Gonjasufi - A Sufi and a Killer. Warp είναι, απο τα χιτ του '10. Τα σωστά κοννέ, flying lotus, gaslamp killer στην παραγωγή.
Μια χύμα φάση, τα πάντα όλα σούπα, τα γνωστά. Ακούστε όμως, ωραίο είναι.
27-07-2010, 19:32
nikolasfluxus
για το a sufi and a killer έχω κάνει και thread
ισχύουν αυτά που λέει ο άλλος για trentemoller,όπως και το οτι είναι καλύτερος ο καινούργιος.
30-07-2010, 08:07
House Of Low Culture
το πιο psychfolk hip hop ever. 'Η το πιο hip hop psychfolk ever. Δασίλα όπως και να 'χει.
Dim Mak, Ιούνιος 2010
1. Rock
2. Paper
3. Scissors
Βάζετε τα καλά σας ακουστικά, τσιτάρετε εντάσεις, προχωράτε το βίντεο στο 0:40, παρακολουθείτε την απίστευτη γιόμα μέχρι το ΧΑΩΤΙΚΟ ΕΠΙΛΗΠΤΙΚΟ ΞΥΛΟ στα 1:25
Τώρα που έχω την προσοχή όσων χρειάζεται να πω και δύο κουβέντες. Το mouni ikonoklast εδώ που τα λέμε πάντα σνόμπαρε λιγάκι αυτή την γαλλική -κατα κύριο λόγο- δηθενιά της όλης nurave/nuindie/nuelectropunk/ed-banger φάσης με justice, sebastiAn και λοιπά γαλλάκια, χιπστεράκια κλπ. Παρ' όλα αυτά είναι κάτι στιγμές που ψάχνωντας εδώ κι εκεί πέφτεις σε κυκλοφορίες τέτοιου τύπου με κάτι αρχίδια να και το βουλώνεις, τι να κάνεις. Τρία κομμάτια, όλα καύλα, 15.30 λεπτά σε ακατέβαστη τσίτα, μόνο άγχος, κόκα, μουσική για νυχτερινό ξύλο σε μετανάστες. Γιατί είσαι γκαφράτος παριζιάνος, αναρχολούμπεν, κωλόπαιδο, τα βράδια σου είναι πριζωμένο ΚΛΑΜΠΙΝ και ηλίθιοι τσαμπουκάδες. Αν το stress ήταν το κανονικό ost του la haine, οι mustard pimp έρχονται να δώσουν και την μουσική υπόκρουση la chinoise. Ή του γαμημένου alex-kidd με αμφεταμίνες.
Φυσικά όχι, απλά κάθε δήθεν review γαμάει αν κάνεις ανάφορες σε γαλλικό κινηματόγραφο και video games, πόσω μάλλον αν έχεις μπροστά σου ατόφιο γαμημένο ελεκτρο. Μπουκωμένες ψηλές/χαμηλές, ΡΕΗΒ ΕΡΑ αισθητική, παρανοϊκά ψαλιδίσματα.
Μαλάκες, στο rock έχω την εντύπωση ότι σαμπλάρει το κιθαριστικό riff απο δώ. Με δέκα saturation, δεκαπέντε flangers. ROCK. ROCK. ARE YOU READY TO ROCK. ΠΟΣΟ ΚΑΥΛΑ. Τρελαίνομαι.
πιο καγκουριά πεθαίνεις
αλλά ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΟ EP.
04-09-2010, 10:38
KoiliaSamprela
δεν νομίζω ότι είναι πλέον του γούστου μου τέτοια ακούσματα, αλλά κάποιοι ίσως το βρείτε ενδιαφέρον
Δεν έχω ακούσει ακόμα το προηγούμενο του κυρίου, που διαβάζω πως είναι πολύ διαφορετικό, αλλά αυτό εδώ μετράει.
Δεν ξέρω πως να το χαρακτηρίσω.. Σε φάσεις τριπχοπίζει, σε άλλες ελεκτροποπίζει, σε άλλες νταμπστεπίζει, σερφίζει και δεν ξέρω κι εγώ τι. Συνοψίζοντας, χαλάρο, ατμοσφαιρικό ελέκτρο με πινελιές από διάφορα ιδιώματα και εμφανείς μορικονικές επιρροές στις κιθάρες.
Τσεκιραου.
Ε ξερω γω τωρα δε πολυκολλανε, γιατι ειναι και γκραινταδες, αλλα αυτό το συγκεκριμενο παει εδω (σκατα, κι αλλα κομματια του δισκου μπαινουν εδω)
Τεσπα εν ολιγης τσεκαρετε Genghis Tron.
Πρέπει να έχει αναφερθεί. Αποδείχθηκε μεγάλος έρωτας.
Καλή σαβούρα. Μην ξαναποστάρεις.
Σοβαρές προτάσεις για σοβαρούς ακροατές:
15-10-2010, 03:52
House Of Low Culture
O Mick Harris των Napalm Death είναι ο Scorn ναούμε. Κόβει σύμπαντα αργά σαν το θάνατο, είναι ΤΟ heavy. Τισπαναγιάς, άκου τίποτα από τα πιο καινούργια του, διαλάνε:
και για το απόλυτο σκότος, ο Ekaros :
15-10-2010, 05:18
ikonoklast
Quote:
Originally Posted by House Of Low Culture
O Mick Harris των Napalm Death είναι ο Scorn ναούμε.
Γνωστό αυτό, ε και τι. Ο ορισμός της flat παραγωγής, απολύτως βαρετές συνθέσεις. Μουσική πρόταση Απόγειο. Ναούμε.
15-10-2010, 11:57
nikolasfluxus
ξεκίνησα να το διαβάζω και νόμισα οτι έλεγε για τον Steve Harris και γέλασα λίγο
15-10-2010, 12:27
House Of Low Culture
Quote:
Originally Posted by ikonoklast
Quote:
Originally Posted by House Of Low Culture
O Mick Harris των Napalm Death είναι ο Scorn ναούμε.
Γνωστό αυτό, ε και τι. Ο ορισμός της flat παραγωγής, απολύτως βαρετές συνθέσεις. Μουσική πρόταση Απόγειο. Ναούμε.
ε τι θες ρε παιδί μου, 3000 πίπιζες, 802 τσαμπούνες και χιλια διακό 8bitα να βαράνε για να μη βαριέσαι? Βάθος και καυλωμένο-χέβινεσς έχουν ΟΛΕΣ οι παραγωγές του Scorn από 2007 και μετά, ειδικά άμα τις ακούσεις κι από κάνα soundsystem, θα χέσεις πάνω σου, νιώσε. Το Out Of The Picture δεν είναι κάτι το ιδιαίτερο, αλλά βάκιλλος οκ, στην τύχη το 'δωσε. Και όσο για το trivia για τον Mick Harris ε είναι ωραίο να βλέπεις πως μέλη υπερ-γκράιντκορ μπάντας πάνε και φτιάχνουν Godflesh και Scorn και το γυρνάνε εντελώς και επηρρεάζουν και κιέρατα. edit: Και το Aπόγειο προτείνει από Italo Disco και Walkabouts έως Autechre και Aphex και LTJ Bukem, Muslimgauze, it's so fouckin' diverse :)
15-10-2010, 14:41
Tispanagias tamatia
χαχαχαχαχαχ η αλήθεια είναι πως δε το έδωσα στη τύχη απλά μου έχει κολλήσει
και το τελευταίο είναι αλμπουμάρα.
τώρα ρε ικονκλαστ αν δε γουστάρεις οκ, αλλά τα τελευταία 2 που ποστάρεις σε σχέση με οτιδήποτε άλλο που έχεις ανεβάσει είναι απόδειξη πως απλά μιλάς για κάτι διαφορετικό. δεκτό να σου φαίνεται βαρετό αλλά είναι κιεγαμώ, σόρρυ.
15-10-2010, 18:16
Drumsick
Kι εγώ πολύ φλατ και βαρετό τον βρίσκω παιδιά.
15-10-2010, 21:20
h2he
Μέχρι και το "Zander" στηρίζουμε χωρίς δεύτερη σκέψη. Δυσκολεύομαι να κατανοήσω πως ορίζετε το φλατ, ειδικά στο κομμάτι της παραγωγής του. Τα τελευταίας κοπής δεν με ενθουσιάζουν αλλά οκ! γούστα!. Μειδιώ ακόμα με το γεγονός ότι τα 3 πρώτα βγήκαν από την Earache πάντως.
16-10-2010, 15:38
carheart
Τα οποία είναι και τα καλύτερα, και τα remix-άρανε κοτζάν Autechre και Coil, και αφήστε τον ικόνοκλαστ να ποστάρει δεκαεφτάχρονα γαλλάκια που παίζουν reggae dub χέρι χέρι με τους φίλους τους, στα electro_ghetto των παρισίων. Τα τελευταία Scorn όντως δεν είναι αποθεωτικά (αν και υπάρχουν άνθρωποι που έχουν κολλήσει άσχημα και με προτρέπουν να ξανακούσω και να νιώσω), αλλά μιλάμε για τους Scorn, μια μεγάλη μπάντα.
Magnetic Man is a live electronic music project consisting of dubstep producers and DJs Skream, Benga and Artwork. They perform using three computers, one playing drum samples and loops, one playing basslines and the third playing lead sounds and samples. Artwork controls the master laptop, to which the other two are synchronised via midi. Their sets usually consist of a mix of original tracks produced together, and live remixes of Benga and Skream's tracks, accompanied by synchronised projected visuals by Novak Collective.
Με αυτό το lineup περίμενα περισσότερα, αλλά και πάλι worth a spin.