Σκάσαμε μαλακάσσα κατα τις 6μιση. Μιας και το σάββατο είχα δει πως τα κάγκελα στο ένα τούνελ τα είχανε εκτοπίσει, είπαμε να αρχίσουμε απο κει μπας και.
Εγώ δεν είχα ξαναμπεί σ'αυτά. Μπαίνουμε λοιπόν σ'εναν τσιμεντένιο αγωγό νερού με ύψος γύρω στο 1,30 και πλάτος κάνα μετρό. Στα 10 μέτρα κάπου, οπού και σκοτεινιάζει πια, πέφτουμε σε τοίχο και έχει τρύπα για να κατέβεις κάπου δύο μέτρα. Σίδερα, μαλακίες να πετάγονται απο δω κι απο κει, νερά να στάζουν, ανεπαρκής φωτισμός απο τα κινητά, αράχνες παντού.
Τεσπά κατεβαίνουμε προσεχτικά και μπαίνουμε στη συνέχεια του αγωγού, στο κάτω επίπεδο. Ακόμα πιο κοντός.. Νερά και λάσπες κάτω, αράχνες και φωλιές εντόμων και σωλήνες πάνω. Πλέον δε βλέπεις έξοδο ούτε μπρος ούτε πίσω. Την περισσότερη ώρα δεν έβλεπα τίποτα γιατί το κινητό το είχε ο μπροστινος μου. Πήγαινα σχεδόν στα τυφλά με οδηγό τον κώλο του απο τον οποίο κρατιώμουν. ΤΡΕΛΗ κλειστοφοβία. Είχα αρχίσει να τρώω ψιλοφρίκες.. Παίζανε στο μεταξύ και αστειάκια περι τοίχων που ξαφνικά αρχίζουν να κλείνουν και δεν ήξερα αν πρέπει να κλάψω ή να γελάσω :razz:
Σε κάποια φάση ο αγωγός γινεται στρογγυλος και μικραίνει κι άλλο.. Αρχίζει όμως και αχνοφαίνεται η έξοδος. Εκεί συνέχισε ο ένας μόνο να δει τι παίζει γιατί κρέμονταν άπειρα σκουπίδια απο το ταβάνι και είχε μπολικη λάσπη.
Καιιιιιιιιιιιιιιιιι... τζίφος!
Νέα κάγκελα, πιο πολλά αυτή τη φορα. Μια δυο κλωτσιές, τίποτα. Εκεί που λές αντε θα βγούμε και θα αναπνεύσουμε, φάτο και γύρνα πίσω τώρα. Κάπου στα 40-50 μέτρα υπολογίζω το μήκος της σήραγγας.
Τελείως ιντιάνα τζόουνς το σκηνικό.
Τεσπά πλάκα είχε εν τέλει, αρκετό γέλιο και μέσα, αλλά τις φρίκες μας τις ψιλοφάγαμε όσο να'ναι.
Ε γυρνάμε, πάμε για ένα τσεκ κ στα άλλα τούνελ (παΝΕ για την ακρίβεια..) αλλά δεν.
Επόμενο βήμα ο φράχτης απο τον οποίο μπήκαν οι περισσότεροι που πήγαν νωρίς, ο οποίος όμως τώρα είχε σεκιουριτάδες ανα 10 μέτρα. Είχαμε και κοφτάκι, αλλά όπου και να πηγαίναμε κάποιος μας έβλεπε..
Τελευταία ελπίδα το κάμπινγκ λοιπόν, οπού μπαίνοντας μας πήραν στο κυνήγι οι σεκιουριτάδες. Πολύ καυλωμένοι ήταν χτές. Πετύχαμε και τον καλό απο το σάββατο, αλλά μας λέει πακέτο σήμερα, εχει τιγκά σεκιούριτι κ να φύγουμε γιατί τον βλέπουν που μας μιλάει κ δε μπορεί να κάνει κάτι και τέτοια. Στο μεταξύ έχουν αρχίσει κ σκάνε μέσα παρεούλες τσαμπατζίδων απο δω κι απο κεί και παίζει ένα συνεχές κυνηγητό και κρυφτό ανάμεσα στις σκηνές. Όλα αυτά όσο παιζουν Down btw :(
Εν τέλει, σε φάση που οι περισσότεροι σεκιουριτάδες ασχολούνται με το μπούγιο, εμείς πάιρνουμε πρέφα ένα ζευγαράκι που πάει και χώνεται κάτω απο μια ξύλινη πόρτα εκεί δίπλα στο κάμπινγκ που έχει μια αποθήκη με ξύλα δεν ξέρω κ γω τι, ε και την κάνουμε κι εμείς με ελαφρα προς τα κει πριν το δουνε όλοι (πουστια κι ετς).
Πάμε λοιπόν, περνάω εγω στα μπάμ και με το που μπαίνω στο χωράφι σκάει σεκιουριτας και με αρπάζει απο το χέρι όσο οι άλλοι περνάνε απο κάτω απ την πόρτα. Με το που σηκώνονται του τραβιέμαι και κάνω μερικά βήματα πίσω και ο τύπος σαστίζει γιατί δεν ξέρει ποιον να πρωτοπιάσει. Οπότε τελικά μαγκώνει τους άλλους κι εμένα μου ουρλιάζει να ΠΑΩ ΕΚΕΙ ΑΜΕΣΩΣ!!!! OOOOXXXIIIIIII του λέω και απομακρύνομαι με το πάσο μου φωνάζοντας και στους άλλους να τρέξουν. Κρατάω μια απόσταση ασφαλείας για να βλεπω τι παίζει, όταν ξαφνικά οι δικοί μου αρχίζουν και τρέχουν και ερχονται σε μενα και χωνόμαστε στον κόσμο και όλα καλα :D
Δεν του ξέφυγαν όμως, τον πρήξανε να σκηνοθετήσουν τη φυγή για να μην τον εκθέσουν και τελικά συμφωνησε, χαχαχ.
Το ηθικό δίδαγμα είναι πως Ο ΕΠΙΜΕΝΩΝ ΝΙΚΑ!!! :dfinger:
Αυτά =]