O Griffith exei dikio. Epishs kalki oi Creedence ksekinane 30 ekatosta pisw sou k ekei pou teleiwnoun s' akoumpane.
Printable View
O Griffith exei dikio. Epishs kalki oi Creedence ksekinane 30 ekatosta pisw sou k ekei pou teleiwnoun s' akoumpane.
In the silence of the darkness when all are fast asleep
I live inside a dream calling to your spirit
As a sail calls the wind, hear the angels sing
Far beyond the sun across the western sky
Reach into the blackness find a silver line
In a voice I whisper a candle in the night
We'll carry all our dreams in a single beam of light
Close your eyes, look into the dream
Winds of change will winds of fortune bring
Fly away to a rainbow in the sky gold is at the end for each of us to find
There the road begins where another one will end
Here the four winds know who will break and who will bend
All to be the master of the wind
Falling stars now light my way
My life was written on the wind
Clouds above, clouds below
High ascend the dreams within
When the wind fills the sky the clouds will move aside
And there will be the road to all our dreams
For any day that stings two better days it brings
Nothing is as bad as it seems
Close your eyes, look into the dream
Wins of change will winds of fortune bring
Fly away to a rainbow in the sky gold is at the end for each of us to find
There the road begins where another one will end
Here the four winds know who will break and who will bend
All to be the master of the wind
Μεγαλο ποστ το αποπανω!
Δίκιο.
as i have not trusted
i have not hoped
in the bleak alleyways
and the secondhand streets
where misery waits
and the turn of your hand
as i have not believed
so i have not seen
the uselessness
the pettiness
and in by the clouds are the sun and the stars
by the walls and the rain
i shall not come to you for tea
as you may come back home with me
not believing and not seeing the facts
yapping into our face
alternate fire
alternate smoke
i shall not wake
at seven or eight
as all the hours
are now too late
with the lead weights motionless
i spy with my little eye
you and i my love
you and i
with our backs to each other
chewing on shadows
dissecting the lights
that their brightness might be classified
and then immasculated
and finally killed
τον σκασμό.
δεν ξέρω πώς συμβαίνει
μια σταγονίτσα της να με ξεπλένει
να παρασέρνει μακριά τόση βρωμιά
δεν ξέρω πώς συμβαίνει
ν' ακούω τόσα πολλά όταν σωπαίνει
να νιώθω τόση απλοχωριά σε μια αγκαλιά
δεν ξέρω πώς συμβαίνει
μια σπίθα τόση δα να με ζεσταίνει
να ζω μια ολόκληρη ζωή κάθε στιγμή
g0thi http://i4.photobucket.com/albums/y10...ire/intiil.gifhttp://i4.photobucket.com/albums/y10...ire/intiil.gifhttp://i4.photobucket.com/albums/y10...ire/intiil.gifhttp://i4.photobucket.com/albums/y10...ire/intiil.gif
ikonoklast :thumbsup:
"Από το πάρκο στη μυροβόλο
το μηχανάκι αστράφτει στον ήλιο,
το μηχανάκι αστράφτει στον ήλιο
από το πάρκο στη μυροβόλο
αντανακλά το χαμόγελό σου
και με διαλύει στο φώς
τ’ αχτένιστα μαλλιά σου, καλέ μου
χτες ήταν καλοχτενισμένα,
χτες ήταν καλοχτενισμένα
τ’ αχτένιστα μαλλιά σου, καλέ μου
δείχναν πως θα παχύνεις
οι μπότες που δεν φοράς ποτέ σου
είχανε γίνει σύμβολο
ένα φιλάκι δεν είναι δράμα
μην το παιδεύεις με τόσες ιδέες,
έτσι από δράμα σε δράμα ξεπέφτεις
και επανάσταση πάλι ζητάς
πες του μπαμπά σου όταν σε φιλάει
να μην φοράει τα μαύρα γυαλιά
γιατί σκιάζουν τα ωραία σου μάτια
και μες στην σκιά τους τούς άλλους κοιτάς."
Sto tamag0thi, th slufrojo, ston skalani caveman pou mas to steile k to xristinaqi. Sas agapw polu polu :*
K sto symbo :!:
:pink: :pink: :pink:
I've looked straight into your eyes
And turned my head for the last time
Because I was scared to leave these walls in ruin
Like the fate of those who trust in themselves
We are alone and afraid
I know you are the one we left behind
Yet somehow we are the ones who are alone
you are the one we left behind
you are the one we left be...
I will no longer turn my head
I will never forget you
You are the one we left behind
You are the forsaken
We've built our confidence
On broken dreams now left for dead
Yet we've been condemned
To chase these dreams that never end
I know you are the one we left behind
Yet somehow we are the ones who are alone
you are the one we left behind
you are the one we left be...
I will no longer turn my head
I will never forget you
You are the one we left behind
You are the forsaken
I will no longer turn my head
I will never forget you
You are the one we left behind
You are the forsaken
Our selfishness consumes us
Until the whole world is not enough
Forgive the day that I erased your name
that I erased your name
For it's the memory of me that will decay
I know you are the forsaken
Yet somehow we are the ones who feel alone
I know you are the forsaken
Yet somehow we are the ones who feel alone
λολ - το ειδα σε μπλογκ αλλα γαμαει!
*****************************
Ήρθε η ώρα να γράψουμε Ιστορία
Να επαναφέρουμε χαμένα μεγαλεία
Για μια Ελλάδα που ανήκει στον Λαό της
Με αρχηγό και νέο πρωθυπουργό της
Τον εκλεγμένο του λαού, το αγαπημένο κόμμα
Δυναμισμό Δυναμισμό με τον Τσακίρη αρχηγό
Δυναμισμό Δυναμισμό με τον Τσακίρη αρχηγό
Να ξαναζήσουμε το 21
Να φτιάξουμε μια Ελλάδα νέα
Του Αλεξάνδρου και του Βυζαντίου τη δόξα
Να τη γευτούν οι νέοι και οι γέροι σαν και πρώτα
Με αρχηγό και νέο πρωθυπουργό της
Τον εκλεγμένο του λαού, το αγαπημένο κόμμα
Δυναμισμό Δυναμισμό με τον Τσακίρη αρχηγό
Δυναμισμό Δυναμισμό με τον Τσακίρη αρχηγό
Pragmatika apithanoi stixoi rbniko...toso poluplokoi pou 1 stis 2 lekseis einai forsaken
a gleeful darkness that knows you have arrived,
and has always known, something that should never have been,
something waiting with a patience truly terrifying,
that is everything and nothing,
a darkness that binds all together in fear and eternity. Await.
Τα 'χω με τον εαυτό μου
που ακόμα σ' αγαπώ.
Σα σκουπίδι αυτού του δρόμου
το δικό μου το εγώ.
Ikonoklast 8umasai ta mpekatsonia pou feran h matoula me to gero k tous ta pshsame sto ladoxarto?
τεράστιο.Quote:
Originally Posted by ikonoklast
υπολογίζω πως το τραγουδάω κάθε μέρα απο τότε που είδα το έπος.
πάρτε κι ένα activemember:
Κι αν είσαι ο τύπος εκείνος που τον τρομάζει το έργο,
όταν ζυγώσεις, θα νιώσεις πως αν δε φύγεις, δε φεύγω.
Εσύ που οι νόμοι σου σκεπάζονται απ' τη γνώμη σου
κι οι ώμοι οι γυρτοί σου δε βαστάνε τη συγνώμη σου.
Κανείς επάγγελμα τίμιο. Bρώμικη επιθυμία
που δε ξεθύμανε μικρή και γέρασε από ανία,
χάρη στη ντρόγκα κι όλα τ' αλλά που έχεις για οδοιπορικά,
σ' αυτό το ηλίθιο ταξίδι πάνω σε λόγια γενικά,
και πάντα μεταφορικά για να μένουν στα χαρτιά.
Mα αυτό που βλέπεις στο καθρέφτη φαίνεται τόσο μακριά
κι όμως είναι κοντά, τόσο που ξύνει τη ψυχή σου
και ξεσκίζει τη μεταξωτή αντοχή σου.
