Printable View
"αντικειμενικά καλό"~=κλισέ όμως.
Και πολλά τραγούδια επαναλαμβάνονται στις λίστες. Που δεν είναι και πολλές. Έχω μετρήσει 2 Lady Fantasy, 2 Eleanor Rigby, 2-3 Gothic Love Song κτλ. Οπότε αν βγάλεις τελείως τον υποκειμενικό παράγοντα, χάνει πολύ ενδιαφερον.
kai o xristis entrancemperium me ksafniazei euxarista dilonontas to profanes (???) a/ gia tous arcturus sxetika me to poio einai to kalytero pou xoun grapsei! kai b/ gia tous dhg kai to kronet.
Πραγματικά είναι πολύ δύσκολο :|
Εγώ προσπάθησα να χρησιμοποιήσω ως κριτήριο περισσότερο το πόσο "μεγάλο" νιώθω ένα τραγούδι, και να απαλείψω το ρόλο που έχει παίξει στον ψυχισμό μου επειδή έτυχε να ταιριάζει σε μια φάση της ζωής μου (ειδάλλως δε θα είχε ιδιαίτερη αξία για κανέναν άλλο η λίστα). Επίσης, ενώ διάφοροι καλλιτέχνες και άλμπουμ μου αρέσουν ίσως και περισσότερο από τα παρακάτω, βάζω μόνο τα κομμάτια που καταφέρνουν να συγκεντρώσουν μέσα στα όριά τους τις "αποκαλυπτικές στιγμές" που προειπώθηκαν, αυτοτελώς. Τέλος, αναγκάστηκα να περιοριστώ τεχνητά σε ένα τραγούδι από τον κάθε καλλιτέχνη, γιατί αλλιώς δε μου έβγαιναν με τίποτα. Με τίποτα, όμως.
Οπότε με πόνο καρδιάς (καταραμένε First poster) και χωρίς καμία απολύτως σειρά, ορίστε:
Matt Uelmen - Tristram theme
Όσοι δουλέψουν αυτή την επιλογή, απλά δεν το έχουν ακούσει έξω από το Diablo. Musical landscapes.
My Dying Bride - Symphonaire Infernus et Spera Empyrium
Μεγάλης κλίμακας κομμάτι, στα αυτιά μου. Ξεκινάει σέρνοντας τα βήματά του βαριά, και συνεχώς αυξάνεται η ένταση, με τρόπο που σε παρασύρει σε πρωτόγονα συναισθήματα. Τα λόγια σκέτο παραμύθι, αλλά με βαθιά, αληθινή λυρικότητα που βγάζει νόημα από το παραμύθι. Make yourself all honey, and the flies will devour you.
Regina Spektor - A Cannon
Ένα μικρό έπος. Για τι να πω; Για τη μουσική; Για τους στίχους; Για τα παιχνίδια που κάνει η πουτάνα, και κάθε φορά που το ακούω με κάνουν και χαμογελάω;
The Gathering - Souvenirs
Η ζωή σε τραγούδι. Έχω δακρύσει σε λεωφορείο ακούγοντας αυτό.
Krzysztof Penderecki - Threnody for the Victims of Hiroshima
Η φρίκη σε νότες. Πρέπει να το ακούσεις μια φορά τουλάχιστον στη ζωή σου.
The Tiger Lillies - Why are you laughing?
Ο Martyn Jacques σε κάνει να σκάσεις και να σκυθρωπιάσεις. Και έχει και επιχειρήματα.
Lisa Gerrard & Pieter Bourke - Iguazu
Δεν έχω λόγια. Χτυπάει ευαίσθητη χορδή, και χωρίς καν λόγια: την κούραση και τη ματαιότητα των πάντων. Σε μένα δηλαδή.
Skyclad - Alone In Death's Shadow
Ενώ συνήθως είναι οι στίχοι των Skyclad που γαμάνε, σε αυτό το κομμάτι, η μουσική και η ερμηνεία κυριαρχούν. Το διπλό σόλο προς το τέλος ακούγεται στα αυτιά μου θεϊκό, και δεν ξέρω γιατί. Και μετά έρχεται το τελικό ξέσπασμα. Επίσης, μην αδικήσω και τους στίχους, τα έχουν τα puns τους :)
Loreena McKennitt - Courtyard Lullaby
Βρίσκεται σε δικό του κόσμο τελείως. Και σε μεταφέρει εκεί.
Madder Mortem - Breaker of Worlds
Έχει πολλά ελαττώματα, αλλά επίσης είναι και το τραγούδι που όταν το άκουσα αισθάνθηκα ότι είναι το πρώτο που πετυχαίνει ένα αισθητικό αποτέλεσμα που έψαχνα καιρό.
Επίσης, ανεβάστε, ρε μουνιά. Το thread είναι ό,τι πρέπει για playlist.
Και τέλος, νιώθω ότι έχω πολλάαα ακόμα να ακούσω.
@iskra
Τυχαίο είναι. Μη λέμε μαλακίες.
Edit n.3: αμαν πια σταματήστε να ποστάρετε, δε θα το στείλω ποτέ. :evil:
Edit n.4: έλεος.
Edit n.5: κατεβάστε τα κιόλας (νταουνλόαντ δεμ ολρέντυ!)
Quote:
Originally Posted by Shadowking
nai alla ola ta tragoudia pou exoun emfanistei, eite mia fora, eite 15, EINAI "antikeimenika" kala :!:
Me eixes upotimhsei . . 8)Quote:
Originally Posted by iskra
γιατι καμπριο ομως;
εύγε.Quote:
Originally Posted by Harbinger of Death
no reply,last goodbye.
1. Doom-free yourself.βγαζει μεσα απο μια σκατενια αποψη μια ελπιδα οτι μπορουν ολα να αλλαξουν.ακομα και ο εαυτος σου.
2. Heresy-genocide.υστερια,απογνωση για οσους χαθηκαν και θα χαθουν.λυσσα...
3. Discharge-fight back ακομα και αν εισαι αδυναμος,μην γυρνας το μαγουλο....
4. Wipers-when its over γιατι θα γελαμε οταν θα εχουν τελειωσει ολα.
5. D.r.i-five year plan.η Εκδικηση.η χαρα του να γαμας οποιον σε γαμησε.
6. Final conflict-last sunrise.γιατι μου θυμιζει την καταστροφη της εφηβειας μου,οπως και ενα αυτοσχεδιο τι σερτ που ειχα φτιαξει.
7. Verbal abuse-disintegrate.εεε γιατι ξεκωλιαζει τους κουλτουρομαλακες.
8. Partisans-no U turns.γιατι γαμαει παναγιες και με κανει να χορευω μετα απο τοσα χρονια...
9. Blitz-voice of a generation.Γιατι μεσα του ακουω τους αποηχους μιας ξεχασμενης γενιας.
10. 7 seconds-young till I die.Γιατι ειναι το καλυτερο hxc τραγουδι ποτε.
ποσταρισμα απο πεμπτη που θα χω ολα τα κομματια. Βαριεμαι να κατεβαζω τώρα.
Βάλς των Χαμένων Ονείρων ρε μαλάκες... :touched:
Ξέχασα.
@zihuatanejo
Ντάξει. Οι επιλογές σου με σκότωσαν. Τα I want to break free, Valse d'Amèlie ήταν στους φιναλίστ μου. Μπορεί και να μην τα έβαλα επειδή είχαν ήδη μπει.
Edit: δεν είναι κατάσταση σε αυτό το thread. Λες και είμαι σε δημόσια υπηρεσία.
λοιπόν. είναι χαζό να σπαω το κεφαλι μου. είναι πολλά αυτα που θα πρεπε να μπουν.
Στην παρακατω λίστα δε θα βρείτε κομμάτια οπως R.E.M., Pink Floyd, Portishead Parathyrohead κ.λ.π. Αναγνωρίζω ότι είναι καλοί αλλα δε με νοιάζει. Δε μιλήσαν ποτε μεσα μου τετοιες μπάντες. Θα βαλω εδω κομμάτια που αλλα τα ακούω απο μικρός χωρίς σταματημό και άλλα που είναι special guests και όταν σκανε μου κανουν πουτανα την αδρεναλίνη.
Είναι πολύ σημαντικό να τονίσω, ότι δε με απασχολεί η τεχνική της καθε μπάντας, τα περίτεχνα ρίφφ της και πόσα θέματα εχει το κομμάτι κ.λ.π. Παίρνοντας ως δεδομένο ότι η μουσική δενει με εικόνες, στιγμες της ζωής, μυρωδιές θα παραθέσω κομμάτια που για καποιους ανεξήγητους λόγους με σηκώνουν την τρίχα. Επίσης όταν λέμε αγαπημένο μου κομμάτι δε σημαίνει απαραίτητα ότι είμαι στο δωματιο με κεριά και ακούω καταθληπτικές μελωδίες που με βυθίζουν, σκαω κι ενα μπαφίδι και μου τη λεει αλλιώς. Ένα αγαπημένο κομμάτι μπορεί να σε κανει να θέλεις να γελάς, να χορεψεις ή ακομα να πιείς ενα ποτήρι κρασι. Τέσπα φλυαρίες.
Ορίστε η δική μου λίστα. δεν υπαρχει σειρα προτίμησης. Απλά είναι η λίστα που θα μου βάλεις και θα με κανεις να σου καθαρίζω το δωματιο για 10 χρόνια.
1.The Gathering - Saturnine taken by If Then Else (2000)
Με μαγεύει η φωνη, είναι συνδυασμένο με χειμώνα στο χωριό και δε σας κρύβω ότι μερικές φορές με παιρνουν τα ζουμιά γιατι νιώθω την αδικία που πνίγει την ηρωίδα/ήρωα του κομματιου.
2.Homo Iratus - Dead Upon Conception taken by Human Consumes Human (2001)
Με το κομμάτι τούτο γίνομαι Χούλκ. Με παλαβώνει. Θελω να κανω σαματα και πόγκο. Οταν το παίξαν λάιβ το 2000 επαθα την πρώτη ρίξη χιαστων.
3.King Diamond - Room 17 taken by The Spider's Lullaby (1995)
κούνημα και κακό! Έχει ωραία ιστορία ο δίσκος, και μ'αρέσει το χώσιμο του. Ετσι όπως τραγουδάει εχει πολλή φαση και η θεατρικότητα σε βάζει πραγματικά μεσα στο δωματιο με τις αραχνες.
4.Prodigy - Funky Shit taken by The Fat of the Land (1997)
δυσκολεύτηκα πάρα πολύ με τούτο καθώς μ'αρεσουν κι αλλα απο τους προντιτζι, αλλα με κανει να χορεύω και να περνώ καλα.απλα τα πραματα.
5.Rammstein - Mein Herz Brennt taken by Mutter (2001)
α καλα τώρα. μ'ανατριχιάζει, εχει πολύ παθος και τρομερή κλιμάκωση!
6.Pantera - Fucking_Hostile taken by Vulgar Display Of Power (1992)
ρε χαρά στα τέρματα, γεμίζει η ψυχούλα σου. νευριάζεις με καναν μαλάκα, γυρνας σπίτι αφου τον εχεις μπινελικώσει και βάζεις και τον Ανσέλμο να του τα πει κι αυτός ενα χεράκι.
7.Γρηγόρης Μπιθικώτσης - Βρεχει στην φτωχογειτονια
πω πωωω, μεγαλεία..... και παραλληλα ταπείνωση. σε κανει να τιμάς αυτα που χεις. Περνα η ζωή σου μπροστα απο τα μάτια σου. Ειδικά όταν παίζουν και ξύδια.
8.Little Richard - Tutti Frutti
Womp-bomp-a-loom-op-a-womp-bam-boom κι όποιος δε κουνιέται ειναι ΜΑΛΑΚΑΣ
9.Rainbow - Gates Of Babylon taken by Long Live Rock'n'Roll (1978)
ντίο και πάλι ντίο! είναι ωραίος.Ατμοσφαιρικό κομμάτι και πολύ ταξιδιάρικο.
10.Death - Spirit Crusher taken by The Sound Of Perseverance (1998)
δε λέω τιποτα γι'αυτο.
ρε μαλακα συμπο είναι αδικοι οι όροι. ειναι αδικοι. να πα να γαμηθείς. δεν εχει χώρο!
Το θρέντ είναι υπέρμετρα γκέη, δεν μπορώ να μην συμμετέχω λοιπον!
1)Frank Zappa - Peaches en regalia
Ο αγαπημένος μου καλλιτέχνης και το αγαπημένο τραγούδι αντίστοιχα!
2)Chick Corea - Spain
Με τρελαινει το θέμα του όπως και όλο το τραγούυδι γενικότερα προφανώς!
3)MrBungle - Ars moriendi
Ο συνδυασμός βαλκανικών στοιχείων με την τρέλα τους με συναρπάζει!
Τα υπόλοιπα σε τυχαία σειρά!
4)Pink floyd - lucifer sam
Ηθελα να βάλω ένα παλιό και έβαλα αυτό που μου κανε εντύπωση μικρός γιατί μου θύμιζε το μπάτμαν
5)Genesis - musical box
Η μεγαλειότητα του symphonic prog! όπως λέει ένας φίλος "οι genesis ανέβασαν τόσο ψηλά τον πήχη που λογικό ήταν το προγκ να παρακμάσει μετά". Ίσως έχει δίκιο!
6)SRV - Riviera paradise
Ε να βάλω και ένα κιθαριστικο! Θα βαζα johnson αλλά και ο ίδιος αυτό θα βαζε, τον ρώτησα!
7)gentle giant - wreck
Για την επικότητα του ριφ, ωστε να μην βάλω κανενα King will come.
8)king crimson - happy with what you have to be happy with
Ήθελα να βάλω ένα σύγχρονο. Το συγκεκριμένο με εντυπωσιάζει και στιχουργικά!
9)ozric tentacles - Coily
Το πρώτο τραγούδι απαφτούς που γουσταρα τόσο επειδή το άκουγα στο ραδιώφωνο! ως εισαγωγή σε εκπομπή!
10)jethro tull - acres wild
Λόγω παραδοσιακών στοιχείων.
Λείπει ο cave αλλά δεν ταιριάζει με τα υπόλοιπα!
Άλλωστε το θρέντ είναι για τον πέο
Dax Riggs - Didn't know Yet What I'd Know When I was Bleeding
My heart is satellite remote
We vs. Death - My Dog Is Watching Me
του ρου ρου ρου ρου... τουρουρουρουρου! μελωδία και πάμε σαξόφονο ή ότι είν' αυτό
Kyuss - Catamaran
καλοκαίρι... πονος... δεν είμαι σίγουρος για πιο λόγο όμως
Queensryche - The Mission
η καλύτερη μελοδία που έχει γραφτεί ποτέ
Acid Bath - Dead Girl
Έρωτας...
Slo Burn - Positiva
προσωπική επιλογή
Madrugada - Strange Colour Blue
Ουρανός, Ομορφιά, Μοναξιά
Minsk - Embers
Is it time the sun arrived to burn away the numb, In the flesh denying the eyes of time
Sigur Ros - Staralfur
γιατί όταν το ακούω αισθάνομαι ότι κολυμπάω στη θάλασσα, μόνος τα ψάρια δίπλα μου, ήσυχα, ήρεμα, όμορφα
Wipers - Doom Town
Life's so incomplete...
edit: έλεος!
πέντε ποστς μέχρι να γραπσω το δικό μου!!
βάζω και μπόνους γιατί μπορώ
(bonus) Μπιθικώτσης - Ένα όμορφο αμάξι με δύο άλογα
γιατί είναι όλα αυτά που έζησα και θα ζήσω
όταν λέτε "προσωπική επιλογή" εννοείται πως οι άλλες ήταν επιβεβλημένες;
Δηλαδή ήρθε ο άλλου και του λέει βάλε κρασί, φέρτε να πιούμε, κιέχει ένα φεγγάρι απόψε;;
θαμπς απQuote:
Originally Posted by Harbinger of Death
Βάλτε κρασίQuote:
Originally Posted by carheart
Φέρτε να πιούμε
Satan.
για το slo burn έβαλα προσωπική επιλογή επειδή δεν έχει κάτι το πρωτότυπο ώς τραγούδι απλά έμενα με σιγκινεί και με τραβάειQuote:
Originally Posted by carheart
Οταν λενε προσωπικη επιλογη φιλε καρχαρτ, εκτιθενται γιατι το συμπερασμα ειναι οτι ειτε το συγκεκριμενο τραγουδι δεν το θεωρουν τοσο γαματο ωστε να μπορει/πρεπει να εκτιμηθει απο ολους, απλα του εχουν μια αδυναμια. Η με την ιδια "λογικη", ειναι σαν να λενε οτι τα υπολοιπα 9 ειναι γαματα και θα πρεπε να εκτιμηθουν απο ολους, αλλα στους ιδιους δεν αρεσουν και τοσο ωστε να εμπαιναν αντιστοιχα και σε μια ελλιπη λιστα απο 10 αγαπημενα τους τραγουδια, κι οχι αναγκαστικα τα καλυτερα.
ε όλα θα πρεπε να ναι ετσι.
χμμμ, βλέπω το τόπικ είναι για "αριστεροπερίεργους" (πλην guardianofκτλκτλ) αλλά θα κάνω κι εγώ μια προσπάθεια το βράδυ. για την ώρα ξέρω σίγουρα το πρώτο.
εννοώντας??Quote:
Originally Posted by Raven Lord
τα tea party και τετοια? Δε πιστεύω να περίμενες να πεφτουν συνεχεια κομμάτια ροκ και και μεταλ?
καταρχάς αυτό
έπειτα:Quote:
Originally Posted by distortionofperception
αντικειμενικότητα δεν γίνεται να υπάρξει σε τέτοιο τοπικ
ακόμα κ καθαρά "μουσικά" να το πάμε μπορεί εσένα να σ'αρέσει κάτι που εμένα μου φαίνεται άθλιο
τελείως, μα τελείως υποκειμενικά, τα παρακάτω είναι η υπερβολικά μικρή λίστα μου
κ ο τρόπος που μίλησαν σε 'μένα τα κομμάτια αυτά (όπου μπορώ να σχολιάσω, το κάνω), αφήνοντας έξω κάποια που έχουν αναφερθεί από άλλους χρήστες
Π. Σιδηρόπουλος - Γερομαθιός
Δάμων κ Φειδίας βσκ. κιθάρα/κρουστά/φωνή μόνο και κόσμος να δίνει tempo.στίχοι που μιλάνε για όνειρο ζωής, για έναν πραγματικά ευτυχισμένο άνθρωπο που θα θέλαμε όλοι να του μοιάσουμε
Black Sabbath - Solitude
οι στίχοι μιλάνε από μόνοι τους δεν χρειάζεται καν να σχολιάσω κάτι. Η μοναξιά κ η απόγνωση σε όλο της το μεγαλείο κ παιγμένο από μια αγαπημένη μπάντα με τον καλύτερο τρόπο
Active Member – Γερνάς
Ν. Παπάζογλου - Το Πηγάδι
Τρύπες – Αμνησία
Όσοι περνάν τη χώρα της απόγνωσης, παθαίνουν αμνησία..
Anathema - Parisienne Moonlight
γιατί υπάρχει εκείνη
Kyuss – Whitewater
Γιατί με κάνει να πιάσω ότι υπάρχει μπροστά μου εκείνη τη στιγμή και να το κουνάω ρυθμικά μαζί με το κομμάτι, να χοροπηδάω σαν κατσίκι, να φωνάζω τους στίχους κ όπου δεν έχει φωνή να ουρλιάζω τα ριφ. Και ‘κει κάπου στα 3-4 λεπτά. να αράξω, να ανοίξω μια μπυρίτσα με συνοδεία τσιγαρακίου και να χαλαρώσω ακούγοντας την κατάθεση ψυχής από τους Kyuss, μέχρι που θα τελειώσει, θα μπω στον γκρουβάτο ρυθμό well honny you know that you can and will lick my dooooaaaaah, θα σηκωθώ κ θα το ξαναβάλω αμέσως
Pink Floyd - Shine On You Crazy Diamond (Part One)
Το πρώτο κομμάτι Floyd που άκουσα και δεν θυμάμαι κ πότε είναι. Απλά θυμάμαι τον πατέρα να βγάζει τον δίσκο με προσοχή, να τον βάζει να παίζει κ να κάθεται στον καναπέ. Στην αρχή δεν ακουγόταν τπτ. Πήγα κάθησα δίπλα του περιμένοντας. Όταν τελείωσε κατάλαβα.
Pantera - This Love
Συνδυάζει τα πάντα. Έτσι απλά (πρώτη επιλογή ήταν το Fucking Hostile αλλά με κάλυψε ο ντιστορσιον)
The Doors - Five To One
Γιατί είναι μια τελειότητα στα αυτιά μου. Γενικά οι Doors είναι απ’τις πιο αγαπημένες μπάντες, αν όχι η πιο αγαπημένη.
Να μια πολυ ωραια λιστα. Μπερδευτηκες βεβαια λιγο με τους Active Member. :gun:
Καθολου για αριστεροπεριεργους δεν ειναι το θρεντ, για πουστηδες, γκει και φλωρους ειναι. Ηδη εχω 3 λιστες δηλαδη.
Quote:
Originally Posted by hcpunksonacid
anevase to. grigora.
afto 8a lega kai go.punkh welcome back!Epishs sxetika me to periexomeno ths listas afto pou katalava egw eks arxhs htan oti 8a eprepe kapoios na grapsei tragoudia pou ta exei mesa sthn kardia tou kai oxi afta pou 8ewrei texnika h sun8etika ktl kalutera.Outws h allws ap oti vlepw apo tis upergamates 10 pou exoun grapsei oloi ta sxolia tous miloun gia ta sunais8hmata pou tous prokaloun ta kommatia kai oxi gia to poso texnika einai.
joy division - shadowplay
χωρίς μια νότα παραπάνω ή παρακάτω και μια φωνή να σπάει κόκκαλα κλιμακώνοντας χωρίς να υψώνει τον τόνο.βρώμικα πεζοδρόμια, φώτα διερχόμενων αυτοκινήτων και απάθεια και αστικά και εγγλέζικα, και το rock'n'roll στην αποθέωση.
led zeppelin - when the levee breaks
αυτό το τραγούδι κάπως έζησε μέσα στο χρόνο, γραμμένο από ανθρώπους που ταξίδευαν μακριά από την πλημμύρα που τους βρήκε και βρήκε την καλύτερη μπάντα." don't it make you feel bad, when you're tryin' to find your way home, you don't know which way to go? "
pink floyd - time
ticking away the moments that make up a dull day.
(θα μπορούσε να είναι και το julia dream)
portishead - machine gun
θα μπορούσε να είναι και το idioteque.τέλος πάντων, το beat που σε εκτελεί.
gy!be - antennas to heaven
o helm ως συμπλεγματικός χρήστης έχει υποστηρίξει ότι για να εκφράσεις κάτι οτιδήποτε βαθύ και σπουδαίο και λεπτομερές και συγκλονιστικό χωρίς ούτε μία λέξη πρέπει για διάφορους λόγους να είσαι τύπου ο στραβίνσκι.η αλήθεια είναι ότι έλεγε παπαριές.
μάρκος βαμβακάρης - τα μπλε τα παραθύρια
ασυνέχεια αλλά είναι το αγαπημένο μου ερωτικό τραγούδι του μάρκου που ήταν καλλιτέχνης και δεν το πίστευε, που και να ήθελε να πει ή γράψει κάτι περιττό δε θα ήξερε πως.
rolling stones - gimme shelter
I tell you love, sister, it's just a kiss away.
otis redding - ain't no sunshine
τα έχουν πει κι άλλοι.
black sabbath - war pigs
πρώτο μεταξύ ίσων από την άλλη καλύτερη μπάντα.
jacques brel - ces gens la
η (μόνη) σημαντική προσφορά του γιάννη κάλκη σε αυτό το φόρουμ.έπαθα λέμε πλάκα.
και 5 άκυρα αλλά δυνατά!
bathory - song to hall up high
εδώ είναι αυτό που συμβαίνει όταν κάποιος κάνει τραγούδι ένα κομμάτι του εαυτού του, όσο πιο τίμια και άρεια και ειλικρινά και χλατσωτά πάει.
mono - l'america
χωρίς αδερφίστικες περιγραφές.
in the woods... - mourning the death of aase
στην εκδοχή από το heart of the ages.
σoundgarden - jesus christ pose
συμπυκνώνει τη μισή μουσική που γουστάρω ναούμε.
kyuss - freedom run
την άλλη μισή.
Ανεβάστε όμως ε.
Ανεβάζω τώρα.
Marillion - Incubus
O.ti pio periploko kai skoteino, stixourgika kai mousika, exei vgalei i agapimeni mou mpanta.
Kyuss - Odyssey
Giati opote akouw ton ixo aytis tis kitharas nomizw oti apogeiwnetai kapoio aeroplano kapou konta
Megadeth - Hangar 18
Ena 5lepto solo me kapoia fwnitika kai den einai oute kata dianoia vareto...katorthwma
Ozzy - Mr. Crowley
Giati 2 apo ta kalytera guitar solos ever vriskontai sto idio tragoudi
Queens Of The Stone Age - A song for the deaf
Giati tetoio paranoiko riff me tetoia melwdiki fwnitiki grammi den perimena pote oti tha tairiaksoun toso teleia
Soundgarden - Beyond the wheel
H apodeiksi oti o Cornell einai mallon ekswghinos
Mastodon - Iron Tusk
Giati ksekinaei me to kalytero riff pou exw akousei
Arcturus - The chaos path
Den exei giati edw...
Pantera - Mouth for war
Akoma niwthw oti me pataei odostrwtiras opote to akouw
Trouble - Psalm 9
To pio heavy tragoudi pou graftike pote (kai bonus oi xristianikoi stixoi...)
λοιπόν κι επειδή είμαι αλάνι βάζω στη λίστα 11, king crimson - in the court of the crimson king.
The rusted chains of prison moons
Are shattered by the sun.
I walk a road, horizons change
The tournament's begun.
The purple piper plays his tune,
The choir softly sing;
Three lullabies in an ancient tongue,
For the court of the crimson king.
The keeper of the city keys
Put shutters on the dreams.
I wait outside the pilgrim's door
With insufficient schemes.
The black queen chants
the funeral march,
The cracked brass bells will ring;
To summon back the fire witch
To the court of the crimson king.
The gardener plants an evergreen
Whilst trampling on a flower.
I chase the wind of a prism ship
To taste the sweet and sour.
The pattern juggler lifts his hand;
The orchestra begin.
As slowly turns the grinding wheel
In the court of the crimson king.
On soft gray mornings widows cry
The wise men share a joke;
I run to grasp divining signs
To satisfy the hoax.
The yellow jester does not play
But gentle pulls the strings
And smiles as the puppets dance
In the court of the crimson king.
:shock: :shock: :shock:Quote:
Originally Posted by Swollen
:touched: :pink:
Προβλέψιμοι!Quote:
Originally Posted by Griffith
εγω εαν το άλλαζα θα βαζα το cat food!
Εγώ ανέβασα
Αν ήταν να έβαζα κ ένα μπόνους θα έμπαινε σίγουρα κάποιο Psychotic (ίσως I Remember).
Έτσι. Και αν όχι το I remember, το My grave.
Μαζί με το video το δεύτερο.
χωρίς καμία απολύτως σειρά, χωρίς καμία αντικειμενικότητα και με μεγάλο πόνο στην καρδιά:
The Beatles – Julia (John Lennon, 1968)
Half of what I say is meaningless, but I say it just to reach you. Η αλήθεια είναι ότι σε οποιοδήποτε τοπ-χ θα έβαζα κι ένα ράντομ μπητλς. Διάλεξα αυτό γιατί δεν το έχω δει ποτέ σε λίστα. Απίστευτα ήρεμο και γλυκό, σχεδόν άτονο, αλλά ταυτόχρονα γεμάτο εικόνες και συναισθήματα, κι επίσης απόδειξη ότι κάτι δύσκολο δε χρειάζεται και να ακούγεται δύσκολο έχοντας τριάντα σόλο και πενήντα έξι προγκ σημεία. Είναι από τα πρώτα τραγούδια που θυμάμαι γενικά. Ήταν το τελευταίο της πρώτης πλευράς σε μια κασέτα με καψουροτράγουδα που είχε φτιάξει ο πατέρας μου για τη μάνα μου, καιρό πριν εμφανιστώ εγώ προφανώς. Επάνω έγραφε το όνομά της με ρώσικους χαρακτήρες, αλλά από τότε που ανεπίσημα πέρασε στην κατοχή μου δεν την αναζήτησε ποτέ, οπότε μάλλον δεν την εκτιμούσε όσο εγώ.
Queen – Bohemian Rhapsody (Freddie Mercury, 1975)
Το αρτιότερο κομμάτι που γράφτηκε ποτέ. Εύκολα.
Brian Hyland – Sealed with a kiss (Gary Geld/ Peter Udell, 1960)
Αυτό το τραγούδι ήταν αποκάλυψη. Όταν το άκουσα συνειδητοποίησα ότι αυτή είναι η μουσική που θέλω ν’ακούω. Δεν ξέρω αν μπορώ να πω ότι μου άλλαξε τη ζωή, αλλά σίγουρα διαμόρφωσε τη μισή μου δισκοθήκη. Το αγαπώ.
Don McLean – Vincent (Don McLean, 1971)
Όταν λέει “but I could have told you, Vincent, this world was never meant for one as beautiful as you” κλαίω. Κάθε φορά. Ακόμα κι όταν το τραγουδάω εγώ στο μπάνιο. Αυτό.
* – Stormy Weather (Harold Arlen/ Ted Koehler, 1933)
Αυτό θεωρώ ότι είναι μια σπάνια περίπτωση κομματιού, γιατί ακούγεται το ίδιο όμορφο όποιος κι αν το παίξει/ τραγουδήσει. Έχω περίπου 40 εκτελέσεις, από Duke Ellington και Glen Miller μέχρι Ντέμη Ρούσσο και Martha Wainwright, και αδυνατώ να διαλέξω μία. Το απόλυτο φθινοπωρινό άκουσμα.
Love – Alone Again Or (Bryan MacLean, 1967)
I won’t forget all the times I’ve waited patiently for you, and you do just what you choose to do, and I will be alone again tonight my dear. E.
Μάνος Χατζιδάκις – Η παρθένα της γειτονιάς μου (Μάνος Χατζιδάκις, 1964)
Το Χαμόγελο της Τζοκόντας είναι από τα ομορφότερα άλμπουμ που έχουν βγει και δύσκολα διαλέγω κάποιο κομμάτι. Καταλήγω σε αυτό λόγω του γεγονότος ότι το «μες σ’αυτή τη βάρκα» με είχε συγκλονίσει στα τρυφερά μου χρόνια και δεν το ξεπέρασα ποτέ. Η ενορχήστρωση του Χατζιδάκι, δε, στο Χαμόγελο είναι υπέροχη.
Iron Maiden – Infinite Dreams (Steve Harris, 1988)
Άκουσα πρώτη φορά maiden στο σχολείο στα 14, το aces high από κάποιου το ουόκμαν στο διάλειμμα. Εκείνη τη στιγμή τους θεώρησα το νέο αγαπημένο μου συγκρότημα, και όταν άκουσα το 7th son ήρθε η επιβεβαίωση. Δέκα χρόνια τώρα, όποτε και να ακούσω το infinite dreams είναι για μένα εμπειρία, πάντα το ίδιο έντονη. Ό,τι κι αν κάνω, δεν μπορώ να μην το σταματήσω τη στιγμή που μπαίνει το “there’s got to be just more to it than this…”
Genesis - Dancing With The Moonlight Knight (Tony Banks/ Phil Collins/ Peter Gabriel/ Steve Hackett/ Mike Rutherford, 1974)
Δε θα ξεχάσω ποτέ το σοκ που έπαθα όταν το άκουσα πρώτη φορά. “Can you tell me where my country lies?”… Κάθε αλλαγή και κάθε λεπτομέρεια με έκανε να λέω «ουάου», και όταν τελείωσε είχα αυτή την αίσθηση της πληρότητας που μόνο ένα τέτοιο κομμάτι μπορεί να σου προκαλέσει. Επίσης δε θα ξεχάσω ποτέ τη γαλήνη που ένιωθα ακούγοντάς το ένα απόγευμα που ταξίδευα με λεωφορείο στη βόρεια αγγλία και χάζευα τα λιβάδια και τον ήλιο να πέφτει. Τίγκα γκέη.
Marillion – Script for a jester’s tear (Derek Dick/Steve Rothery/ Pete Trewavas/ Micheal Pointer/Mark Kelly, 1983)
Ηχητικά όχι πολύ μακριά από το πάνω. Αλλά. Οι στίχοι του Fish. Ο πόνος και η απόγνωση στη φωνή του όταν φωνάζει too late to say I love you, too late to restage the play, the game is over. Ο πόνος!
άφησα απ' έξω τους savatage, το vienna του billy joel, το mother του lennon που είναι συγκλονιστικό, το nature boy από nat king cole, τη μισή δισκογραφία beatles... σύμπο σε μισώ
μην τον βλέπεις έτσι καλό.
καμία έκπληξη από μένα, τίποτα για το οποίο δεν σας έχω πρήξει άπειρες φορές ήδη
είναι 13 όμως και δεν αποχωρίζονται με τίποτα το ένα το άλλο
the last drive - misirlou [ένα από τα 2 πιο αγαπημενα κομματια ολων των εποχων διασκευασμένο απο την πιο αγαπημενη μπαντα ολων των εποχων]
dead moon - poor born [I got a woman that still makes me crazy with a shake of her nightgown, δεν εχει υπαρξει αλλη μπαντα με τοσο προσωπικη σχεση με τους οπαδους της, μονος τροπος για να σου αρεσουν ειναι να τους λατρευεις]
wipers - over the edge [τοτε, τωρα και για παντα]
make believe - leave me alone [the year we made contact]
sonic youth & lydia lunch - death valley '69 [ο αγαπημενος μου θορυβος, εδω στην κορυφαια συμβατική (?) του στιγμη]
nick cave & the bad seeds - from her to eternity [νικολάκης στα καλύτερά του]
joy division - atmosphere [με αυτούς μεγαλώσαμε, τι να κάνουμε]
spacemen3 - revolution [μονο 5'']
monster magnet - nod scene [έπρεπε από όλο το heavy rock ήχο των τελευταίων 40 χρόνων να διαλέξω ένα που να τα έχει όλα και μάλιστα στην πιο ψυχεδελική μορφή, νάτο!]
los natas - meteoro 2028 [το κομμάτι που με έμπασε στο στόνερ και στον σκληρό ήχο εν γένει]
godspeed you black emperor - moya [νωπότατο ακόμα το σοκ της ανακάλυψής τους]
songs ohia - the black crow [το βαλε κι ο jack the ripper, ποτέ άλλοτε τόσες συνεχόμενες ακροάσεις ενός κομματιού/δίσκου]
bruce springsteen - thunder road [...και αυτό είναι το άλλο]
στο τσακ απεξω smiths-last night.../waterboys-red army blues/mudhoney-if i think/dinosaur jr-not the same/soundtrack of our lives-permament vacation/social distortion-untitled/afghan whigs-miles iz dead
Code:http://rapidshare.com/files/142104221/top13.zip
Quote:
Originally Posted by morphine
:pink: :pink: :pink:
