόντια, τύπου, κοινού και δισκογραφικών ένα Kid A.
Βλακάρογλου, δεν είναι αλήθεια, τελευταία ασχολούμαι μόνο με τον Firestorm.
Δεν ξέρω και ούτε και παρακολουθώ με ποιον ασχολείσαι πιο πολύ, είναι κρίμα όμως, θα φτάσεις καμιά 35, θα κάνεις μια ανασκόπηση στο πως πέρασες τα καλύτερά σου χρόνια και θα κάνεις καμιά τρέλα φοβάμαι.
Η δε πραγματική αλήθεια είναι ότι τα μετά Kid A είναι ο λόγος που όλοι οι hipsters τους ερωτεύτηκαν, βάλαν όλα τα αντικειμενικότερα all around sites και μέσα το KidA στα τοπ 100 αλμπουμς οφ ολ τάϊμ και γενικά όλοι μαζί go with the flow of mainstream. Και είναι κρίμα.
Το Kid A σε περίπτωση που έχει γίνει κάποια παρεξήγηση είναι αυτό που έχει μέσα αυτά τα κομμάτια:
Everything In Its Right Place 4:11
Kid A 4:44
The National Anthem 5:52
How To Disappear Completely 5:56
Treefingers 3:43
Optimistic 5:16
In Limbo 3:31
Idioteque 5:09
Morning Bell 4:36
Motion Picture Soundtrack 6:59
