Κύπελλο UEFA 2008-2009

Δύσκολη ομάδα, τρομερό πάθος και τρέξιμο, ασφυκτική πίεση και εμείς ήμασταν κουρασμένοι από τα δικά μας παιχνίδια και την γενική ταλαιπωρία. Τραγικό γήπεδο, τι γλίστρες, σκοντάφτανε, τσιμέντο κάτω, κώλος. Επίσης ο Τοροσίδης κάνει κακά παιχνίδια και πάντα αυτό έχει αντίκτυπο στον Γκαλέτι, ο οποίος είχε ξενερώσει πολύ νωρίς (δεν έπρεπε, το έχει κάνει αρκετές φορές). Ντομί μέτριος, κυρίως δεν έτρεχε ποτέ πρώτος στην μπάλα και στο συγκεκριμένο ματς αυτό ήταν όλα τα λεφτά.

Στο β' ανεβήκαμε αλλά μέτρια πράγματα, ο Μπελού έκανε μόνο 2 πλειστέσιον πάσες, δυστυχώς δεν κάτσανε, όπως δεν κάτσανε και του Ντιόγο δυστυχώς.

Δεν πειράζει, η ομάδα φαίνεται ότι είναι σε φόρμα αλλά αυτές ήταν τελείως αντίξοες συνθήκες. Ήταν ματς για Ντάρκο και Στολτίδη. Ειδικά ο Ντάρκο θα το κάρφωνε, είμαι σίγουρος. Υγεία.

Θέλω πρόκριση με καλή ομάδα, σε γήπεδο χαλί, να απογειωθούμε. Την πιστεύω πολύ αυτή την ομάδα.

Quote:

---

Originally Posted by Raven Lord

Quote:

---

Originally Posted by FIXXXER

Παιζει ο ομιλος μας με τη δομη Μεταλιστ και Γαλατασαραι εκτος εδρας.

---

μεγαθήρια :fear:

---

Το θεμα ειναι κατα ποσο θα εκανε κατι η ΕΥΡΩΠΑΝΑΘΑ κι οχι αν ειναι μεγαθηρια, το εγραψα ξεκαθαρα οτι η Μεταλιστ ηταν ΑΙΣΧΡΗ, που το ειδε ο Φορντ Περφεκτ οτι ειναι δυνατη ομαδα δεν ξερω. Το αλλο το τυρι τι μιλαει ηθελα να ξερα. :P

Επισης Βικ, ο Γκαλετι δεν ειχε ξενερωσει με τον Τοροσιδη, με τον διαιτητη ειχε ξενερωσει. Ας εβαζε αυτο που επρεπε ο Ντιογκο στην αλλη γωνια και θα ειχαμε παρει νικη, οχι ισοπαλια μονο. Το γκολ που φαγαμε ηταν πωρωτικο, ηταν λες και επαιζα ΠΡΟ και ο υπολογιστης ειχε αποφασισει οτι πρεπει να φαω γκολ, οπου οτι κουμπια και να πατησεις ρε παιδι μου η μπαλα θα μπει, τελος.

Η Μέταλιστ είχε 2 καλούς μπροστά και τα υπόλοιπα κριάρια. Αλλά αυτά τα κριάρια παίζανε σαν λυσσασμένα και σε συνδυασμό με το γήπεδο και τις συνθήκες μας στρίμωξε τρελά. Δυνατή είπα, όχι γαμάτη. Έχει διαφορά.

Ο Γκαλέτι δεν είπα ότι ξενέρωσε με τον Τόρο, αλλά ότι ο Τόρο δεν βοήθησε καθόλου την κατάσταση. Το γκολ είναι κλασίκ. 86', χάος, ψαλιδάκι στο πουθενά, ο αβραάμ μαζί με την μπάλα μέσα... Μονεμβασιά και Απέλια.

Quote:

---

Originally Posted by FIXXXER

Το θεμα ειναι κατα ποσο θα εκανε κατι η ΕΥΡΩΠΑΝΑΘΑ κι οχι αν ειναι μεγαθηρια

---

η ευρωΠΑΝΑΘΑ κάνει διπλά στη βέρντερ και την ίντερ και χάνει από ανόρθωση... και είναι ικανή να ξαναχάσει άνετα.

εσένα όμως δε σε χάλασε! ΚΡΥΟ καιρός για 2 και τους κλάσατε μια μάντρα @@ :pingpong:

με τη θερμοκρασια στο μειον 9 ειναι τραγικο να μιλας για κρυο-ακους λαγουδακο μου :?:

MΠΡΑΒΟ! ΕΙΣΑΙ ΚΑΙ Ο ΠΡΩΤΟΣ!

χεβη μαιταλ

Nai swsta eixan gkavlwsei oi rwges tou mhtroglol kai den mporese na kseperasei o karpazoeispraktoras tou ektos edras to empodio ths oukranidezikhs armadas..
E bebaia..

αν ειχαν καυλωσει παντως αντρικες ρωγες σιγουρα θα εσκαγε με πτηση γνωστος ποδοσφαιριστης του π.ο.α.(και μαλλον ο μονος απο τα γιδια της παιανιας που κατεχει το τοπι.)


ΜΕΤΣΑΛ :!:

Prepei na thn pineis asxhma esu pantws.. Auto einai to mono sigouraki..

ΓΕΓΟΝΟΣ :pingpong:

Quote:

---

Originally Posted by Raven Lord

Quote:

---

Originally Posted by FIXXXER

Το θεμα ειναι κατα ποσο θα εκανε κατι η ΕΥΡΩΠΑΝΑΘΑ κι οχι αν ειναι μεγαθηρια

---

η ευρωΠΑΝΑΘΑ κάνει διπλά στη βέρντερ και την ίντερ και χάνει από ανόρθωση... και είναι ικανή να ξαναχάσει άνετα.

---

Αρα ερχεσαι στα λογια μου, οτι η Ευρωπαναθα ηταν πολυ πιο πιθανο κι αυτη να χασει απο Μεταλιστ και Γαλατασαραι, παρα απο Βερντερ και Ιντερ, ειπα εγω κατι αλλο για τον ομιλο? Θα περναγε ΤΡΕΝΟ - Δωνης δηλαδη ο ΠΑΟ απο Τουρκια κι απο το Χαρκοβ?

η ευρωπανάθα δεν ξέρω τι θα έκανε σε αυτό τον όμιλο, πάντως εγώ σίγουρα δε θα ήμουν ευχαριστημένος με την 3η θέση.

Quote:

---

Originally Posted by GG*

αν ειχαν καυλωσει παντως αντρικες ρωγες σιγουρα θα εσκαγε με πτηση γνωστος ποδοσφαιριστης του π.ο.α.(και μαλλον ο μονος απο τα γιδια της παιανιας που κατεχει το τοπι.)


ΜΕΤΣΑΛ :!:

---

???

Για Ίβανσιτς νομίζω λέει

Πάρτε ένα σχετικό ωραίο άρθρο του Καρπετόπουλου:

Code:

---

Η εμφάνιση του Ολυμπιακού με τη Μέταλιστ δεν μοιάζει με την εμφάνιση με τη Γαλατά, ούτε με αυτή που η ομάδα έκανε στο «Βικελίδης», όπου επίσης έχασε, ούτε φυσικά με εκείνη που είχε γίνει στο Παγκρήτιο εναντίον του υπέρμετρα σκληρού ΟΦΗ, ούτε βέβαια με εκείνη στο ντέρμπι με τον ΠΑΟ. Το ποτήρι είναι μισογεμάτο ή μισοάδειο, ανάλογα πώς το βλέπει κανείς. Μπορεί να πει κανείς ότι στην Ουκρανία φάνηκε μια σχετική πρόοδος ή ότι ο Ολυμπιακός εκτός έδρας μπορεί για την ώρα να παίζει άσχημα με λογιών λογιών διαφορετικούς τρόπους. Το σίγουρο είναι ότι το πρόβλημα δεν λύθηκε μετά τον περίπατο στο Καυτανζόγλειο: σας το είχα εγκαίρως επισημάνει.

Ας μιλήσουμε σήμερα λίγο τακτικά. Ποιο είναι το κοινό στοιχείο όλων αυτών των εκτός έδρας εμφανίσεων; Οτι ο Ολυμπιακός δεν σκόραρε. Αυτή η πανθομολογούμενη δυσκολία φαίνεται από τα γκολ που η ομάδα έχει πετύχει και στο πρωτάθλημα και στο Κύπελλο ΟΥΕΦΑ –όχι μόνο στον όμιλο, αλλά και κόντρα στην αδύναμη Νόρτζελαντ. Ο Ολυμπιακός έχει στο ΟΥΕΦΑ δέκα γκολ σε δύο ματς στο Καραϊσκάκη και μόλις δύο μακριά από αυτό. Στο δε πρωτάθλημα έχει 19 γκολ εντός έδρας και μόλις 4 εκτός, τρία εκ των οποίων τα έβαλε στον τρομοκρατημένο Ηρακλή.

Δράμα

Με κριτήρια πραγματικότητας (κι όχι αντιμετωπίζοντας τον Ολυμπιακό σαν μια υπερομάδα που πρέπει πάντα να κερδίζει), η ήττα από τη Μέταλιστ δεν αποτελεί κάποιο είδος δράματος. Σε συνδυασμό, όμως, με τις άλλες εμφανίσεις του Ολυμπιακού μακριά από το Καραϊσκάκη, απαιτεί προσοχή. Ο Ολυμπιακός στην Ουκρανία δεν έχασε επειδή αιφνιδιάστηκε στα πρώτα λεπτά, ώστε να του δώσουμε τη δικαιολογία του ταξιδιού ή του όντως κακού αγωνιστικού χώρου, και δεν έχασε επειδή απώλεσε στο γήπεδο την αυτοσυγκέντρωσή του –αυτό θα μπορούσα να το καταλάβω αν π.χ προηγούνταν στο σκορ και δεν κρατούσε το αποτέλεσμα. Ο Ολυμπιακός έχασε διότι δεν σκόραρε και δεν σκόραρε διότι, αντίθετα από το Καραϊσκάκη, δεν έφτιαξε πολλές φάσεις.

Μυστικό

Οταν μιλάμε για ομάδες που κάνουν πρωταθλητισμό (σε οποιοδήποτε πρωτάθλημα του κόσμου), είναι λογικό να παρατηρούνται διαφορές στην παραγωγή των φάσεων εντός και εκτός έδρας. Οι ομάδες που παίζουν για να κερδίζουν το κάνουν ευκολότερα στην έδρα τους. Αυτό είναι και το κλειδί για να λύσει κάποιος το μυστήριο του φετινού Ολυμπιακού: όποιος θέλει να καταλάβει τη διαφορά της απόδοσης εντός και εκτός έδρας πρέπει να κοιτάξει τι κάνει σωστά ο Ολυμπιακός στο Καραϊσκάκη. Εδώ είναι το μυστικό.

Χώρος

Ακόμα και οι επικριτές του Βαλβέδρε, όσοι με πέντε ματς που είδαν σχημάτισαν άποψη, δέχονται ότι στο Καραϊσκάκη η ομάδα πρεσάρει ψηλά. Τι σημαίνει αυτό; Οχι μόνο ότι ο Ντιόγο, ο Μπελούτσι, ο Γκαλέτι, ο «Τζόλε» κυνηγούν τον αντίπαλο όταν αυτός προσπαθήσει να κατεβάσει μπάλα –αυτό από μόνο του δεν φτάνει. Το πρέσινγκ στην προκειμένη περίπτωση γίνεται αποδοτικό διότι είναι οργανωμένο: η προσπάθεια για κατοχή μπάλας συνδυάζεται με γνώση της θέσης του συμπαίκτη. Με άλλα λόγια, η πίεση στον αντίπαλο συνοδεύεται από τις κινήσεις όσων δεν συμμετέχουν στο πρέσινγκ στους κενούς χώρους. Θυμηθείτε τα γκολ του Ολυμπιακού για να το καταλάβετε. Με την ΑΕΚ κλέβει ο Ντιόγο, κινείται ήδη για να πάρει μπάλα ο Κοβάσεβιτς. Με τον ΠΑΟΚ κλέβει ο «Τζόλε» και κάνει αμέσως κίνηση ο Πατσατζόγλου στον κενό χώρο. Με την Μπενφίκα κλέβει ο Ντουντού και βγαίνουν στο ανοιχτό γήπεδο με μέτωπο στην εστία ο Γκαλέτι και ο Ντιόγο. Θεωρητικά αυτό θα 'πρεπε εκτός έδρας να λειτουργεί ευκολότερα, όμως δεν συμβαίνει. Γιατί; Διότι ο Ολυμπιακός δεν είναι εξίσου συμπαγής: οι γραμμές του δεν παίζουν κοντά κι αυτό είναι το πιο μεγάλο πρόβλημα.

Βοήθεια

Μια ομάδα κρατιέται συμπαγής ή όταν γυρνάνε οι επιθετικοί ή όταν (όπως θέλει ο Βαλβέρδε) ανεβαίνουν στην επίθεση οι πίσω γραμμές. Εξαιρώντας το ματς με τον Ηρακλή, στα άλλα εκτός έδρας ματς στη φάση που οι επιθετικοί πιέζουν δεν βγαίνουν σε βοήθειά τους οι μέσοι, διότι δεν τους σπρώχνει ανεβαίνοντας η αμυντική τετράδα. Με τη Μέταλιστ το τρέξιμο των επιθετικών από το 30' και μετά, όταν ο Ολυμπιακός ισορρόπησε, πήγε χαμένο –ο Μπελούτσι π.χ. έσκασε. Ακόμα κι όταν οι επιθετικοί κέρδιζαν την μπάλα από τους Ουκρανούς, ήταν πάντα μόνοι τους: κανείς παίκτης από τις πίσω γραμμές δεν ήταν κοντά για να πάρει την μπάλα! Αν μια άμυνα δεν έχει να φοβάται παίκτες που βγαίνουν από τα μετόπισθεν, εστιάζει την προσοχή της στους τρεις-τέσσερις επιθετικογενείς παίκτες: αν η απόδοση αυτών δεν είναι κάτι τρομακτικό, δεν είναι δύσκολο να τους ακυρώσει. Ενας να μην τραβήξει, η παραγωγική διαδικασία γίνεται πρόβλημα.

Πρόβλημα

Ανάλογο πρόβλημα υπάρχει και στην αξιοποίηση της μπάλας όταν η ομάδα τη στριφογυρίζει απέναντι στην αντίπαλη άμυνα. Ο Βαλβέρδε, έχοντας τον εκρηκτικό Ντιόγο, ζητάει από όσους μεταφέρουν την μπάλα να την πετάνε μεταξύ των δύο στόπερ, όπου σχεδόν πάντα κινείται ο Βραζιλιάνος. Ο Ντιόγο δεν περιμένει την μπάλα με πλάτη σχεδόν ποτέ: συνηθίζει να κινείται προς αυτή με μέτωπο στην εστία, βλέποντάς την μπροστά του. Ερχεται να γεμίσει τον χώρο σαν παίκτης του αμερικανικού φούτμπολ, που περιμένει την μπάλα από τον κουόρτερμπακ. Ετσι, και από μπαλιές των πλάγιων μπακ, σκοράρει τα δεύτερα γκολ με τον ΠΑΟΚ και την ΑΕΚ και έτσι προκαλεί και το γκολ με τον Πανιώνιο, δημιουργώντας τη φάση για τον Μπελούτσι. Αυτό διευκολύνεται να το κάνει διότι στο Καραϊσκάκη η προσοχή των αμυντικών πρέπει να είναι και στους άλλους: η λόμπα πάσα είναι μια αποδοτική κομπίνα, χωρίς να είναι η μόνη! Αν γύρω από τον Ντιόγο δεν υπάρχουν παίκτες (αν δηλαδή η ομάδα δεν είναι συμπαγής), όποιος κουβαλάει μπάλα έχει αυτό το γέμισμα προς τον Βραζιλιάνο ως μοναδική επιλογή. Ομως στο ποδόσφαιρο για κάθε μοναδική και προβλέψιμη επιλογή μπορεί να υπάρξει και μια καλή άμυνα.

---