Το Κεφάλαιο δεν λέει κάπου. Δεν είναι (ας πούμε) τελεολογικού χαρακτήρα και επίσης ο συγγραφέας δεν προτείνει καν λύσεις!
Λόκη, ε μην υπερβάλλουμε κιόλας!
Printable View
Το Κεφάλαιο δεν λέει κάπου. Δεν είναι (ας πούμε) τελεολογικού χαρακτήρα και επίσης ο συγγραφέας δεν προτείνει καν λύσεις!
Λόκη, ε μην υπερβάλλουμε κιόλας!
καλαισθησιας ρε μλκ κι εσυ. το προβλημα ειναι ακριβως οτι η "καλλιτεχνικη ιδιοφυια", η "ιδιαιτερη δημιουργια" και το "νοημα" τους δινουν μια ψευτικη χρηστική αξία και τα κάνουν εμπορεύματα.Quote:
Originally Posted by ikonoklast
Τι χρηστική αξία έχουν αυτά παρεμπιπτόντως;Quote:
Originally Posted by Dythor
Α. Η αισθητική δηλαδή δεν αλληλεπιδρά με σένα με κάποιο τρόπο;
αυτο ακριβως λεω. αλλα το καλλιτεχνικο εργο δεν ειναι κατι περισσοτερο απ' οτιδηποτε αλλο που μπορει να εμπεριεχει μια καλαισθησια (μια βολτα, ενας ωραιος καφες, το καλο σεξ). η ολη εξυψωση της "τεχνης" (μη χεσω) πανω απ' ολα αυτα ειναι τελειως γιαλατζι.
δεν θυμασαι την συζητηση που ειχαμε στο μσν τις προαλλες περι γραφιστικης και μουσικης και γιατι αυτες ειναι οι συγχρονες τεχνες;
Μπούρδες.
κι εσυ τεκνον βρουτε;
Τι να κάμω μ' αυτά που λες!
Όχι σοβαρά τώρα, ιδεολογήματα του στυλ
είναι εκ των πραγμάτων και των παραδειγμάτων λάθος, δεν μ' ενδιαφέρει σε ποιά βάση το λες από 'κει και πέρα.Quote:
Originally Posted by Khalkji
να εξηγησεις. θεωρεις το καλλιτεχνικο εργο κατι ιδιαιτερο; ανωτερο της καθημερινης ζωης; κατι που παραγεται απο ιδιαιτερα ταλαντουχους ανθρωπους; κατι που κατ' επεκταση αξιολογειται σε καποια κλιμακα; κι αν αξιολογειται σε καποια κλιμακα τοτε γιατι ειναι κακο να το αντιπροσωπευουμε χρηματικα και να θεωρειται σουπερ τυπος ενας μαλακας τυπου νταμιεν χιρστ και να πληρωνεται εκατομμυρια λιρες;
Είναι πολλά περισσότερα. Είναι στοχευμένη επικοινωνία. Έχουν κατασκευαστεί απο έναν άνθρωπο με στόχο τους άλλους και με σκοπό την αλληλεπίδραση μαζί τους. Μια τυχαία οποιαδήποτε βόλτα στο πάρκο, τις πάπιες ταϊσαμε, είναι τελειώς διαφορετική ποιοτικά απο αυτό, γι' αυτό και κατα κύριο λόγο η τέχνη πετυχαίνει πολύ περισσότερα αποτελέσματα στις ανθρώπινες συνειδήσεις απο ό,τι τα χοτντογκ και τα πάρκα.Quote:
Originally Posted by Khalkji
Το αν και κατα πόσο είναι άμεση ή όχι η τέχνη (νομίζω γι' αυτό μιλάγαμε) δεν έχει να κάνει με την ύπαρξη χρηστικής αξίας και το νόημα της.
μ, δεν διαφωνούμε ριζικά απ'ό,τι φαίνεται. καταλαβαίνω ότι σε ενοχλεί αυτή η εξύψωση όταν υπαινίσσεται ειδωλολατρεία.Quote:
Originally Posted by Khalkji
παρόλα αυτά, πρέπει να παραδεχτείς ότι είναι πολύ πιο πιθανό να σου προσφέρει κάτι έτσι στιβαρό και σημαντικό ένα βιβλίο παρά ένας καφές ε. εκτός και αν σου χουν όντως τύχει τόσες εμπειρίες με καφέδες και βόλτες, εμένα ελάχιστες που να τις λεω ΣΗΜΑΝΤΙΚΕΣ, οπότε πάω πάσο.
εκ των πραγματων, φυσικαQuote:
Originally Posted by DythorΤι να κάμω μ' αυτά που λες!
Όχι σοβαρά τώρα, ιδεολογήματα του στυλ
είναι εκ των πραγμάτων και των παραδειγμάτων λάθος, δεν μ' ενδιαφέρει σε ποιά βάση το λες από 'κει και πέρα.Quote:
Originally Posted by Khalkji
...
Ρε αγάπη δεν ξέρω πως και πόσο είναι φορτισμένες οι λέξεις που χρησιμοποιείς σε μια πολιτική/ιδεολογική σταθερά. Αυτό που σου λέω είναι ότι για 'μένα η τέχνη είναι τόσο πολυεπίπεδη και ομιλητική που ξεπερνάει πανέμορφα αλλά μονοδιάστατα πράγματα όπως τα παραδείγματα που χρησιμοποίησες και αυτό, πάλι όσον αφορά σ' εμένα είναι κάτι αξιωματικό που δεν μπορεί να το αμφισβητήσει κανείς!
ενώ με την Τέχνη σου συμβαίνει όλη την ώρα;Quote:
Originally Posted by LokiTricksterGod
τσουκου, μετρημένες φορές και ξέρω ακριβώς ποιές ήταν, αλλά σίγουρα πιο ισχυρές από τις αντίστοιχες 'καθημερινές' εμπειρίες (ουδέτερα φορτισμένο το καθημερινές)
ωπα, εδω εχει μπολικα περιεργα.Quote:
Originally Posted by ikonoklast
η καθημερινη αμεση αλληλεπιδραση δηλαδη δεν ειναι στοχευμενη επικοινωνια; και θεωρεις οτι ολη η μεχρι σημερα τεχνη εγινε με επικοινωνιακους σκοπους; δηλαδη το μοντελο της "εσωτερικης συνειδησης" του καλλιτεχνη και της "τεχνης για την τέχνη" απο που προέκυψαν; ναι, μια βολτα στο παρκο, πρεζα ομορφη, ένας διάλογος ή ένα πήδημα ειναι πολυ πιο σημαντικα κι επιτυχημενα επικοινωνιακα απο μια τεχνη-συστημα αξιας εγκλωβισμενη σε μουσεια, γκαλερι, συναυλιακους χωρους, εκδοτικους οικους, περιοδικα, γκαλα και γκραντ οπενινγκ παρτις στην οποια εν τελει δεν εχω προσβαση είτε γιατι δεν την παλεύω οικονομικά, είτε γιατι σιχαινομαι την φιεστα και το μικροσταρ συστεμ ή γιατί απλά το περιεχόμενο δεν μου λέει τίποτα σ' αυτο το περιτύλιγμα. δεν ειναι ιδιαιτερο προνομιο καλλιτεχνων και δεν εμπεριεχει νοηματα κι αληθειες. πραττειν ειναι και θα έπρεπε να ειναι απενοχοποιημενο και συλλογικο.
λοκη κι ομως, οι μεγαλυτερες αλλαγες στο ζειν και το σκεπτεσθαι μου δεν εγιναν απο βιβλια, μουσικες και ταινιες αυτες καθ' αυτες. εγιναν επειδη ισως ΚΑΙ αυτα ηταν μεσα στην ζωη μου με καποιον τροπο. αλλα αν ημουν κλεισμενος σπιτι μου μονος μου να διαβαζω η ζωη μου θα ηταν μια ηλιθια ρουτινα. δεν εχω κανα ανωτερο εγω να βρω στο κεφαλι μου, αυτο το αφηνω για χριστιανους, καπιταλιστες, καλλιτεχνες και αλλους θρησκευομενους
