Quote:
“Ο κάθε προλετάριος μέσα στο αδυσώπητο δίκτυο των μητροπολιτικών κοινωνικών σχέσεων, ακριβώς επειδή είναι θύμα και εμπόρευμα, παραμένει διαμελισμένος, κατακερματισμένος, ακρωτηριασμένος, σφιγμένος, διασπαρμένος από αντιθετικές γλώσσες που πολτοποιούν την αυθόρμητη ταυτότητά του, τη μνήμη του και τη φαντασία του. Με λίγα λόγια μετατρέπεται σε ένα φυσιολογικό σχιζοειδές. Κι όχι μόνο πια μέσα στην εργασιακή διαδικασία πλέον, αλλά και σε όλο τον υπόλοιπο χρόνο του, ο οποίος έχει πια ρουφηχτεί ολόκληρος από το κεφάλαιο, έχει σφραγιστεί κάθε μη καπιταλιστικός πόρος του. Φετίχ αλλά και εξεγερμένος, εμπόρευμα αλλά και καταστροφέας του εμπορεύματος, εν δυνάμει αυτόχειρας αλλά και φονιάς.
Nα λοιπόν που “εμφανίζεται ένας στρατιώτης”: Ο ΣΧΙΖΟΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΑΝΟΣ ΠΡΟΛΕΤΑΡΙΟΣ”
Ρενάτο Κούρτσιο – Αλμπέρτο Φραντζεσκίνι, “Σταγόνες ήλιου στη στοιχειωμένη πόλη”, εκδόσεις επανοικειοποίηση.