Ulver - Wars of the Roses

Μια που βρίσκομαι στη 10η ώρα συνεχούς ακρόασης, ας πούμε τις πρώτες εντυπώσεις. Το album ΔΕΝ είναι το album της χρονιάς. Δυστυχώς έχει την ατυχία ( ; ) να ξεκινάει με τα δυο πιο αδύναμα κομμάτια του (κυρίως το "February MMX", γιατί το "Norwegian Gothic" είναι ωραίο, με Blood Inside-ικές καταβολές, απλά όχι συγκλονιστικό). Σε δίσκο που διαρκεί 45 λεπτά, αυτά τα δυο είναι αρκετά σημαντική απώλεια. Το album έχει την τύχη μετά όμως να παρουσιάζει ένα από τα πιο συγκλονιστικά κομμάτια που χουν γράψει οι Ulver στη ζωή τους. Για μένα το "Providence" έχει σηκωθεί και κοιτάει ήδη στα μάτια ξαδερφάκια τύπου "Gnosis", "Not Saved" κλπ. 8 λεπτά τελειότητας που δεν θες να τελειώσουν ποτέ. Η συνέχεια παραμένει σε εξαιρετικά υψηλά επίπεδα με τα "September IV", "England" και το συγκινητικότατο "Island" για να έρθει για το τελειωτικό χτύπημα το "Stone Angels", το οποίο αν στον πρώτο φέρνει το μυαλό το "Unnatural History", εγώ θα έλεγα ότι είναι βγαλμένο καρφί από το "Angelic Conversation" και δεν θα με εξέπληττε να μάθαινα ότι αυτό είναι το κομμάτι που έχει βάλει περισσότερο το χέρι του ο Thrower. Οι Ulver διατηρούν τη ζεστασιά που ανακάλυψαν στο "Shadows Of The Sun" και μάλιστα, ηχητικά, το δίσκο θα τον κατέτασσα περισσότερο κάπου ανάμεσα στο "Blood Inside" και στο "Shadows Of The Sun" παρα ως κατι εντελώς καινούριο. Το μόνο που με χαλάει ελάχιστα είναι ότι σε αυτή τη νέα, πιο οργανική στροφή φαίνεται να έχει μειωθεί ο ρόλος που έπαιζε ο Ylwizaker στη μουσική του, ρόλος που (μη γελιόμαστε) είναι παραπάνω από το ήμισυ υπεύθυνος για την πορεία τους από το "Nattens Madrigal" και μετά. Ο δίσκος ακούγεται αρκετά ότι γράφτηκε για ένα συγκρότημα που έχει φιλοδοξίες να τον ερμηνεύσει και ζωντανά (προφανώς είναι ο πρώτος τέτοιος) και νομίζω ότι εδώ έχει μπει αρκετά το χεράκι του O' Sullivan. Αν έλειπαν τα δυο πρώτα κομμάτια θα μιλούσα για ένα ep αντάξιο των "Silence..". Αν τα δυο πρώτα κομμάτια ήταν ισάξια με τα επόμενα, θα μιλούσα για το δίσκο της χρονιάς με υπερβολική άνεση. Προς το παρόν δεν μπορώ να το χαρακτηρίσω με μια φράση, αλλά πιθανότατα δεν χρειάζεται κιόλας. Αυτή είναι λίγο ή πολύ η αρχή της συζήτησης εξάλλου, μιλάμε μόλις για καμιά 15αριά ακροάσεις έτσι και αλλιώς (θα τα πούμε αναλυτικότερα φαντάζομαι και εδώ και αλλού).

Αυτο μονο, τιποτα αλλο.



http://upload.wikimedia.org/wikipedi...RI_skyline.jpg

εγω προλαβα να τον ακουσω ~5 φορες ομως ειπα να ποσταρω γιατι βλεπω οτι συμφωνω αρκετα με το h2he
διαφωνω ομως για το february το οποιο ακουγα φανατικα οσο καιρο ειχε λικαρει και ειναι ισως το μονο κομματι απο τον δισκο που ειναι μακρια απο τον "γνωστο" ηχο των 2 τελευταιων αλμπουμ τους και ειναι το βημα παραπανω που θα επρεπε (?) να κανουν!Το Norwegian Gothic το βρισκω κι εγω πολυ αδυναμο ευτυχως που ειναι 3 λεπτα ομως!Απο κει και μετα χανεις την μπαλα (με την καλη εννοια) μην ξεροντας ποιο κομματι να πρωτοακουσεις
Eνα λιγοτερο μινιμαλιστικο shadows? Ενα περισσοτερο "εμπειρο" shadows?οχι ομως τοσο βαρυ σιγουρα!το Stone Angels για μενα ειναι κατι αντιστοιχο του the wall απο sunn o))) : θελει την ωρα του δηλαδη - με φανταζομαι σε κανα μηνα οταν βαζω να ακουσω το δισκο να το προσπερναω αλλα και να υπαρχουν στιγμες που θα βαζω μονο αυτο!
Γενικα θα ελεγα οτι ειναι το πιο ευκολο ουλβερ,χωρις να ειναι κακο αυτο βεβαια,δεν συμφωνω οτι ειναι πιο live-oriented εκτως του february
Και θελω να κανω και μια (αρνητικη για μενα) προβλεψη οτι οι ουλβερ πανω κατω απο δω και περα θα ανακυκλωνουν (ή θα προτιμουν να κινουνται ηχητικα αν προτιματε) τα blood inside και shadows! Μετα απο πολυ αναζητηση νιωθω οτι βρηκαν αυτο που θελουν να παιζουν δινοντας μας δισκαρες παλι αλλα οχι αλλες εκπληξεις!

Πρόλαβα να τα ακούσω 3-4 φορές αλλά καμμία κανονική αφού ήταν σε πήγαινε-έλα στη δουλειά και διαλλείματα, θα επανέρθω όταν το ακούσω και το προσέξω. Μέχρι τότε Providence, September IV τραγουδάρες που ανεβάζουν την αξία του δίσκου κατακόρυφα. Αυτά ήταν που ουσιαστικά άκουσα και προσεκτικά στη συναυλία. Με μόνη ένσταση τα γυναικεία φωνητικά στο πρώτο - γνωρίζουμε ποιά τα κάνει; - πολύ ουδέτερα και κοινότυπα.

Quote:

---

Attila Csihar: Voice on III
Siri Stranger: Voice on III

---

τον αττιλα δεν τον ακουσα πουθενα παντως,εκτος κι αν ειναι τα ρεψιματα στο τελος

βάλε το Providence στο 05:55 δυνατά, μέχρι το τέλος κάνει γρυλίσματα/σκαμπανεβάσματα

Τι εννοεις δεν τον ακουσες ρε παλικάρι; Δυο ανδρικες φωνες τραγουδάνε στην αρχή του Providence (δεν ξερω αν ο Αττιλα ειναι ο δευτερος, αλλα μαλλον αυτος ειναι). Η Siri αναμενόμενη συμμετοχή μετά τα κολλητιλίκια στο Thieves in the temple

στην αρχη δυσκολα
καρχαρτ τα ιδια λεμε

εχει να κανει με το γιατι αρχισες να ακους μπλακ!
και το μπλακ ειναι πιο "ανοιχτη" μουσικη στον σκληρο ηχο οποτε βολευει
παντως ξερω και τυπο που ακουει ηλεκτρονικη μουσικη που εκτιμαει τρελα τους ουλβερ (και δεν ηξερε καν οτι ειναι πρωην μπλακ μεταλ μπαντα)

ωραιο δισκο βγαλανε πάλι. μπραβο τα παιδιά

Μετα απο αρκετα ακουσματα, εχω να πω οτι ειναι μακραν το πιο mainstream album των Ulver. Aνατριχιαζω καθε φορα που ακουω το Providence ή το September IV. Επισης υπεροχα τραγουδια το διδυμο England/Island. To February MMX μαρεσει παρα πολυ, φοβεροι στιχοι και δενει πολυ ωραια με τα υπολοιπα τραγουδια οσον αφορα το συναισθημα που βγαζει. Το Stone Angels κλεινει υπεροχα εναν ακρως συναισθηματικο δισκο.

Λοιπον εγω επειδη ειμαι ανθρωπος του μεροκαματου θα τα πω χυμα και τσουβαλατα.-

Γενικα αυτο για τα λαιβ ισχυει, ουτως η αλλως φαινονται κι αναλαμπες απο παλιοτερα shows. Το 15λεπτο πχ μου φερε κατα νου το τροπο που κλειναν με το Not Saved - μεγαλο επικο τρακ κι ετσι - ε κι απο τη στιγμη που μπηκαν στη διαδικασια του να κανουν προβες αντι να ξυνουν μια παπαρια στις ηχογραφησεις λογικο να επιχειρησουν κατι πιο οργανικο και στο στουδιακο κομματι.

Το προβλημα μου μεχρι στιγμης ειναι οτι μου ακουγεται λιγο κενο σε φασεις. Οι μελωδικες γραμμες καταληγουν πιο αναλαφρες απ οτι το περιμενα - κι αυτο απο μονο του ειναι καλο. Απλα ρε γαμωτο μπορουσαν να κρατησουν μερικα απ τα μπλιμπλικια τους, τα περισσοτερα θεματα ειναι αρκετα uptempo για να μη χαλα το βατο στοιχειο. Τωρα ετσι οπως το καναν μου φαινεται πολυ πολυ ομορφο, αλλα και λιγο αδειο απο πισω.

Ο καιρος θα δειξει ενιγουει αν και το Providence απο μονο του εμενα μου φτανει. Και το Island, μεγαλο κομματι και το Island, κριμα να το αφησω απ εξω.


Edit: Το μονο βεβαιο, ο δισκος πρεπει να ακουγεται δεκα φορες καλυτερος live. Ειδα το videaki απο πανω και σκεφτομαι πως θα αποδιδουν τα February MMX, September IV, England κι ενα μικρο ταρακουλο μ επιασε οσο να ναι. Το θεμα ειναι πως αυτο το (σεβαστο) κολλημα να παιζουν τα παντα διαφορετικα εκανε τη στουδιο βερσιον πιο 'φλατ' σε σχεση με το βελτιστο που θα μπορουσε να δωσει.

k-scope.λαιβ-ατο.ασπρο cover +ποπ ιντρο.αγγλια.ο ψηλος "δανδης¨" μπηκε με ντου κ μπολιασε τους mothlite στην ουλβεριλα, ωραιο spoken word by the way..

ωραιο k ντελικατο στο συνολο του, οχι συγκλονιστικο ομως, με κορυφαια στιγμη το γκραντ φιναλε του κ τα growls του αττιλα στο "providence"..

ας ειναι, ο χρονος θα δειξει

υγ: οι εποχες του "we are as uknown to you as we always were" Κ "headphones and
darkness recommended" ειναι πλεον πολυ πολυ πολυ μακρινες..

η ωραία κουβέντα της τελευταίας σελίδας μεταφέρθηκε εδώ