http://blog.funkygog.de/wp-content/u...over-front.jpg
Παίδες, το από πάνω είναι υψηλού επιπέδου ηλεκτρονική μουσική με θεϊκά πλήκτρα κι ωραίες κιθάρες, ειδικά τα πιο μουσικά κομμάτια του δίσκου βρίσκονται εντελώς αλλού!
Printable View
http://blog.funkygog.de/wp-content/u...over-front.jpg
Παίδες, το από πάνω είναι υψηλού επιπέδου ηλεκτρονική μουσική με θεϊκά πλήκτρα κι ωραίες κιθάρες, ειδικά τα πιο μουσικά κομμάτια του δίσκου βρίσκονται εντελώς αλλού!
οχι, αλλα εκτιμουμε την προσπαθεια.
ιάπωνας-ραπάρισμα.
στην ίδια πρόταση.
:fear:
οϊ, ο ζαν μισέλ ζαρ δεν είχε τον πατρίκ ροντάτ? φοβερός κιθάρερ.
δύναμη.
:pink::dfinger:
για τους holy fuck έχουμε πει?
χμμμμ ίσως όχι.
Νταξ βλαμμένοι ειναι (με την καλή εννοια). Μια χαρα τα σπανε.
y, αλλα οχι σε τουτο το τοπικ. to lp ετσι;
ε ναι.
Αυτό το τοπικ ξεκινάει με hecker, fennesz, sakamoto και καταλήγει σε flames για λαδωμένους πούστηδες. Ωραίο.
http://benjamindunn.files.wordpress....07-4194323.jpg
Εδώ έχουμε την περίπτωση μιας τρανής πούτσας. Οι daft punk υπενθυμίζουν σε όποιον το ξέχασε γιατί μπορούν να παίξουν κρανιές με όποιον έγραψε μουσική στα 4/4 με συσκευές που μπαίνουν στην πρίζα (μερικούς δεν θα τους δείρουν αλλά δε θα κωλώσουν κιόλας!). Γιατί είναι σκληρότεροι, καλύτεροι, ταχύτεροι, δυνατότεροι. Γιατί είναι επίσης large. Και αυτό εν προκειμένω σημαίνει ότι απο το θεόρατο robot rock άνοιγμα του robot rock στην μελωδική electro του human after all (απλά υπέροχος και ο συμβολισμός τους) παρουσιάζουν απνευστί δέκα χρόνια γεμάτα απο αίμα, σπέρμα και φλέμα ψημένο στην πρωτοπορία της pop ηλεκτρονικής. Μόλις δέκα χρόνια που χωράνε τόση (αερο)δύναμις που καταντάει συγκινητικό. Σκέφτομαι ότι ίσως κι εγώ σ' αυτό το ξεθαβινγκ να συνειδητοποιώ τέλεια για πρώτη φορά πόσο μεγάλο ανάστημα έχουν αυτά τα δύο γαλλέζικα κωλορομποτ. Αν δε τους γουστάρατε αλλά απορούσατε τι ακριβώς συμβαίνει, θα καταλάβετε. Αν είστε λαδωμένοι πούστηδες, μην ακουμπήσετε καν. Σκληρότερα, καλύτερα, ταχύτερα, δυνατότερα.
http://www.ljplus.ru/img4/r/n/rnanubandhana/TO38.jpg
Για τον Biosphere τα ξέρετε, είναι ο Geir Jenssen από το Tromsø της Νορβηγίας, και είναι από τους πιο ιδιαίτερους ambient ανθρώπους στο Tromsø και στον υπόλοιπο κόσμο. Αυτό είναι ο διάδοχος του αριστουργήματος "Dropsonde" του 2006 και η μουσική εδώ είναι λιγάκι λιγότερο αφαιρετική, ιδιαιτέρως νορβηγική και το ίδιο και περισσότερο συγκλονιστική. Φέτος έχουν τρελαθεί να βγάζουν μουσικάρες εκεί πάνω, εύγε στην πολιτιστική κατάσταση του Tromsø, άμα βλέπεις τέτοια μέρη πως να μη γράφεις τέτοια ambients;