Τρελοί στίχοι. Τα ρέστα μου στο χοντρό.
Printable View
Τρελοί στίχοι. Τα ρέστα μου στο χοντρό.
Now you say you lonely
You cry the whole night through
Well you can cry me a river,
Cry me a river, I cried a river over you.
Now you say you're sorry
For being so untrue
Well you can cry me a river
Cry me a river, I cried a river over you.
You drove me mad and drove me out of my head
While you never shed a tear
Remember, I remember all that you said,
'Tole me love was true for me an...
'tole me you was... you an... me an... Now you say you loved me
Well, juss to prove you do
Go on an
Cry me a river
Cry me a river
I cried a river over you...
Ναι,αλλά νομίζω ότι όλοι οι στίχοι σε αυτό το κομμάτι είναι του Μιχάλη.. :PQuote:
Originally Posted by Ace
Anyway..το κομμάτι γαμάει όπως και να έχει.. :wink:
Δεν ξέρω τι είναι
Δεληβοριάς Φοίβος
Μουσική/Στίχοι: Δεληβοριάς Φοίβος
Δεν ξέρω τι είναι, ούτε πώς φτάνει
Ούτε τι χρώμα έχουν οι μέρες όταν έρχεται
Δεν είμαι ο μόνος, το είδανε κι άλλοι
Να μπαίνει μέσα στα νερά και να μη βρέχεται
Μην το μαλώσεις, Μην το ζορίσεις
Σήκω απ’ το πιάνο, βγες μια βόλτα, αναστέναξε
Σαν περιστέρι είχε καθίσει
Απάνω σου όταν σε βαφτίζαν, αλλά πέταξε
Το πλήθος βλέπει μόνο τον χρόνο
Που τα μωρά του βγαίνουν βόλτα με τον διάβολο
Με πιάνει ζάλη, μα βλέπω μόνο
Να ‘ρχεσαι απλά και να μου ξαναφεύγεις αύριο
Δεν ξέρω τι είσαι, ούτε ως πού φτάνεις
Ούτε τι χρώμα έχουν οι μέρες όταν έρχεσαι
Δεν είμαι ο μόνος, σε είδανε κι άλλοι
Να μπαίνεις μέσα στα νερά και να μη βρέχεσαι
Πότε αλύγιστος και πότε χάρτινος,
από τα θαύματα του κόσμου εξαρτημένος.
Νότες ανήσυχες σκαλίζουν τα χωράφια μου
και κάθε άνοιξη φυτρώνουν βενσερέμος.
Όσοι με γέλασαν, όσοι με κέρασαν
πικρό ποτήρι κι άχρηστους κανόνες,
θα ηττηθούν απ' ό,τι πιο αδύναμο
από τη χλόη που σκεπάζει ερειπιώνες.
Ψυχή αδάμαστη, θεριό ανήμερο,
το απολιθωμένο φως να σε λογχίσει
κι από το διάφανο το τραύμα το γλυκό
ένα σαμπάχ μακριά να φτερουγίσει.
pali 8anashs?de barieste pote?
Με μάτια κλαμμένα,θλιμένου παιδιου
στέκεις εκεί,στο κατώφλι του νου
κι οι αναμνήσεις που κρύβω βαθειά
δεν ξέρω αν είναι κάτι που έχω
ή κάτι που έχασα πια
Καλή σου νύχτα,
και να μ' αγαπάς (x2)
ό,τι θυμάσαι λένε μέσα σου ζει
ζει και τρυπάει, σα βελόνα πικρή
πικρή σα το γέλιο, μεθυσμένου τρελού
κάποιου πρεζάκια αρχαγγέλου
στο βράχο του Λυκαβηττού
Καλή σου νύχτα,
και να μ' αγαπάς (x2)
Τι ώρα πήγε, ποιός έχει φωτιά;
Μίλα μου, μίλα μου, είναι η ζωή πιο βαρειά
Πιο βαρειά και απ'τα φώτα,
πιο βαρειά απ' τους καπνούς
και ένα κουρέλι τραγούδησε το τελευταίο του μπλουζ
Καλή σου νύχτα,
και να μ' αγαπάς (x2)
Πολλά είπα λίγα έζησα και ξέμεινα εδώ πέρα
Το στόμα θάφτηκε βαθιά και οι λέξεις στον αέρα
Είπες, είπες για ξένες λύπες
Με δυο τραγούδια προσπαθώ όλους εσάς να πείσω
Μα ένα σας βλέμμα αρκεί για να πισωπατήσω
Είπες, είπες λέξη δεν είπες
Μα αν θα έπρεπε να τραγουδώ για όσα με πληγώνουν
Τα χείλη δεν θα τα άνοιγα θα τα άφηνα να λιώνουν
Ησυχία, ησυχία λέξη καμία
Γιατί όσα με πονούν βαθιά δεν έχουν σημασία
Όταν στα χείλη φτάνουνε χάνουνε
την ουσία
Η λέξη είναι μία, ησυχία, ησυχία
ifinoi s'agapaw :pink:
:oops:
ΤΟ ΤΡΕΝΟ (Γ’ ’96)
Το τρένο ερχόταν απ’ το Βορρά
Στο Νότο πήγαινε, στην Αθήνα
Σφύριζε πάντοτε μια φορά
Κι εμείς μετρούσαμε κι άλλο μήνα
Με τα παράθυρα φωτισμένα
Σαν φιλμ που τρέχει και δείχνει εσένα
Ξένος στους ξένους, βία εφηβείας
Σινεμασκόπ της επαρχίας
Είκοσι μέτρα από το σύρμα
Και μια ζωή απ’ τη ζωή
Ο Χάρης βλέπει το φως σαν κύμα
Ή να πνιγεί ή να καεί
Μέσα στα μάτια σου σέρνονται τρένα
Υγρά βαγόνια αλμυρισμένα
Κι’ αποφασίζει να φύγει νύχτα
«ψυχούλα μου άρρωστη απόψε ρίχ’ τα!"
Σαν να περνάει από ναρκοπέδιο
Εκεί που φτύνουνε οι σκοποί
Ο Χάρης σαν κινούμενο σχέδιο
Ανατινάζεται και όμως ζει
Τρεις μέρες γλίτωνε, Τετάρτη έφυγε
Μέχρι το Σάββατο τον είχαν φέρει
Πως το φαντάστηκε;
Σκουπίδι φύτρωνε στο πρώτο του άψυχο καλοκαίρι
Μέρες παλεύαμε για να του πάρουμε
Ένα του γέλιο να μας γλιτώσει
Κανείς δεν το ‘λεγε, μα όλοι φοβόμασταν
Μήπως το τρένο του εμάς σκοτώσει
Δεν πίστευε πως κάποτε όλα αυτά θα τελείωναν
Βουνά από μερόνυχτα υψώνονταν μπροστά του
Μόνος σε μια ζεστή αγκαλιά στο γρήγορο όνειρό του
Πήγε να σώσει την καρδιά κι έχασε το μυαλό του
Σταμάτησε να μας μιλά, μόνος τους τοίχους σκάλιζε
Και του μυαλού του τάιζε τα άγρια θηρία
Πολύ δε θέλει για να δεις το θάνατο στ’ αστεία
«αυτό το τρένο φίλε μου μεγάλη είναι ιστορία»
What's your definition of the one?
What you really want him to become?
No matter what I sacrifice it's still never enough.
Just like I predicted
I will sink before I swim
'Cause these are the waters that I'm in
this great evil-where's it come from?
How'd it steal into the world?
What seed,what root did it grow from?
who's doing this?
who's killing us,robbing us of life and light,mocking us with the sight of what we might have known?
Does our ruin benefit the earth,aid the grass to grow and the sun to shine?
Is this darkness in you, too?
Have you passed through this night?
Αυτό εκτός από τους Unkle το χουν χρησιμοποιήσει και κάποιοι άλλοι σε τραγούδι τους. Μπας και θυμάστε ποιοι?
Οι εξπλόζιονσ ιν δε σκάη.
Α μπραβο. Θενκς
