.
Printable View
.
η ενσταση μου δεν ηταν στο να το διδασκουν προφανως, καθε αλλο. ηταν στο κατα ποσο ειναι εφικτο να γινει ο σαδισμος τροπος ζωης και κατα ποσο - περα απ'την επιφανειακη ακροτητα - πιανουμε το νοημα του. εχει ενα τεραστιο εκπαιδευτικο, ψυχολογικο και φιλοσοφικο υποβαθρο που μια επιφανειακη (μη αναλυτικη με τα καταλληλα εργαλεια) αναγνωση των εργων του ντε σαντ δεν μπορει να αποκαλυψει.
παρε μια ιδεα
.
θεωρεις οτι εχεις τα καταλληλα παιδαγωγικα, ψυχολογικα και φιλοσοφικα εργαλεια ή δεν καταλαβες γρι απ'το ποστ μου;
.
Έγκλημα και τιμωρία
inb4 crime_and_funishment puns.
η τριλογία "Ακατονόμαστος - Ο Μαλόν πεθαίνει - Μολλόυ" απο Σάμιουελ Μπέκεττ
+
"Το Βιβλίο του Μανουέλ" απο julio Cortazar
με αντιθετη σειρα διαβαζονται, αλλα ενηγουεη :pink:Quote:
Originally Posted by comma.divine
αρρωστοτερη λογοτεχνια εβερ.
καλά ναι, τα έγραψα σε τυχαία σειρά
στηρίζουμε μπεκεττ - αν και από μια συλλογή ποιημάτων του που διάβασα δεν κατάλαβα τπτ...
πάντως και ο Κορτάσαρ τα σπάει - και μου φέρνει πολύ σε μπέκεττ, αν και δε φαίνεται από το στυλ γραψίματος
EDIT: Όχι ρε μαλάκα, τι λέω, λάθος τόπικ.
επίσης γράφεις σε λάθος τόπικ, εδώ λέμε για ΑΡΙΣΤΟΥΡΓΗΜΑΤΑ.
δύο τέτοια είναι Το Μεγάλο Πουθενά και η Λευκή Τζαζ του James Ellroy, 2ο και 4ο μέρος του L.A. Quartet αντίστοιχα. άγχος, πανικός, φρίκη, φρίκη, φρίκη, μαυρίλα, διαστροφή, και ναι, είναι αστυνομικά! το παιδί των τσάντλερ και χάμμετ χωρίς καμιά επίφαση, κανέναν συντηρητισμό και με μπόλικη πρέζα.
(πω άνετα έμπαινε σε διαφημιστικό αυτή η τελευταία φράση, μπράβο μου.)
διαβάστε τα όμως. ο χρήστης γκρίφιθ εξαιρείται γιατί είναι κακόγουστος.
σε λατρευω ρε γαμιόλη και μόνο που τα ανάφερες αλλά γιατί οχι το μπλάκ ντάλια και το κονφιντέντιαλ;Quote:
Originally Posted by LokiTricksterGod
επειδή γίναν μια αποτυχημένη και μια ωραία ταινια; μη γίνεσαι χαζός. και η ντάλια στο βιβλίο είναι η σκέτη καταστροφή τριών ατόμων, δίνουμε ρισπέκς.
ε και το πουθενά είναι άνισο ε, καλό το κυνήγι μαγισσών με τα κουμούνια αλλα το γκέη φάγκοτ σκηνικό ήταν λίγο ξεκάρφωτο.
επίσης το στυλ της άσπρης τζαζ πρεπει να το μελετήσεις σε βάθος.
καταπληκτικά είναι και τα άλλα δύο, αλλά ούτε ταυτίστηκα ιδιαίτερα με χαρακτήρες, ούτε με άγγιξαν σε τέτοιο σημείο, γιαυτό δεν τα λέω αριστουργήματα. το γκέι σκηνικό είναι απ'τα πιο ντιστέρμπινγκ που χω διαβάσει ποτέ (και ναι, εκεί σχεδόν την ένιωσα την αγωνια του upshaw). και νομίζω αυτός ο χαρακτήρας έκανε το βιβλίο αυτό που είναι, το κομμουνιστοκυνήγι ήταν απλά μπάκγκραουντ.
το στύλ της λευκής τζαζ είναι bebop σε λέξεις - και κατάφεραν να το μεταφράσουν σχεδόν ολόσωστα στις εκδόσεις άγρα, μπράβο τους.
Επειδή εδώ μέσα για τίποτα δεν μπορούμε να είμαστε σίγουροι, ελπίζω να σου λείπει ένα "αντίστοιχα".Quote:
Originally Posted by antimusicσε λατρευω ρε γαμιόλη και μόνο που τα ανάφερες αλλά γιατί οχι το μπλάκ ντάλια και το κονφιντέντιαλ;Quote:
Originally Posted by LokiTricksterGod
επειδή γίναν μια αποτυχημένη και μια ωραία ταινια;
πω ρε φίλος μόνο εσύ θα ζήταγες τέτοια διευκρίνηση, σπαστικό. ναι. λείπει ένα "αντίστοιχα". εννοείται.
που λες λόκι δεν είναι οτι με χάλασε το σκηνικό με το γκαιηλικι, ίσα ίσα που από μόνο του είναι άψογα γραμμένο. αλλά όπως και το δεύτερο σκηνικό με τον σίριαλ κιλλερ (pulp απομεινάρι από τα προηγούμενα βιβλία του;) και σε συνδυασμό με την περίεργη δομή του βιβλίου γίνονται τελικά λίγο ξεκάρφωτα, μου φάινεται πως θα μπορούσε να τα έχει δέσει κάπως καλύτερα (όπως αργότερα φάνηκε οτι μπορεί.).
Έχω πετύχει επαγγελματία κακόγουστο που υποστήριζε το αντίθετο, να με συμπαθάς.
"επαγγελματία, κακόγουστο" ή "επαγγελματία κακόγουστο";
2
ο μαριος ειπε ''ντοστογιευση''... .....
Έτσι! Γκάβλωσε μας!
Χθες πήρα το "The People of the Abyss" και λέω να το ξεκινήσω τώρα (!)
Ο ίδιος ο Λόντον είχε δηλώσει πως ήταν το αγαπημένο του από τα βιβλία του.
http://en.wikipedia.org/wiki/The_People_of_the_Abyss
α δεν το ξέρω αυτό, ωραίο φαίνεται, άμα το διαβάσεις να ρθεις να μας πεις.
.
Το από πάνω υπάρχει και σαν "Βραχόκηπος" που είναι συνδυασμός της Ασκητικής με ένα ταξιδιωτικό μυθιστόρημα (; ) του Καζαντζάκη. Το διαβάζεις πολύ ευχάριστα. Αφήνει να εννοηθεί ο συγγραφέας ότι το δοκίμιο γεννήθηκε από τα γεγονότα που εξιστορούνται, αν και κάτι τέτοιο δεν είναι αλήθεια. (Πρώτα γράφηκε η Ασκητική μόνη της κι έπειτα ο Βραχόκηπος).
.
.
Έη. το τελείωσα πριν καμιά βδομάδα. νταξ, η λέξη αριστούργημα είναι λίγη. χαλαρά από τα καλύτερα βιβλία του λόντον. το βάζω κορυφαίο από όσα έχω διαβάσει από δαύτον. (ο θαλασσόλυκος, το κάλεσμα της άγριας φύσης, ο ασπροδόντης, η σιδερένια φτέρνα, γραφείο δολοφονιών επε, ο δρόμος)Quote:
Originally Posted by antimusic
αν γουστάρετε ιστορία....
The Age of Extremes (Η Εποχή των Άκρων) του τρελού Eric Hobsbawm...
απ τα καλύτερα του...
http://en.wikipedia.org/wiki/The_Age_of_Extremes
http://img.infibeam.com/img/7af474ad...0679730057.jpghttp://users.otenet.gr/~louka/images...ofextremes.gif
όποιος καταφέρεται ενάντια στο 100 χρόνια μοναξιά είναι μπινές.
μεγάλο πουθενά το πιο δυνατό στόρι της τετραλογίας παιδιά.κάντε θρεντ να τα πούμε.
.
http://i346.photobucket.com/albums/p..._of_cancer.jpg
Αυτό έχω να θυμάμαι απ'το καλοκαίρι που πέρασε. Άπαιχτη η γραφή του Miller. Μάλλον το καλύτερο βιβλίο του. Ταξιδιάρικο, ρετρό, αισθησιακό, ειρωνικό, φιλοσοφικό..
.
.
Tom Robbins - Jitterbug Perfume
Charles Bukowski - Women
Norman Spinrad - Agents Of Chaos
Jeff Noon - Vurt
Philip K. Dick - Ubik
Πόσο υπέροχο. Και αυτή την περίοδο σκεφτόμουν να διαβάσω και τπτ άλλο από αυτόν, τι προτείνετε;Quote:
Originally Posted by cybernaut
.
^
Ποποοο το 1919 [κάποια μέρη του] το διδάχτηκα στη σχολή \m/ πολύ ενδιαφέρον.
Άλλα 2 αριστουργήματα imo πάντα:
Το Ilion του Dan Simmons [στα ελληνικά: εκδόσεις Anubis] Μια απίστευτη ιστορία όπου μπλέκονται οι Θεοί του Ολύμπου, ο πόλεμος στην Τροία, τα οροπέδια της Αφροδίτης, ο Φρόυντ, η φιλοσοφία, η ψυχολογία και ένας ήρωας που δν την παλεύει καθόλου μα καθόλου. Το ξέρω, ακούγεται αχταρμάς, και όμως όλα αυτά συνδέονται ;)
Και το Manfred του Byron για φιλοσοφικές αναζητήσεις περί ζωής και θανάτου, έντονη δόση πεσσιμισμού και όχι μόνο..
ποιά φιλοσοφία, εργαλείο;Quote:
Originally Posted by Παρακμιακό Εργαλείο
