Το ξέρω…
πείρα ένα χαρτάκι από τα Rizzla
τα χθεσινά τσιγάρα με ζαλίζαν
…κι όμως μην μας πεις δεν θες να ποιείς
έρχονται οι άσχετοι
μόλις ποιούνε γίνονται αιχμάλωτοι
άσχετοι
“καλώς τον, ήπιες καμία φορά;“
“όχι“
“αυτή είναι η πρώτη;“
“ναι“
καλά…
παίρνω απ’ το κύπελλο το χόρτο
το πρώτο
φτιάχνω ένα τρίφυλλο
το πρώτο
“τι είναι αυτά τα άσπρα;“
“χαρτάκια άστα
κάτω τα κουλά σου
θα ποιείς ένα τσιγάρο και μετά άντε στη μαμά σου“
“Κοίτα“ θα μου πει…
“τι είναι έτσι χάλια – τι είναι αυτό πια;“
Μου την σπαν
τα σπόρια κάνουν bop – bop
έλα σκας το τώρα
να καθαρίσεις το βρωμάς
σκέτη ταλαιπωρία
μα όταν πίνω
βρίσκω λόγια
μαστουρώνω
βρίσκω ρίμες
και σου χώνω
ένα κιλό
πίνω δεν το πουλώ
ποιος γαμάει το Αλβανό
έχω ελληνικό
είναι το λάλα – λάλα
μια ιστορία είχα ακούσει στην Ελλάδα
πως όλοι χόρτο πίναν πάντα
με ζαλάδα
οι ποιο πολλοί το ρίχνανε και στην σαλάτα
made it in Καλαμάτα
καταπράσινα λιβάδια
βγάζουν λάδια
για ξενέρωτα αγοράκια
νηφάλια
άκου ρεμάλια
τα καράβια φέρνουν πάλη ντουμάνια
άπειρα βράδια
σου λέω λόγο τιμής
η Police
με ψάχνει σ’ όλο το λεκανοπέδιο Αττικής
και κάτω απ’ την Ακρόπολη
παίζουμε Monopoly
γύρα τα τσιγάρα μου και πίνω πιο πολύ
φύτεψε ένα δέντρο
αν έχεις αυλή
γιατί…
περίμενε βροχή
κάνε λιτανείες
μπόλικες σοκολάτες για τις υπογλυκαιμίες
πίνεις τάχα
κόψε μάπα
πίνει χόρτο τσάμπα
μες΄ την τράκα
στην καβάντζα
χόρτο πάντα
ρίχνω ρίμες άτσα
κριμένος στην λινάτσα
στην ταράτσα
μες’ την κάλτσα
φάτσα κάρτα
όταν πίνω γίνομαι το καρναβάλι από την Πάτρα
σκύλα πάρ’ τα
όλα φάτα
τάκα τάκα
χόρτο πάκα
πίνω γιατί μου αρέσει και έχει πλάκα
άκου βλάκα
της τα μάθανε τα χάπια
να ‘ναι τα συκώτια σάπια
να τα κρύβεις στα ντουλάπια
να τα βρίσκει η μαμά σου
και να κλαίει δέκα βράδια
άσ’ τα σάπια
βλάκα στα ‘πα
δέκα γάρα είναι όσο μια χάπα
“τι είχες Γιάννη;“
“τι είχα πάντα“
ποιος θα κλαίει στα σαράντα
με την πρέζα
πέσε τέζα
μια κατσαριδούλα η μικρή Τερέζα
ήπιε πρέζα
και την βρήκαν στην φριτέζα
μες ‘τα λάδια
ενώ αν έπινε ντουμάνια
θα ‘ταν έξυπνη για πάντα
θα ‘μπαινε μες την πατάτα
όταν πίνω
τέτοια λέω
κι είμαι χάλια
Μήδε είμαι χάλια
ποιος με είδε
με τα άλλα
τα ρεμάλια
τα ντουμάνια
να μυρίζουν
σαν λιβάνια
πίσω απ’ την πλατεία
κάτω απ’ τα παγκάκια
τάβλα… τάβλα…
τάβλα… τάβλα… τάβλα… τάβλα…
τάβλα… χάλια… χάλια…
Δώστε μου μπάφο
να πιω
να φτιαχτώ
να κοπώ
να χαθώ
να γίνω
χάλια
χάλια – χάλια
Αυτό το κόκκινο
παίρνει κεφάλια
ντουμάνια
με κάνει χάλια – χάλια
Βγάλε τα Rizzla
βγάλε!
βγάλε το δέντρο από την ρίζα
και κάντα κορνίζα
μπαίνω στην πρίζα
κολλάω Rizzla στο Rizzla
κολλάω φούντα με κόκα
κολλάω ρίμα με ντόπα
κολλάει ο Μήδε με Ύπο
και κάνουν κόλπα
όπα – όπα
φέρε μια καυτή
πάρε μια καυτή
και μια ανάποδη
κι εσύ να γίνεις
ότι δίνεις τόσο
τόσο πίσω πίνεις
πίνεις
βγάλε χάρτη
στρίψε μπάφους
στρίψε τάφους
σκάψε λάκκους
κι άσε κάποιους
κάποιους… κάποιους… κάποιους… κάποιους…
με τους βράχους
κάφ’ τους
σπάς’ τους
στρίφ’ τους
ρίχ’ τους
μέσα στα ρουθούνια μου
κούνια μου
μες στη ζούρλα μου
τσούλα μου
δυο γραμμές
καυτές κι ανάποδες
καναβουργιές
καναπεδιές
τρελές νταγκλές
πολλές σοδιές
ήπια και λέω πολλά
πολλά… πολλά… πολλά… πολλά…. πολλά
ζαλίστηκαν
πολλά παιδιά
πολύ καλά
κάτσε καλά
με τα ψιλά
απ’ το βρώμα δεν πείρα τίποτα ποτέ στα σοβαρά
γιατί είμαι λιώμα
στέγνωσε το στόμα
έπεσα στο χώμα ανάσκελα
άσχετα
η σοκολάτα πάει με σερενάτα
αλβανικό με ελληνικό
με την κοκό
απλός θέλω να πιω
να δω το κόλλημα
φρόνιμα
μόνιμα
νόμιμα
έπινα
έπειτα
έγινα
διάλος
Δώστε μου μπάφο
να πιω
να φτιαχτώ
να κοπώ
να χαθώ
να γίνω
χάλια
χάλια – χάλια
Αυτό το κόκκινο
παίρνει κεφάλια
ντουμάνια
με κάνει χάλια – χάλια
