Printable View
Το φοιτητικό κίνημα είναι συντηρητικό, επειδή οι κινήσεις του δεν κατευθύνονται προς την προώθηση κάποιου είδους αλλαγών, αλλά σταματούν στην εναντίωση σε κάθε είδους αλλαγή από την κυβέρνηση.Quote:
Originally Posted by ikonoklast
Κι αυτό γίνεται στην πράξη, έτσι κι αλλιώς. Δε προωθούνται κάποιες θέσεις. Απλά το φοιτητικό κίνημα λειτουργεί ως τροχοπέδη που έχει ως αποτέλεσμα η εκάστοτε κυβέρνηση να κάνει τελικά τις αλλαγές που θέλει, απλά με πολύ αργούς ρυθμούς.
Δηλαδή σε κά8ε περίπτωση ο μεταρρυ8μιστής είναι η δύναμη προόδου ενω αντίστοιχα οι αντιδράσεις είναι η δύναμη συντήρησης; Αυτό ευαγγελίζεται και η κυβέρνηση. Αν είναι έτσι τοτε de facto ένα πανεπιστήμιο που επιδέχεται οποιαδήποτε μεταρρύ8μιση "απο τα πάνω" είναι και πιο προοδευτικό απο αυτό που 8έλουν οι ίδιοι οι φοιτητές. Εν προκειμένω, το πανεπιστήμιο που πλαισιώνεται απο το νόμο πλαίσιο είναι πιο προοδευτικό απο το υπάρχον (το προηγούμενο) επειδή οι δυνάμεις που αντιδρούν δεν προω8ούν 8έσεις; (το τελευταίο δεν ισχύει σε καμμία περίπτωση αλλα ας πούμε οτι το δέχομαι).
Αυτό που λέει απλουστευτικά η faithfails δε στέκει γιατι ο ρόλος μηχανισμών όπως η εκκλησία είναι πολύ πιο περίπλοκος. Δύο πρόσφατα παραδείγματα είναι η αντίδραση της εκκλησίας στο βιβλίο της ιστορίας και παλιότερα στο ζήτημα της αναγραφής 8ρησκεύματος στις ταυτότητες. Αυτό δε σημαίνει απαραίτητα οτι η μη αναγραφή ήταν προοδευτική κίνηση (που ήταν) ή οτι το βιβλίο δεν ήταν σκάρτο επειδή αντέδρασαν συντηρητικοί κύκλοι (που ήταν σκάρτο εξίσου με το υπάρχον).
Το γεγονός πως προτείνεται μία αλλαγή δε σημαίνει πως είναι ντε και καλά προς το καλύτερο. Ασχέτως αν γενικά είμαι υπέρ των ιδιωτικών Πανεπιστημίων, δε μου αρέσει καθόλου η συμπεριφορά της κυβέρνησης και η υποβάθμιση του δημόσιου Πανεπιστημίου (εφόσον θα λειτουργήσει ένα μικτό καθεστώς, πρέπει να υπάρχει και ανταγωνισμός δημόσιων-ιδιωτικών, κι όχι ανώτατη εκπαίδευση δύο στρωμάτων). Ο δε νόμος-πλαίσιο είναι μία τρομερά προβληματική προχειρότητα.Quote:
Originally Posted by ikonoklast
Το πρόβλημα είναι ότι το φοιτητικό κίνημα επιδιώκει να μείνουν τα πράγματα όπως είναι, παρά τα γνωστά προβλήματα (που και το ίδιο το φοιτητικό κίνημα αναγνωρίζει). Δεν στηρίζει, με ουσιώδη τρόπο, κάποιου είδους βελτίωση. Στηρίζει την σταθερότητα στην παρούσα κατάσταση.
Τον ίδιο εκφυλισμό έχει δυστυχώς υποστεί εν γένει ο συνδικαλισμός στην Ελλάδα, κυρίως επειδή υπάρχουν άμεσα κομματικά συμφέροντα από την διαιώνιση της ίδιας στείρας αντιπαράθεσης με την κυβέρνηση.
ΥΓ. Επίσης, το γεγονός πως η κυβέρνηση έχει, ας πούμε προς χάρη συζήτησης, λάθος θέσεις, δε σημαίνει πως όποιος εναντιώνεται στην κυβέρνηση είναι ντε και καλά σωστός. Μπορούν κάλλιστα και οι δύο να είναι λάθος. Εν προκειμένω, αυτό συμβαίνει. Η κυβέρνηση υποβαθμίζει την ανώτατη εκπαίδευση και από την άλλη οι φοιτητές υποστηρίζουν (στην πράξη) να μείνουν τα πράγματα ακριβώς όπως έχουν, κάτι επίσης τρομερά προβληματικό.
Για να στο θέσω καλύτερα...
εδώ και πάνω από δύο δεκαετίες, το φοιτητικό κίνημα υποστηρίζει το ίδιο ιδεολογικό πλαίσιο και επιμένει στους ίδιους τρόπους προώθησης των θέσεων του, στις ίδιες μεθόδους αντίδρασης ενάντια στα εκάστοτε κυβερνητικά σχέδια.
Ποιες επιτυχίες έχει να επιδείξει, λοιπόν, το φοιτητικό κίνημα; Ποιές αλλαγές κατάφερε να φέρει; Καμία. Το μόνο που καταφέρνει είναι να σταματά (συνήθως μόνο προσωρινά) τα σχέδια της κυβέρνησης. Τίποτε άλλο πέρα από το να σταματά κάθε είδους αλλαγή.
Και παρά αυτό το γεγονός, επιμένει στην ίδια ακριβώς συμπεριφορά, στις ίδιες ακριβώς μορφές αντίδρασης που τελικά θα φέρουν και το ίδιο ακριβώς αποτέλεσμα: εναντίωση σε κάθε είδους αλλαγή και τίποτε άλλο. Πραγματικά, δηλαδή, δε σας λέει τίποτε αυτό, το γεγονός πως επί δεκαετίες δεν έχει τίποτε άλλο να επιδείξει παρά αυτόν τον συντηρητισμό, αυτή την επιμονή στην διατήρηση της παρούσας κατάστασης παρά στην προώθηση αλλαγών;
Οι όποιες αλλαγές επιθυμείτε, μόνο με λόγια (και συνήθως γενικόλογα) τις υποστηρίζετε. Οι πρακτικές του φοιτητικού κινήματος, όμως, δεν τις υποστηρίζουν.
αυτή η εντύπωση βγαίνει προς τα έξω μια και η ευρύτερη αριστερά -που αποτελείται από διακόσες χιλιάδες τάσεις- μπορεί να συμφωνήσει μόνο στα μίνιμουμ (στα "όχι" δηλαδή, το οποίο είναι και το εύκολο), ενώ όταν φτάνει η ώρα να προταθεί κάτι νέο ο καθένας έχει διαφορετική άποψη για τι πρέπει να είναι αυτό.
παρ' ολ' αυτά, το φετινό κίνημα μέσω των αποφάσεων του πανελλαδικού συντονιστικού καταλήψεων, μέσω ψηφισμένων πλαισίων γενικών συνελεύσεων και μέσω των διαδηλώσεων του, προώθησε θέσεις όπως τα ενιαία πτυχία, ενάντια στις διασπάσεις και την εξειδικευση, ενιαία πανεπιστημιακή παιδεία (χωρίς διαχωρισμό ΑΕΙ - ΤΕΙ δηλαδή), ελεύθερη πρόσβαση σε αυτήν, κατάργηση διδάκτρων στα μεταπτυχιακά, κατάργηση αλυσίδων όπου υπάρχουν, φυσικά αύξηση του ποσοστού του ΑΕΠ για την παιδεία και άλλα που αφορούσαν το πανεπιστήμιο ως έχει τώρα και δεν ήταν μερικά στείρα "όχι" στην επικείμενη μεταρρύθμιση.
βέβαια πολλά από αυτά έμειναν απλά στο επίπεδο της συνθηματολογίας και δεν αναπτύχθηκαν, ούτε έγιναν αιχμή για το κίνημα -με την αιχμή πάντα να είναι τα γνωστά "όχι"- κάτι που πράγματι είναι προβληματικό. αλλά λάβε υπόψιν και το πόσο δυσκολότερο είναι να κατεβάσεις κάποιον στο δρόμο λέγοντας του "ενιαία πτυχία" και "κατάργηση διαχωρισμού ΑΕΙ - ΤΕΙ" απ' το να του πεις "όχι στην ιδιωτικοποίηση και την εντατικοποίηση της εκπαίδευσης". γι' αυτό διαχρονικά τα κινήματα της παιδείας (στην ελλάδα τουλάχιστον) συγκροτήθηκαν γύρω από την άρνηση της εκάστοτε μεταρρύθμισης, μια και είναι πολύ ευκολότερο να συσπειρωθεί κόσμος γύρω από μερικά βασικά "όχι" παρά να αποκτήσει συγκροτιμένες, αποκρυσταλλωμένες και μαζικές διεκδικήσεις για κάτι νέο.
Ε ναι, αλλά δε σας φταίει κανείς άλλος όταν συμφωνείτε στα 4 από τα 5 θέματα, αλλά αδυνατείτε να συμβιβαστείτε να υποστηρίξετε από κοινού αυτά τα 4. Κι αυτό, βεβαίως, λόγω των συμφερόντων που βλέπουν διάφορες παρατάξεις, με πρώτη και καλύτερη την ΠΚΣ.Quote:
Originally Posted by Ubu Roi
Συμφωνώ με Deggial, εγώ τα είπα αρκετά συνοπτικά.
Εκκλησία, εκπαίδευση κ.λπ ενισχύουν την συντήρηση των υπαρχόντων κατεστημένων, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι είναι δεξιά. Όσο για την Εκκλησία στην πρώην Σοβιετική Ένωση, τυπικά ήταν κλειστοί οι ναοί αλλά κεντρικό σύστημα υπήρχε και δεν αφύπνιζε κόσμο παρά μόνο προσπαθούσε να διατηρεί την ηρεμία και την ισορροπία. Τόσος λαός το είπε. Και εκεί συντήρηση λοιπόν αλλά όχι δεξιού προσανατολισμού.
Το Βατικανό που ανέφερε ο Raven Lord βέβαια είναι ξεκάθαρα ταγμένο δεξιά εδώ και αιώνες για προφανείς λόγους, αφού δηλαδή επιθυμεί να είναι κατά βάσιν κέντρο άσκησης εξουσίας και όχι θρησκευτικός φορέας.
εκτός από δεξιά, μίλησα και για ολοκληρωτισμό, οπότε, αν ίσχυε αυτό που λες για την ΕΣΣΔ, τότε θα συμπεριλαμβανόταν στις αιχμές μου.
i c
:D
Η εκκλησία έχει κατά καιρούς και εκλάμψεις (πχ στον μεσαίωνα, λαικοί κληρικοί και διαφωτιστές στο 21, στην εθνική αντίσταση, στην ισπανική επανάσταση και στα κινήματα της θεολογίας της απελευθέρωσης στην Λατινική αμερική), που όμως πολεμήθηκαν από τις κεφαλές της εκκλησίας που στήριξαν δικτατορίες και αυτοκράτορες για ευνόητους λόγους που έχουν να κάνουν με την τεράστια περιουσία της που έχει συσσωρεύσει. Η συνεργασία είναι διαχρονικά αγαστή διότι ο ένας στηρίζει τον άλλο με τους μεταφυσικούς φόβους και την πολιτική απάθεια που καλλιεργούν στις μάζες.
Ακριβώς!
Αλλά αυτός δεν είναι εκ προοιμίου ο ρόλος κάθε ανθρώπινου θεσμού? Η συντήρηση?
Γαμώ το χριστούλη (ελπίζω να είμαι ον τόπικ)
εξαρτάται ποιός διαχειρίζεται τους θεσμούς, δεν υπάρχουν ρόλοι ή καλύτερα σκοποί.Quote:
Originally Posted by FaithFails
o monos logos pou mpika na tsekarw to topic einai oti postare o pitchfork
Quote:
Originally Posted by Candiru
Χμμ, ναι αλλά μέχρι στιγμής οποιοσδήποτε και να "διαχειριζόταν", το αποτέλεσμα δεν ήταν το ίδιο? Υπήρξε ποτέ καμία θετική εξαίρεση?
Ρωτάω ως άτομο που έχει απορρίψει εκ θεμελίων τους θεσμούς και τα συστήματα, για να μάθω τον αντίλογο ή την εναλλακτική αν υπάρχει.
