1.χαχαχ ΝΑΙ
2.εμείς το λέγαμε "φάλαγγα"
άσχετο,θυμήθικα ένα παιχνίδι που παίζαμε Νορμανδία λεγόταν
Printable View
dld ayto pou rixneis enan katw kai meta peftoun oloi apo panw tou mono sto diko mas sxoleio to legame "tsoliasma"?
εμεις το λεγαμε σαντουιτς νομιζω.
να αναφερθεί επίσης το
ΓΙΑΧΜΑΝ
επίσης τρου στόρι μάλλον το κάνατε και εσείς με κάποιες παραλλαγές.
στην τάξη μας είχαμε μια κοπέλα πολύ χοντρή την Βέτα. καλή ψυχή αλλά πολύ χοντρή. και πόντια. αγαπημένο παιχνίδι, όταν χτυπούσε το κουδούνι με το που ακουγόταν ο ήχος κάποιος φώναζε "Ο ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΣ ΤΗΝ ΒΕΤΑ" και τρέχαμε γρήγορα στο προαύλιο γιατί ο τελευταίος την Βέτα !!!
Αυτό που ενας στηνόταν με την πλάτη στον τοίχο, μετά 3-4 μπροστά του σκυφτοί στη σειρά και οι υπόλοιποι έτρεχαν κι έπεφταν από πάνω τους πώς το λέγαμε;
Μακριά γαϊδούρα.
μακριά γαϊδούρα.
Για τους βόρειους νομίζω τσανταλίνα-μανταλίνα.
Α ναι σωστά. :touched:
Επίσης σε μικρότερες ηλικίες αγαλματάκια ακούνητα (μέρα ή νύχτα), αμπάριζα, μήλα και (σε ακόμη μικρότερες) μαγαζιά.
θυμάμαι οταν είχες "διπλά" αυτοκόλητα ,πανινι κ τετοια, ή απλά ήθελες να κάνεις χαβαλε στεκοσουν σε κάποιο ψηλό σημείο πχ παγκάκι-πεζούλι (αν ησουν μούρης κ σε μπαλκόνι) και τα πέταγες στο κοινό που με προσμονή σε κοιτούσε από κάτω.Στα μέρη μου ,ενώ πετούσαμε τα χαρτάκια φωνάζαμε "στο κούτουπο" και έπεφταν όλοι με τα μούτρα για να αρπάξουν ό,τι προλάβουν....
Και γαμώ τις εποχές...
Τώρα θυμήθηκα το άλλο, κολωνάτο ορ σαμθινγκ το λέγαμε, 3-4 άτομα σήκωναν έναν του άνοιγαν τα πόδια και τον κάρφωναν σε κολώνα. Balls to the στυλ'. ΠΟΣΟ ΜΑΛΑΚΕΣ ΕΙΜΑΣΤΑΝ;;;;;
τοιχάκι (ή τυχάκι) :P
έβλεπα αυτό
http://i234.photobucket.com/albums/e...y/IMAG0273.jpg
και τώρα ποπάυ :touched:
εμάς βέτα ήτανε η χοντρή των αγγλικών, του σχολείου ήτανε σοφία.
λέτε να'χει κάτι το όνομα;