Originally Posted by nothingman
Νεράιδα φανερώθηκε σε άδειο καλντερίμι
Ήλιος χρυσός στα βλέφαρα και στο λαιμό ασήμι
Γυμνή στο λιόγερμα βουτάει και στα ποτάμια τρέχει
Χίλιες φορές τη βάφτισαν μα όνομα δεν έχει
Πώς ταξιδεύουν οι ψυχές και οι ζωές μας, πες μου
στις όχθες του Αχέροντα και στις πνοές του ανέμου...
Ποια μοίρα φέρνουν τα νερά, ποια μυστικά κρυμμένα
Ποια θάλασσα σε αγκαλιά τα έχει φυλαγμένα...
Τα βράδια έρχεσαι κρυφά και μπαίνεις στα όνειρά μου
Κόκκινα χείλη με φιλούν και βάφουν τα δικά μου
Κι’ από το ύψωμα σα βγεις ξανά να σ’ ανταμώσω
δώσ’ μου τα χείλη σου να πιω το χρόνο να λαβώσω
:(