ως εκεί ήξερα κι εγώ, και μια αμερικανίδα που έλαβε μέρος σε διαδήλωση τη σκοτώσανε εν ψυχρώ, ρωτάω αν η παρουσία NGOs απαγορεύεται "επίσημα" ή αν την ανέχονται όσο δεν κάνουν τεράστιες αλλαγές
Printable View
ως εκεί ήξερα κι εγώ, και μια αμερικανίδα που έλαβε μέρος σε διαδήλωση τη σκοτώσανε εν ψυχρώ, ρωτάω αν η παρουσία NGOs απαγορεύεται "επίσημα" ή αν την ανέχονται όσο δεν κάνουν τεράστιες αλλαγές
επίσημα δεν απαγορεύονται, όμως όταν η δράση τους γίνει ενοχλητική ρίχνουν και καμιά σφαίρα. Αυτή νομίζω πέρσι την σκότωσαν, όμως δεν μπορούν να τους σκοτώσουν όλους.
Κάθε τέτοια κίνηση είναι και μεγαλύτερη διεθνής έκθεση. Από εκεί και πέρα είναι ευθύνη όλων εμάς που από τον καναπέ λέμε όχι στον πόλεμο να αναλάβουμε σοβαρότερη δράση, ώστε να αξιοποιηθούν σωστά οι βαρβαρότητες του Ισραήλ.
Μποϋκοτάζ σε προϊόντα τους, μακροπρόθεσμη ελάττωση της χρήσης του πετρελαίου, πιέσεις προς την κυβέρνηση για στήριξη τέτοιων κινήσεων, κλπ. Εκτός άμα κινητοποιηθούμε μόνο όταν η κρίση χτυπήσει άμεσα την πόρτα μας, γιατί ως τώρα στην πραγματικότητα λέμε μια πιθαμή από τον κώλο μας να είναι και ας είναι ό,τι νάναι.
Πορεία διαμαρτυρίας την Τρίτη 25/7
Έχοντας την αμέριστη υποστήριξη των ΗΠΑ καθώς και τη συναίνεση ΕΕ, ΟΗΕ και Ελληνικής κυβέρνησης, το Ισραήλ συνεχίζει ακάθεκτο τη σφαγή στο Λίβανο και τη Λωρίδα της Γάζας. Οι νεκροί πια είναι εκατοντάδες (στην συντριπτική πλειοψηφία τους άμαχοι) και οι υποδομές του Λιβάνου και της Παλαιστίνης έχουν μετατραπεί σε ερείπια. Επιπλέον, πληθαίνουν οι καταγγελίες για χρησιμοποίηση από το Ισραήλ απαγορευμένων όπλων όπως οι βόμβες φωσφόρου. Και ενώ η σφαγή γιγαντώνεται, η κυβέρνηση ακολουθεί μια πολιτική «ίσων αποστάσεων» που ουσιαστικά στηρίζει το Ισραήλ. Είναι χαρακτηριστικό (και εξοργιστικό συνάμα) ότι στην χτεσινή δήλωση του ο πρωθυπουργός θέτει όρους στα θύματα της επίθεσης και όχι στους βάρβαρους επιδρομείς.
Σε αυτήν την τόσο δύσκολη στιγμή, το μόνο στήριγμα των λαών του Λιβάνου και της Παλαιστίνης είναι η διεθνιστική αλληλεγγύη των εργαζομένων και των κινημάτων, η συμπαράσταση των απλών ανθρώπων που θέλουν έναν κόσμο χωρίς πόλεμο και ιμπεριαλιστικά δεσμά. Σε όλον τον κόσμο οργανώνονται κινητοποιήσεις για να σταματήσει η σφαγή. Και δεν μπορούμε παρά να στείλουμε τους πιο θερμούς χαιρετισμούς στους ηρωικούς Ισραηλινούς αγωνιστές που διαδήλωσαν στους δρόμους του Τελ Αβίβ διεκδικώντας να σταματήσουν οι επιθέσεις στο Λίβανο και την Παλαιστίνη.
Την ερχόμενη Τρίτη 25/7 πρέπει να βγούμε στους δρόμους περισσότεροι από κάθε άλλη φορά για να απαιτήσουμε :
* Να σταματήσει αμέσως η Ισραηλινή επιδρομή σε Λίβανο και Παλαιστίνη.
* Να αποχωρήσει το Ισραήλ από όλα τα κατεχόμενα αραβικά εδάφη.
* Να αποκτήσουν επιτέλους οι Παλαιστίνιοι πραγματικά ανεξάρτητο και κυρίαρχο κράτος στα σύνορα του ₼67.
* Να δοθεί λύση στο ζήτημα των προσφύγων.
* Να σταματήσει η κυβέρνηση να στηρίζει το Ισραήλ
Τρίτη 25 Ιουλίου 7:00 μμ
Συγκέντρωση στο πάρκο Ελευθερίας (στάση του μετρό Μέγαρο Μουσικής) και πορεία προς τις πρεσβείες των ΗΠΑ και του Ισραήλ
Στην κινητοποίηση της Τρίτης συμμετέχουν οι:
Ένωση Παλαιστινίων Εργαζομένων, Λιβανική Κοινότητα Ελλάδας, Σύλλογος Ιντιφάντα, Ελληνικό Κοινωνικό Φόρουμ, Αντιπολεμική Διεθνιστική Κίνηση, ΑΚΟΑ, ΑΡΑΣ, ΑΡΑΝ, ΔΕΑ, Δίκτυο για τα Πολιτικά και Κοινωνικά Δικαιώματα, ΕΕΚ, ΕΚΚΕ, Κόκκινο, Κίνηση για την Ανασύνταξη του ΚΚΕ, ΚΚΕ (μ-λ), ΚΟΕ, Μ-Λ ΚΚΕ, ΝΑΡ, Νεολαία Κομμουνιστική Απελευθέρωση, Νεολαία Συνασπισμού, Ξεκίνημα, ΟΚΔΕ-Εργατική Πάλη, ΟΚΔΕ-Σπάρτακος, Συνασπισμός
πολύ ενδιαφέρον τηλεοπτικό αντιπολεμικό σποτάκι:
http://www.youtube.com/watch?v=7cxxvElsVXw
Λοιπόν; Τι νέα;
Ahahha se eidame stis eidhseis me ton Kain thn prohgoumenh deytera kai gelousame. Skase muth me kamia mplouza Slayer na 8umh8oune ta paidia tis meres tou Persikou re. \m/
asdfasdf
Pws pate me thn zesth kai ta ptwmata ekei katw?
Den gelousame epeidh hsoun asteia h geloia e. Apla me ton tropo pou milouses :P
Νεκρός ο γιος του Νταβίντ Γκρόσμαν
ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ
Η τελευταία ίσως μέρα του πολέμου σφραγίστηκε με το θάνατο του γιου του νομπελίστα Ισραηλινού συγγραφέα Νταβίντ Γκρόσμαν. Η χθεσινή μέρα, 32η του πολέμου, έμελλε να είναι η πιο τραγική για τον Ισραηλινό συγγραφέα.
Ο Γκρόσμαν μαζί με δύο άλλους Ισραηλινούς συγγραφείς, τον Αμος Οζ και τον Γεούσα, τάχθηκαν υπέρ του «αμυντικού πολέμου», την τελευταία όμως εβδομάδα, μετά την αποστολή χιλιάδων νέων στρατιωτών στον πόλεμο και τη διαφαινόμενη ήττα του Ισραήλ, ζήτησαν τον τερματισμό του, «επειδή ο στόχος επετεύχθη». Ως τότε είχε καταστραφεί ο Λίβανος και είχαν σκοτωθεί 1.000 Λιβανέζοι, μεταξύ τους 400 παιδιά... άλλων. Οχι όμως ο γιος του.
On topic kai oi duo.
τσούξανε ισραηλίτικα κωλαράκια
ενδιαφέρουσα ανακοίνωση Οικολόγων από την σκοπιά της μή βίας
Quote:
Λίβανος –Παλαιστίνη:
Η βία δεν παράγει ούτε ειρήνη ούτε ασφάλεια!
Η απαράδεκτη επιθετικότητα του Ισραήλ δεν άφησε πίσω του μόνο εκατοντάδες θύματα και ρημαγμένες τις κοινωφελείς υποδομές του Λιβάνου. Έδειξε και τα αδιέξοδα όσων δεν είναι σταθερά προσανατολισμένοι στη μη βία –του ισραηλινού κινήματος ειρήνης συμπεριλαμβανομένου.
Για άλλη μια φορά το Ισραήλ πίστεψε πως με τη βία μπορεί να επιβάλει την παρουσία του και να λύσει το πρόβλημα της ασφάλειάς του. Πέφτοντας στην παγίδα των προκλήσεων, επέστρεψε στην πολιτική των μαζικών αντιποίνων. Φαίνεται να ξεχνά πως κάθε φορά που αναλωνόταν σε επιθετικές ενέργειες, ιδρυόταν μια «τρομοκρατική» οργάνωση, με στόχο να το καταστρέψει.
Δεν αρκεί λοιπόν η στήριξη των ΗΠΑ, της Μ. Βρετανίας κ.α., με το μπλοκάρισμα αποφάσεων του ΟΗΕ, με πώληση όπλων τελευταίας τεχνολογίας ή η πολιτική ίσων αποστάσεων των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων. Ο ισραηλινός στρατός δεν είναι πια «αήττητος» («εδώ και χρόνια ο στρατός μας δεν παύει να νικάει κι όμως η ασφάλειά μας δεν παύει να χειροτερεύει», λένε εκεί) ενώ το ενοχικό συγχωροχάρτι του δυτικού κόσμου λόγω του Ολοκαυτώματος είναι όλο και πιο δυσκολοχώνευτο.
Βέβαια, θα πρέπει να δεχτούμε πως το Ισραήλ έχει το δικαίωμα να υπάρχει. Αυτό του αμφισβητείται από μεγάλο μέρος του αραβικού κόσμου και μάλιστα με την υποστήριξη των αδιάκριτων βομβαρδισμών με πυραύλους δεκάδων ισραηλινών πόλεων.
Δεν έχει τόσο νόημα, μάλιστα, η αποκάλυψη της αφορμής της νέας σύγκρουσης, όσο των επιδιώξεων των αντιμαχομένων: από τη μια, η ματαίωση της αναγνώρισης του Ισραήλ από την κυβέρνηση της Χαμάς, η χαλάρωση της πίεσης της Δύσης και η νέα είσοδος στο παιχνίδι της Συρίας και του Ιράν, και από την άλλη η εξουδετέρωση της ένοπλης απειλής της Χεζμπολλάχ, η ανατροπή της «μονομερούς απεμπλοκής» του Ισραήλ, που ξεκίνησε επί Σαρόν για να λάβει «ειρήνη αντί εδαφών» και η ανάφλεξη των εμφύλιων συγκρούσεων στη Γάζα, τη Δυτική Όχθη και στο Λίβανο.
Στην πραγματικότητα, ο φαύλος κύκλος της βίας και του μίσους στην Παλαιστίνη έχει παράξει τα τελευταία χρόνια μια ιδιότυπη αλληλοστήριξη των πιο μιλιταριστικών κύκλων του Ισραήλ με τις φανατικές ισλαμικές οργανώσεις (οι μεν προσφέρουν λόγο ύπαρξης στις δε -κάποια στιγμή οι πρώτοι ενίσχυσαν τις δεύτερες ως αντιστάθμισμα στην ανερχόμενη δύναμη της Φατάχ). Η ίδια πρακτική εφαρμόστηκε με τις επιθέσεις σε μεθοριακούς σταθμούς και τις απαγωγές των Ισραηλινών στρατιωτών, που φαίνεται πως ήταν συνειδητές επιλογές των «σκληρών» της Χαμάς και της Χεζμπολλάχ για να εμποδίσουν εξελίξεις που θα οδηγούσαν στην αναγνώριση του Ισραήλ από τους μετριοπαθείς της πρώτης. Παρόλα αυτά, στις ισραηλινές φυλακές φαίνεται πως έχει διαμορφωθεί πλέον μία συναίνεση μεταξύ κρατουμένων στελεχών της Φατάχ και της Χαμάς για την αποδοχή ενός παλαιστινιακού κράτους στα σύνορα του 1967.
Το κίνημα ειρήνης…
Στο Ισραήλ υπάρχει ένα ειρηνιστικό κίνημα αποφασισμένο, που αντιτίθεται στην κατοχή και στον εποικισμό της Δυτικής Όχθης, αντιτάχθηκε στην ισραηλινή εισβολή στον Λίβανο το 1982, παράγει refusniks (αντιρρησίες συνείδησης), που δηλώνουν πως δεν υπηρετούν στα κατεχόμενα εδάφη ή δεν πιλοτάρουν βομβαρδιστικά και έχει γεννήσει ειρηνιστικές οργανώσεις όπως η Yesh Gvul (Υπάρχουν Όρια), η Ειρήνη Τώρα!, η Gush Shalom (Μπλόκ της Ειρήνης), οι Γυναίκες με τα Μαύρα και η Taayoush (Συνύπαρξη, στα αραβικά). Εβραίοι και Άραβες του Ισραήλ με πολύ διαφορετικές πολιτικές απόψεις και με μοναδική ιδεολογική πλατφόρμα να εκφράζουν την αλληλεγγύη τους προς τους Παλαιστίνιους των κατεχόμενων, τους βοηθούν να καλλιεργήσουν και να μαζέψουν τη σοδειά τους (συχνά κάτω από τα πυρά εποίκων), να μεταφέρουν νερό (επειδή το τοπικό νερό ήταν δηλητηριασμένο από έποικους), να φέρουν εφόδια (που ήταν μπλοκαρισμένα στα σημεία ελέγχου) κ.α. Όλα αυτά, υποστηριζόμενοι από μερικούς από τους πιο φημισμένους Εβραίους συγγραφείς (Abraham Yehosua, Amos Oz, David Grossmann κ.α.).
…παρέλυσε!
Γιατί σήμερα το κίνημα αυτό είναι ανενεργό; Τι έκανε τον Amos Oz π.χ. να λέει σήμερα πως το Ισραήλ διεξάγει αμυντικό πόλεμο; Τι έκανε την περίφημη ομάδα των νέων ιστορικών (που είχαν καταρρίψει τους επίσημους μύθους του Ισραήλ –«είμαστε οι αδύναμοι της περιοχής», «αμυνόμαστε πάντα», «δεν καταπιέζουμε, μας καταπιέζουν» κλπ) να πέσει στην αγκαλιά των μιλιταριστών; Γιατί οι διαδηλώσεις ενάντια στην εισβολή στο Λίβανο του 1982 συγκέντρωναν μισό εκατομμύριο κόσμο και σήμερα δεν μπορούν να συσπειρώσουν ούτε δέκα χιλιάδες; Ποιος είναι ο παράγοντας που συνετέλεσε ώστε «οι φωνές των γερακιών -κάποτε ακραίες- να έχουν καταλάβει τώρα την καρδιά της ισραηλινής κοινωνίας»;
Κάτι πήγε πολύ στραβά.
Η πρώτη (μη βίαιη) Ιντιφάντα (1987-1993)
Όταν η Οργάνωση για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης συνερχόταν στην Τύνιδα και αποφάσιζε να συνεχίσει την αντίσταση απαγορεύοντας ταυτόχρονα τη χρήση όπλων, εγκαινίαζε έναν αμιγώς πολιτικό αγώνα. Τα χαρακτηριστικά του ήταν η μαζική συμμετοχή των νέων, ιδίως αυτών από τα στρατόπεδα προσφύγων και όλων των στρωμάτων της κοινωνίας, η μεγάλη ικανότητα αυτοοργάνωσης, τα προπλάσματα εναλλακτικών δομών, που επέτρεπαν στους πολίτες να αναλάβουν οι ίδιοι δράση μέσα από μια πλατειά δημοκρατία (με άρνηση συνεργασίας και πολιτική ανυπακοή), αυτοδιαχειριστικής φύσης, σαφώς διακριτής από την «ένοπλη πρωτοπορία», που επιβάλλεται πάνω στην κοινωνία.
Παρόλο που στοίχισε ακριβά (πάνω από 1.000 νεκροί, 10.000 τραυματίες, 14.000 φυλακισμένοι -πάντως όχι ακριβότερα από όσο θα στοίχιζε ένας αγώνας αμιγώς ένοπλος), είχε μεγάλο πολιτικό όφελος: οδήγησε στη συμφωνία του Όσλο (1993) για δημιουργία ανεξάρτητου παλαιστινιακού κράτους.
Η δεύτερη (ένοπλη) Ιντιφάντα (2000- )
Ο εκφυλισμός των συμφωνιών του Όσλο, η δολοφονία του Γιτζάκ Ράμπιν, η αύξηση του εποικισμού, ο οικονομικός στραγγαλισμός, η περικύκλωση (482 σημεία ελέγχου!) και μετά το Τείχος, οδηγούν στη στρατιωτικοποίηση της δεύτερης Ιντιφάντα, η βία εντείνεται (2000-2003: 800 νεκροί Ισραηλινοί και πάνω από 2.500 Παλαιστίνιοι). Η βίαιη απάντηση των αδύναμων απέναντι στην τρομοκρατία του κράτους του Ισραήλ δεν φαίνεται αξιόπιστη, ούτε πολιτικά αποδεκτή και παραγωγική.
Στελέχη του Yesh Gvul συγκρίνουν την πρώτη με τη δεύτερη Ιντιφάντα: «άνθρωποι που παλαιότερα ήταν ειρηνιστές, σήμερα λένε πως ήταν αφελείς, οι Παλαιστίνιοι δεν αγωνιζόντουσαν για την εθνική τους απελευθέρωση, είναι απλά δολοφόνοι που θέλουν να μας ρίξουν στη θάλασσα». Απ’ ό,τι φαίνεται, η βία αποξένωσε τους Παλαιστίνιους από το μεσαίο πολιτικό-κοινωνικό χώρο, ο οποίος προσχώρησε (κάτω από το κράτος του φόβου και του πανικού) στο μιλιταριστικό στρατόπεδο.
Η λατρεία των Παλαιστινίων μαρτύρων
Από τους άρρωστους στα νοσοκομεία μέχρι τα παιδιά στα σχολεία βλέπουν όλη μέρα, κάθε μέρα, τις αφίσες με τους «μάρτυρες». Η τηλεόραση τους σχολιάζει θετικά, οι οικογένειές τους τιμώνται, παίρνουν επιδόματα κτλ, η αμφισβήτησή τους ισοδυναμεί με συνεργασία με τον εχθρό. Οκτάχρονα παιδιά κάνουν σχέδια να ανατινάξουν λεωφορεία στο Ισραήλ και μητέρες τους επιδοκιμάζουν. Μέχρι το 2003 η τηλεόραση μετέδιδε φιλμάκια που δόξαζαν την ένοπλη αντίσταση με τραγούδια, με σημαίες κλπ, μέχρις ότου ο Αραφάτ ζήτησε να αντικατασταθούν με προγράμματα όπου παιδιά (εβραιόπουλα και παλαιστινιάκια) τραγουδούν μαζί για την ειρήνη. Η κοινωνική συνείδηση όμως έχει διαμορφωθεί αλλιώς.
Τα εγκλήματα πολέμου
Η επίθεση στο Λίβανο, η καταστροφή χωριών, οικισμών, υποδομών, οι εκατόμβες αμάχων, η προσφυγοποίηση και λιμοκτονία εκατοντάδων χιλιάδων, αποτελούν εγκλήματα πολέμου. Όπως, επίσης, οι επιθέσεις στη Γάζα, η σύλληψη Παλαιστινίων υπουργών (που, αφού ανήκουν στη Χαμάς, είναι τρομοκράτες...) η εξολόθρευση μελών της Χαμάς -μαζί με τους γονείς, τα παιδιά και τους γείτονές τους, η εκδικητική καταστροφή των σπιτιών, η απροσχημάτιστη εισβολή σε άλλα.
Η εφαρμογή της ναζιστικής αρχής της συλλογικής ευθύνης είναι απαράδεκτη, από όποιον κι αν εφαρμόζεται: είτε από αυτόν που ανατινάζεται μέσα σε ένα μπαρ, παίρνοντας μαζί του στον «άλλο κόσμο» ακόμη και υποστηριχτές των δικαίων του είτε από αυτούς που, για να εξοντώσουν κάποιους -κρυμένους μέσα στους άμαχους- αντάρτες της Χεζμπολλάχ, δεν διστάζουν να εξολοθρεύσουν μικρά παιδιά.
Και αποτελεί την πειστικότερη απόδειξη για την αποτύφλωση που συνοδεύει την ένοπλη μεθοδολογία, το γεγονός πως ολόκληρος λαός δέχεται να καταστρέφεται ένας άλλος διπλανός λαός, επειδή απήχθησαν δύο στρατιώτες του –μια μέθοδος που εφαρμόζει επίσημα και το κράτος του, όπως και τα βασανιστήρια.
Η ελληνική κοινωνία…
… είναι μαζικά με την Χεζμπολλάχ. Εύκολα ταυτίζεται με κάποιον που θυσιάζεται και μαρτυρά, που είναι μικρός, αδύναμος, καταδιωκόμενος (βοηθά σ’αυτό και η διδασκαλία της ελληνικής ιστορίας). Η αριστερά την υποστηρίζει ή «τα μασάει», γνωρίζοντας πως η Χεζμπολλάχ, δηλ. το «Kόμμα του Θεού», διακηρύσσει ότι κύριος εχθρός της στο εσωτερικό του Λιβάνου είναι το σοσιαλιστικό κόμμα (στη Χάιφα βομβάρδισε τα γραφεία του ΚΚ), πως η Χαμάς υποστηρίζει το καλυμμένο γυναικείο πρόσωπο και απαγορεύει το αλκοόλ και πως η ηθελημένη ή αθέλητη καλλιέργεια της κουλτούρας της βίας κάνει άλλου τύπου βίαια γεγονότα να μην είναι «ορατά», όπως π.χ. η ενδοοικογενειακή βία (βιασμοί, αιμομιξίες, εγκλήματα τιμής), που θάβονται μπροστά στην ανάγκη της αλληλεγγύης στην αντίσταση. Το ότι και η δεξιά και η ακροδεξιά συντάσσονται με τη Χεζμπολλάχ (που σφάζει και Χριστιανούς) δείχνει μάλλον αντισημιτισμό παρά αντιϊμπεριαλισμό.
Τι κάνουμε λοιπόν;
Κανένας νουνεχής άνθρωπος δε μπορεί να συστήσει τη συνέχιση της βίας. Μόνο ο διάλογος μπορεί να αποσοβήσει το χαοτικό φινάλε, με τις ΗΠΑ να εμπλέκονται σε πολεμικές περιπέτειες για να «βοηθήσουν» το Ισραήλ ή να επιβάλλουν τη «δημοκρατία», επιτιθέμενες στη Συρία ή το Ιράν (που είναι ευκολότερο να δαιμονοποιηθεί τώρα, ως προστάτης της Χεζμπολλάχ). Προφανώς τώρα ο διάλογος αυτός είναι δύσκολος. Αλλά το να συνεχίσουν να διαμελίζουν ο ένας τον άλλο δεν είναι περισσότερο δύσκολο;
Ζητάμε λοιπόν:
-Άμεση κατάπαυση του πυρός σε Λίβανο, Ισραήλ και Παλαιστίνη.
-Παρεμβολή διεθνούς ειρηνευτικής δύναμης.
-Διάλογος και συνολική λύση με τη συμμετοχή όλων των εμπλεκομένων δυνάμεων στην ευρύτερη Mέση Aνατολή.
-Αποχώρηση του Ισραήλ από όλα τα κατεχόμενα εδάφη.
-Απελευθέρωση όλων των πολιτικών κρατουμένων και αιχμαλώτων.
-Δημιουργία πραγματικά ανεξάρτητου και κυρίαρχου παλαιστινιακού κράτος στα σύνορα του ‘67.
-Στήριξη των θυμάτων και της ανοικοδόμησης της περιοχής, επιστροφή των προσφύγων.
-Εφαρμογή των ψηφισμάτων του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, για αφοπλισμό των πολιτοφυλακών στο Λίβανο, για τήρηση σχέσεων καλής γειτονίας κι ανθρωπιστικής μεταχείρισης των Παλαιστινίων από το Ισραήλ κτλ.
-Αποχώρηση των αμερικάνων και των συμμάχων τους από τη Μέση Ανατολή.
Οικολογική Κίνηση Θεσσαλονίκης
ΟΜΓΚ.
Καντιρού πότε βγήκε αυτή η ανακοίνωση; Αυτή που αναφέρει
το οποίο φαίνεται πολύ αστείο αν διαβάσεις το ποστ του φρικ μπρο 4 ποστς παραπάνω. Γαμάνε οι οικολόγοι. :)Quote:
Originally Posted by Σοβαρός user, σοβαρή ανακοίνωση
Το ερώτημα για να γελάσουμε και λίγο είναι τι υποστηρίζεις εσύ; Τους ιμπεριαλιστές-μαριονέτες των Αμερικάνων-Εβραίους ή τους ακροδεξιούς μη-φιλελεύθερους φασίστες-εθνίκια της Χεζμπολάχ;
Και μην πεις τους ΑΛΟΤ(ανεξάρτητοι λιβανέζοι οικολόγοι τσοπάνηδες).
[quote=Steel Assassin]ΟΜΓΚ.
Καντιρού πότε βγήκε αυτή η ανακοίνωση; Αυτή που αναφέρει
το οποίο φαίνεται πολύ αστείο αν διαβάσεις το ποστ του φρικ μπρο 4 ποστς παραπάνω. Γαμάνε οι οικολόγοι. :)Quote:
Originally Posted by "Σοβαρός user, σοβαρή ανακοίνωση":1lknaiox
Το ερώτημα για να γελάσουμε και λίγο είναι τι υποστηρίζεις εσύ; Τους ιμπεριαλιστές-μαριονέτες των Αμερικάνων-Εβραίους ή τους ακροδεξιούς μη-φιλελεύθερους φασίστες-εθνίκια της Χεζμπολάχ;
Και μην πεις τους ΑΛΟΤ(ανεξάρτητοι λιβανέζοι οικολόγοι τσοπάνηδες).[/quote:1lknaiox]
δεν διάβασες παρακάτω τους λόγους μεταστροφής τους; Ο φαύλος κύκλος της βίας, αυτή τη φορά από τους ανθρώπους βόμβες. Ομως από έναν που την manoβαράει περιμένεις βαθυστόχαστο σχόλιο; :lol:
Να βάζεις καλύτερα τα bold σου, νομίζω ξέρεις πλέον πως ο κόσμος διαβάζει μόνο τα bold στα κατεβατά σου και τα άλλα μια πεταχτή ματιά(και αν).
Επίσης μην υπεκφεύγεις, πες μου ποια από τις 2 πλευρές υποστηρίζεις στον πόλεμο αυτό.
είμαι με τους εβραίους και τους Παλαιστίνους που θέλουν να ζήσουν ειρηνικά μαζί
Υπάρχει τέτοια παράταξη σε αυτόν τον πόλεμο; Εγώ δεν τους έχω δει.
Δε σε ρώτησα κάτι τρομερό αγόρι μου, απλά ρωτάω ποια από τις 2 πλευρές θα ήθελες να επικρατήσει και να έχει ευνοϊκούς όρους σε ότι θα αποφασιστεί σύντομα. Τα εθνίκια ή τα ιμπεριαλιστικά σκυλιά;
Αυτό που είπες, μαζί με τους ΑΛΟΤ και λοιπά καντιρουειδή, δεν παίζει να κερδίσουν κάτι γιατί απλά δεν εκπροσωπούνται.
ΥΓ: Από το ποστ σου βλέπω μια ελαφρά κλίση προς Χεζμπολάχ όμως. Έγραψες το Π στους παλαιστίνιους με κεφαλαίο ενώ οι εβραίοι έιχαν μικρό ε.
βαθιά και διορατική πολιτική ανάλυση, μπράβο.Quote:
Originally Posted by Candiru
Deliver Us From All the WickedQuote:
Originally Posted by Candiru
μάγκες μάθετε να παρακολουθείτε την πολιτική χωρίς τα γυαλιά του οπαδισμού. η πολύ μπάλα βλάπει σοβαρά το κριτικό πνεύμα
Μάγκα μάθε πως δε ζεις σε ουτοπικό κόσμο να έχεις άπειρες επιλογές για να διαλέγεις πάντα. Στην προκειμένη περίπτωση είναι είτε η μία πλευρά είτε η άλλη. Δεν υπάρχουν άλλες επιλογές, όσο και να θέλαμε όλοι να δούμε το the Judean People's Front ή ότι άλλο επιθυμείς.
Εγώ απλά σε ρώτησα εσύ ως Καντιρού ποια πλευρά θα ήθελες να βγει κερδισμένη από αυτόν τον πόλεμο. Τον παρακολουθείς προφανώς, πιστεύω θα έχεις μια γνώμη. Αν δεν έχεις γνώμη τότε πάσο, αλλά τσίμπα τις οικολογικές παπαριές-προκυρήξεις που δεν έχουν λόγο ύπαρξης και χώσ'τες όπου σε βολεύει και μην μπαίνεις σφηνόπουτσα εκεί που δεν έχεις κάτι να πεις.
Λοιπόν, ξαναρωτάω, τι θες; Τα φασιστάκια να κερδίσουν ή να γίνουν μεγάλα βήματα για να εδραιωθεί ο ιμπεριαλισμός στη Μ.Ανατολή;
ΥΓ: Το μη χείρον βέλτιστον λέγαν οι προγόνοι σου, άρα δείξε μας πως δεν ξέρεις μόνο για πριαπισμούς στην αρχαία Ελλάδα.
επαναλαμβάνω ότι δεν γουστάρω να μπω σε διλήμματα που μου επιβάλλει το σύστημα. Δεν είμαι με κανέναν και αυτη είναι η εναλλακτική στάση. Και αφού θες να αναφερθώ και στους αρχαιους ημών προγόνους είμαι με τον ΔΙΚΑΙΟΠΟΛΙ. 8)Quote:
Originally Posted by Steel Assassin
ΟΚ σεβαστό, αλλά πού'σαι; Τσίμπα τις οικολογικές μαλακίες που κρατάνε μια στάση που υπάρχει μόνο στη σφαίρα του φανταστικού(όπως και στα περισσότερα άλλα ζητήματα) και τράβα αλλού.
Που μας κάνεις πέιστ μια κατεβατή μαλακία που λέει μόνο μαλακίες.
ΥΓ: Αναρωτιέμαι πόσο αέρα έχουν καταφέρει να συμπιέσουν οι οικολόγοι στο κεφάλι τους. Γιατί μόνο αυτό μάλλον υπάρχει εκεί μέσα, για να βγάζουν ανακοινώσεις για παγκόσμια ειρήνη, αταξική τσοπάνικη κοινωνία, εναλλαγές σε θέματα ιατρικής πχ και δεν ξέρω και εγώ πόσα άλλα σκατά. Γαμάτε ρε! :thumbsup:
α, ναι; μήπως πήρα το μέρος κανενός;Quote:
Originally Posted by Candiru
αλλά τι περιθώριο επιλογών πιστεύεις ότι έχει ένας παλαιστίνιος. που από τότε που γεννήθηκε εκπαιδεύεται στο να μισεί και να σκοτώνει εβραίους, να "θέλει να ζήσει ειρηνικά"; πόσο τρόμπας ρε γαμώτο; όλοι εκεί νομίζεις ότι έχουν την άνεση να αράζουν και να συζητάνε για οργόνες και ζωντανά νερά σε ένα φόρουμ αργόσχολων; ή μήπως να διαβάζουν βίλχελμ ράιχ και τζόι ντιμάιο; ή μήπως έχουν το περιθώριο να αμφισβητήσουν όσα τους μαθαίνουν φανατικά από τα γεννοφάσκια τους;
πω.
Αλλο ενα thread οπου ο Candiru πεταει ενα κατεβατο μαλακιες και οι αλλοι προσπαθουν να του την πουν. Τι πρωτοτυπο!
στη δεκαετία 60-70 υπήρχαν ομάδες και από τις δυο πλευρές που ασχολούνταν με το θέμαQuote:
Originally Posted by Solo Carriera
δεν είμαι μόνος 8)Quote:
Originally Posted by Candiru
Quote:
Originally Posted by rincewind2k
ε, ναι, χάλασε ο κόσμος, τα παιδιά στην παλαιστίνη δεν έχουν πια την πνευματική ωριμότητα να ασχοληθούν με οργόνες και τα ρέστα, τα θέματα που πραγματικά θα έπρεπε να τους απασχολουν.Quote:
Originally Posted by Candiru
φιλούσαμε τα κορίτσια, ελεύθερα.Quote:
Originally Posted by Candiru
Πρώτος στις προτιμήσεις των Ισλαμιστών έρχεται ο ηγέτης της Χεζμπολά, Χασάν Νασράλα.
Αιγυπτιακή δημοσκόπηση τον ανακήρυξε ως τον πιο δημοφιλή άνθρωπο στη Μέση Ανατολή, ανάμεσα σε ονόματα πολιτικών, θρησκευτικών ηγετών, δημοσιογράφων, συγγραφέων, δικαστών και κρατικών παραγόντων. Ακολουθούν ο ηγέτης της Χαμάς, Χαλέντ Μεσάαλ, και ο ιρανός πρόεδρος, Μαχμούντ Αχμαντινετζάντ, που καταλαμβάνουν την δεύτερη και τρίτη θέση αντίστοιχα.
Εν τω μεταξύ, η Χεζμπολά ετοιμάζεται να αναλάβει ανθρωπιστική δράση σε μια περίοδο που ο Λίβανος μοιάζει να τη χρειάζεται όσο ποτέ άλλοτε. Το σιίτικο «Κόμμα του Θεού» δηλώνει πρόθυμο να χρηματοδοτήσει γενναιόδωρα το λαό του Λιβάνου προκειμένου να ανακουφίσει τις μαυροφορεμένες οικογένειες από τις απώλειες που υπέστησαν λόγω των ισραηλινών βομβαρδισμών.
Η πηγή των χρημάτων αυτών παραμένει άγνωστη, το ποσό ωστόσο αναμένεται να φτάσει τα 150 εκατομμύρια δολάρια προκειμένου να επιδιορθώσει 15.000 κατεστραμμένα σπίτια, προκαλώντας αμηχανία στην κυβέρνηση του Λιβάνου, η οποία δεν έχει ακόμη πάρει παρόμοια πρωτοβουλία.
Οι ειδικοί θεωρούν ότι οι υλικές καταστροφές από τις 34 μέρες πολέμου μπορούν να συγκριθούν μόνο με εκείνες που προκάλεσε ο εμφύλιος πόλεμος του 1975 – 1990.
Ισραήλ και ΗΠΑ εκτιμούν ότι πρόκειται για προπαγάνδα της Χεζμπολά, η οποία με προσπαθεί με ιρανικό χρήμα να αυξήσει την δημοτικότητά της.
Ο ηγέτης της Χεζμπολά Χασάν Νασράλα πάντως υποσχέθηκε αποζημίωση από τις πρώτες ώρες της εκεχειρίας δηλώνοντας ότι ο Λίβανος θα γίνει «καλύτερα από πριν» .
Τι συμβαίνει με τη Χεζμπολά;
«Παράδεισο του αντάρτικου» χαρακτηρίζει άρθρο του Reuters την περιοχή στην οποία διεξήχθη ο πόλεμος και αυτό αποδεικνύεται από τα γεγονότα.
Ο Λιβανικός στρατός δεν είχε παρουσία στην περιοχή μέχρι που μια απόφαση της αραβικής πλευράς επέτρεψε στους Παλαιστίνιους αντάρτες να δρουν εκεί περίπου 40 χρόνια πριν. Η ισραηλινή επέμβαση του 1982 τους εκδίωξε μαζί με τους αντάρτες της Χεζμπολά και ανέλαβε την εξουσία στα εδάφη της Φατάχ.
Σήμερα ο λιβανικός στρατός αναπτύσσεται από την Τετάρτη (16/8 ) με δύναμη 15.000 στην περιοχή νότια του ποταμού Λιτάνι, σχεδόν 20 χλμ απόσταση από τα ισταηλινά σύνορα, «εκτοπίζοντας» τους αντάρτες της Χεζμπολά, οι οποίοι όμως ούτε αποσύρθηκαν ούτε αφοπλίστηκαν.
Κάτι τέτοιο μπορεί να πραγματοποιηθεί μόνο με την συμφωνία μεταξύ του «Κόμματος του Θεού» και της λιβανικής κυβέρνησης. Το έργο ωστόσο προμηνύεται δύσκολο καθώς διαθέτει ένα οργανωμένο και πλήρες δίκτυο κοινωνικής πρόνοιας όπως επίσης 14 από τις 128 έδρες στο κοινοβούλιο και δύο υπουργούς.
νόμιζα πως η ικανότητα να σκεφτόμαστε και να αμφισβητούμε είναι ανθρώπινο χαρακτηριστικό. Και όλοι μεγαλώσαμε με στερεότυπα που μας μαθαίνουν από τα γεννοφάσκια μας, αλλά αναρωτιόμαστε πριν τα αποδεχτούμε ή τα απορρίψουμε.Quote:
Originally Posted by Solo Carriera
Δεν περιμένω από τον Παλαιστίνιο να θέλει σώνει και καλά να ζήσει ειρηνικά, αλλά να ειναι εις γνώσιν ότι ο 16χρονος στην καφετέρια της Ιερουσαλήμ δεν είναι απαραίτητα το τέρας που νομίζει
Μαλακίες.
Καλά το ποιο πιθανό είναι να πρόκειται όντως για μαλακίες.Απλά με την εκλογή Ομπάμα και με τις σχέσεις ΗΠΑ-Ισραήλ να μην βρίσκονται και στο καλύτερο σημείο(χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν είναι καλές) ίσως προχωρήσουν λίγο οι συνομιλίες (χωρίς να κάνουν πάλι κανένα ντου οι Ισραηλινοί στην Γάζα όπως την τελευταία φορά).
Μπα.
Κου, έχει ο Βγενό μετοχές σε ΣΚΑΙ-Καθημερινή; (άσχετο)
http://www.youtube.com/watch?v=9zkmLTBe8p8
Προ ημερών ανακάλυψα το παραπάνω debate. Για όποιον δε βαριέται έχει ενδιαφέρον η κουβέντα, μεταξύ άλλων και γιατί είναι απολαυστικό να βλέπεις τον Τσόμσκυ να κάνει τον Ντέρσοβιτς σκόνη.
Το debate ξεκινάει στο 0:53 του δεύτερου μέρους (αυτού που έδωσα δηλαδή).
ΚΑΠΟΙΟΣ ΠΕΙΤΕ ΣΤΟΝ ΝΤΕΡΣΟΒΙΤΖ ΝΑ ΜΗΝ ΚΑΝΕΙ ΣΑΝ ΕΚΚΡΕΜΕΣ
https://www.youtube.com/watch?v=k51L0MkRO8E
Ακραίο, πολύ ακραίο. Τα σκηνικά μετά την έκρηξη είναι τελείως post-apocalyptic, σαν μεγάλος βομβαρδισμός σε ακτίνα χιλιομέτρων
Κρίμα για μια χώρα και ένα λαό που ήδη υπέφεραν πολύ
2.750 τόνοι νιτρικής αμμωνίας λέει (94% του οποίου περιέχει το ΑΝΦΟ, η νο1 εκρηκτική ύλη σε ΕΞΩΡΥΞΕΙΣ). Για να έχουμε μια κατανόηση των μεγεθών, 2 τόνοι αρκούν για την κατεδάφιση ενός κτηρίου, φανταστείτε 2750 τόνοι. Μισή πόλη, όπως και έγινε.
https://www.aljazeera.com/news/2020/...032416684.html
προέκυψαν μετά από κατάσχεση του περιεχομένου ενός cargo ρωσικού πλοίου με σημαία Μολδαβίας, που του απαγορεύτηκε ο απόπλους μετά από βλάβη το 2013. Έκτοτε ήταν για 6-7 χρόνια χωρίς προφύλαξη στο λιμάνι και κανείς ποτέ δε νοιάστηκε να τα μεταφέρει / αχρηστεύσει, παρά τις εκκλήσεις κάποιων. Αρκούσε μια φωτιά που προέκυψε σε διπλανό κτήριο (αποθήκη πυροτεχνημάτων, γιατί άμα είναι να γαμηθεί ο δίας γαμιέται με τα μπούνια) μετά από ηλεκτροκόλληση, για να γίνει μάλλον η χειρότερη (μη-πολεμική) έκρηξη στην ιστορία της ανθρωπότητας.
