Printable View
Για το μέταλ χάμμερ δεν είπες τίποτα :!:Quote:
Originally Posted by carheart
Παρ'όλαυτα, δε νομίζω πως το πρόβλημα είναι ότι κάποιοι έχουν ψηλά τον Argy (theosss), όσο ότι κάποιοι έχουν πολύ χαμηλά τον Εν Λευκώ, το ραδιόφωνο, και οτιδήποτε δεν είναι βαριά κουλτούρα.
Βαριέμαι τα μαζικά κουότς οπότε τα βάζω όλα μαζί χύμα, όπως περίπου ήταν η ομάδα σήμερα (ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΑΡΧΙΣΕΣ ΤΟ ΦΛΑΜΙΝΙ; ΤΙ ΚΑΝΕΙΣ; ΘΑ ΜΕ ΠΕΘΑΝΕΙΣ ΓΑΜΩΤΟΣΠΙΤΙ)
Για εμένα τουλάχιστον, εξήγησα ότι δε βλέπω το λόγο να παίξουν σε ένα ραδιοφωνικό σταθμό που δεν έπαιξε ποτέ και δεν πρόκειται να παίξει ποτέ κανένα κομμάτι τους. Δεν πιστεύω ότι εκπροσωπούν το Άριστο, ούτε πίστευα ποτέ πως η μουσική τους και το πως διαχειρίζονται τα γύρω_από_τη_μουσική τους ορίζουν την Υψηλή Αισθητική, ιμο έπαιζαν Φανταστικά Γαμάτη Μουσική και παίζουν μια χαρά μουσική και τους αγαπώ γιατί αυτό που εκπροσωπούν είναι πολλά ωραία χρόνια για μένα και το μυαλό μου. Μου φαίνεται σαχλαμάρα με λίγα λόγια η όλη φασάρα με τον ΕνΛευκώ αλλά δεν κατέβηκα σήμερα Μοναστηράκι να σκοτώσω στο Ζαχαρία τους δίσκους τους.
Φυσικά δεν είπε κανείς "ότι ο καλλιτέχνης δεν πρέπει να διαφημίζεται, γενικά". Εγώ πιστεύω όμως ότι είναι ένα σοβαρό πράγμα το που διαφημίζεσαι και πως και γι'αυτό το λόγο, σαν οπαδάρα Στώκερ, δε βλέπω διαφήμιση, βλέπω χαζομάρα.
Κάρχαρτ, λες πως ακόμα και η Θεϊκή Μουσική (αν έπαιζαν Θεϊκή Μουσική) δε θα έσβηνε το ροκ καγκουριλίκι των Στώκερ και προσπαθώ να καταλάβω που μπαίνει το Όριο. Θα συγχωρούσε τα παρταρίσματα των Στέρεο Νόβα με τoυς Τσαγκαρουσιάνους και τους χορηγούς της Lifo για παράδειγμα;
Οι Στέρεο Νόβα έχουν σταματήσει να υπάρχουν από το 1997 και έκαναν ένα [κακό] λάιφο πάρτυ το 2009, ενώ μόλις 17 χρόνια μετά τη διάλυσή τους, άρχισαν να επανακυκλοφορούν τη -δυσεύρευτη- δισκογραφία τους. Ούτε σε πισίνες μπήκαν, ούτε καραμελίτσες ΡΕΖ έφτυσαν για δόντια, ούτε πούλησαν αυτό το συγκεκριμένο ροκσταριλίκι. Με αυτό θέλω να καταλήξω πως ναι, περίπου το 90% των μουσικών εκεί όξω κάνουν ένα τέτοιο φάουλ τύπου παρτάρισμα λάιφο. Οι συγκεκριμένοι είχαν και δίσκο με τον Κραουνάκη, πράγμα χειρότερο και από το να έτρεχαν οι ίδιοι τη lifo. Όσο οι Στέρεο Νόβα έβγαζαν λεφτά από αυτό που έκαναν, και είχαν αυτοσκοπό το συγκρότημά τους, υπήρξαν λέω σοβαροί. Το όριο το βάζει η αισθητική του καθενός.
οι στερεο νοβα εχουν γραψει τραγουδι για τα γκουντις νομιζω .
ασκετο...
καποτε υπηρχε ενα ειδος μουσικης που το λεγαν MOTOR GRUNG
http://i.imgur.com/RDjrPom.jpg
σ'αγαπώ
για Στερεο Μοδα (που τους γουσταρουμε σαφως)...
μεχρι την διαλυσις τους ειχαν μια χαρα προβολη με τρισελιδες συνεντευξεις και πρωτοσελιδα σε μεγαλα περιοδικα
μεταξυ αυτων και του Τσαγκαρουσιανου, και καλα καναν γιατι το αξιζαν
ενστασις μπορει να υπαρξει για το οτι δεν προβαλοταν αλλες δουλειες του χωρου τοσο εντονα
αυτα τα καγκουροχαζουλικα των Stalker δεν ενοχλουν τοσο, εξαλλου οι ιδιοι δε νομιζω να προσποιηθηκαν ποτε οτι δεν ειναι παρταλια (με την καλη εννοια αυτο)
τετοιες παπαριτσες κανουν ακομα και...''σοβαροι'' μουσικοι
το να βγουν να κανουν οτι ειναι να κανουν στον συγκεκριμενο σταθιμο, που απ'οτι καταλαβα ειναι του σατανα και δεν κανει να τον ακουμε, θα ηταν μαλλον φαουλ αν οι ιδιοι ηταν τιποτα κουκουεδες αναρχοαπλυτοι και τετοια
οι ιδιοι δειχνουν οτι ακολουθουν μια εντελως ορθοδοξη πορεια ανελιξης οπως καθε ''κανονικη'' ποπ μπαντα
τοσχολιο περι ΡΕΖ με θυμησε ενα στριπακι με πρωταγωνιστες τους Stapleton, Tibet και Pearce, ασκετο
βασικά όσοι ασχολούνται με τη βιομηχανία του θεάματος γενικότερα (μέρος της οποίας είναι και οι στώκερ), είναι μοιραίο να μπλέκουν σε συζητήσεις αντίστοιχες του με πόσα δάχτυλα σπάει ο παρθενικός υμένας. ψάχνουμε να βρούμε το 'Οριο. πχ για τον Κάρχαρτ το όριο ήταν λίγο μετά το λάιφο πάρτυ (οπότε όλα καλά), για τον άλλο είναι το 2ο λάιβ σε μια χρονιά, η κυκλοφορία νέας συλλογής και πάει λέγοντας.
για το νάθινμαν η όποια γαμοσύνη των συγκεκριμένων βρίσκεται σε μια γλυκιά νοσταλγία μιας δύσκολης εποχής (της νιότης ντε) και σχεδόν τίποτα παραπάνω.
Όχι ακριβώς, με τα πλέον αντικειμενικά κριτήριά μου (.) το Use παραμένει ένας από τους 3-4 καλύτερους δίσκους της Παγκόσμιας Στόνερ/Χεβυροκ Σκηνής, δεν είναι απλά θέμα γλυκιάς νοσταλγίας. Ή μελαγχολικού Άσκολι.
ισκυει
Μόλις σήμερα βρήκα χρόνο να τσεκάρω τις τελευταίες σελίδες. Σημειώνοντας οτι δεν ξέρω ακριβώς τι έστι "εν λευκώ" (αν και από τα παραπάνω, ψιλοκατάλαβα εν τέλει), θεωρώ οτι στην κουβέντα έγινε πολύς χαμός για το τίποτα, συμφωνώντας εν μέρει με τον stam αλλά από διαφορετική αφετηρία. Ας παραθέσω μερικά "δεδομένα" έτσι όπως το βλέπω εγώ:
-Οι "στόκοι φέτος κλέινουν 25 χρόνια μπάντα (δεν είναι τίποτα χθεσινοί that is).
-Ηγούνταν/ηγούνται μιας σκηνής η οποία μέχρι 5-6 χρόνια πριν, ήταν ο ορισμός του underground όντας μέχρι εκείνη την περίοδο κι εκείνοι στα ίδια υπόγεια, και χωρίς καμιά ιδιαίτερη έξωθεν προβολή πέραν των ίδιων των live που έκαναν και των δίσκων που έβγαζαν.
-Όποιος ξέρει την πορεία της μπάντας ξέρει οτι για να φτάσουν μέχρι εδώ που έφτασαν έχουν φάει το σκατό με το κουτάλι, κι έχουν φτάσει πολλές φορές κοντά στο "πιστόλι" σαν μπάντα.
-Το "χαβαλεντζίδικο" που έχουν σαν μπάντα (ή που έχει ο Αργύρης αν θες) δεν το απέκτησαν/σε χθες. Το είχαν/είχε πάντα. Το τι αισθητικής είναι, είναι υποκειμενικό, αλλά σίγουρα δεν είναι επιτηδευμένο "ροκσταριλίκι τώρα που πιάσαμε την καλή". Και σίγουρα εκεί μέσα υπάρχει αρκετός αυτοσαρκασμός και προσωπικά δε μου έχουν βγάλει οτι πίστευουν οτι είναι οι Κάποιοι και οι Εκλεκτοί.
-Ο εν λευκώ και το χάμμερ ψάχνονται -και ίσως καλά κάνουν, μιας και έμπορες είναι κι αυτοί- να εκμεταλλευτούν το hype αυτής της σκήνης στην παρούσα φάση.
Με βάση όλα τα παραπάνω δεν καταλαβαίνω γιατί να μην εκμεταλλευτούν και οι "στόκοι" την προβολή που έχει η "σκηνή" στην Ελλάδα αυτή τη στιγμή, και την οποία σκηνή έχουν επηρρεάσει τόσο βαθιά; Στην τελική ένα 40λεπτο live έκαναν, δεν μίλησαν/έκαναν κάτι έξω από αυτό που ξέρουν.
Δε φαντάζομαι ποτέ οι Nightstalker να την είδαν καλλιτεχναράδες της Τεχνης και της Αισθητικής. Μια μπάντα να γουστάρουνε/με ήταν και είναι. Συνεπώς σιγά τι εκπτώσεις έχουν κάνει.Στο μεσοδιάστημα βέβαια η συζήτηση ήταν ιδανική αφορμή για να πέσει το "χέητινγκ" από όσους είχαν τους Nightstalker χεσμένους ανέκαθεν.
Κλείνω λέγοντας πως δύο χρόνια μετά την κυκλοφορία του dead rock commandos -όσο χαζό και να σου φανεί φίλε nothingman- είναι για μένα εν τέλει, μεγάλος δίσκος. Με κίνδυνο να χρησιμοποιήσω επιχείρημα γράμματος χάμερ, λέω πως σε μια εντελώς σκατένια περίοδο τότε, με καθημερινότητα βουτηγμένη στη μιζέρια, έκατσε αυτός ο δίσκος και με έκανε να ξεχνιέμαι και να νιώθω τρομερά ευχάριστα όσο τον άκουγα. Δεν ήταν οι στίχοι, δεν ήταν το αραχνοϋφαντο της σύνθεσης, δεν ήταν το καλύτερο στονερ που έχω ακούσει. Ήταν όμως το πιο "αισθάνομαι γαμάτα" πράγμα που μου δόθηκε τότε, και έτσι μεγάλωσε μέσα μου.
Όλα έρχονται και πάνε.
http://www.lifo.gr/mag/features/4221
(δεν ήξερα ότι ο αργυ λέγεται γαλιάτσος, λολ)
δεν ξέρω αν είναι περισσότερο αστείο λόγω Mike ή Γιάννη.
http://bravewords.com/news/the-many-...tails-revealed
το 3ο CD
Quote:
Finally, Disc 3 - titled 'The Legacy' - features 14 tracks of stoner rock, the underground music genre that was born
from the sound of the original Black Sabbath, especially the period between his debut Black Sabbath in 1970 thru Sabotage in 1975.
So, bands like Freedom Hawk, Sasquatch or Isaak (among many others) bring back all the mystique and magic that we all love in hard rock into the XXI century.
