Quote:
λοιπόν,
καταρχήν, imo θα ήταν καλύτερα αν καταργούνταν τελείως ο στρατός. πραγματική χρησιμότητα ούτως ή άλλως δεν έχει και σίγουρα δεσμεύει υπέρογκα κονδύλια.
αν τον θεωρήσουμε αναγκαίο κακό, εκ του ασφαλούς ο μισθοφορικός υπερέχει του συνοθυλεύματος από φαντάρους, επαγγελματίες φαντάρους, φαντάρους πολυτελείας, απογοητευμένους αξιωματικούς και καβατζωμένους αξιωματικούς που έχουμε σήμερα, από όλες τις απόψεις. σίγουρα πάλι, ούτως ή άλλως δεν θα επέλεγα στρατιωτική καριέρα.
μιας και η μαμά πατρίδα με έβαλε με το ζόρι να χάσω ένα σεβαστό ποσό από το χρόνο και τα χρήματά μου, ας ξαναπροσπαθήσω να κάνω μια σύνοψη της εμπειρίας. σιγουρα η θητεία δεν είναι το πιο δύσκολο πράγμα στον κόσμο. σίγουρα παλεύεται, τουλάχιστο από την πλειοψηφία (χωρίς να υποτιμώ αυτούς που δεν την παλεύουν - ίσως να ήμουν ένας από αυτούς αν πήγαινα 8 χρόνια νωρίτερα). σίγουρα κάποιος θα μπορούσε να αποκομίσει και θετικές εμπειρίες από την όλη ιστορία. ΑΛΛΑ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΔΕΝ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΟΥΝ ΟΥΤΕ ΜΕΤΡΙΑΖΟΥΝ ΤΑ ΧΑΛΙΑ ΠΟΥ ΕΧΕΙ Ο ΕΣ, ΕΙΔΙΚΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΚΛΗΡΩΤΟΥΣ.
πριν συνεχίσω, ξανατονίζω ότι η θητεία είναι τελείως προσωπική εμπειρία. κάποιοι σημείωσαν ότι υπήρχαν περιπτώσεις που πέρασαν καλά, ίσως γαμάτα, γνώρισαν κόσμο κτλ. δεν το αρνούμαι αλλά είμαι 100% σίγουρος ότι θα περνούσα πολύ καλύτερα σε μέρη που θα επέλεγα εγώ και με την παρέα που θα επέλεγα εγώ. οι περισσότεροι που έχω συζητήσει, τελικά, θυμούνται μόνο τις θετικές εμπειρίες , όπως κι εγώ άλλωστε αν κάτσω να θυμηθώ κάποιο περιστατικό από τη θητεία μου, αν όχι θετικό, σίγουρα θα το δω από τη γελοία πλευρά. σίγουρα, όμως, ακόμη και στα 28 μου (και με 6/17 μήνες σε θέση γραφείου εκτός στρατοπέδων και με πολιτικά τον περισσότερο χρόνο) η θητεία με επηρέασε αρνητικά από άποψη ψυχολογίας, πόσο μάλλον αν πήγαινα νεώτερος - αντιδραστικότερος.
τελοσπάντων, ο 11th νομίζω ανέφερε κάτι σημαντικό, ίσως το μόνο πραγματικά θετικό στην όλη ιστορία της θητείας. μέσα από το στρατό ξύπνησα από την ουτοπία ότι λίγο-πολύ "όλοι" στην ηλικία μας έχουν κάποιο επίπεδο μόρφωσης ή τουλάχιστο κάποιο επίπεδο "πολιτισμού". κάνοντας παρέα με άτομα λίγο πολύ στην ίδια φάση με εμένα, παρέβλεψα την πλειοψηφία "εκεί έξω" που βρίσκεται σε τραγικό επίπεδο. δυστυχώς η ελληνική κοινωνία είναι σε πολύ χειρότερη κατάσταση από ότι πίστευα.
αυτά έγραφα 4 μήνες αφού απολύθηκα. δεν μπορώ να πω ότι έχω αλλάξει ιδιαίτερα γνώμη από τότε.
