Κιεγαμώ τους Stixoi.

Θεικότητες.

Δεν ξέρω αν βρίσκεται κρυμμένος
στα νύχια σου ο Θεός
μα εσύ πιο πολύ μου μοιάζεις
για λύκος νηστικός
κι όταν στα πρόβατα αγορεύεις
για του έθνους το καλό
διάολε σε βλέπω να χορεύεις του κτήνους το χορό.

Πες μου πως γίνεται η αγάπη
να ζει απ' τη λέξη εχθρός
και πως θα βρω τη σωτηρία σκυμμένος και βουβός
κι αν πάλι αυτό το τραγουδάκι σου μοιάζει αιρετικό
διάολε φύγε άπό μπροστά μου, μου κρύβεις το Θεό.

Ποιος σκαλίζει το σκοτάδι στην ψυχή μου κι όταν χαίρομαι ποιος κλαίει
ποιος παλεύει να μισήσω το κορμί μου κι όταν τ' αγαπάω ποιος φταίει
ποιος φρενάρει και ρημάζει τη ζωή μου κι όταν προχωράω ποιος κλαίει
ποιος ζητά να χαμηλώσω τη φωνή μου κι αν του τ' αρνηθώ ποιος φταίει

:thumbsup:

Τα κίτρινα μολύβια των μαραγκών τη νύχτα δεν κοιμούνται
σαλτάρουν απ' τον πάγκο στα βυζά των γυναικών που προκαλούν
απ' τα παλιά εξώφυλλα των τοίχων.
Από την καύλα τρελαμένα ξεχνάνε την αρχή ότι η βαρύτητα τα παίρνει
όλα κάτω
πέφτουν στο δάπεδο σφαδάζουν στη σιωπή μες στο ξυλάλευρο αφήνονται, στο κλάμα.
Κι όταν γυρίσει το κλειδί και μπει στο μαγαζί πρώτα ο ήλιος και ο άνθρωπος κατόπι
θα σκύψει ο δεύτερος μηχανικά για να μαζέψει απ' το τσιμέντο τα μολύβια.
Λες και σηκώνει μια τυχαία πέτρα της αυλής να κυνηγήσει τα σκυλιά που αρχίσανε και σέρνουν,
ανύποπτος για τ' αύριο,
θλιμμένος για το χτες
ανίδεος για τα θαύματα που γίνονται τις
νύχτες.

ΞΞΞΞΞΜΠΖΖΖΖΖΖΞΞΞΞΞΞΞΞΖΜΠΠΠΖΖΖΖΖΠΟΓΡΟΜ

Παράνοια.

Απλά, το χέβι το ίδγιο.

Ρε έχω μείνει πίσω, βγήκε ο νέος παπακωνσταντίνου στα δισκοπωλεία;

yes sir.

Ωπ. Δεν είχα ακούσει Παπακωνσταντίνου και το κομμάτι με οδηγεί στην εξής ερώτηση :

Ποιο δίσκο να πάω να πάρω;

Ο εφιάλτης της Περσεφόνης

Εκεί που φύτρωνε φλισκούνι κι άγρια μέντα
κι έβγαζε η γη το πρώτο της κυκλάμινο
τώρα χωριάτες παζαρεύουν τα τσιμέντα
και τα πουλιά πέφτουν νεκρά στην υψικάμινο.

Εκεί που σμίγανε τα χέρια τους οι μύστες
ευλαβικά πριν μπουν στο θυσιαστήριο
τώρα πετάνε τ' αποτσίγαρα οι τουρίστες
και το καινούριο πάν να δουν διυλιστήριο.

Εκεί που η θάλασσα γινόταν ευλογία
κι ήταν ευχή του κάμπου τα βελάσματα
τώρα καμιόνια κουβαλάν στα ναυπηγεία
άδεια κορμιά σιδερικά παιδιά κι ελάσματα.

Κοιμήσου Περσεφόνη
στην αγκαλιά της γης
στου κόσμου το μπαλκόνι
ποτέ μην ξαναβγείς.

Quote:

---

Originally Posted by _UnHoLyMaRtYr_

Ωπ. Δεν είχα ακούσει Παπακωνσταντίνου και το κομμάτι με οδηγεί στην εξής ερώτηση :

Ποιο δίσκο να πάω να πάρω;

---

olous kata th gnwmh mou. Alla 8ewrw dynatoterous thn "Agia Nostalgia" kai ton "Vraxno Profhth". Kai to teleftaio(I Vroxi Apo Katw).
Kai ta Lafyra kai ton Sthn Andromeda Kai Sth Gh.
Ths Agaphs Gerakarhs.

EDIT:
kala kala.. ksekina me Vraxno Profhth.

Quote:

---

Originally Posted by cloud

Ρε έχω μείνει πίσω, βγήκε ο νέος παπακωνσταντίνου στα δισκοπωλεία;

---

Quote:

---

Originally Posted by house_of_low_culture

yes sir.

---

kai gamei oso prepei?

Και παραπάνω θα έλεγα.

maital \m/

Quote:

---

Originally Posted by house_of_low_culture

kala kala.. ksekina me Vraxno Profhth.

---

Φχαριστώ φχαριστώ φχαριστώ :touched:

Here comes the sun it's for everyone
I wish the sky was all mine
Because we came from the ocean life
We swim like dolphins in time

sometimes I wish
that nothing would change
whatever you do,
I will see you the same

New days, fly away
Across the universe see you there
So blue days,
and you know when we go
Across the universe
If you dare

We rise and shine
with our sleepy eyes
we feel the sun
on our skin
And deep inside
I believe the time
Will come to hold you again

Sometimes I wish
that nothing would change
Whatever you do,
I will see you the same

New days, fly away
Across the universe
see you there
So blue days,
and you know when we go
Across the universe
If you dare

There's another New Day in your eyes
Another Me and You day, if we try
So carry all our troubles home,
lay them by the riverside and wash them
so...
New days...