Αληθινό Νάτσος.
Printable View
Αληθινό Νάτσος.
Jim Jarmusch, Charlie Kaufman, Clint Eastwood, Guy Ritchie, Danny Boyle, Woody Allen. Αν θες κι άλλους πες.
Θέλεις στ' αλήθεια να τολμήσεις να δηλώσεις ότι δεν είχε λόγο ύπαρξης η "Καμιά Πατρίδα Για Τους Μελλοθάνατους" (είναι ταινιάρα) αλλά είχε ο "Αντίχριστος";
Ναι, θέλω να δηλώσω ακριβώς αυτό. Όπως και το Ντογκβιλ, Δαμάζοντας τα Κύματα, οι Ηλίθιοι (αφιερωμένο) και σχεδόν όλες οι ταινίες του.
Μόνο ο Τζαρμους υπάρχει απ' αυτούς που λες, ο Αλλεν αυτός που πήρε για ηθοποιό την κάρλα μπρούνι δεν είναι;
Α. Σκάνδαλο.
Agoraphobic_S.I., εντελώς φιλικά, έχεις ξεσκιστεί στη μαλακία σ' αυτό το θρεντ. δηλαδή, ανούσιο namedropping με σκηνοθέτες άσχετους μεταξύ τους, και κυρίως, άσχετους με το σημερινό αμερικάνικο σινεμά. για αποκορύφωμα, αντιτείνεις τον τρίερ ο οποίος τα τελευταία 10 χρόνια είναι ένας μεταμοντέρνος απατεώνας (τουλάχιστον τον καιρό του δόγματος το διακήρυττε κιόλας και όλα ήταν όμορφα). και μάλιστα κατ' αντιπαράθεση προς τους ανύπαρκτους κάουφμαν (!) και ήστγουντ (!) (εντάξει quy ritchie και woody allen έχουν όντως χρόνια να φτιάξουν μια πραγματικά καλή ταινία).
το να πει κάποιος ότι σήμερα η αμερική δεν έχει έναν καζάν, δεν έχει νόημα, γιατί όντως δεν έχει, από το 1976. και να είχε σήμερα έναν, δεν θα ήξερε τι να τον κάνει. γι' αυτό και ο άνθρωπος δεν έκανε ούτε μια ταινία τα τελευταία 30 χρόνια της ζωής του.
όπως και να 'χει το πράμα, μετά τον θάνατο των τελευταίων μεγάλων μοντερνιστικών ρευμάτων στο σινεμά (με τελευταίο το γερμανικό νέο κύμα), η αμερική ήταν η μόνη χώρα που o κινηματογράφος άνθισε σε μαζικές και συλλογικές διαστάσεις. πρώτα με το new hollywood και μετά με το ανεξάρτητο σινεμά. και ίσως η μόνη χώρα που έχει ακόμα τέτοια σκηνή.
η εκτίμησή μου είναι ότι απλά δεν έχεις δει πολλές ταινίες (συμπεριλαμβανομένων των κοέν). αν κάνω λάθος, σου ζητώ συγνώμη και επανεκτιμώ ότι πρέπει να παρατήσεις για λίγο την λατρεία της ψευτο-προτωπορίας και να κάτσεις να απολαύσεις καμιά ταινία της προκοπής (φτιάξε και ποπ κορν άμα θες).
για αρχή προτείνω το μπάρτον φινκ :)
Jeff Bridges εδωσε ρεστα οπως ηταν αναμενομενο. Το κοριτσακι και ο Damon επαιξαν και αυτοι πολυ καλα, και ο κακος γαμησε εστω και για τα λιγα λεπτα που βγηκε στο φακο. Κατι που δεν το περιμενα. Γενικα ομορφη ταινια, το μονο που δε τρελανε ηταν η μουσικη αλλα ενταξει δεν μπορουμε να τα χουμε και ολα δικα μας.
Όντως, έχω δει πολύ λίγες ταινίες. Γιατί αυτό που βλέπουμε δεν είναι ούτε κίνημα-, αφού εδώ και δεκαετίες απευθείνετε αποκλειστικά στις καταναλωτικές μάζες των ιδιωτών, ούτε -γράφος, γιατί δεν υπάρχει τίποτα αξιολογό να γραφτεί, κάθε δημιουργία έχει περιθώριο ζωής μέχρι την επόμενη και ύστερα χάνεται στη λήθη της υπερπαραγωγής. Μη μου λες λοιπόν για ταινίες, την εποχή που ούτε η "πρωτοπορία" της τέχνης δεν μπορεί να γίνει πραγματικά ριζοσπαστική. Το ξεπέρασμα του κινηματογράφου ήρθε μέσα από τον ίδιο, όταν φτάνουμε να θεωρούμε αριστουργήματα ταινίες τύπου Aviator και No country for old men. Εκτος αν το κάλλος περιορίζεται απλά στην "ομορφιά" των εικόνων και έχει να κάνει μόνο με τις αισθήσεις.
Το τέλος προέκυψε όταν βγήκε κάτι σαν αυτό
http://www.youtube.com/watch?v=oZBKgYgc7mw
Να ξέρεις, θα μου άρεσε πάρα πολύ να απολαμβάνω τους κάθε Κοεν και τον κάθε Άλλεν.
σε γουστάρω γιατί είσαι ξύπνιο παιδί αλλά πέφτεις έξω τόσο στην ιστορία του κινηματογράφου όσο και στην "πρωτοποριακότητα" του ντεμπόρ.
αλλά δεν έχω όρεξη να το συζητήσω στα φόρουμς
τι μιτσελ γαμω την αεκ μου και σιγα τους χλεχλεδες που αναφερεις
εμεις εδω στην ελλαδα ειμαστε ανατολικοι γιατι εχουμε ευαισθητες ψυχουλες (ξoon-ζo Bong.Chan-γook Park.ξi-woon kim διδασκουν ψυχαναλυση,90s kai 00s ολοι τους ε οχι προ χριστου πραματα)
και http://wkwai.free.fr/wong-kar-wai_fichiers/1.jpg πιο νοτιοδυτικα γιατι αγαπαμε αχαλινωτο στυλιζαρισμα
για το αμερικάνικο σινεμά λέμε αφού
πάντως είναι πολύ αστείο ότι εκθειάζεις την "διδαχή" "ψυχανάλυσης" των κορεατών και κράζεις πρώτο-πρώτο τον μίτσελ. latent?
Μόλις την είδα και εγώ.
Spoiler
MONO JEFF BRIDGES \m/