-
Απαγορεύουν τα φιλιά λόγω της γρίπης των χοίρων!
Η εκδήλωση συμπάθειας και πόθου μετατρέπεται σε τρομακτικό κίνδυνο
Από τις σαπουνόπερες εξαφανίστηκε, στα γήπεδα και τα σχολεία απαγορεύτηκε και οι γιατροί συστήνουν την αντικατάστασή του με ένα απλό «γεια». Το φιλί στα χρόνια της γρίπης Α μετατράπηκε από την πιο κοινή εκδήλωση συμπάθειας και αγάπης στον κόσμο σε έναν τρομακτικό κίνδυνο μετάδοσης του ιού Η1Ν1.
Αυτοί που δεν χρειάζεται να ανησυχούν ιδιαίτερα από αυτήν την άποψη είναι οι κάτοικοι της Σαμόα. Όπως λέει ο στους «Νew Υork Τimes» ο ανθρωπολόγος Αλεσάντρο Ντουράντι, «οι άνθρωποι δεν αγγίζονται όταν χαιρετιούνται» σε αυτό το νησιωτικό σύμπλεγμα της Ωκεανίας. Στον υπόλοιπο κόσμο, οι χειραψίες, οι αγκαλιές και τα φιλιά είναι κοινός τόπος. Ωστόσο, μπροστά στον κίνδυνο μετάδοσης του ιού, οι επαφές αρχίζουν να περιορίζονται και το φιλί τίθεται εκτός νόμου. Οι τηλεθεατές στο Μεξικό, για παράδειγμα, θα κάνουν πολύ καιρό να δουν τους πρωταγωνιστές της δημοφιλέστατης σαπουνόπερας «Μanana es para siempre» («Το αύριο είναι παντοτινό») να ανταλλάσσουν φιλιά, καθώς η παραγωγή της σειράς αποφάσισε να κόψει όλες τις σκηνές με διαχύσεις που προβλέπονται στο σενάριο.
Στην Ευρώπη
Η ίδια τάση παρατηρείται σε κάποιες χώρες της Ευρώπης. Στην έδρα του ιατρικού συλλόγου της Μαδρίτης έχει αναρτηθεί ένα πανό με την επιγραφή: «Όχι στα φιλιά και τις χειραψίες, πες “γεια” για αποφύγεις τη νέα γρίπη». Ακόμη και η Καθολική Εκκλησία στην Ισπανία έδωσε σαφείς οδηγίες στους πιστούς καλώντας τους να μην ασπάζονται το άγαλμα του Αγίου Ιακώβου στον καθεδρικό ναό του Σαντιάγκο ντι Κομποστέλα. Οι ίδιες συστάσεις γίνονται και προς τους οπαδούς: καθώς στη Γερμανία άρχισε το πρωτάθλημα ποδοσφαίρου, οι φίλαθλοι στις κερκίδες καλούνται από το Ινστιτούτο Μικροβιολογίας του Αμβούργου να αποφεύγουν αγκαλιές και φιλιά όταν βάζει η αγαπημένη τους ομάδα γκολ. «Θύματα» της απαγόρευσης έπεσαν και οι Γάλλοι μαθητές μιας μικρής πόλης στη Βρετάνη. Η δήμαρχος του Λε Γκιλιβινέκ, Ελέν Τανγκί, ζήτησε από τους μαθητές, που συναντήθηκαν για πρώτη φορά στις αίθουσες την περασμένη Πέμπτη μετά τις διακοπές τους, να προτιμήσουν τον χαιρετισμό των Ινδών με τις παλάμες που ενώνονται κάτω από το σαγόνι. Μάλιστα, οι διευθύνσεις των σχολείων είχαν ετοιμάσει «boites a bisous» («κουτιά φιλιών»), τα οποία διέθεταν στους πιο εκδηλωτικούς μαθητές για να τα ανταλλάξουν στη θέση των κανονικών φιλιών.
Οι αντιδράσεις
Η απόφαση της Γαλλίδας δημάρχου, μαζί με την απαγόρευση του πτύειν στους δρόμους που επέβαλαν οι Αρχές στην πόλη Κουλέν, ξεσήκωσε θύελλα αντιδράσεων. «Με αυτή τη λογική οι άνθρωποι θα πρέπει να προστατεύονται από τα πάντα. Θα έπρεπε να απαγορευθεί ο έρωτας και η συζήτηση», έγραψε ένας μπλόγκερ.
Η θέση αυτή δύσκολα θα έπειθε τους υποψήφιους βουλευτές στην Ιαπωνία στις εκλογές που πραγματοποιήθηκαν στις 30 Αυγούστου. Πολλοί από αυτούς κυκλοφορούσαν με αντισηπτικά σπρέι στις τσέπες τους για να καθαρίζουν το πρόσωπό τους από το σάλιο που άφηναν στα μάγουλά τους τα φιλιά των πιο ένθερμων υποστηρικτών τους.
http://www.tanea.gr/default.asp?pid=...&artid=4534919
-
-
ΠΟΛΥ ΣΟΒΑΡΟ! ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΟ ΟΛΟΙ/ΕΣ ΟΙ ΓΚΥΚΑΤΖΗΔΕΣ/ΟΥΔΕΣ:
Ταψάκια για είδη ζαχαροπλαστικής από λάσπη βιολογικού καθαρισμού χαρτοβιομηχανίας έφτιαχνε «επιχείρηση» κοντά στο Τάχι Θήβας.
Σύμφωνα με ανθρώπους που γνωρίζουν την υπόθεση, η χαρτοβιομηχανία από την οποία προέρχονταν τα βιομηχανικά απόβλητα δραστηριοποιείται στον τομέα του ανακυκλωμένου χαρτιού, κατά την επεξεργασία του οποίου χρησιμοποιείται πλήθος επικίνδυνων για την ανθρώπινη υγεία χημικών. Τα απόβλητα αυτά περιέχουν λευκαντικές ουσίες και απομελανωτές που ενοχοποιούνται για την τοξικότητά τους καθώς και πλήθος άλλων στοιχείων, όπως για παράδειγμα βαρέα μέταλλα και τοξικά που χρησιμοποιούνται στα μελάνια.
Όπως αναφέρεται σε χθεσινή ανακοίνωση του ΥΠΕΧΩΔΕ, στις 8 Σεπτεμβρίου κλιμάκιο της Υπηρεσίας Επιθεωρητών Περιβάλλοντος σε συνεργασία με την Ελληνική Αστυνομία εντόπισε φορτηγό που μετέφερε από την περιοχή του Ασπροπύργου βιομηχανικά απόβλητα σε μη αδειοδοτημένη για τον σκοπό αυτό δραστηριότητα στην περιοχή της Θήβας. Κατόπιν ελέγχων διαπιστώθηκε ότι τα απόβλητα της χαρτοβιομηχανίας χρησιμοποιούνταν παράνομα από την επιχείρηση στην περιοχή της Θήβας «με σκοπό την παραγωγή συσκευασιών τροφίμων (ταψάκια για είδη ζαχαροπλαστικής), με κίνδυνο τη δημόσια υγεία και φυσικά εις βάρος του περιβάλλοντος».
Γνώστες της συγκεκριμένης υπόθεσης αναφέρουν ότι έξω από την παράνομη δραστηριότητα στη Θήβα εντοπίστηκε «λίμνη λυμάτων, προφανώς παρόμοιας σύστασης με αυτά που χρησιμοποιούνταν για την κατασκευή των ταψιών. Ωστόσο δεν είναι εύκολο να εντοπιστούν οι αποδέκτες λόγω του ότι η “επιχείρηση” ήταν παράνομη και δεν υπάρχουν αναλυτικά παραστατικά». Επιπλέον επισημαίνουν πως «απόβλητα από τη συγκεκριμένη χαρτοβιομηχανία βρέθηκαν προ διμήνου να διοχετεύονται ανεξέλεγκτα από διαφορετικό μεταφορέα- σ.σ.: όχι αυτόν που μετέφερε στις 8 Σεπτεμβρίου τη λάσπη από τον βιολογικό καθαρισμό- στον Ασπρόπυργο».
http://www.tanea.gr/default.asp?pid=...d=4535510&ct=1
-
Για πρώτη φορά στις ΗΠΑ θετικό και αμερόληπτο άρθρο υπέρ του Βίλχελμ Ράιχ και του έργου του σε επίσημη εφημερίδα (Boston Globe)
-
http://www.greekinsight.com/article.php?id=28908
Ένας κλειστός χώρος, η ακουστική του οποίου πλησιάζει αυτή ενός ανηχοϊκού θαλάμου, δεκαπέντε τόξα που μειώνουν την αντήχηση του χώρου στο ελάχιστο και άλλα επιστημονικά δεδομένα, τα οποία συνέλεξαν δύο ερευνητές του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης αποδεικνύουν για ακόμα μία φορά τις σπουδαίες γνώσεις των αρχαίων Ελλήνων σε θέματα αρχιτεκτονικής, με πεδίο εφαρμογής αυτή τη φορά το Νεκρομαντείο του Αχέροντα, «τον προθάλαμο του Κάτω Κόσμου». Ο Παναγιώτης Καραμπατζάκης και ο Βασίλης Ζαφρανάς, υποψήφιοι διδάκτορες του Τμήματος Αρχιτεκτόνων του ΑΠΘ ξεκίνησαν το 1997 να διερευνούν τις ακουστικές ιδιότητες της υπόγειας κρύπτης του Νεκρομαντείου του Αχέροντα, μετά τη διαπίστωση ότι επρόκειτο για ένα ασυνήθιστα ήσυχο μέρος, παρατήρηση ασύμφωνη με τις μέχρι τότε επιστημονικές τους γνώσεις για τους κλειστούς χώρους. Η διαπίστωση αυτή τους οδήγησε σε ενδελεχή έρευνα ακουστικής, που διήρκεσε περίπου 11 χρόνια. ...
Πρόκειται για ένα κλειστό χώρο με χαρακτηριστικά ακουστικής ανοιχτού χώρου. Σημαντικό ερέθισμα των ερευνητών για τη διενέργεια της έρευνας αποτέλεσε και η παρατήρηση της ύπαρξης 15 τόξων στην κρύπτη, που τελικά διαπίστωσαν ότι αυξάνουν την εσωτερική επιφάνεια του χώρου δημιουργώντας σημαντική απόσβεση του ήχου. Η παρατήρηση των τόξων σε συνδυασμό με τις ιδιαίτερα χαμηλές τιμές του χρόνου αντήχησης και του θορύβου βάθους οδήγησαν τους δύο ερευνητές στο συμπέρασμα ότι ο χώρος ήταν συνειδητά κατασκευασμένος, ώστε να δημιουργεί στον επισκέπτη του έντονα ψυχοακουστικά φαινόμενα. Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι οι παραπάνω τιμές πλησιάζουν τις ακουστικές συνθήκες που δημιουργούνται στους ανηχοϊκούς θαλάμους.
Οι ανηχοϊκοί θάλαμοι αποτελούν σύγχρονα εργαλεία της ακουστικής που έχουν δημιουργηθεί ειδικά για επιστημονικές μετρήσεις. Όπως τονίζουν οι δύο ερευνητές του ΑΠΘ, «μπορούμε να αναλογιστούμε την επίδραση ενός τέτοιου θαλάμου στον ψυχισμό του ανθρώπου, εάν σκεφτούμε ότι σε ανηχοϊκό θάλαμο της Μινεσότα που κατέχει το ρεκόρ Γκίνες ως το πιο ήσυχο μέρος στη Γη, το ρεκόρ παραμονής ανθρώπου είναι μόλις 33 λεπτά». Στόχος των αρχαίων κατασκευαστών του Νεκρομαντείου του Αχέροντα φαίνεται, λοιπόν, ότι ήταν να αποπροσανατολίζουν τις αισθήσεις του επισκέπτη δίνοντάς του την ψευδαίσθηση της επαφής του με τον Κάτω Κόσμο.
Μάλιστα, οι κ. Καραμπατζάκης και Ζαφρανάς συμπληρώνουν ότι «δεν είναι δύσκολο να αντιληφθούμε τη μεγέθυνση των ψυχοακουστικών φαινομένων, εάν αναλογιστούμε ότι οι επισκέπτες του Νεκρομαντείου περνούσαν από σωματικές και ψυχικές δοκιμασίες (ειδική δίαιτα, απομόνωση, προσευχή και τελετουργίες με μαγικά), πριν να έρθουν σε επικοινωνία με τους νεκρούς».
-
Code:
http://site.echodub.co.uk/2009/06/echo001-echodub-anechoic-chamber-free-album/
τσιμπήστε ανηχοϊκό θάλαμο.
-
http://www.foreignpress-gr.com/2009/...post_7598.html
Θυμίζει κάτι από τις ιστορίες του μικρού Γαλάτικου χωριού, του Αστερίξ και του Οβελίξ, που ακόμα αντιστέκεται, όχι βέβαια στους Ρωμαίους αλλά στα Πυρηνικά. Το Μενίζ Εγκλίζ , είναι ένα μικρό χωριό στο Βέλγιο, που αντιστέκεται ακόμα.
Οι κάτοικοι του «αντιστέκονται» στην ενεργειακή εξάρτηση από το κοντινό τους πυρηνικό εργοστάσιο και έμπρακτα αποδεικνύουν ότι το μέλλον ανήκει στα παιδιά και στις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας.
Οι κάτοικοι του Μενίλ Εγκλίζ του Βελγίου αρνούνται να χρησιμοποιήσουν την ενέργεια από το κοντινό πυρηνικό εργοστάσιο που βρίσκεται στη περιοχή και επιλέγουν την αιολική ενέργεια που τους παρέχει η ανεμογεννήτρια του χωριού.
Πριν από περίπου δύο χρόνια, ο Μπέρναρ Ντέβιλ, μία εξέχουσα φυσιογνωμία του κινήματος για χρήση των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας στο Βέλγιο, συνέλαβε την ιδέα για την κατασκευή μιας ανεμογεννήτριας η οποία θα ανήκει αποκλειστικά στους κατοίκους του χωριού. Ο ίδιος, πάντα πρωτοποριακός, είχε κατασκευάσει τη δεκαετία του ’70 την πρώτη ανεμογεννήτρια από μπαμπού. Η ιδέα του υλοποιήθηκε και πλέον το χωριό είναι ενεργειακά ανεξάρτητο.
Οι εκπλήξεις σε αυτό το μικρό χωριό δεν σταματούν όμως στην ενεργειακή ανεξαρτησία του. «Ιδιοκτήτες» της ανεμογεννήτριας στην πλειονότητά τους είναι παιδιά του νηπιαγωγείου!
Οι μετοχές της «ανεμογεννήτριας των παιδιών», όπως αποκαλείται, έχουν αγοραστεί από τους γονείς έναντι χαμηλού αντιτίμου και το όφελος των «επιχειρηματιών» πιτσιρικάδων είναι διπλό. Από τη μία καρπώνονται τα θετικά αποτελέσματα της χρήσης της αιολικής ενέργειας, μαθαίνοντας ταυτόχρονα για τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας και από την άλλη επενδύουν σε μια «πράσινη βιομηχανία» που τους αποφέρει κέρδος.
Τιμώντας τους μικρούς μετόχους η βάση της ανεμογεννήτριας έχει διακοσμηθεί με τα ονόματα των παιδιών και τα πολύχρωμα αποτυπώματα των χεριών τους.
Οι λιλιπούτειοι επενδυτές λαμβάνουν το 6% των μετοχών τους και ύστερα από δύο χρόνια μπορούν να λάβουν ένα μικρό ποσό. Επιπλέον έχουν δικαίωμα έκπτωσης σε βιβλιοπωλεία, εκδηλώσεις, εργαστήρια και διάφορες άλλες δραστηριότητες. Στο πλαίσιο αυτό, έχει δημιουργηθεί και η «Ακαδημία των Ανέμων», ένα πρόγραμμα με στόχο την ενημέρωση μαθητών από άλλα σχολεία για τη λειτουργία της ανεμογεννήτριας.
-
ας φτιαξουμε δωρεαν εργοστασια αιολικης ενεργειας και να τα δωσουμε στο κεφαλαιο να παιρνει τα κερδη
-
Δικάζονται γιατί κάναν... δεντροφύτευση!!!!!
Συμβολική συμπύκνωση του παραλογισμού που κυριαρχεί στην Αθήνα θεωρούν οι Οικολόγοι Πράσινοι την αυριανή δίκη των τριών πολιτών που είχαν συλληφθεί το 2007 για δενδροφύτευση στο Πεδίο του Άρεως.
Οι τρεις πολίτες, μέλη της Επιτροπής Αγώνα για την Προστασία του Πεδίου του ‘Αρεως, είχαν συλληφθεί την Πρωταπριλιά του 2007 σε επίθεση των ΜΑΤ εναντίον ειρηνικής εκδήλωσης των κατοίκων. Οι τελευταίοι διαμαρτύρονταν για τις παράνομες επεμβάσεις του Πανελληνίου ΓΣ στο πάρκο, με αυθαίρετα κτίσματα και με δημιουργία δεύτερης παράνομης εισόδου προς το εσωτερικό του πάρκου, μεταβάλλοντας τις αλέες του σε δρόμους πρόσβασης φορτηγών.
Οι τρεις πολίτες, Μαρίνα Βήχου, Θοδωρής Κοκκινάκης και Αχιλλέας Σαϊντ, είχαν μείνει για 24 ώρες στο αστυνομικό τμήμα και είχαν αφεθεί ελεύθεροι χωρίς κατηγορίες. Η κατηγορία για απείθεια κατά της αρχής απαγγέλθηκε εναντίον τους πολύ αργότερα. Η επίθεση της αστυνομίας και οι συλλήψεις είχαν τότε θεωρηθεί «χειρονομία καλής θέλησης της κυβέρνησης» προς τον κ. Μ.Κυριακού, πρόεδρο του Πανελληνίου ΓΣ και ιδιοκτήτη του ραδιοτηλεοπτικού ΑΝΤΕΝΝΑ.
Σημειώνουμε ότι ανακοίνωση της Κτηματικής Εταιρίας του Δημοσίου, στις 1.7.2009, επιβεβαιώνει για μια ακόμη φορά τις παρανομίες του Πανελληνίου ΓΣ για τις οποίες διαμαρτύρονταν οι κατηγορούμενοι και αναφέρει ότι «κινούνται οι προβλεπόμενες από το Νόμο διαδικασίες» για την παράβαση των όρων του παραχωρητηρίου.
Εκ μέρους των Οικολόγων Πράσινων θα παρευρεθεί στην αυριανή δίκη, καταθέτοντας ενδεχομένως και ως μάρτυρας, ο Τάσος Κρομμύδας, υποψήφιος δήμαρχος Αθηναίων το 2007 και αυτόπτης μάρτυρας του περιστατικού και των συλλήψεων, καθώς συμμετείχε και ο ίδιος στη συγκέντρωση των κατοίκων.
«Είναι αδιανόητο να δικάζεται ως ποινικό αδίκημα μια δεντροφύτευση σε χώρο πρασίνου. Καλούμε όσους ενδιαφέρονται για το περιβάλλον, να συμπαρασταθούν στους πολίτες που δικάζονται», δήλωσε ο Γιάννης Παρασκευόπουλος εκ μέρους της Εκτελεστικής Γραμματείας των Οικολόγων Πράσινων.
http://oikoprasinoi.blogspot.com/2009/09/mpo.html
-
-
Το 1/3 του χρόνου του ΙΧ κάνει ο ποδηλάτης στο κέντρο της πόλης!
Με αφορμή την εβδομάδα κινητικότητας οι Οικολόγοι Πράσινοι Θεσσαλονίκης διοργανώσαμε την Τετάρτη 23 Σεπτεμβρίου: «Κόντρες» στο κέντρο της Πόλης - Ποδήλατο vs Αυτοκίνητο vs Mέσα Μαζικής Μετακίνησης
Οι διαγωνιζόμενοι ξεκίνησαν στις 9.10 το πρωί με αφετηρία τον Σιδηροδρομικό Σταθμό Θεσσαλονίκης και με στόχο να φτάσουν στην κεντρική πύλη της ΔΕΘ στην Οδό Εγνατίας. Σε μία απόσταση 2,5 χλμ ο ποδηλάτης έφτασε σε 7' 19'' ενώ ο πεζός που μετακινήθηκε με την αστική συγκοινωνία χρειάστηκε 12' 46''. Ο χρόνος του ΙΧ (συμπεριλαμβανομένου και του χρόνου για στάθμευση) ήταν 20' 32''. Η μετακίνηση με το ΙΧ στοίχισε 4,5 ευρώ, με δεδομένο ότι το κόστος στάθμευσης υπολογίστηκε μόνο για μία ώρα, την ώρα που ο πεζός ξόδεψε 50 λεπτά και φυσικά ο ποδηλάτης μετακινήθηκε δωρεάν. Ο χρόνος στάθμευσης για το ΙΧ ήταν 11΄13'', την ώρα που πεζός και ποδηλάτης είχαν μηδενικό χρόνο στάθμευσης. Αξιοσημείωτο επίσης είναι ότι ενώ πεζός και ποδηλάτης διέσχισαν απόσταση 2,5 χλμ, ο οδηγός του αυτοκινήτου αναγκάστηκε να κάνει συνολικά 3,5 χλμ. Στα συνολικά οφέλη που αναδεικνύονται, πέρα από το κόστος, είναι η μικρή κατάληψη χώρου και η μηδενική ρύπανση από τον πεζό και τον ποδηλάτη, σε αντίθεση με το ΙΧ. Σημαντικά ταχύτερος θα ήταν ο ρυθμός της αστικής συγκοινωνίας αν υπήρχε λεωφορειόδορμος στην Εγνατία οδό, καθώς επίσης αξιοσημείωτη είναι και η έλλειψη σχεδιασμού στην συγκεκριμένη οδό για ποδηλατόδρομους.
Θα θέλαμε να σας πληροφορήσουμε ότι το πείραμα θα επαναληφθεί την Τετάρτη 30/09 με αφετηρία την οδό Μαρτίου και τερματισμό την οδό Αριστοτέλους και θα μπορεί να συμμετάσχει όλος ο κόσμος και με όποιο μέσον θέλει. Θα υπάρχουν έπαθλα (ποδήλατο, φανέλες των οικολόγων κ.α.) .
Οι εκκινήσεις θα γίνονται από τις 9.00 το πρωί έως τις 12.00 το μεσημέρι (έτσι θα έχουμε και με διαφορετικές ώρες αιχμής κάποια στοιχεία)
-
Σωτήριο το «κουτσό» για τα φλαμίνγκο !
Η στάση στο ένα πόδι που παίρνουν τα όμορφα πτηνά όταν ξεκουράζονται απασχολεί εδώ και πολύ καιρό την επιστημονική κοινότητα χωρίς ωστόσο να έχει δοθεί μια σίγουρη απάντηση. Τώρα, ειδικοί του Πανεπιστημίου Saint Josheph στη Φιλαδέλφεια, οι οποίοι μελέτησαν φλαμίνγκο που ζούσαν σε αιχμαλωσία στον Ζωολογικό Κήπο της Φιλαδέλφειας, κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η συγκεκριμένη στάση σε «κουτσό» εξασφαλίζει στα συγκεκριμένα πτηνά τη συντήρηση κατά το δυνατόν της απαραίτητης θερμότητας του σώματος.
Δεδομένου ότι τα φλαμίνγκο ζουν τον περισσότερο καιρό μέσα στο νερό, όταν βγαίνουν έξω από αυτό χάνουν γρήγορα θερμότητα. Για να διατηρήσουν την περισσότερη δυνατή φέρνουν το ένα πόδι κοντά στο σώμα καθώς τα πόδια είναι γνωστό ότι αποτελούν κύρια πηγή απώλειας θερμότητας. Είναι χαρακτηριστικό ότι όπως προέκυψε από τη μελέτη των αμερικανών επιστημόνων η οποία αναμένεται να δημοσιευθεί σε προσεχές τεύχος του επιστημονικού εντύπου «Ζoo Βiology» όταν ο καιρός ήταν πιο ζεστός περισσότερα φλαμίνγκο στέκονταν και στα δύο πόδια ενώ όταν ο καιρός ήταν πιο ψυχρός πολλά προτιμούσαν τη στάση στο ένα πόδι.
http://leodokardos.blogspot.com/2009...post_4833.html
-
-
Quote:
Originally Posted by
distortionofperception
ένσταση!!!!
άλλο Κοιλιά σαμπρέλα , άλλο κοιλιά μπαλόνα :)
-
Η οικολογική σημασία του μπιντέ:
Απ' ότι φαίνεται, οι αμερικάνοι μόλις τώρα ανακαλύπτουν τον μπιντέ, που έχει, λένε, και οικολογική αξία, μιας και το νερό που ξοδεύεται κατά την κατασκευή του χαρτιού υγείας είναι πολύ περισσότερο από 'κείνο που καταναλώνει ένας μπιντές...
In 2008, Chris Baskind wrote in Eco Tech Daily that the bidet is a greener way to go, but for smaller, more complex reasons than you might guess.
Interestingly, he says it's not about eliminating toilet paper (TP) use, but saving water, which you would think a bidet would use more of.
"Yes," Baskind wrote, "a bidet uses treated water, an increasingly precious commodity. But it uses less than that utilized in the production of even recycled toilet paper -- and a fraction of the amount consumed by virgin pulp." (The whole story is worth a read).
"In 2001," Bruneau said, "we were producing 100 million rolls of toilet paper a day -- we spend $4 billion a year on purchasing toilet paper, and to produce that toilet paper we use 473 billion gallons of water, so using a bidet, you waste a little water, but if you didn't purchase this toilet paper," you would end up using less water.
Newsweek said, "Tossing all the TP in America would save 15 million trees, 17.3 terawatts of electricity and more than 473 billion gallons of water annually; the environmental impact of bidets is minimal in comparison."
But can you really eliminate the use of toilet paper, even with a state-of-the-art bidet? I'm about to literally put my ass on the line and find out.
You have to admit it takes stones the size of Granny Smith's to ask a total stranger if you can come wash your butt at their house, no matter how charming that butt may be.
Well, you have to do what you can for a story, and this story was my idea. I live in Florida, where relentless, drenching humidity means "fresh" is not an option, yeast infections are always lurking, and I thought how great a bidet would be for getting clean without having to jump into the shower/bathtub to do it, using a ton of water when a little would help.
But I haven't actually used a bidet since my first trip to Europe in 1992. My friends explained the foreign fixutre to me, and I tried it gingerly, suspecting them of lying just to see if I'd actually rinse my junk off in what might, for all I know, be a dog bowl (I have trust issues).
Lucky for me, an unbelievably good sport named Mark Hill who lives in Orlando, has a bidet, swears by it and was nice enough to allow me to try it. Hill assures me that it's a major attraction among friends and neighbors. "Any time during a party everybody ends up there," he said, meaning the upstairs bathroom where dancing waters await.
Hill hands me a instructional card for the state-of-the-art Nais bidet, which has more buttons than my printer, but every one of them is a joy to consider. In addition to the heated toilet seat and charcoal filter (so the bathroom always smells good), it has temperature and pressure controls for the water, buttons for washing front or back, with or without pulsing action and for a blow dry, which also has an adjustable speed. It does everything except mime "Call me!" when you leave.
"Enjoy!" Mark said, leaving me alone with the bidet. After just a few minutes it was all I could do to avoid getting emotionally attached.
There's a definite "Oooh!" as (in "Surprise!" but in a nice way) when the first gentle jet hits you in that special place, after which you just relax and enjoy the refreshing rinse (I actually lost track of time for a minute, it was so comfy). I had to wiggle around a bit to get the "front" spray to go as far up front as I'd have liked (I was thinking specifically of how clean it could help you get during menstruation), but a little maneuvering helped a lot. The water was totally refreshing and gave me that clean feeling I was (literally) jockeying for.
The blow dryer, on the other hand, was less effective. It compares to those hand dryers in public bathroom where you eventually end up drying your hands on your shirt -- not enough power to do the trick. If it had the same power as a hair blow-dryer (on a cool setting) it would have worked wonderfully, but TP was a must in this case.
If you are determined to go paperless, though, you could keep a supply of hand towels by your bidet.
OK, so that was just one test of one model, but the bottom line (oh, pun so intended) is that while I think it's more effective on the clean side than the green side, the clean side is lovely and fresh-feeling, and the green side could get there easily.
Americans haven't adapted to the bidet yet, something Bruneau equates to our reluctance to use brown, unbleached toilet paper when an attempt to market that was made in the '70s. In some areas we're just slow adpaters.
After my experiment, I know I could adapt to a bidet. Like most of the people surveyed on Apartment Therapy, if money were no object, I'd have one installed.
In fact, I'd probably rename my bathroom "The home office," and my new bidet would be my new BFF.
